53
Katta bo‗lmagan molekulalar va ionlar hujayralarda modda almashinuvining optimal
darajasini ushlab turadi, ular mikroorganizmlar osmoregulyasiyasiga sezilarli hissa qo‗shadi.
Agar hujayra ichidagi osmotik bosim tashqi bosimdan kam bo‗lsa, unda suv hujayradan chiqib
ketadi, sitoplazma hajmi kichrayadi va hujayra membranasiga ziyon etkaziladi. Gram musbat
bakteriyalarda hujayra devori bu holda hujayra membranasidan orqada qoladi. Bu jarayon
plazmoliz deyiladi. Suvli eritmalarda moddalar (elektrolit va noelektrolitlar) har xil
osmolyarlikni ko‗rsatadi. Osmolyar deb ideal noelektrolitning bir molekulyar eritmasiga
aytiladi, uning osmotik bosimi 0ºS da 2986,4 Pa, suvning muzlash haroratida esa 1,86 ºS ga
pasaygan.
Qoidaga ko‗ra, hujayra ichidagi osmolyarlik har doim muhit osmolyarligidan baland,
bu esa hujayralarda kaliy ionlari yig‗ilganligiga bog‗liq. Dengiz bakteriyalari natriy
ionlarining yuqori konsentratsiyasiga muhtojligini ular transport mexanizmlarining normal
funksiyasini ta‘minlaydi, fermentlar faolligi va stabilligini ushlab turadi. Hujayra ichi
konsentarsiyasining doimiyligi tashqi muhitda kaliy ionlarining past konsentratsiyasi sharoitida
ham membranada lokallash maxsus faol transport tizimlari harakati hisobiga ta‘minlanadi.
Mikroorganizmlarni laboratoriya va ishlab chiqarish sharoitlarida o‗stirish amaliyotida
vodoprovod suviga sterilizatsiyadan oldin asosiy element va mikroelementlar qo‗shiladi,
ultramikroelementlar har doim bu sharoitda ishlatiladigan suvda yoki boshqa noorganik
tuzlarda bo‗lishiga amindir. Ayrim maxsus tajribalardagina hamma elementlar kimyoviy toza
ingridientlar holida distillangan suvga kiritiladi. Ko‗rib chiqilgan kichik molekulalardan (N
2
O,
SO
2
, N
2
, noorganik tuzlar) oraliq birikmalar va qurilish hamda bloklari hosil qilinib ular ham
kichik razryadga kiradigan molekulalarga tegishliqilinadi.
Organik kislotalar oraliq birikmalari singari qurilish bloki biosintezi uchun bosh
material bo‗lib hisoblanadi (aminokislotalar, glitserin, yog‗ kislotasi, mononukleotidlar, monoz va
past oligoz yoki oddiy qandlar). SHunday sirka va malon kislotalari glitserin hamda yog‗
kislotalari sintezi uchun hujayralarda ishlatiladi; palmitin kislotasi boshqa hamma yog‗
kislotalari uchun bosh asoschisi bo‗lib qoladi (olein, stearin, laurin va boshqalar) yoki ular
aldegidlari; glitserin lipidlar tarkibiga kiradi.
Oltingugurt atomi ayrim aminokislotalarda kichik oltingugurtga ega molekulalarning
noorganik qatoridan ekzogen kelib chiqishga ega. Keyinchalik u fermentativ reaksiyalar
yordamida aminokislotalarning molekulalaridan boshqalariga ko‗chib yurishi mumkin.
Masalan, sistein zanjiri serindan, oltingugurt esa metionindan kelib chiqqan.
Pirouzum kislotasi almashish jarayonlarida asosiy mahsulot hisoblanadi, ular ko‗p
geterotrofli mikrorganizmlar uchun uglerod manbai singari glyukoza o‗zgarishiga bog‗liqdir.
Gap avvalo, makroergik bog‗li
Fosfor unga ATF dan qo‗shiladi, ATF da esa – ekzogen noorganik fosfatdan.
Geterotrof turdagi qator organizmlarda piruvatning oddiy kichik molekulalardan birlamchi
sintezi uning ko‗plab aminokislotalardan hosil bo‗lishi orqali ro‗y beradi.
YOg‗ kislotalari hujayra membranalaridagi lipidlarning tarkibiy qismi, ular erkin lipidlar
holida har xil mikroorganizmlar hujayrasida joylasha oladi. YOg‗ kislotalari formulalarida
uglerod atomlari arab raqamlari bilan belgilanadi, raqamlash karboksil guruhdan boshlanadi,
ikkinchi uglerod atomini
, uchinchisini –
, uglerod zanjirining oxirgi uglerod atomi (SN
3
) –
;
qo‗sh bog‗lar belgi bilan ko‗rsatiladi.
Oddiy qandlar yoki monozalar va quyi oligozalar. Dastlabki kichik biomolekulalarga
triozalar, tetrozalar, pentozalar, geksozalar, geptozalar, oktozalar, dekozalar kabi monozalar
kiradi. Eng sodda trioza glitserin aldegididir; tetrozalarga umumiy formulasi NO–N
2
S–
(SNON)
2
–SNO bo‗lgan eritroza va treoza; pentozalarga riboza, arabinoza, ksiloza, liksoza NO–
N
2
S–(SNON)
3
–SNO; geksozalarga alloza, altroza, glyukoza, mannoza, guloza, idoza, galaktoza,
talozalar NO–N
2
S–(SNON)
4
–SNO kiradi va hokazo.
Ayrim monozalarda birlamchi spirt guruhi vodorodga almashinadi. Ko‗pgina bakteriyalar
va ayrim zamburug‗lar polisaharidlari tarkibida fukoza yoki 6–dezoksigalaktoza bo‗ladi.
54
Oddiy qandlar etishmasligida (katabolitlar) hujayrada sAMF konsetratsiyasi ko‗tariladi,
etarli yoki ko‗p sonli qandlarda sAMF konsentratsiyasi pasayadi. sAMF ahamiyati katabolit
repressiyasida ayniqsa ifodalangan. sAMF dan tashqari hujayralarda sGMF va sSMF yasaladi,
ular asos xili bo‗yicha farqlanadi, S
1
ribozalarga bog‗lanadi. Ayrim hollarda sGMF sAMF ning
antogonisti bo‗lib chiqadi.
Ko‗p bakteriya va zamburug‗lar vitamin V
2
sintez qiladi. Ammo ayrim mutant achitqilar
ayrim bakteriyalar (masalan, Lactobacterium species) uni tashqaridan qo‗shishga muhtoj.
Riboflavin FMI va FAD kofermentlari asoschisi bo‗lib xizmat qiladi. FMN va FAD ga
ega Fermentlar, oksidlanish-qaytarilish reaksiyalarida qatnashadi va oksidlanish fosforillashda
elektronlarni tashiydi.
Adabiyotlar:
1.
Muhamedov E.M., Eshboev E.X. Mikrobiologiya, immunologiya, virusologiya. T.,
―O‗zbekiston milliy ensiklopediyasi‖ Davlat ilmiy nashriyoti. 2002.
2.
Vorobyov A.A., Bыkov A.S. «Mikrobiologiya». M., izd-vo «Vыsshaya shkola». 2003.
3.
CHurbanova I.N. Mikrobiologiya. M., idz-vo «Vыsshaya shkola». 1987.
4.
Mustaqimov G.D. O‗simliklar fiziologiyasi va mikrobiologiya asoslari.T., ―O‗qituvchi‖
nashriyoti. 1978.
5.
Elinov N.P.‖ Ximicheskaya mikrobiologiya‖ M., izd-vo «Vыsshaya shkola». 1989.
Mavzu: Xujayra devori va bakteriyalarning tuzilishi farqlari
Ma‘ruzadan maqsad: Bakteriyalarning xujayra devoridagi tarkibiy qismlari va ularning
miqdori bo‗yalishdagi axamiyati xaqida tushuncha beriladi.
Ma’ruza rejasi:
1.
Mikroorganizmlarning xujayra devoridagi asosiy moddalari to‗g‗risida ma‘lumot.
2.
Xujayra devoridagi lipid, polisaxarid va oqsil moddalari tarkibi va toksin ishlab
chiqarishdagi vazifasi.
3.
Xujayra devori tarkibi xisobiga bo‗yash usulida gram manfiy va gram musbat
bo‗yalishini aniqlash.
Hujayra devori mikroorganizmlar evolyusiyasining ma‘lum bir bosqichida hosil
bo‗lgan. Arxeobakteriyalarda kimyoviy tarkib boshqa prokariot hujayra devorlaridan
sezilarli far qlanishi qa yd qilingan. Mikroorga nizmlar evolyu siyasini huja yra ning
univer sal ta shkil etilga nligi va quyida gi qa torda differensiatsiyalanadi deb shartli
ravishda qabul qilib: faglar va viru slar
bakteriyalar
achitqilar
mitselial
zamburug‗lar
suv o‗tlari (o‗simliklar)
sodda hayvonlar, shuni ta‘kidlash za ru r k i,
fa gla r , viru sla r va sodda ha yvo nla r h u ja yra de vori ga e ga e ma s ( fa gla r va
vir u sla r u ni s i n t e z l a y o l m a y d i , s o d d a h a y v o n l a r e s a s h u qobiliyatni yo‗qotgan).
Arxeobakteriyalar (metan hosil qiluvchi bakteriyalar, obligat galofil bakteriyalari va
termoatsidofil bakteriyalar) bakteriyalarga xos bo‗lgan peptidoglikan murein karkasiga ega
emas. Faqat ularning ayrim turlari DAP o‗rniga atsetilqand va L-aminokislotalar saqlaydi,
ularda D-aminokislotalar bo‗lmaydi.
Bakteriyalardan mitselial zamburug‗larga o‗tishda peptidoglikan molekulalari
soddalashganligi kuzatiladi. Agar grammusbat bakteriyalar hujayra devorida peptidoglikan
ko‗p qavatli bo‗lsa, grammanfiy bakteriyalarda bir qavatlidir. Gram ma‘lumotlariga ko‗ra
bakteriyalarning gramm bo‗yicha bo‗ ya l i s hi p e pt i d og l i k a n bi l a n bo g‗ l i q . A c hi t qi
organizmlari va ipsimon zamburug‗lar murein karkasga ega emas. Ularda bu karkas
Dostları ilə paylaş: |