TÖVHİD – Allahın Qulları Üzərində Olan Haqqı 67
ibadəti ixlasla yalnız Ona aid etmirdilər. Çünki bu sadəcə Rububiyyətin qəbul
edilməsidir. Bərabərində Uluhiyyəti qəbul edib bir və tək olaraq Allaha ibadət
edilmədikcə Rububiyyətin qəbul edilməsinin faydası yoxdur. Bunu bilin ki,
Rububiyyəti qəbul etmək, Uluhiyyəti qəbul etməyi vacib edir, uluhiyyəti qəbul
etməkdə eyni zamanda Rububiyyəti qəbul etməyi əhatə edir. 1) Rububiyyətin
qəbul edilməsi bağlayıcı bir qəbuldur. Belə ki, Rububiyyətin qəbul edilməsi
Rəbb deyə qəbul etdiyi kimsənin Uluhiyyətini də qəbul etməsi üçün bir
dəlildir. Çünki Tək olan yaradıcı, bütün işləri düzüb-qoşan, hət bir şeyin
hökmü əlində olan yalnız Uca Allahdırsa o, halda ibadətin də Ona edilməsi
lazımdır, başqasına deyil. 2) Uluhiyyətin qəbulu Rububiyyətin də qəbulunu
əhatə edər. Çünki Tək olan yaradıcı, bütün işləri düzüb-qoşan olduğuna
inanılan o, Uca Rəbbindən başqa heç bir kimsə İlah olaraq qəbul edilməz.
“Onların çoxu ancaq şərik qoşaraq Allaha iman gətirir”. (Yusuf 106). İbn
Abbas deyir ki: “Onların imanı ondan ibarətdir ki, əgər onlardan soruşsan
“göyü, yeri, dağları kim yaratmışdır?” Onlar: “Allah”- deyərlər. Bununla
yanaşı onlar Allaha şərik qoşardılar”. İkrimə deyir ki: “Əgər onlardan
soruşsan “sizi, göyləri, yerləri kim yaratmışdır?” Onlar: “Allah”- deyərlər. Bax
onların imanı bundan ibarət idi. Lakin onlar tək olan Allaha ibadət
etməzdilər”. Mucahid deyir ki: “Onların iman etdikləri sozləri: “Allah bizi
yaratmış, bizi ruziləndirmiş, bizi öldürən (dirildəndir)”. Bu onların imanı idi.
Lakin ibadətdə onlar Allaha şəriklər qoşardılar”. Abdur-Rahmən ibn Zeyd ibn
Asim deyir ki: “Allaha şərik qoşanlar içərisində elə bir kimsə yoxdur ki,
Allaha iman etmiş olmasın. Allahın – Rəbb olduğunu, Yaradan olduğunu,
Ruzi verən olduğunu bilməsin. Lakin buna baxmayaraq onlar Allaha şəriklər
qoşurlar. Məgər İbrahimin sözünü eşitmədin: “O dedi: "Siz nəyə ibadət
etdiyinizi görürsünüzmü – həm siz, həm də ulu babalarınız? Aləmlərin
Rəbbindən başqa, onların hamısı mənim düşmənimdir”. (əş-Şuəra 75-77). Heç
şübhəsiz ki, onlar aləmlərin Rəbbi ilə yanaşı başqa ilahlara da ibadət edirdilər.
Müşriklr arasında elə bir kimsə yoxdur ki, Ona inanmış olmasın. Məgər
Ərəbləri necə Təlbiyə (Həcc zamanı söylənilən dua) etdiyini eşitməmisən?
Onlar: “Mən Sənin qarşındayam, Ey Rəbbim! Mən Sənin qarşındayam, Mən
Sənin qarşındayam, Sənin şərikin yoxdur Sənə məxsus olanlardan başqa.
Onlara sahib olan Sənsən, onlar isə heç bir şeyə sahib deyillər”.
135
“İndi siz də
Allaha (Onun heç bir oxşarı və bənzəri olmadığını) bilə-bilə şəriklər qoşmayın!”
(əl-Bəqərə 22). İbn Abbas deyir ki: “Allahdan başqa yedirdən, içirdən heç bir
Rəbbiniz olmadığını bildiyiniz halda, heç bir zərər və fayda verə bilməyən
şeyləri Allaha şərik qoşmayın. Peyğəmbərin sizi Tövhidə dəvət etdiyinin
135
Camiul-Bəyan 8/ 77-79.
TÖVHİD – Allahın Qulları Üzərində Olan Haqqı 68
haqq və heç bir şübhə olmadığı sizə məlumdur”.
136
Qatədə deyir: “Siz
göyləri və yerləri (və onlar arasında olan hər bir şeyi) Allahın yaratdığını
bildiyiniz halda yenə də Ona şərik qoşursunuz”.
137
İbn Qeyyim deyir:
“Göyləri və yeri yaradan, zülmətləri və nuru var edən Allaha həmd olsun! Bu
dəlillərdən sonra kafir olanlar hələ də bütləri öz Rəbbinə tay tuturlar”. (əl-
Ənam 1). İbn Abbas deyir: “Allah buyurdu: “Onlar Mənim Rəbbliyimi və
Rəhmətimi qəbul etdikləri halda, xəlq etdiyim daşları və bütləri Mənə tay
tuturlar”.
138
Muhəmməd ibn Abdul-Vahhab deyir: “Bizim günümüzdə şirk edən
kimsələr Peyğəmbərin dövründə olan müşriklərdən beş cəhətdən pisdir: 1)
Qüreyş müşrikləri (ərəblər) öz bütlərinə rahatçılıqda yaxınlaşıb dua edərdilər.
Çətinlikdə isə Allaha dua edərdilər. Günümüzdə olan müşriklər isə həm
rahatçılıqda, həm də çətinlikdə öz pirlərinə, övliyalarına ibadət edirlər. 2) Əbu
Ləhəbin və Əbu Cəhlin dövründə olan müşriklərin ibadət etdikləri qəbir
sahibləri saleh kimsələr idi. Məs: Lat, Uzza və ya Xristianların ibadət etdikləri
İsa peyğəmbər idi. Günümüzdə Allahdan qeyrisinə ibadət edənlər isi saleh
olmayan və ya saleh olduğu məlum olmayanlara ibadət edirlər. 3) Ərəb
müşrikləri deyirdilər ki: “Rububiyyət bütünlüklə Allaha məxsusdur”.
Günümüzdə Allahdan qeyrisinə ibadət edənlər deyirlər ki: “Yer üzünü -
dənizi, suyu, dağları, Qütbləri (şeyxlər), imamlar idarə edirlər. 4) Müşriklər Lə
İləhə İlləllah kəlməsinin mənasını çox gözəl bilib başa düşürdülər. Peyğəmbər
onları dəvət etdikdə onlar: “O, bütün məbudları bir məbudmu etdi?
Həqiqətən, bu, əcaib bir şeydir". (Sad 5). İndikilər desələr də başa düşmürlər
(İxvanul Muslimin – camaatının liderlərindən biri Seyyid Qutub Lə İləhə
İlləllahın – mənasını bilmirdi, qaldı ki cahil cəmaat). 5) Qureyş müşrikləri
Rahmən İsmindən başqa (Onlar deyirdilər ki: Rahmən Yəməndən olan
sehrbazdır ki, Peyğəmbəri öyrədir) Allahın İsim və Sifətlərini inkar etmirdilər.
İndiki özünü müsəlman sayan Əşarilər, Mətrudilər, bütün İsimləri inkar
edirlər”.
139
Kim yalnız desə Lə İləhə - Allahsızdır, kim yalnız təsdiq edərsə
İlləllah – müşrikdir, kim həm inkar, həm də təsdiq edirəsə Muvahhiddir.
Həmçinin də ruzinin artması, bərəkətin çoxalması kimi şeyləri də qəbr
sahiblərindən istəmək Allaha rububiyyətində şərik qoşmaqdır. Çünki, ruzini
verən də Allahdır; "Mən onlardan ruzi istəmirəm, mən onlardan məni
yedirtmələrini də istəmirəm! Şübhəsiz ki, ruzi verən də, yenilməz qüvvət və
hikmət sahibi olan Allahdır". (əz-Zariyyat 57-58). "De ki, göylərdən və yerdən
sizə ruzi verən kimdir? (əgər onlar sənə bilmirik deyə cavab versələr) de ki,
136
İbn Cərir “Təfsir” 1/ 164.
137
İbn Cərir “Təfsir” 1/ 164.
138
İbn Qeyyim “İğasətul-Ləhfan” 2/ 226.
139
“Qavaidul-Ərbəə”.
Dostları ilə paylaş: |