TÖVHİD – Allahın Qulları Üzərində Olan Haqqı 313
Sehrbazın cəzası ölümdür. Qazancı haramdır. Cahillər, zalımlar və imanı zəif
olanlar bəzi insanlara düşmənçilik bəslədiklərinə görə onlardan intiqam almaq
məqsədilə cadu edənlərin yanına cadu etdirməyə gedirlər. Ruqiyyədə şirk
yoxdursa və sözləri aydındırsa bunu etmək olar. Şirk olan Ruqiyyədə
Allahdan qeyrisindən kömək istəmək, sığınmaq, şeytanı isimləri ilə çağırmaq
vardır. Etiqad edilsə ki, ruqiyyə öz-özlüyündə şəfa verir - qadağandır. Ruqiyyə
adı altında at nalı, təsbeh, heyva budağı, gözmuncuğu asırlar, boyunlarına
dəridən olan dualar, imamların, övliyaların, seyyidlərin şəkillərini həm öz
üzərlərindən, həm evdən, həm də miniklərindən asırlar - asırlar ki, onları göz
dəymədən qorusun və ya hansısa xeyirə nail olsun, şərdən uzaq etsin. Hətta
heç bir niyyətin olmasa da belə bu haramdır. Cadunu hansısa şirk olan yollarla
və ya şirk olmayıb qadağan olunan yollarla aradan qaldırırlar. Bütün bu yollar
haramdır və şəriət bunu qadağan etmişdir. Bəziləri deyirlər ki, əgər cadu
olunan kimsə çarəsizdirsə və ona müalicə tapmaq olmursa, hansısa bir sehr
olan yollarla onu müalicə etmək olar. İnsanın sağalması vardır. Lakin bu da
qadağandır.
Sehrə məruz qalmış kimsəni Allahın iznilə qurtarmaq, biri haram olan
digəri halal olan iki yolla mümkündür: 1. Sehri, başqa bir sehrlə qaldırmaq bu
kiçik küfrdür. Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbərdən sehrin (sehr yolu ilə)
götrülməsi haqqında soruşanda, o buyurdu: "Bu şeytanın əməllərindən
biridir".
689
Şeyx Useyminə sual verirlər ki: “Müalicə almaq üçün, ona
mömin cinlər kömək edirlər, deyən bir kimsənin yanında müalicə almaq
olarmı?” Cavab: Cinlər vasitəsilə İstianə etmək istər o cin müsəlman olsun,
istərsə də kafir - şirkə aparan bir yoldur. İstianə kömək tələb etməkdir. Elm
əhli müsəlman cinlərdən kömək istəməyi qadağan ediblər. Səhabələrdən heç
biri buna daha layiq olduqları halda cinlərdən kömək istəməyib....”.
690
Hər
hansı bir cin bir insana girən başqa cini çıxarmaq üçün yardım etməyi təklif
etdiyi təqdirdə, o insan bu təklifi qəbul edə bilərmi?” İbn Bəzz deyir: “Bu
məkruh bir əməldir”. Zamanımızda cinlərdən kömək alanların etdiklrəi
dəccallıqlar çoxalmışdır. Cinlərdən kömək almaq düz bir iş deyildir. Bu halın
möminin halına, etiqadına bir çox zərərləri vardır. Onun imanını zəiflərdir. Bu
işlə məşğul olanların çoxları cahil kimsələr olduqları üçün onların sözlərinə
güvənilməz. Ən doğru bilən Allahdır!” Günümüzdə cindarlar (cin çıxardanlar)
barəsində də çox eşidirik. Səhablərdən heç kəs cin çıxardan kimi
689
Əbu Davud 3868, Əhməd 3/294.
690
Nişan üzüyünün qadağan olumasının səbəblərindən biri də: Şeyx Useymin deyir: “Nişan üzüyü iki
sevən şəxsi bir-birinə bağlanması deməkdir. Bu üzüyü çıxarmaq olmaz. Artıq sən onu çıxardıqda, deyilir ki,
sevmirsən. Əgər etiqad etsə ki, üzük sevginin və onlar arasında olan bağlılığın (xoşbəxtçiliyin) səbəbidir -
kiçik şirk etmişdir. Heç bir etiqadı olmasa da belə haramdır. Çünki, Kitab Əhlinə bənzəməkdir”. “Qavlu
Mufid”.
TÖVHİD – Allahın Qulları Üzərində Olan Haqqı 314
tanınmamışdı. İndi artıq cin çıxarmaq pul qazanmaq üçün bir sənət olub.
Müalicə zamanı cinlərlə söhbət edir, onlara suallar verir və onun dediklərinə
inanırlar. Halbuki, Peyğəmbər onun yalançı olduğunu söyləmişdir.
Yalançının sözünə inanıb onu insanlar arasında danışmaq olarmı? Qeybi
xəbərlərin doğru olduğunu sən haradan bilirsən? Məgər kimsə səhabələrdən
belə edib. Şeyx Albaninin yanına bir nəfər gəlir və öz müalicə üslubundan
danışır. Şeyx: “Sən Sələfsən?”- deyə ona sual verir. O: “Bəli”- deyə cavab verir.
Şeyx deyir: “Sənin etdiyini Sələflərdən kimsə edibmi? Belə bir kimsəni
tanıyırsan?” O: “Yox”- deyir. Şeyx deyir: “Mən də tanımıram”. Bu cür edən
Peyğəmbərin hədisinin: “Kim bir falçının yanına gedib ona inanarsa qırx
günlük namazı qəbul edilməz” hökmünə girər.
2. İmam Süyuti ovsun barəsində demişdir: "Alimlər belə bir yekdil fikrə
gəliblər ki, üç şərt yerinə yetirildikdə ovsunla müalicəyə icazə verilir: 1)
Ovsunla müalicə Allahın kəlamı, yaxid İsim və Sifətləri, yaxud da Onun
Peyğəmbərinin hədisləri ilə olmalıdır; "(Ya Muhəmməd!) de ki: “O, iman
gətirənlərə hidayətdir və (cəhalət xəstəliyinə tutulmuş ürəklərə) şəfadır". (əl-
Fussilət 44). "Biz Qurandan möminlər üçün şəfa və mərhəmət olan ayələr nazil
edirik". (əl-İsra 82). "(Ey insanlar!) Sizə Rəbbinizdən bir öyüd-nəsihət, ürəklərdə
olana bir şəfa, möminlərə hidayət və mərhəmət (Quran) gəlmişdir". (Yunus 57).
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbər xəstələndiyi zaman Cəbrail gələrək
ona: "Bismilləh! Allah sənə hər xəstəlikdən şəfa versin və həsəd etdiyi zaman
həsəd edəndən, hər göz sahibinin (göz dəyməsindən) şərindən də səni
qorusun"- deyərək ruqiyyə edərdi”.
691
Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki,
Cəbrail Peyğəmbərin yanına gələrək: "Ya Muhəmməd! Narahatsan?"-
deyə soruşdu. Peyğəmbər : "Bəli"- deyə buyurdu. Cəbrail : "Bismilləh!
Sənə səni incidən hər şeydən, hər şər nəfsdən, həsəd edici gözdən ruqiyyə
edirəm. Allah sənə şəfa versin. Allahın İsmilə sənə ruqiyyə edirəm"- dedi.
692
Aişə rəvayət edir ki, bizdən bir kimsə narahat olduqda Peyğəmbər onu
sağ əli ilə məsh edər və: "Ey insanların Rəbbi! Bu xəstəliyi apar. Şəfa ehsan et.
Ancaq Sən şəfa verirsən. Sənin şəfandan başqa heç bir şəfa yoxdur. (Ya
Rəbbim! Bu xəstəyə elə bir şəfa ver ki, xəstə üzərində heç bir xəstəlik izi
qalmasın". Aişə deyir: "Peyğəmbər xəstələndiyi zaman əlini tutdum və
onun etdiyinin eynisini etmək istədikdə əlini əlimdən çəkdi və: "Ya Allahım!
Məni məğfirət et və məni ən yüksək Rəfiq ilə bərabər et"- deyə buyurdu”.
693
Aişə rəvayət edir ki, Peyğəmbərin ailəsindən bir kimsə xəstələndiyi
zaman onun üzərinə (əllərinin iç hissələrini birləşdirərək içinə üflər) və
691
Muslim 2185.
692
Muslim 2186.
693
Muslim 2191.
Dostları ilə paylaş: |