192
aldı!
Türk dini lider Şəriətmədarinın dəstəyilə liberal kimliyi daşıyan
“İran Müsəlman Xalqı İslami Cümhuriyyət Partiyası” yarandı!
Bu partiya Xomeyninin adıyla bağlanan “İran İslam Cümhurisi
Partiyası” ilə birlikdə iki irimiqyaslı təşkilat forması aldı. Gün
keçdikcə, Tehran basqısı artırdı! Azərbaycanda, Kürdistanda
rejimin basqılarına qarşı daha çox hərəkət gözə dəyirdi.
Azərbaycanda çap olunan türk dilindəki nəşrlər sıxışdırılmağa
başlamışdı. Xomeynisevərlər sıxışdırma olayını sürdürdükcə,
onlara olan kütlə içi nifrət də artırdı. Millət arasında sadəcə “Xalq
Müsəlman” deyilən Şəriətmədari yönlü qurum “Azərbaycan
Partiyası” kimi tanınırdı! “Xalq Müsəlman” Azərbaycanın milli
problemlərinin çözümü üçün müxtariyyət formulunu ortaya
qoyurdu. Xomeyni irticasına quyruq olan Tudə, Fədai, Mücahid
təşkilatları rəsmi olaraq Azərbaycan Türk Millətinin milli
problemləri qarşısında farsçı-şiə Xomeyni rejimini müdafiə
edirdilər! Mən və arxadaşlarıma görə, belə bir durumda “Xalq
Müsəlman”a tərəf olmaq gərək idi:
-
Arxadaşlar, bu durumda biz millilərin üzərinə böyük məsuliyyət
düşür. Azərbaycanın haqlı istəkləri rejimin və Tudə, Fədai,
Mücaid təşkilatlarının düşmənçiliyinə tuş gəlmişdir. Proqramında
193
Azərbaycana özərklik (müxtariyyət) tanıyan Tude Partiyası,
açıqca Azərbaycanın milli probleminə göz yumaraq, Xomeyniyə
qulluğunu ortaya qoyur. Mən, ən çox özümüzdən olan zavallı
fədailərə yanırdım! İnsan da bu qədər anlamaz olarmış? İnsan bu
dərəcə özündən çıxarmış? Yəni kommunizm gənclərimizin
gözünü bu qədər kor edibdirmi? A dostlar, buna bir çarə
axtarmalıyıq! Bu gənclər bizim millətin ümididir. Bunların belə
azğınlaşmasına son vermək gərəkdir. Necə göz baxa-baxa öz
bacını, ananı, qardaşını, atanı, milli şərafətini, torpağını Tehranda
oturan milli düşmənlərə qurban etmək olar! Sizcə bu durumda nə
etməliyik?
Barış: Doğru ki, Xalq Müsəlman Partiyasının (XMP) başçılarına
güvənmək olmaz! Hətta Şəriətmədarinın özünüə belə! 30 min
milli şəhidimizin qatili olan Şaha dua oxuması bağışlanılmaz!
Ancaq ortada “Xalq Müsəlman”dan başqa alternativ yoxdur.
Azərbaycan türkü bu gün dini mərcəinin arxasında dayanıbdır.
Dini mərcə isə, Xalq Müsəlman qurumunun arxasındadır. “Xalq
Müsəlman” artıq bir Azərbaycan qurumudur. Mən də, bu
liberallardan qorxuram, amma başqa yol tapa bilmirəm! Əgər
Kommunizm Azərbaycana xəyanət etməsəydi. Durum dəyişə
194
bilərdi.
Rubab: Ağalar Təbrizin bazarında çıxan yanğın təsadif deyildir.
Bu büs-bütün Hizbullahın işidir. Hizbullah birbaşa Xomeyninin
əmri altında çalışır. Xomeyni Azərbaycanın əyaləti-vilayəti
müxtarlığını istəmir. O, Azərbaycanı tezliklə susdurmağa çalışır.
Bazarda yanan altmış-yetmiş dükanın hamısı Xalq Müsəlman
Patiyası üyəsi və ya sempatısıdır. Ağalar, biz bunu qəbul
etməliyik ki, milli hərəkatın özünün yolu var. Bu yolun öz
ideologiyası var! Millətçi ideologiyadır millətin yolunu açan! Siz,
hələ də fədai, tudeyi, mücahid, Bazərqan qonusundasınız! Biz,
tez-gec Firqənin milli alternativini yaratmalıyıq! Nədən bugün
sabah edirsiniz?
Sərdar: Mən də Rubab xanıma qatılıram. Dediklərinin hamısı
düzdür. Biz, öz təşkilatımızı yarada-yarada Xalq Müsəlman
Partiyanı da savunmalıyıq. Bazar, bütünlüklə bu təşkilatın
əlindədir. Bəzi komitələrin aparıcıları Xalq Müsəlmana bağlıdır.
Radio-televiziya kanallarında nüfuzları var. Məktəblərdə,
idarələrdə güclüdürlər. Umudsuzca oturmaqdansa, bir işlər
görməmiz gərəkdir. Mərağeyinin Azərbaycan valiliyindən
istefası, Tehrana qafa tutmaqdır. O, açıqca basqı altında olduğunu
dilə gətirir. Hətta Azərbaycanın iki hakimiyyətli sistemdə
195
olduğunu deyir.
Səlim ağa: Xanımlar, bəylər zaman çox daralır. Vilayəte
Mütləqeye Fəqih yoldadır. Ağaye Şəriyyətmədarının gücü
Xomeyniyə batmayır. Demək olar ki, bütün güc xomeyniçilərin
əlindədir. Siz Təbrizə baxmayın, Qumda ağanın evinə yürüş
olunur. 110-cu maddə təsdiq olunur. Xomeyni açıqca kürd və türk
xalqlarına meydan oxuyur. Hərəkətə keçmək gərəkdir. Zaman
əldən gedir. Məncə də, öz işimizi görməklə birlikdə Xalq
Müsəlman Patiyasını da müdafiə etməliyik.
Rubab xanım: Dostlar, bir daha söz aldığım üçün bağışlayın! Son
günlərdə “Xalq Müsəlman” qəzeti ilə, “Kar” qəzeti arasında
münaqişə gedir. Xomeyni rejimi topu Azərbaycanın öz
meydanına atıbdır. Bildiyiniz kimi, fədailərin içində öz millətini
sevən gənclər az deyil, Xalq Müsəlmançılar içində də həmçinin!
Ancaq, aranı qatan mənfi ünsürlərin də olduğunu görmədən
keçmək doğru deyil. Fədailər kommunistdir, Xalq Müsəlmançılar
isə kommnismə qarşı! Xomeyniçilər bu yoldan içəri girərək aranı
qatmağa çalışırlar. Əslində, rejim üçün xalq müsəlmançı və fədai
fərq etməz. Bunlar ikisi də aradan getməlidir rejimə görə. Bizim
vəzifəmiz iki tərəfi də ayıq salmaqdır. Buna görə, tezliklə bildiri
196
yaymağımız gərəkdir.
Mən: Sağolun Rubab xanım. Çox doğru nöqtənin üzərində
durdunuz.
Bütün günü bu mövzular etrafında söhbətlər oldu. Təbrizin bu
yaxın günlərdə qarışma ehtimalı vardı. Harda durmağımızın
doğru olduğu bəlirləndi. Öz durumumuzla bağlı geniş alanlı
tanıtım işləri aparılmalı idi. Bununla yanaşı, tək başına hərəkət
etməyimizin də doğru olmadığı ortaya qoyuldu. Xalq Müsəlman
Partiyasının başçılarından Əlizadə, Mərağeyi, Nəzihlə və
başqaları ilə görüşlər vacib sayıldı!
Zaman keçdikcə Təbrizin siyasi durumu gərginləşirdi.
Hizbullahla Xalq Müsəlmançılar arasında atışmalar çoxalırdı.
Ayətullahlar savaşı böyüməyə başlamışdı. Anayasanın qəbul
olunması ilə, Şəriətmədarinın demokratik və çağdaş istəkləri rədd
olunmuşdu. Xomeyni öz geri zəkalılığını qanun əsasında topluma
diktə etmək üçün, 110-cu maddəni qəbul etdirmişdi. Habelə,
Şəriətmədarinın xalqlara eşitlik verilməsilə bağlı “Əyaləti-
Vilayəti Əncümənlər”i formolu da qəbul olunmamışdı. O,
Fransanın ünlü qəzeti olan “Lomond”da verdiyi müsahibədə rədd
olunan önərilərini millətin ziyanına və diktatorluğun xeyrinə
Dostları ilə paylaş: |