23
də oradan tulladılar! Bir kamyona toplayaraq, buranın
yaxınlığında tənikəliyə buraxdılar. Ac-susuz, pulsuz-parasız,
Allah heç müsəlmana göstərməsin! Günahımızın adını belə,
demədilər! Yalnız “xainlər ölməlidir”, deyib döydülər. Sonra isə,
buraxıb getdilər. Bizi qışın çilləsində çölün şaxtasına buraxdılar.
İndi də, gördüyünüz kimi burdayıq. Bu nəcib və təmiz kişi
olmasaydı, halımızın nə olduğu belə bəlli deyildir.
Bu sözləri eşidən susqun baqqal, gözlərini yerə dikərək bizdən
ayrıldı. Bu qadının qara taleyini daha da qaratmamaq mənim
üzərimə düşmüşdü. Nə olursa-olsun, 4 uşağının atası, yalnızlık
acısının gözləntisi tapılmışdı. Evinin dirəyi, yaşamının erkəyi
uzun zamandan sonra onlara yiyələnəcəkdi! 30 yaşındakı qarımış
qadın sevincini üzə vurmasa da, əl-ayğının titrəməsindən bu bəlli
olurdu!
-
Dedin adın Cəvanşirdi! Doğrumu? Fərəc əmicanın bəs
haralardadır? Yaşayırmı?! Doğrusun deyin! /titrəməsi artır. /10
yaşar Barış, anasının əllərini tutaraq onları öpür! Özündən kiçik
bacı-qardaşlarını da yanına alır/
-
Yox! Vallahı sizi onun yanına götürəcəyəm. Yolda onu biraz
soyuq vurdu! Buna görə, yatırdıq ki, dincəlsin! Bir də ki, sizi çox
24
axtardıq, hamı yoruldu. O, sizin tapıldığınızı bilmir. Yoxsa özü
gəlib sizi alardı!
İlyas: Məncə uşaqları yormayın! Qoyun Sadıq dayının yanına!
Barış: Biz, buraya gələndən heç yerə çıxmadıq! Qoyun biz də
gələk! Biz, yemək-içmək istəmərik! Söz veririk!
Bilincaltı bir davranışla hər dörd uşağı bağrıma basaraq üzümü,
damcılayan göyə tutdum! Ürəyimin cavabını yalnız gözlərimin
lam axarına qatışan damcılarda duydum! Göz yaşıyla göy yaşı
ciftləşərkən, uğur olar demişlər! Bir ölüm ayağında sürgün
ölümündən qaçaq ata, bir ayaqüstə ölməyə salam deməyə qaçan
ana və dörd ümidsiz uşaqla ayaqda olan bir əmioğlu! Bu uşaqların
gələcəyini yalanla duyğu çəmbərinə salmaq yaşanacaq ən böyük
günahdır! Bu dünyada yeganə ailəm olan bu kiçiklərin son kəz
atalarını görmək haqqını kimsə əllərindən almamalıdır.
Arxalarında
durmaq
gərəkdirsə,
gözlərini
gerçəklərə
bağlamamalıyam! Biraz ağlar-sızlar, sürdüyü acıları su-çörək
yerinə yeyər və sonunda acıya alışan bu uşaqların ata sevgisi
biter!
25
-
Yox İlyas, hamımız birlikdə gedəcəyik. Ancaq ilk öncə bir maşın
tapmaq gərəkdir. Buralarda getmək üçün maşın tapmaq
mümkünmü, Gülnaz xanım?
Gülnaz xanım: Yox! Biz buraya gələndən bir fayton belə
görməmişik! Istərsiniz Sadıq dayıdan soruşum!
İlyas: Siz burda qalın, mən soruşum. Olmasa əgər, gedib
Cavadiyədən taparam.
Mən: Bəlkə hamımız gedək! Harda olsa, tutub gedərik.
Gülnaz xanım: Hara gedəcəyik ki? Ayaqda getmək olmazmı?
İlyas: Uşaqlar yorular deyə düşünürəm. Amma Cəvanşır dediyi
kimi yola düşək!
Gülnaz xanım: Çay içəndən sonra gedək!
İlyas: Mən Sadıq dayıya baxıb dönürəm!
Biraz sonra İlyas əlində iki paketlə evə girdi.
-
Gəlin uşaqlar, alın yeyin! Xanbacı, bu da sizin üçün!
-
Sağol oğlum! Sənin adın nədir?
-
Mən Cəvanşirin dostu İlyasam!
26
Barış, özünə bir pay götürmədən İlyasın baqqaldan aldığı
yeməliləri uşaqların arasında bölüşdürdü! İlyas bizə üz tutaraq:
-
Mən maşın haqqında Sadıq dayıdan soruşdum. Sizdən öncəki
evlərdə bir faytonçu var! “Gedib onunla danışarıq” dedi Sadıq
dayı. Mal almaq üçün o faytonçudan yararlanarmış. Sadiq dayının
tanışıdır! Bu saatlarda evə dönər. Mən gedirəm onun yanına!
-
İlyas, istərsən mənimlə gedək. O kişinin dükanı bağlı qalmasın!
Gülnaz xanım: Yox, bağlı qalmaz. Xanımı dükanda olar.
Vaxtaşırı mən də onun yanına gedər, qadın-qadına qara yazımızı
paylaşarıq! Bu dünyada sığınacaq kimsələri yoxdur. Bircə
uşaqları belə, yoxdur!
-
Olsun yenə də mən gəlim!
Sadıq dayı, mən və İlyas həmin faytonçu üçün yola düşdük.
Hardasa bir neçə kilometrdən sonra daha böyük məhəlləyə
yetişdik. Buranın da devarlarının çoxu palçıqdan, tənirkədən və
bəzən də kərpiçdən idi. Faytonçunun evi bu məhəllənin başında
yerləşirdi. Onun evi, gördüyümüz evlərdən daha yaxşı idi! Fayton
evin qarşısında dayanmışdı. Bəlli ki, faytonçu yenicə evə
gəlmişdi. Sadıq dayı evin qapısını döyərək səsləndi:
27
-
Ağaye Əbdülsəmi, ağaye Əbdülsəmi!
-
İçəridən qadın səsi: (Sınıq farsca ilə) Abdül namaz üstündədir.
Gözləyin bitirsin!
-
Tanrı qəbul etsin. Qapıda gözlərik. (Bizə dönərək) Çox dindar
Əhvaz ərəblərindəndir. Ərəblərin namaz-orucu əskik olmaz! Üç
arvadıyla burada yaşayır. Ən böyüyü 20 yaşında oğlan olmaqla
11 uşağı var. Allah birinə belə bol verir! Birinə də mənim kimi
heç vermir!
Birazdan sonra orta yaşlı bir kişi qapını açaraq, arxasınca ərəbcə
danışan beş-altı kiçik qız-oğlan bayıra çıxır. Kişi, ərəbcə uşaqları
evin həyətinə döndərib, Sadıq dayıya dinləndi:
-
Selamüləleyküm ağa Sadıq! Bir vacib iş var deyəsən?
-
Salam bizdəndir Ağa Əbdül! Bu saatda sənin evinə gəldiyimiz
üçün bağışla!
-
Allah mühafizə, xoş gəlmisiniz! Buyurun bir çayımızı için.
Yanında qərib gənclər kim?
-
Sağol ağa Əbdül! İçəriyə gəlmirik. Qapıda biraz danışaq! Bu
gənclər...!
Sadıq dayı bilgilərinin gərəkən bölümünü faytonçuya anlatdı.
Faytonçu Rey şəhərinə getməyin artıq gec olduğunu söyləyərək,
Dostları ilə paylaş: |