Türk bayrağini üRƏKLƏRİNDƏ
Yüklə 1,69 Mb. Pdf görüntüsü
|
37 yasaqdır! “Bir dil, bir ölkə, bir Şah!” damğası üçün fars termini yetərlidir. Başını aşağı sal, quzu kimi yaşa! Gülnaz xanım Maşallahxandan hamilə qalmışdı! Onlar Başçavuşun ölümündən bir il sonra evləndilər. Maşallahxan, dörd uşaqlı dərdli türk qadınla evləndiyi üçün mutlu görünürdü. O, öz imkanlarını İlyasın ekonomi bacarığı ilə birləşdirərək, uğurlu iş planı gərçəkləşdirmişdi. Birlikdə Tehranın Paçinar xiyavanında yerləşən əmlak dükanı açaraq yer alım-satımıyla məşğul idilər. Üstəlik, Maşallahxan iş yerinin yaxınlığında ev alaraq, xanımını və uşaqlarını orada yerləşdirmişdi. Mənimlə Olqa, yenə də Banu xanımın evində qalırdıq. Qulam, bir otaq kira edərək bizim yaxınımızda yaşayırdı. Olqa yenə də hamilə qalmışdı! Bu onun altıncı boyluluğu sayılırdı. Banu xanım uşağın sağlam qalması üçün əlindən gələni edirdi. O, Olqaya görə türkcəni öyrənməyə başlamışdı. Bu, bizimlə Olqa arasındakı böyük fərqliklərdən biri idi. Onun içindəki inamı çox güclüydü. Olqa, ən ağır durumlarda belə, öz milli varlığını canla-başla qorumağa çalışırdı. O, ən çətin günlərində belə, bir gün vətənə dönmə umudunu itirmirdi. İçimizdə ən çox dil bilən birisi olduğu kimi, həm də ən çox dilimizi qoruyan şəxs idi! O, rus və ləzgi dillərini mükəmməl, farscanı isə yaxşı danışıb yazırdı. Olqa Banu 38 xanımdan öyrəndiyi gözəl əl işlərilə də uğraşırdı. Onların əl işlərilə süslənmiş geyimlər satış daşqamın ən bəzəkli nəsnəsi sayılırdı. Qulamla isə, artıq birlikdə deyildik. O, gözlərdən uzaq olsun deyə, bir daş mədənində işləyirdi. Yaşam öz axışında, biz isə onun üzücü balıqlar kimi ovlanma günümüzü güdürdük! Olqa, arxa-arxasına düşük yapırdı! Artıq, hər düşükdən sonra, aramızda olan ilk ilişginin gəbəliyi alışqanlığa çevrilmişdi! Mənim bütün istəklərimə qarşı Olqa cinsəl önləm istəmirdi! Onun üçün bu bir qutlu dirənc sayılırdı! - Olqa, gözəlim gəl bu inadından vaz geç! Bir dəri, bir sümük olmusan! Artıq canın çəkməz olub. Sənin bu inadın məni qorxudur. Mən də səninlə yanıb-yaxılıram! - İstərsən mənə yaxın gəlmə Cəvanşir! İstərsən məni at! İstərsən mənimlə...! Mənimlə bütünləşən zaman sevgimizin həniltisini kəsmə! Mən, alınyazıma alışqanam! Məni sevirsən belə sev! Bizim hələ çox zamanımız var. Bu qara yazıya əsla təslim ola bilmərəm! Mən, uşağımızı bağrıma basmaq istərəm! - Mən də istərəm! Kim istəməz ki! Hələ indiki durumda, bu yalqız yaşamda bir uşaq deyil, çox uşağımız olsun istərəm! Ancaq səni belə üzgün gürüncə...! 39 Olqa, dodaqlarımı bal dodaqlarıyla kəsərək, bir daha sevgi dənəməsinə özən göstərdi! Mən isə, onun qudsal analıq sevgisinə atalıq payı qatmaq üçün canımı canana buraxdım! Təhlükəsizlik və bəlli nədənlər üzündən, Olqa evdə çalışmağa üstünlük verirdi. O, Banu xanımla birlikdə toxuma işini gəlir qaynağına çevirmişdilər. Ancaq, bununla kifayətlənməyib, paket qayırma işinə də başlamışdılar. Belə ki, mən hər iki gündən bir Tehranın “Səbze Meydan” çevrəsində yerləşən bir paketçi dükanına gedərək, iki böyük torba köhnə qəzet alır gətirirdim. Onlar isə, paketçidən aldığımız qəzetləri paket formasına salıb geri qaytarır, iş əməyinə görə qazanc əldə edirdilər. Günlərin bir günü səhər tezdən qəzetləri qoştəkər (bisiklet) arxasına yerləştirdiyimdə, gözüm bir qəzetin baş yazısına sataşdı:“Sərkərdeye təcziyetələban dər Baku Mord!/Ayrımcıların başçısı Bakıda öldü!/” Bu köhnə xəbərdən dizlərim çökdü! Qəzeti ayırdım, oxumağa başladım! Pişəvəri baba Gəncə yolunda maşın olayında ölmüşdü! Gözümün suyu ilə burnumun suyu bir- birinə qarışmışdı. Hönkür-hönkür ağlayırdım! Nə önümdən gələni, nə də yanımdan keçəni görmürdüm. Bir anlığına çiynimdə bir silkəniş hiss etdim. Bir yaşlı ağbirçək ana öz ana türkcəmdə dilə gəldi: 40 - Oğul-oğul! Niyə ağlayırsan? Elə bil əzizin ölübdür! Nədəndir bu hönkür-hönkür ağlamaq!? - (Onun əllərindən tutaraq) Hə gözəl anam, sevimli nənəm atam ölübdü! - Başın sağolsun oğlum, gəl buraya! (başımı qollarının arasına alır): Oğlum bəs niyə burada ağlayırsan? Bəlli ki, atan yenicə ölmüşdür! Hə? - Anacan bax! Bu ölmüş, bu! (Ağbirçək ana diqqətlə şəkilə baxaraq əllərini yanaqlarına çəkir): Qurbanın olum, ay oğul! O, hamının atası, babası sayılırdı! Sil göz yaşlarını, ağlamaq üçün gec qaldın! Onu öldürdülər! Öz əcəlilə ölə bilmədi! O, Təbrizi azad görəndən sonra ölmək istəyirdi! O da olmadı! Onu keçən il öldürdülər. Dost sandığı düşmənlər onu öldürdülər! “Kor gözə sürmənin nə faydası var”?deyərlər oğlum! Uruslar xalqımızı silahsız buraxan zaman yetim Azərbaycanı kor göz etdilər. Pişəvəri baba da, bir kor edilmiş gözün sürməsi olaraq, atrıq nəyə gərək idi! Bir də gözəl bir atalar sözümüz vardir:“Keçmə namərd körpüsündən, qoy aparsın sel səni, Yatma tülkü daldasında, qoy yesin aslan səni!” Oğlum! Bu bizim millətimizin alın yazısıdır. Bu sarı büvələrə inanan yanar! Onların çatı düz deyil! Tanrının qəzəbinə gəlsinlər İnşallah! Yüklə 1,69 Mb. Dostları ilə paylaş:
|