TüRKİye cumhuriyeti sağlik bakanliğI
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
3 dengesi ile yaĢ, cinsiyet ve boyut arasındaki iliĢki araĢtırılmıĢtır. Lomber lordoz ile yaĢ ve cinsiyet arasında bağlantı olmadığını belirlemiĢlerdir. YaĢlı hastalarda sakrumun daha ve rtikal olmasına bağlı olarak sakral slop açısının azalacağını ve sagital denge çizgisinin öne kaymasına bağlı torakal kifozun artacağını belirlemiĢlerdir. Gardocki 8 2002 yılında yaptığı çalıĢmada torakal kifoz ile lomber lordoz arasında pozitif korelasyon, lomber lordoz ile sagital spinal denge arasında pozitif korelasyon, lomber lordoz ile sakral translasyon arasında negatif korelasyon, lumbopelvik lordoz ile sakral translasyon arasında negatif korelasyon ve sakral translasyon ile sagital spinal denge arasındaki pozitif korelasyon olduğunu belirlemiĢtir . 4 2. EMBRĠYOLOJĠ Ġskelet sistemi, kıkırdak ve kemik dokusundan köken alır. Bu iki dokunun em briyolojik kaynağı mezodermdir. 9 Omurların köken aldıkları sklerotom plakları, embriyolojik sürecin 20. ile 35. g eliĢme günleri arasında, paraksiyel mezodermden farklılaĢan somit çiftlerinden oluĢurlar. Korda dorsalisin iki yanında içi boĢ küpçükler olarak dizilen somitlerin 4 çift olan sayıları, günde ortalama 2 adet artarak, 5. haftanın sonunda 42 –44 çifte ulaĢır. Genellikle somit sayısı, ileride oluĢacak omur sayısından daha çoktur. Ortaya çıkan somitler 4 oksipit al, 8 servikal, 12 torakal, 5 lomber, 5 sakral ve 8 koksigeal olarak baĢtan kuyruğa doğru sıralanırlar. 9 (ġekil 3 ve 4) ġekil 3: Columna vertebralis geliĢimi 4. -10. haftalar koronal kesit 5 Her bir somit çiftinin ön iç bölgesinden sklerotom, dıĢ bölgesind en myotom, arka bölgesinden ise dermatom plakları farklılaĢır. Myotomlardan segmentif sırt kasları geliĢir. Dermatomların mezenkimi, segmentli olarak çevreye, ektodermin alt kısmına doğru yayılarak derinin derma ve hipoderma bölümlerine dönüĢürler. Sklerotom plaklarının mezenkim hücreleri 4. haftanın ortasında mitoz ile çoğalarak bu üç bölgeye doğru göç ederler . 9 Sırt ipliğini çevreleyen mezenkim hücreleri, her bir sklerotomun üst yarısında gevĢekçe, alt yarısında ise sıkıca bir araya gelirler. Sıkı hücrel i yarımdan ayrılan belirli sayıdaki mezenkim hücreleri, yukarı yönde, myotom plaklarının orta bölgesi düzeyinde birikirek omurlar arasındaki diskleri oluĢtururlar. Sıkı hücreli yarımın geri kalanı ile hemen altındaki gevĢek hücreli sklerotom yarımı birleĢerek her bir omurun mezenkim taslağını biçimlendirirler. Her bir omur, ardı ardına gelen iki sklerotom yarımından oluĢtuğu için segmentler arası yapı olarak tanımlanırlar. Sinir uzantıları, omurlar arası diskler ile yakın iliĢki içerisinde geliĢirlerken, segmentler arası arterler omur gövdelerinin yan kısımlarında yer alırlar. Sinir uzantıları, omurlar arası diskler ile yakın iliĢki içer i sinde geliĢirlerken, segmentler arası arterler omur gövdelerinin yan kısımlarında yer alırlar . 9 Sırt ipliği, geliĢen omur gövdeleri ile sarıldıkça dejenere olmaya baĢlar. Omurlar arası disklerin ortalarını jelâtin kıvamındaki nükleus pulpozus dokusu doldurur. Dairesel sıkı bağdokusundan oluĢan kollajen demetler (anulus fibrozus) ile çevrelenen nükleus pulpozuslar omurlar ar ası diskleri oluĢtururlar . 9 Her bir mezenkim omur taslağı, 6. haftadan baĢlayarak kıkırdağa dönüĢür. Gövde bölgesindeki iki merkezde ve kavisteki kıkırdaklaĢma odakları yayılıp kaynaĢırlar . 9 6 Embriyolojik dönemin sonunu belirleyen 8. hafta bitiminde, k ıkırdaktan oluĢan omurga kolonu bütünleĢmiĢ olur. Embriyon dönemindeki kıkırdaklaĢma ile baĢlayan omurga kemikleĢmeleri, doğum sonrası yaĢamın 25. yılı bitiminde sonlanır. Omurların gövde ve kavis bölgelerinde beliren primer kemikleĢme odakları yaygınlaĢar ak kaynaĢırlar. Embriyon döneminin sonunda omurga gövdesi ile kavisinin iki yarımındaki kemikleĢmeler belirgin hale gelir. 9, 10 Yenidoğanda her bir omur, birbirine kıkırdak bölmeler ile tutunan gövde ve kavis yarımlarıyla üç parça Ģeklindedir. YaĢamın il k 3- 5 yılında omur kavisinin yarımları solid kemik dokusuna dönüĢerek kaynaĢırlar. KemikleĢme, bel omurlarından baĢlayarak kaudal ve krany al yönde uzanır. Omur kavisleri, omur gövdesine nörosantral eklemler ile bağlanırlar. Omuriliğin geliĢim sürecinde mer kezi kanala uyumunu bu eklemler sağlar. YaĢamın 6. yılından sonra nörosantral eklemler kemikleĢerek ortadan kalktığında, gövde ve kavis kısımları bütünü ile kaynaĢmıĢ olur. 9, 10 (ġekil 3 ve 4) ġekil 4: Columna vertebralis 4.-10. haftalar; b)4.hafta c)6.hafta d)8.hafta e)10.hafta Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|