Oğlan.'>Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi
89
Tütəkçalan.
Əhdi
kəsilmişlərin
gözləməkdən savayı çarəsi olmur.
Oğlan. Mən artıq bezdim.
Tütəkçalan. Səhv edirsən, gözləmək
gözəldi, onun içində heç olmasa iynənin
ucu boyda ümid var. Onun içində heç
olmasa duman var, qala var. Gözləmək
yaxşı şeydi, yalnız gözləmək.
Oğlan. Dedim axı mən bezdim. Əgər
səbr
etməyi
də
cəza
kimi
fikirləşmisinizsə, mən bezdim!
Tütəkçalan. Səhv edirsən, əzizim, səbr
başqa
şeydi,
mən
gözləməkdən
danışıram.
Süpürgəçi. Əşi, ikiniz də səhv edirsiniz.
Dünya heç vaxt bizə çata bilməz. Çata
da bilməz, bata da bilməz. O ki, qaldı
gözləməyə bu, bizim dərdimiz yox
peşəmizdi.
Elə-belə gözləyirik, mırta!
Oğlan. O, gəlməyəcək.
Süpürgəçi. Gələcək.
Oğlan. Gəlməyəcək.
Süpürgəçi. Gələcək.
Oğlan. Gəlməyəcək.
Süpürgəçi. Gələcək.
Kloun.
Mən
gəldim!
(
kloun
gözlənilmədən mayallaq aşaraq səhnəyə
çıxır) Siz mənim bu düyada tanıdığım ən
əfəl, ən maymaq tiplərsiniz. Sizə
baxanda mənim gülməyim tutur ha-ha-
ha... (
hər üçü əsəbləşir) Mən obrazlı
deyirəm, ha-ha-ha...
Oğlan. Bizik əfəl?!
Kloun. Mən obrazlı deyirəm, ha-ha-ha...
Süpürgəçi.
Sənin
bizə
baxanda
gülməyin tutur? İlahi, kor kora kor
deməsə bağrı yarılar!
Tütəkçalan. Maymağın yekəsi özünsən.
Bir bunun burnuna bax! Təlxəksən! Özü
də saraydan qovulmuş təlxək!
(
Kloun ciddiləşir və əlini tütükçalanın
boynuna keçirib səhnənin ortasına
çəkir)
Kloun. Mənə bax, sən tamaşanın
əvvəlində əməli-başlı obraz idin, gül
kimi sözlərin vardı. Nə olub sənə, rola
girmisən? Bayaqdan bu nə fəlsəfədi
açmısan? «Cəhd etmək, inanmaq,
vuruşmaq», nə bilim «böyük arzular»,
hüdudsuz nə bilim nələr? Artistlik
edirsən?
Tütəkçalan. (
qorxaraq) Sən təlxəksən!
Kloun. Sən özündən danış! Adın da
yadımdan çıxdı? A, axı heç sənin adın
da yoxdu, ha-ha-ha. Bura bax qoca,
kəndinə qayıt, kəndinə! Əvvəllər səndən
gül kimi səslər çıxırıdı.
Tütəkçalan. Sən təlxək…
Kloun. Dedim özünə gəl!
Tütəkçalan. Mən ac deyiləm.
Kloun. Ay sağ ol!
Tütəkçalan. Sabahın xeyir!
Kloun. Afərin! Heç vaxt başqasının
sözlərini oğurlama. Səs olduğunu
unutma.
(
Tütəkçalan ağacın altındakı yerinə
qayıdıb köhnə ritmik mahnını çalmağa
başlayır)
Kloun. Diqqətli ol, obrazdan kanara
çıxma. Filosof olub mənim üçün!
(
Üzünü
tamaşaçılara tütüub, sakit
tonda) Siz də hesab edirsiniz mən
təlxəyəm? O qoca necə dedi (
tütəkçalanı
göstərir) «saraydan qovulmuş təlxək»?
Obrazdan çıxmışdı deyə ağzına gələni
danışırdı, fikir verməyin! (
qısa pauza)
Bilmək istəyirsinizsə, təlxək ştatı çoxdan
ixtisara
düşüb,
erroziyadan,
küliminasiyadan, devalivasiyadan xeyli
əvvəl. Artıq bizim xidmətimizdən
istifadə etmirlər. Təlxəklik peşəsi artıq
yoxdu, çünki bunu indi hamı bacarır.
Bəs mən kiməm? Bu, sualı kim verdi?
(
əlini tamaşaçılara tərəf uzadır və
gülümsəyərək) Kim? Sual vermək
qabiliyyətinizi hələ itirməmisinzsə, bu,
yaxşıdı. Mən (
lap sakit səslə) yazıçıyam.
90
№ 4 (20) Qış- 2016
Baxın mənim nə qəşəng kastyumum var,
firma
malıdı
(
kloun
paltarını
dartışdırır). Hələ qalustukuma baxın,
köynəyimsə təptəzədi. Ayaqqabılarım…
(
hərəsi bir rəngdə) mən onları məxsusi
seçmişəm, məhz bu gecə üçün. Başa
düşürəm,
kifayyət
qədər
ciddi
geyinmişəm. Niyə gülürsünüz? Deməli,
sizin
də
gözünüzə
təlxək
kimi
görünürəm, eləmi? (
kədərlə) Dedim axı
mən yazıçıyam. Yazıçılar dünyanın çox
yerində insanların gözünə təlxək kimi
görünür, bu təbiidir. Qınamıram sizi.
Əsla! O ki qaldı sizə (
geri dönərək
süpürgəçi və oğlana tərəf gedir)…
Tütəkçalan. Sabahın xeyir!
Kloun. Sən işində ol. O ki qaldı sizə
əfəllik və maymaqlıq sizin düşdüyünüz
situasiya üçün heç pis söz deyil. Bir
fikirləşin. Fikirləşə bilirsiz?
Süpürgəçi. Danışa-danışa fikirləşmək
olar?
Oğlan. (
Onun xirtdəyindən yapışaraq)
Dolamısan bizi! Dedin gözləyək, biz də
gözlədik.
Süpürgəçi.
Gəl
onu
süpürgəylə
kötəkləyək.
Kloun. Axı nə üçün? Siz gözlədiniz,
mən də gəldim də.
Süpürgəçi. A, düz deyir də gəldi. Burax
onun
xirtdəyini.
Günahsız adamı
öldürmək yaxşı deyil axı.
Oğlan. Bu, hər şeyi əvvəlcədən qurub-
qoşub, fikirləşib. Bizi səhnədən qovdu,
xeyirxah insanlara sözümüzü deyə
bilmədik, indi deyirsən onu boş-boşuna
buraxaq getsin!
Kloun. Axı, (
əliylə tütəkçalanı göstərir)
o, sizin əvəzinzdən nə lazımdırsa
danışdı, siz də etiraz etmədiniz. Siz
vaxtında etiraz etmədiniz! Niyə?
Oğlan. (
yavaş-yavaş onun yaxasını
buraxır) Hə, biz etiraz etmədik. Biz
etiraz etmədik? O, həmişə öz sözlərini
danışır. Bir ona bax (
əliylə tütəkçalanı
göstərir) o, həmişə belə edir. Həmişə
heç kimin eşitmək istəmədəyi sözləri
seçir.
Kloun. Bəlkə,
o xəstələnib. İnsanların
eşitmək istəmədiyi sözləri danışmaq
xəstəliyinə tutulub.
Süpürgəçi. Sən səhv edirsən, onun adı
qala xəsətəliyidi.
Kloun. Olsun, elə bizim hamımız da o
xəstəlikdən nəsə var. Birində çox,
birində az. Amma hamıda var.
Süpürgəçi. Nə danışırsan? Deyirsən,
yəni qala xəstəliyi epidemiyadı?
Tütəkçalan. Sabahınız xeyir!
(
Süpürgəçi və kloun ikisidə birdən) Biz
ac deyilik!
Oğlan. Ey xəstələr, mənim vaxtım
yoxdu. Özümdən çıxartmayın məni. Pul!
Pul! Pul! Yoxsa, duman gəlməyəcək!
Süpürgəçi. Sən ciddi deyirsən?
Kloun. (
sanki öz-özünə danışır) Vaxtı
yaddan çıxarmaq lazımdı. Vaxt nədi,
qolundakı saat? Bu ki, uydurmadı, bu ki,
sadəcə alətdi.
Oğlan. Mən ciddiyəm.
Süpürgəçi. Mən elə bilirdim zarafat
edirsən. Sənə nə qdər pul lazımdı?
Kloun. (
üzünü Yasəmən ağacına sarı
tutub danışır) Vaxtı heç bir cihaz ölçə
bilməz axı. Bizim öz vaxtımız var. Öz
dünyamız ola bilir, öz vaxtımız ola
bilmir? Sən necə fikirləşirsən, Yasəmən
ağacı, sən də insanların uydurduğu
vaxtla işləyirsən?
Oğlan. Yüz dollar. Tam ciddiyəm!
Süpürgəçi. Mən heç vaxt yüz dolları bir
yerdə görməmişəm. İnan mənə. Amma
hələ ümid var. Bəli bu o demək deyil ki,
mən yüz dolları heç vaxt bir yerdə
görməyəcəm.
Kloun.
Bizim
vaxtımız
qalaya
qayıdandan sonra başlayacaq. Tarix
kitablarını da təzədən yazmaq lazım
gələcək. Qaladan əvvəl, qaladan sonra.