88
№ 4 (20) Qış- 2016
şeylərə burnunu soxma! Xəyanət
başqadı, günah başqadı!
Süpürgəçi. Gənclər hamısı belədi,
bilmədikləri şeylərdən danışırlar. Elə bil
öz aralarında söyüş qoyublar, ağzına
gələni danışmayanın o məsələ... İndiki
gənclər, dəhşətdi, dəhşət!
Tütəkçalan. Sən də sus! Bura bax
(
oğlana müraciət edir) kor dumana
bürünüb qalaya qayıtmaq böyük arzudu,
yoxsa cəmi yüz dollar əl çirkindən ötrü
yanıb-yaxılmaq?
Süpürgəçi. Hara gedir bu dünya! A, bu
sözü mən dedim? Hara gedir bu dünya?
Yox bunu məndən əvvəl kimsə deyib
axı. Bəlkə də elə məndən çırpışdırıblar,
nə bilim? İndi plagiat da geniş yayılıb.
Tütəkçalan. Niyə sənə elə gəlir ki, ağıllı
iş yalnız xərclənən şeylər haqqında
düşünməkdi? Elə vaxt gələ bilər ki, hər
şey xərclənib qurtarar, bəlkə də artıq
qurtarıb. Biz heç vaxt böyük arzuların
dalınca getməmişik. Cəhd etmək,
inanmaq, vuruşmaq üçün də böyük
hədəflər olmalıdı. Böyük, hüdudsuz, baş
gicəlləndirən! Mən heç vaxt yüz dollar
arzulamamışam və onun uğrunda da
vuruşmaram. Amma qalaya qayıtmaq
üçün vuruşaram. Bəs sən?
Süpürgəçi. (
oğlanın əvəzinə cavab
verir)
Mənə
yüz dollar versələr
vuruşaram. (
tütəkçalan ona tərs-tərs
baxır) Nəsə düz demədim? Yaxşı mən
nisyə də vuruşaram, lazım gəlsə nisyə
ölərəm də!
Pauza
(
tütəkçalan
yerdən tütəyini
götürüb Yasəmən ağacının altında
arxasını onlara çevirib bürüşüb oturur).
Süpürgəçi. (
oğlanla bir yerdə ona
yaxınlaşır) Ey, xətrinə dəydik hə.
Günahın hamısı bu cavanlardadı. Söyüş
qoyublar, ancaq bilmədikləri şeydən
danışınlar. Ey, incitdik səni. Belə
götürəndə elə sənin də günahın var,
bayaqdan deyirəm bir qəmgin mahnı çal,
elə öz bildiyini edirsən.
Tütəkçalan. (kövrəlib) Mən axı qalaya
özümün yox, külümün getməsini
arzulayıram.
Xərclənməli arzular və külə
dönməli arzular – bunlar başqa-başqa
şeylərdi.
Süpürgəçi. Bəli, bəli bunlar başqa-
başqa şeylərdi. Ola bilər dünyanın
hansısa yerində bunlar ikisi də eyni cür
görünsün, amma biz də tamam fərqlidi.
Bəli, bəli, ümumiyyətlə o şeylər ki
dünyada bir cürdü, bizdə başqa cür alınır
və yaxud da əksinə. (
ötkəm səslə) Bəli,
bəli, biz də hər şey fərqlidi. Elə biz
özümüz də nəsə başqa cürə adamlarıq.
Dünya başqa şeyi arzulayır, biz
başqasını.
Biz çox fərqliyik, çox fərqli.
Tütəkçalan. (
sakitcə) Çünki bizim
arzularımız dünya üçün köhnəlib. Onlar
bizi başa düşmürlər, bəlkə də başa
düşmək istəmirlər.
Süpürgəçi. Bəli, bəli biz əl çatmazıq.
Bizi ram eləmək, bizi ovsunlamaq
mümkün deyil. Biz məğlub edilməzik.
Biz elə özümüzük. Gör dünya bizdən nə
qədər geri qalır? Bədbəxt dünya!
Tütəkçalan. (
sakitcə) Arzular köhnə,
dərd köhnə, (
əlini süpürgəçiyə tərəf
uzadır) süpürgə də köhnə. Nə gündəsən
sən?
Süpürgəçi. Bu bədbəxt dünyada mən
özümü adaya düşmüş kimi hiss edirəm.
İnanırsanmı? Dünya ilə bizim aramızda
işıq ili boyda məsafə var. Gör onlar bizə
çatmaq üçün neçə milyon kilometr yol
qət etməlidirlər.
Oğlan. Neçə kilometr irəliyə, yoxsa
geriyə? (
Süpürgəçi təəccüblə onun
üzünə baxır) Yəni, bizə çatmaq üçün
irəliyə, yoxsa geriyə getməlidilər?
Süpürgəçi. Məsafənin fərqi yoxdu, əsas
hərəkətdi, hərəkət (
yerində dala-qabağa
hərəkət edir).
Tütəkçalan. Bizə yalnız gözləmək qalır.
Oğlan. (
kövrək səslə) Nəyi gözləmək.
Daha doğrusu nə üçün məhz gözləmək?