388
PUGACHENKOVA G.- O. GALERKINA, Miniatyuri Sredney Azii, Mos-
kova: Izobrazitelnoe Iskussivo, 1979.
ROBINSON, B. W., “The John Rylands Laylā wa Majnūn and the Bodlei-
an Nawāī of 1485: A Royal Timurid Manuscript” Bulletin of the John Rylan-
ds Library, vol.37 (1-2),Manchester, 1954-55: 263-270.
ROBINSON, B. W., The Persian Paintings in the John Rylands Library,
London-Totowa, 1980.
ROXBURGH, David J., “The Timurid and Turkmen Dynasties of Iran,
Afganistan and Central Asia, 1370-1506”, Turks, A Journey of a Thousand
Years, 600-1600, (Ed. David J. Roxburgh), Royal Academy of Arts, 2005:
190-259.
SÖYLEMEZOĞLU, N., “An Illustrated copy of Hamdi’s Yusuf we Zuley-
kha dated A.H. 921/ 1515 A.D. in the Bayerische Staatsbibliothek in Muni-
ch”, Near Eastern Numismatics, Iconography, Epigraphy and History, Studies
in Honor of George C. Miles, Beyrut, 1974: 469-479.
STCHOUKINE, Ivan, “Les Manuscrits illustrés musulmans de la Bibliot-
hèque du Caire”, Gazette des Beaux Arts, XIII, 65, 1935: 138-58.
STCHOUKINE, Ivan, La Peinture turque d’àprès les Manuscrits illustrès
(I Partie De Suleyman Ire a Osman II 1520-1622), Paris, 1966.
SULEIMAN, H., F. SULEIMANOVA, Miniatures Illustrations of Ali Sher
Navoi’s of the XV-XIX th Century, Taşkent, 1982.
TANINDI, Zeren, “Osmanlı Sarayında Safevî Şehzadeler ve Elçiler”, Sa-
natta Etkileşim. Uluslararası “Sanatta Etkileşim” Sempozyumu. Bildiriler
(25-27 Kasım 1998), (Ed. Z.Y. Yaman), Ankara: İş Bankası, 2000: 236-241.
TANINDI, Zeren, “Bibliophile Aghas (Eunuchs) at Topkapı Saray”,
Muqarnas, XXI: 333-343.
TEKİN, Gönül “Türk Edebiyatı: 13-15.yylar”, Osmanlı Uygarlığı, (Ed.
Halil İnalcık-Günsel Renda), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 2002, 2.
cilt: 496-525.
TEZCAN, Gülsen, “Ali Şir Nevayi’nin Hamse ve Divanlarının Resimleri:
Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’ndeki Örnekler”, Hacettepe Ü. Yayım-
lanmamış Doktora Tezi, Ankara, 2007.
ULUÇ, Lale, Arts of the Book in Sixteenth Century Shiraz, New York
University (Yayınlanmamış Doktora Tezi), 2000.
ULUÇ, Lale, Türkmen Valiler Şirazlı Ustalar Osmanlı Okurlar, İstanbul:
Türkiye İş Bankası Yayınları, 2007.
Ali Şir Nevâyi’nin Kaleminden Nakkaşların Fırçalarına: Türk Dünyası’ndaki
Kültürel ve Sanatsal Mirasın İzleri
389
Gülsen TEZCAN KAYA
UZUNÇARŞILI, İsmail Hakkı, Büyük Osmanlı Tarihi, c.2, Ankara: TTK
Yayınları (7. Baskı), 1988.
YOLTAR-YILDIRIM, Ayşin, “An Accomplished Artist of the Otoman
Court: 1515-1530” M. Uğur Derman Armağanı. Altmışbeşinci Yaşı Müna-
sebetiyle Sunulmuş Tebliğler, İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları, 2000:
603-616.
WELCH, Stuart Cary, Royal Persian Manuscripts, London, Thames and
Hudson, 1978.
390
R. 1. Nevayi, Nevadirü’n-Nihâye, sevgiliyle buluşma
ÖBA 1995, y. 29b
R. 2. Divan-ı Hüseynî, İşret meclisi
TSMK EH 1636, Herat, 1492, y.1b-2a
Ali Şir Nevâyi’nin Kaleminden Nakkaşların Fırçalarına: Türk Dünyası’ndaki
Kültürel ve Sanatsal Mirasın İzleri
391
Gülsen TEZCAN KAYA
R. 3 Nevayi, Sedd-i İskenderi, İskender ile esir
Oxford, Bodleian Library, Elliot339, Herat,1495, y.17a
R. 4. Nevayi, Hamse, Şeyh Sanan,
PBN, supp turc.316-317, Herat ,1526-27,y. 169a
392 Ali Şir Nevâyi’nin Kaleminden Nakkaşların Fırçalarına: Türk Dünyası’ndaki
Kültürel ve Sanatsal Mirasın İzleri
R. 5. Nevayi, Hamse, Hüsrev ile Şirin-Ferhad ile Şirin
TSMK, R. 810, Herat, y. 45a
R. 6. Nevayi, Hamse, Hüsrev’in Ferhad’ı esir alması
TSMK, H. 802, İstanbul, 1530-31, y. 99b
Salur Kazan’ın Evinin Yağmalanması Destanı’nın
Yaratımında Müstensihlerin Etkisi
Gürol PEHLİVAN
1
Giriş
Yazmalar devri Türk edebiyatında yaratan (yazar, şair) ile okuyucu arasına
giren önemli bir grup genellikle ihmal edilmiştir. Bu zümre müstensih adı
verilen ve yazmaları kopyalayan kişilerdir. Uzun süre bu kişilerin basit birer
kopyacı olduğu düşünülmüşse de günümüzde bu algının değişmesi gerektiği
ortadadır. Çünkü sadece birer “işçi” değil, aynı zamanda bir “okur” olan bu
kişiler yazma halindeki eserlerle günümüz okuyucusu arasında bulunmakta-
dırlar. Yazma halindeki eserlerin nüshalarına bakıldığında sadece basit birer
hata olarak görülemeyecek farklılıklar “okur” olan müstensihlerin eserlere
yaptıkları müdahalelerdir. Bu bağlamda halk edebiyatı ürünlerinde bu mü-
dahalelerin arttığı görülmektedir. Uzun yıllar edisyon kritik tekniği odaklı
çalışmalarda nüsha farkları aparatlara mahkûm edilmiş, bu değişimler ince-
lenmeye değer görülmemiştir. Araştırmacı “uzman” sıfatıyla bu farklılıklar-
dan birini tercih ederek, aslında kendi yeni “nüsha”sını ortaya koymuştur.
Bildirimiz müstensihlerin eserin yaratma sürecinde çok defa aktif bir tutum
içinde olduğu varsayımından yola çıkarak, Türk edebiyatının en önemli eser-
leri arasında gösterilen Dede Korkut Kitabı’nda yer alan Salur Kazan’ın Evi-
nin Yağmalandığı Boy isimli anlatıyı
2
bu açıdan inceleyecektir. Eserde yer
alan diğer destanlar da
Dede Korkut Kitabı’nda Yapı, İdeoloji ve Yaratım un-
vanlı doktora tezimizde tarafımızdan, bu açıdan incelendiğinden, yukarıda
adı geçen destanda ele alacağımız bazı hususlar yer yer tüm eser göz önünde
tutularak değerlendirilecektir.
Sözlü gelenekten derlenerek yazıya geçirildiği üzerinde neredeyse görüş
birliği olan
3
Dede Korkut Kitabı’nın Dresden ve Vatikan olarak isimlendiri-
len iki nüshası olup farklı müstensihler tarafından yazılmışlardır. Tam olarak
tarihlendirilemeyen bu nüshaların 16. yüzyılda istinsah edildiği düşünülmek-
tedir.
4
İki nüshaya kaynaklık eden ortak bir nüshanın varlığı hemen hemen
1 Öğr. Gör., Celal Bayar Üniversitesi
2 Salur Kazan için bkz. Ali Duymaz, Bir Destan Kahramanı Olarak Salur Kazan, İstanbul:
Ötüken Yayınları, 1997.
3 Metin Ekici, “Dede Korkut Kitabı ve Sözlü Gelenek”, Bilge, 15 (Kış 1998), s. 19.
4 Orhan Şaik Gökyay, Dedem Korkudun Kitabı, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları,
2000, ss. XLVIII-LI.