19
9
Ceffersonda olduğunu söyləyib. Deyir ki, sonra onu divara dirəyib, Braunun harda yaĢadığını
deməyə məcbur edib. Ancaq Bayron, Braundu, Berçdi, nədi, onun Kristmasla birlikdə bu qətlə
bulaĢdığını ona söyləməyib. Yalnız bunu deyib ki, Braun harasa iĢ dalınca gedib. Məncə, elə
düzünü deyib. ĠĢ deyilsə, bəs nədi? Min dollardan ötrü özünü bu qədər oda-közə vuran, canından
da keçməyə hazır olan belə bir adamı ömrümdə görməmiĢəm. Bir sözlə, qadın deyib ki, Braunun
evi, çox güman ki, elə Lukas Berçin ona söz verdiyi evdir, buna görə də ora köçüb, dalınca
getdiyi iĢdən azad olub qayıdanacan onu orda gözləmək qərarına gəlib. Bayron deyir ki, buna
heç cür mane ola bilməyib; necə deyərlər, Braun haqqında bir neçə dəfə yalan söylədikdən sonra
həqiqəti açıb ona demək istəməyib. Bayron deyir ki, guya, əvvəldən yanınıza gəlib bütün bunları
sizə danıĢmaq istəyirmiĢ, ancaq siz onu qabaqlamısınız, o heç o qadını orda əməlli-baĢlı yerbəyer
də edə bilməyib.
– Lukas Berç? – Ģerif deyir.
– Mən özüm də məəttəl qaldım, – köməkçi deyir. – Ġndi onunla neyləmək fikrindəsiniz?
– Heç nə, – Ģerif deyir. – Elə bilirəm ki, onlar orda heç kimə maneçilik törətmirlər. O ev
mənim deyil, onları ordan mən qova bilmərəm. Bir də ki, Bayron düz deyib, o Berçdi, Braundu,
nədi, onun hələ bir xeyli müddət baĢı iĢdən açılmayacaq.
– Bəs o qadının burda olduğunu Brauna deməyəcəksiniz?
– Yox, niyə də deyim, – Ģerif cavab verir. – Bu mənim iĢim deyil. Mən onun Alabamada,
ya da hardasa atıb gəldiyi arvadlarla məĢğul olmuram. Mən ancaq burda, Ceffersonda yuva
salmıĢ ərlə məĢğulam.
Köməkçi Ģaqqanaq çəkib gülür.
– Doğrudan da, elədir, – o deyir. Sonra özünə gəlir, fikrə gedir. – Əgər min dolları almasa,
məncə, onun bağrı çatlayacaq, öləcək.
– Çətin, – Ģerif deyir.
ÇərĢənbə günü, gecə saat üçdə bir zənci çulsuz qatırda Ģəhərə gəldi. ġerifin evinə gedib,
onu yuxudan oyatdı. O, iyirmi mil aralıda yerləĢən zənci kilsəsindən, hər gecə keçirilən çilə
ibadətindən birbaĢ buraya gəlmiĢdi. Bundan əvvəlki gecə himnin tən ortasında arxa tərəfdə
dəhĢətli Ģaqqıltı eĢidilmiĢ, ibadətə yığıĢanlar geriyə dönüb baxarkən bir adamın qapıda
dayandığını görmüĢdülər. Qapı bağlı deyilmiĢ, heç tamam örtülməyibmiĢ də, lakin bu adam,
görünür, qapının dəstəyindən yapıĢıb, onu divara elə möhkəm çırpıb ki, bu səs rəvan dua səsini
tapança gülləsi kimi kəsib keçib. Sonra o, cəld oturacaqların arası ilə duanın bir andaca kəsildiyi
yerə, keĢiĢin donub qaldığı, hələ belini düzəltməyə, əlini aĢağı salmağa, ağzını yummağa macal
tapmadığı kafedraya doğru cumub. Yalnız bu zaman onun ağ adam olduğunu gördülər. Ġki ağ
neft çırağının saldığı iĢıqdan daha da qatılaĢan mağara qaranlığında adamlar içəri girənin sifətini
20
0
o, keçidin ortasına çatmayanacan seçə bilməyiblər. Yalnız onda bu adamın sifətinin qara
olduğunu görüblər, bir qadın bərkdən çığırıb, adamlar yerlərindən sıçrayıb, qapıya tərəf atılıblar;
tövbə skamyasında oturan, artıq, az qala, ağlını itirməkdə olan baĢqa bir qadın yerindən sıçrayıb
ağ, bərəlmiĢ gözlərini ona zilləyərək qıĢqırıb: “Bu Ģeytandı! Bu Ġblisin özüdü!” Sonra bayıra
qaçmağa çalıĢarkən yolu səhv salıb, düz onun üstünə yüyürüb, o isə qadını yumruqla vurub yerə
sərib, üstündən keçib, çığırmaq üçün ayrılmıĢ ağızların, dalı-dalı geriyə çəkilən adamların arası
ilə birbaĢ kafedraya gedib, orda keĢiĢin yaxasından yapıĢıb.
“Hətta onda da heç kim ona heç nə eləmədi, – çapar danıĢdı. – Hər Ģey qəflətən olduğu
üçün onun kim olduğunu, hardan gəldiyini, nə istədiyini heç kim bilmirdi. Qadınlar qıĢqırıb
bağırır, o isə Bidenberi qardaĢın boğazından yapıĢıb, onu kafedradan aĢağı sürükləyirdi.
Bidenberi qardaĢın onunla danıĢmağa, onu sakitləĢdirməyə çalıĢdığını gördük, o isə Bidenberi
qardaĢı möhkəm silkələyir, yanaqlarına vururdu. Qadınlar elə bərkdən qıĢqırıb bağırırdılar ki,
hətta Bidenberi qardaĢın ona nə dediyini də eĢidə bilmirdik – ancaq Bidenberi qardaĢ ona
barmağını da vurmadı – bu vaxt ağsaqqallar, dyakonlar
20
ona yaxınlaĢdılar, onunla danıĢmaq
istədilər, o isə Bidenberi qardaĢı buraxıb, qoca Tompson Atanı vurub, – səksən yaĢı var yazığın
– düz tövbə skamyasının altına saldı, sonra da əyilib, kətili əlinə götürdü, onu camaatın üstünə
qovzamağa baĢladı, hamı geri çəkildi. Hər kəs çığırıb-bağırır, qapıya tərəf qaçırdı. O isə geri
döndü, kafedraya çıxdı, (bu vaxt yazıq Bidenberi qardaĢ naəlac qalıb o biri tərəfdən aĢağı enirdi)
orda dayandı: baĢdan-ayağa kir, çirkab içindəydi, sifətini qara saqqal basmıĢdı, orda dimdik
dayanıb keĢiĢ kimi əlini yuxarı qaldırdı. Və Allahı söyməyə, təhqir eləməyə baĢladı. Elə bərkdən,
qıĢqıra-qıĢqıra söyürdü ki, qadınların çığırtısını da batırmıĢdı; adamlar isə Roz Tompsonu –
Tompson Atanın nəvəsini, qızının oğlunu zorla tutub saxlamıĢdılar, altı fut boyu var, ağzı açıq
ülgüc əlində qıĢqırırdı: “Öldürəcəm onu. Buraxın məni, qardaĢlar. O mənim babama əl qaldırıb,
onu vurub. Öldürəcəm. Buraxın. XahiĢ edirəm buraxın”. Adamlar bayıra çıxmağa can atır,
itələĢə-itələĢə keçidlə qapıya doğru qaçıĢır, hamısı birdən qapıya soxulurdular, o isə kafedrada
dayanıb Allahı söyür, o biri adamlar isə Rozu dartıb bayıra çıxarmağa çalıĢır, Roz da yalvara-
yalvara onlara deyirdi ki, onu buraxsınlar. Ancaq hər halda, biz Rozu birtəhər bayıra çıxarıb
kolluqda gizlənə bildik, o isə hələ də kafedrada qıĢqıra-qıĢqıra Allahı söyürdü. Sonra susdu,
qapıya çıxıb orda dayandığını gördük. Yenə də Rozu zorla tutub saxlamalı olduq. Yəqin ki, Rozu
buraxmamağa çalıĢanda o, bizim səs-küyümüzü eĢitdi, çünki möhkəm, qəhqəhəylə gülməyə
baĢladı. Orda – qapının ağzında iĢığı kəsərək, dimdik dayanıb, bərkdən, var gücüylə gülürdü,
sonra yenidən söyməyə baĢladı və skamyanın ayağını əlinə götürüb içəri tulladı. Bir çırağın necə
cingildəyib sındığını eĢitdik, kilsə daha da qaranlıqlaĢdı, sonra o biri çıraq cingildədi, tamam
qaranlıq oldu, onun özünü isə artıq heç cür görmək mümkün deyildi. Rozu tutub saxladıqları
20
Dyakon – aĢağı dərəcəli keĢiĢ