204
bu qalanı ələ keçirə bilmişlər. İlk dəfə hələ 1768-1774 illərin Rus-Türk
müharibəsində general N.V.Repninin korpusu qalanı zəbt etmiş, lakin İsmayıl
qalası Küçük Qaynarca sülhünə görə Türkiyəyə qaytarılmışdı. II Sultan Səlim
yenidən geri aldığı İsmayılı qüdrətli türk qalasına çevirmək üçün böyük işlər
gördü.
XVIII əsrin sonu İsmayıl güclü türk qalası şöhrətini neçə əsrdir ki,
saxlamaqdadır. 1787-1791-ci illərin Rus-Türk müharibəsi gedirdi. Türklər ölüm-
dirim vuruşuna hazır idilər. Qoşunu qalaya gətirən gəmilər komandanın əmri ilə
açıq dənizə çəkilib getdi; qala müdafiəçiləri hər tərəfdən əhatə olunduqlarını,
düşmənlə son ana kimi təkbətək qalmalı olduqlarını bildilər. Paşanın göstərişinin
əsil mənasını İsmayıl qalasını mühasirəyə alanlar da anlamışdı; qaladakılar üçün
geriyə yol yox idi, onlar işğalçılarla son damla qana kimi vuruşacaqdı.
Rusların qalaya hücumları 1790-cı ilin oktyabrında başlasa da, hələ
nəticəsi görünmürdü. Dekabrın 2-də Yekaterina böyük ümid bəslədiyi və güvəndiyi
qəddar və amansız Suvorovu (o bu müharibədə Rusiyaya Fokşan və Rımnik
qələbələrini qazandırmışdı) cəbhədən-cəbhəyə - İsmayıl qalası üzərinə göndərir. İşlər
yeni qüvvə və inadla qızışır. Ruslar eyni ilə İsmayıl qalası kimi istehkam-qala,
xəndəklər qazıb gecə-gündüz məşq edirdilər. Dekabrın 11-də dan yeri söküləndə
rusların qalaya hücumu başlayır. Suvorov döyüşqabağı əsgərlərin önündə onlara
müraciətlə: "rus qoşunu iki dəfə İsmayılı mühasirəyə aldı, hər dəfə də geri çəkildi.
İndi bizə üçüncü dəfədə ya qələbə çalmaq, ya da burada şərəflə ölmək qalır"
...Küçələrin, hətta ayrıca evin üstündə mübaribə gedirdi. Türklər son
nəfərə qədər vuruşdular. Döyüş meydanında təkcə ölülər qalmışdı. Vuruşlarda VI
kolonnaya rəhbərlik edən və öz ömründə qanlı müharibələri az görməmiş Kutuzov
buradakı səhnələrdən çimçəşərək savaşın sonunda arvadına yazırdı: Daha ömrüm
boyu belə döyüş görmərəm. Tüklərim biz-biz durur..."
"İsmayıl qalasından möhkəm qala ola bilməz. Nə də onun
müdafiəsindən başqa cəsurluq" deyə Suvorov sonra etiraf edirdi.
Məşhur rus şairi, Rusiya ədliyyə naziri Qavril Derjavin İsmayılın
alınmasına nəğmə həsr edir.
İsmayılın getməsi ilə Türkiyə həyəcanlandə, xalq ayağa qalxdı. II Sultan
Səlim sədr-əzəm (baş nazir) Əbdi Paşanın edamına qərar verdi.
İsmayıl qalası Yaş (Yassı) sülhünün şərtlərinə görə Türkiyəyə
qaytarıldı. Ancaq müharibə Osmanlı dövlətinə böyük yaralar vurmuşdu. Sərhəd
indi Dnestr çayından keçirdi.
Sultan Səlim xaraba qoyulmuş qalanın yenidən inşasına girişdi. 1806-
1812-ci illərin Rus-Türk mübaribəsində qala rus qoşunları tərəfindən yenidən istila
olunur. Ruslar qırılıb məhv olmuş yerli türk əhalisinin evlərinə bu dəfə yunan,
rumın, erməni, yəhudi və Nekrasov kazakları ailələrini yerləşdirdilər. Artıq 1815-ci
ildə surətlə xristianlaşdırılan bu türk şəhərində 4 kilsə, 72 dövlət binası və s. var
205
idi
456
.
Düz 44 il sonra - Rusların Kırım mübaribəsindəki məğlubiyyəti ilə
Paris sülhü şərtinə görə də qala yenidən Türkiyəyə qaytarılır. 1877-1878-ci illər
Rus-Türk mübaribəsində ruslar qalanı yenidən zəbt etdilər.
"İsmayıla ya da ki, daha doğrusu Tuçkova biz axşam 10-da gəlib
çatdıq" - deyə Puşkinlə birlikdə bu yerlərə gələn dostu zabit Liprandi öz
xatirələrində yazır
457
.
Adı çəkilən Tuçkov şəhəri həmişə şöhrətli və şanlı İsmayıl qalasıdır.
Şəhərlər fatehlərin adını daşıyarmış... Bir zamanlar Osmanlı əsgəri
İsmayıl kapitanının adı ilə ilk səhifələrini yazan bu şanlı şəhər XIX əsrdə artıq yeni
tarixə qədəm qoyur; yeni bir əsgərin adına yazılmalı olur. General-leytenant
Sergey Tuçkov (1767-1839) İsmayıl qalasının rəisi və burada saxlanılan ordunun
komandiri vəzifəsində işləyərkən imperiyanı gəzməyə çıxan çar I Nikolay qalaya
baş çəkir. Görüş zamanı Tuçkovun uzun illər çara və Vətənə qüsursuz
xidmətlərinin müqabilində hansı təltif və ya mükafat arzu etdiyini soruşduqda
general çardan xahiş edir ki, İsmayıl qalasına onun adını versinlər. Çar qoca
generalın arzusuna əməl edir. Çünki o, rus hərb tarixində şöhrətli yer tutan 4
general Tuçkov qardaşlarından biri idi. İki qardaşı Borodino döyüşündə həlak
olmuşdu. Beləliklə, İsmayıl qalası 40 ildən artıq Tuçkovun adını daşıyır.
İsmayıl qalası öz şərəfli tarixində belə yenə tarixin öz acı istehzası olan
"qismət payları" daşımaqdadı: 1976-cı ildə İsmayılda Suvorova at üstündə abidə
qoyuldu. Türk şəhəri İsmayıl müntəzəm plan üzrə salınmışdı. İndi şəhərin qədim
hissəsində hələ də xarabalıqları duran türk qalasının ərazisində XV əsrə aid olan
məscid qalmaqdadır. О bu türk qalasının 5 qanlı müharibələrində itirdiyi qanı ilə,
nəfəsi ilə, nəşi ilə torpağa qarışan oğullarına neçə əsrdir ki, dualarını həzin-həzin
yetirməkdədir.
TÜRK-OR. VOLQA-DON KANALI
Görkəmli coğrafiyaçı A.İ.Voeykov yazırdı: Ayrı-ayrı su hövzələrinə
mənsub olan iki böyük çayın bir-birinə bu şəkildə yaxınlaşması qədər yer
kürəsində daha heyrətamiz bir şey ola bilməz.
Bu iki çayı birləşdirmək, dənizlərdən dənizlərə maneəsiz yol açmaq
insanlığı daim düşündürürdü. Rusları isə hələ onların ayaqları bu torpağa
dəymədən, onlar bu yerlərə sahib olandan çox-çox qabaqlar məşğul etməkdə idi.
Hələ qədim zamanlardan gəmilərin bu iki çay arası ən qısa məsafədən birindən о
456
Pars Tuğlaçı. Osmanlı şehirleri, İstanbul, 1985, s.357
457
Бах: Пушкин в воспоминаниях и рассказах современников, Лен., ХЛ., 1936, с. 216.
Dostları ilə paylaş: |