21
Bu yerdə yaxşı olardı ki, şagirdlər bəstəkarın xalq mahnıları
əsasında işləmələrindən bir nümunə təqdim etsinlər. Musiqi
məktəbinin ifaçıları “Küçələrə su səpmişəm” adlı mahnını
səsləndirirlər.
Küçələrə su səpmişəm,
Yar gələndə toz olmasın
Elə gəlsin, elə getsin,
Aramızda söz olmasın
Samovara od salmışam,
Stəkana qənd salmışam.
Yarım gedib, tək qalmışam,
Nə əzizdir yarın canı.
Nə şirindir yarın canı…
Fortepiano və səs üçün işlənən bu və ya digər xalq mahnıları
öz orijinallığını saxlayaraq bəstəkarın musiqi təfəkkürü ilə üzvi
şəkildə qovuşub əsl professional sənət nümunəsinə çevirilib.
Çünki bəstəkar xalq mahnılarını işləyərkən onların üstündə çox
məsuliyyətlə çalışıb. Necə deyərlər, xalqın sərvətinə ehtiyatla
yanaşaraq ona öz sevgisini bəxş edib. Bu yerdə bəstəkarın öz
fikirlərinə nəzər salaq. O, yazır: “Mən əvvəlcə xalq mahnılarını
hiss etmişəm, sonra isə onu yaratmağı öyrənmişəm. Bəlkə, buna
görədir ki, xalq musiqisi nümunələrinə müraciət etdikdə onun
ahəngi və formasını mühafizə etməyə cəhd göstərmişəm”.
Fikrət Əmirovun bu fikirləri həm də özündən sonra gələn
bəstəkar nəslinə bir tövsiyədir, xalq mahnılarını necə sevmək və
necə qorumaq yolunda bir örnəkdir. O, musiqi folklorumuzun
toplanmasında yaxından iştirak etmişdir. Belə ki, Bülbülün
redaktəsi və Cabbar Qaryağdıoğlunun oxusundan S.Rüstəmov,
T.Quliyev və F.Əmirovun nota yazdıqları mahnılar əsasında
ikicildlik “Azərbaycan xalq mahnıları” məcmuəsi yaranmışdır.
Həmin məcmuələrdə Fikrət Əmirov tərəfindən bu mahnılar nota
22
yazılmışdır: “Xoş gəldin”, “Ay mübarək”, “Can gülüm can-
can”, “Qadan alım”, “Bu gecə”, “Evləri tər-tər üstə”, “Kimin
yarısan”, “Üç gündən bir, beş gündən bir”, “Süsən sünbül”, “Ay
Laçın”, “Gözəlim sənsən”, “İki alma”, “A dağlar”, “Ay Sona”,
“Gülə-gülə”, “Xanım sevdim əzəldən”, “Dad əlindən”, “Qız
kəmərin bağlama”, “Neylərsən” və s.
Musiqi məktəbinin sagirdi səhnəyə daxil olur. “Ay Laçın” adlı
mahnını fortepianoda ifa edərək səsləndirir.
Araz axar lil ilə,
Dəstə-dəstə gül ilə,
Mən yarımı sevirəm
Şirin-şirin dil ilə.
Bağçaları sarı gül,
Yarı qönçə, yarı gül.
Gec açıldın, tez soldun,
Olmayaydın barı, gül.
Ay Laçın, can Laçın,
Mən sənə qurban Laçın...
Yeri-yeri nişan yar,
Yeni
eşqə düşən yar,
Elçiləri qırılmış...
Özü elçi düşən yar!
Alma atdım nar gəldi,
Kətan köynək dar gəldi
Qapıya kölgə düşdü,
Elə bildim yar gəldi.
23
Ay Laçın, can Laçın,
Mən sənə qurban Laçın...
Su atdım yara dəydi
Əlim divara dəydi.
Dilim mənim qurusun,
Nə dedim Yara dəydi.
Ey əlim oda yansin
Pərvanə o da yansın
Mən yandım yar üzündən
Eşitsin o da yansın.
Ay Laçın, can Laçın,
Mən sənə qurban Laçın...
I Aparıcı: Bəstəkarın əsərlərindən bəhs edərkən yaradıcılığında
xüsusi yer tutan baletlərini də unutmaq olmaz. Fikrət Əmirovun
balet janrında yaratdığı hər bir yeni əsəri musiqimizin uğuru,
nailiyyəti olmaqla yanaşı, Azərbaycan musiqili-xoreoqrafik
teatrının müxtəlif mərhələlərini əks etdirir. Bəstəkarın baletləri
onun bu sahədəki yaradıcılıq axtarışlarını canlandırır, balet
janrının yeni inkişaf perspektivlərinə yol açır.
1979-cu ildə səhnəyə qoyulan “Min bir gecə” baleti bəstəkarın
yaradıcılığında xüsusi bir mərhələni təşkil edir. Əsər haqqında
geniş danışmazdan əvvəl yaxşı olardı ki, onun bədii məzmununa
nəzər salaq:
“Bir dəfə şahlardan biri – gənc və əzəmətli Şəhriyar öz sevimli
arvadı ilə vidalaşdıb ova gedir. Gözlənilmədən saraya qayıdan
hökmdar arvadının xəyanətini görür və bu rüsvayçılıqdan donub
qalmış şahidlərin gözləri qarşısında arvadına divan tutur və
bütün gənc qadınları edam etmək kimi dəhşətli bir fərman verir.
24
Nahaq yerə ölümə məhkum olunmuş qadınların yalvarışları
hiddətli şahın qəzəbini söndürmür. Budur, qəzəb dünyasına
gözəllik və müdriklik daxil olur; bu, Şəhrizaddır. Bu zaman
sanki möcüzə baş verir. Şəhriyarın qəddar ürəyinə məhəbbət
hisləri oyanmağa başlayır. Ancaq o, sevsə belə, qərarını
dəyişmir – Şəhrizadı ölüm gözləyir. Ağlın qəzəblə, məhəbbətin
nifrətlə mübarizəsi başlayır. Şəhriyar birdən-birə təslim olmaq
istəmir. Əvvəlki məhəbbət və xeyirxahlığa inam yenidən əldə
etmək üçün o, Şəhrizadın əsrarəngiz nağıllar dünyasına daxil
olub min bir gecə keçirir”.
F.Əmirovun “Min bir gecə” əsəri Azərbaycan baleti tarixində
yeni mərhələ açır. Belə ki, bu əsərdə çoxpərdəli tamaşa və kiçik
formalı baletlərin ənənələri birləşir. Şərq xalqlarının nadir
abidəsi üzrə yaranan bu əsərin konsepsiyasından baletin
dramaturgiyası doğulur. Bu əsəri musiqi dilində mahnıvari, rəqs
və muğam-improvizasiyalı melodiyaları müasir musiqi
elementləri ilə dolğun şəkildə, əsl ustalıqla uzlaşdırmışdır.
Bütün bu cəhətlər orkestr partiyasında, ansamblların, solo
alətlərin ifasında düzgün təqdim olunur. Odur ki, Fikrət
Əmirovun “Min bir gecə” baletinin musiqisi şərq koloritli milli
çalarları ilə əsl müasir sənət əsəridir və hər zaman da aktualdır.
II Aparıcı: F.Əmirovun musiqisi bir neçə kinofilmlərdə də
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Belə ki, bəstəkarın musiqi yazdığı
kinofilmlərə tamaşa edərkən orada musiqinin bədii məzmunla
sıx bağlılığının şahidi oluruq. “Azərbaycanfilm” studiyasında
çəkilən və musiqisi də F.Əmirova aid olan filmləri bu gün də
tamaşaçılar rəğbətlə qarşılayır.
Bəstəkarın kino sahəsində ilk işi 1960-cə ildə Mehdi Hüseynin
ssenarisi əsasında rejissor Ağarza Quliyevin çəkdiyi “Səhər”
filmidir. İctimai-siyasi hadisələrlə zəngin olan filmdə məhəbbət
mövzusu da geniş yer tutur. Aslan ilə Sevdanın saf məhəbbəti
bütün məhrumiyyətlərə qalib gəlir. Necə deyərlər, qəhrəmanın
sonsuz məhəbbət mövzusu Aslanın mahnısında öz ifadəsini