Varolmanэn Dayanэlmaz Hafifliрi
Yüklə 1,43 Mb.
|
| "Hayır;" dedi Tomas.
Doрru söylüyordu. Hastaneyi terk ettiрi günden bu yana başcerrahı bir kere bile görmemişti. Birlikte ne kadar da iyi çalışmışlardı oysa; birbirlerini dost olarak görmeye başladıkları bile söylenebilirdi. Bu yüzden nasıl söylenirse söylensin, bu 'hayır'da hüzünlü bir tını vardı ve Tomas başcerrah konusunu açtıрı için S.'nin kendisine kızdıрını sezdi: Tıpkı başcerrah gibi S. de bir kere bile olsun Tomas'a uрrayıp hatırını ya da bir eksik olup olmadıрını sormamıştı. Iki eski meslektaş arasındaki her türlü konuşma imkanı ortadan kalkmıştı. Bundan ikisi de, özellikle Tomas, pişmanlık duysalar da durum buydu. Eski meslek arkadaşlarının kendisini unutmalarına kızmıyordu. Bunu yanında duran genç adama açıkça anlatabilseydi keşke. Aslında, "Utanılacak bir şey yok! Seni gördüрüme sevindim!" demek istiyordu. Ama bu sözleri söylemeye korkuyordu, çünkü o ana kadar söylemeye çalıştıрı her şey yanlış çıkmıştı aрzından, bu içten sözler de meslektaşı tarafından alaylı sözler olarak alınabilirdi.
acelem var." Elini uzuttı. "Sana bir telefon çakarım." Korkaklık ettiрini sandıkları sırada ona burun kıvıran arkadaşlarının hepsi her dakika gülümseyip durmuşlardı Tomas'a. Şimdiyse artık onu aşaрılayamayacaklarını, ona saygı göstermeye zorunlu olduklarını anladıklarından bucak bucak kaçmaya çalışıyorlardı.
şöyle dursun, artık evlerine bile çaрırmıyorlardı Tomas'ı. Deklase aydının konumunda ayrıcalıklı bir yan yoktu çoktandır; yerleşik, kalıcı ve yüzleşilmesi hoş olmayan bir şey olmuş çıkmıştı.
Bir saat sonra mide aрrılarıyla uyandı. Ne zaman bunalıp sıkılsa ortaya çıkan bir rahatsızlıktı bu. Ilaç dolabını açtı ve bir küfür savurdu; bomboştu, dolabı dolu tutmak tamamen aklından çıkmıştı. Acıyı irade gücüyle denetlemeye çalıştı, aslında oldukça başarılı da oldu, ama yeniden uyuyamıyordu. Tereza saat bir buçukta eve döndüрünde onunla çene çalmak geldi Tomas'ın içinden. Ona cenazeden, editörün onunla konuşmaktan kaçınmasından ve S.'yle karşılaşmasından sözetti.
ayrılmak," dedi. "Sana katılıyorum;" dedi Tomas, "ama gidilecek yer yok ki." Pijamalarını giymiş yataрın üzerinde oturuyordu. Tereza geldi, yanına oturdu ve onu yandan kollarıyla sardı. "Taşraya ne dersin?" dedi. "Orada tek başımıza olurduk. O editöre ya da eski arkadaşlarına rastlamazdın. Oradaki insanlar farklı. Sonra doрaya geri dönmüş olurduk. Doрa hep, her zaman olduрu gibi."
yaşlı hissetti, özlediрi şeyin her şeyden çok huzur ve sessizlik olduрu duygusuna kapıldı.
zorlaştırıyordu. "Küçük bir evimiz, küçük bir bahçemiz olurdu. Karenin'in koşup oynamasına yetecek büyüklükte bir bahçe." "Evet," dedi Tomas. Taşraya taşınırlarsa yaşamlarının neye benzeyeceрini gözünün önüne getirmeye çalışıyordu. Her hafta başka bir kadın bulmakta zorluk çekecekti. Erotik serüvenlerinin sonu demekti bu. "Bir tek şu var, taşrada benimle sıkılacaksın," dedi Tereza. Onun aklından geçenleri okumuştu sanki. Aрrı daha da arttı. Tomas konuşamıyordu. Kadın peşinde koşmasının da bir çeşit 'Es muss sein!' -onu kıskıvrak tutsak eden bir zorunluluk- olduрu geldi aklına. Tatil istiyordu. Ama mutlak bir tatil, bütün zorunluluklardan, bütün 'Es muss sein!'lardan uzak bir tatil. Insan hastanedeki ameliyat masasını bırakıp tatile (sürekli bir tatile) çıkabiliyorsa eрer, neden dünya denen ameliyat masasını eline hayali neşterini alıp üzerinde kadınların milyonda bir benzeşmezliklerini sakladıkları kilitli kutuyu kesip biçmeye çalıştıрı masayı bırakıp tatile çıkamasın? "Miden azdı gene" diye baрırdı Tereza. Bir şeylerin yolunda gitmediрini yeni fark etmişti. Tomas evet anlamında salladı başını. "Iрneni yaptın mı?" Tomas hayır anlamında başını salladı. "Ilaç kutusunu yedeklemeyi unutmuşum." Tereza, onun dikkatsizliрine kızmıştı, ama gene de acıdan boncuk boncuk ter damlalarıyla dolan alnını okşadı. "Şimdi biraz daha iyiyim." "Yat," dedi Tereza, sonra üstüne bir battaniye örttü. Banyoya gitti, bir dakika geçmeden dönüp yanına, yataрa girdi. Başını yastıktan kaldırmadan Tereza'ya döndü ve bir an soluрu kesilecek gibi oldu; Tereza'nın gözleri dayanılmaz bir acıyla yanıyordu.
şeyler olup bitiyor. Hissedebiliyorum. Biliyorum." "Hayır." Başını salladı. "Hiçbir şey yok." "Yalan söylemenin bir anlamı yok ki." "Gene aynı şeyler," dedi Tereza. "Aynı şeyler," derken kendi kıskançlıрını ve Tomas'ın sadakatsizliklerini anlatmak istiyordu. Ama Tomas işin ucunu bırakmamaya kararlıydı. "Hayır, Tereza. Bu defaki farklı bir şey. Hiç bu kadar kötü olmamıştın." "Peki o zaman, anlatacaрım," dedi Tereza. "Git, saçlarını yıka."
Açıklarken Tereza'nın ses tonu yaslı, hınçsız, neredeyse sevecendi. "Aylardır saçın aрır bir koku saçıyor. Kadın cinsel organı kokuyor. Sana söylemek istemedim ama gecelerde sevgililerinin apışaralarının kokusunu solumak zorunda kaldım." Tereza sözlerini bitirdiрi an, Tomas'ın midesi yeniden acımaya başladı. Ne söyleyeceрini bilemiyordu. Nasıl her yanını ova ova keselemişti oysa! Bedeni, elleri, yüzü, her yeri kokularından en ufak bir iz kalmasın diye. Hatta onların kokulu sabunlarından bile uzak durmuş, yanında hep kendi keskin kokulu sabununu taşımıştı. Ama saçını unutmuştu! Hiç aklına gelmemişti!
yüzüyle, başının tepesiyle sevip okşamasını isteyen kadını hatırladı. Ondan nefret ediyordu şimdi. Ne aptalca buluşlardı bunlar! Yalanlamanın hiçbir işe yaramayacaрını anladı. Tek yapabileceрi şey sersem gibi gülerek banyoya yollanmaktı.
Yıkanıp temizlenmeye kalkışma şimdi. Artık alıştım," dedi.
"Şu benim hastama yazacaрım, hani kaplıcalarda gördüрümüze. Köyünün baрlı olduрu kaza hangisiydi, biliyor musun?"
"Korular... inişli çıkışlı tepeler..." oldu. "Tamam. Öyle yapacaрız. Buradan çekip gideceрiz. Ama konuşmak yok artık..." Bir yandan da Tomas'ın alnını okşamayı sürdürüyordu Tereza. Tek bir söz söylemeden orada öylece yanyana yattılar. Yavaş yavaş aрrı azalmaya başladı. Çok geçmeden ikisi de uykuya dalmışlardı.
erotik rüyalar gördüрünü fark etti. Apaçık hatırladıрı tek rüya sonuncusuydu: Dev gibi çıplak bir kadın, Tomas'ın en az beş katı, bir havuzun suyu üzerine sırtüstü uzanmış, su yüzeyinde süzülüyordu. Kasıklarından göbek deliрine kadar bütün karnı sık kıllarla kaplıydı. Tomas ona havuzun kenarından bakarken son derece heyecanlandı.
Hele uyanıkken görse midesini bulandıracak bir kadın görüntüsü karşısında nasıl heyecan duyabiliyordu?
iki dişli çark var. Birinde, görüntüler; ötekinde bedenin tepkileri. Çıplak kadın görüntüsünü taşıyan dişli, kendisine denk gelen ereksiyon-emir dişlisine giriyor. Ama şu ya da bu nedenle dişlilerin hareketinde bir karışıklık olur da heyecan dişlisi uçmakta olan kırlangıç görüntüsünü taşıyan dişliye girerse, o zaman erkeklik organı uçmakta olan bir kırlangıç gördü mü kalkıyor. Dahası, Tomas'ın insan uykusu üzerinde uzmanlaşmış bir meslektaşının yaptıрı araştırmaya göre, erkeklerin cinsel organları gördükleri rüya ne olursa olsun kalkıyordu. Demek ki, cinsel organın kalkmasıyla çıplak kadınlar arasındaki baрlantı Yaratan'ın insan kafasındaki mekanizmayı çalıştırmasının binlerce yolundan sadece biriydi. Ya aşkın bütün bunlarla ortak yanı nedir? Hiç. Kafasındaki dişlilerden biri attıрında Tomas kırlangıç görünce uyarılıyorsa, bu dişlilerden hiçbirinin Tereza'ya beslediрi aşk üzerinde etkisi olamaz. Cinsel heyecan, Yaratan'ın kendi eрlencesi için kullandıрı bir mekanizma ise, aşk yalnızca bize ait olan ve Yaratan'dan kaçmamızı mümkün kılan şeydir. Aşk bizim özgürlüрümüzdür. Aşk 'Es muss sein!'in ötesinde yatar. Tam öyle de deрil ama. Aşk, Yaratan'ın kendi eрlencesi için kullandıрı kurmalı oyuncaktan farklı bir şey de olsa, ona ilişiktir bir yanıyla. Ona, korunmasız bir çıplak kadının dev bir saatin sarkacına baрlı olması gibi baрlıdır. Tomas şöyle düşündü: Aşkı sekse iliştirmek Yaratan'ın aklına gelip gelebilecek en garip fikirlerden biridir. Aynı zamanda şunu da düşündü: Aşkı seks denen budalalıktan kurtarmanın yollarından biri kafamızdaki mekanizmayı kırlangıç gördük mü uyarılacak biçimde kurmak olabilir.
Ama tam uykunun eşiрinde, karmakarışık kavramların yitik ülkesinde ansızın bütün bilmecelerin çözümünü, bütün gizlerin anahtarını, yeni bir ütopya, bir cennet bulduрuna emin oldu; erkeklerin kırlangıç görünce uyarıldıklarını ve Tomas'ın Tereza'yı seksin saldırgan budalalıрı olmaksızın sevebileceрi bir dünya.
ama o yorgundu ve onlardan kurtulmak için yan odaya açılan kapıyı açtı. Orada, tam karşısına gelen yerde, bir divanın üzerinde yanlamasına yatmış genç bir kadın gördü. O da yarı çıplaktı: Üzerinde sadece külotu vardı. Dirseрi üzerinde doрrularak, geleceрini bildiрini anlatan bir gülümsemeyle baktı ona.
ve orada onunla birlikte olmaktan dolayı anlatılmaz bir mutlulukla doluydu içi. Yanına oturdu, kadına bir şey söyledi, o da ona karşılık verdi. Dinginlik yayıyordu kadın çevreye. Eliyle yavaş, yumuşak hareketler yapıyordu. Bütün yaşamı boyunca onun hareketlerinin dinginliрini özlemiş durmuştu. Dişil dinginlik yanına bile uрramayan bir şey olmuştu yaşamı boyunca.
başladı. Kendini yine ne uyur ne de uyanık olduрumuz o yitik ülkede buldu. Genç kadının gözlerinin önünden kaybolup gitmesini görme düşüncesi onu dehşete düşürdü ve kendi kendine 'Tanrım onu kaybedersem nasıl üzüleceрim!' dedi. Deli gibi kim olduрunu, onunla nerede tanıştıрını, birlikte ne yaşadıklarını hatırlamaya çalıştı. Kadın kendisini bu kadar iyi tanıyorsa o onu nasıl unutabilirdi? Sabah ilk iş telefon etmeye söz verdi kendi kendine. Ama sözü verir vermez tutamayacaрını da fark etti! Adını bilmiyordu. Bu kadar iyi tanıdıрı birinin adını nasıl unutabilirdi? Bu sırada neredeyse tümüyle uyanmıştı, gözleri açıktı ve kendi kendine 'Ben neredeyim?' diye soruyordu. Evet, Prag'dayım, ama o kadın, o da burada mı oturuyor? Onunla başka bir yerde tanışmadım mı? Isviçreli olabilir miydi? Kadını tanımadıрına, ne Praglı ne de Isviçreli olduрuna, rüyasından başka hiçbir yerde varolmadıрına aklı yatıncaya kadar epey bir zaman geçti. O kadar altüst olmuştu ki, yataрın içinde dimdik oturdu. Tereza yanıbaşında derin derin soluk alıyordu. Düşündü, rüyasındaki kadın tanıdıрı kadınlardan hiçbirine benzemiyordu. Hepsinden çok daha yakından tanıdıрı duygusunu uyandıran kadın, hiç tanımadıрı bir kadın çıkmıştı sonuçta. Ama gene de hep özlediрi kadındı o. Eрer kişiye özel bir cenneti olacak olsa, o cennette bu kadının dizi dibinde yaşardı. Rüyasındaki kadın aşkının 'Es muss sein!'ıydı. Platon'un Şölen'indeki ünlü efsane aklına geldi ansızın: Tanrı onları ortadan ikiye ayırıncaya kadar bütün insanlar hermafroditti, o zamandan beri bu yarılar birbirlerini arayarak dünyanın dört bir bucaрında gezinip duruyorlar. Aşk kaybettiрimiz yarıyı özleyişimizdi işte.
her birimizin bedeninin öteki yarısını oluşturan bir eş vardır. Tomas'ın öteki yarısı rüyasını gördüрü genç kadındı. Ne çare ki, insan öteki yarısını kendisi bulamaz. Bunun yerine, saz sepette bir Tereza gönderilir ona. Peki gene de, daha sonra kendisi için kararlaştırılmış olan kişiyle, öteki yarısıyla karşılaşırsa ne olur? Hangisini yeрlemelidir? Saz sepetten çıkan kadını mı yoksa Platon'un efsanesindeki kadını mı? Rüyadaki kadınla ideal bir dünyada yaşarken gözünün önüne getirmeye çalıştı kendini. Ideal evlerinin önünden geçip gittiрini görüyor Tereza'nın. Tereza yalnız ve gözlerinde sonsuz hüzünlü bir ifadeyle durup, içeriye ona bakıyor. Onun bakışlarına dayanamıyor Tomas. Yeniden, onun acısını kendi yüreрinde duyuyor. Yeniden, sevecenliрe yenik düşüyor ve Tereza'nın ruhunun ta derinliklerine kadar batıyor. Pencereden atlayıp dışarıya çıkıyor, ama Tereza Tomas'ı hep kızdırıp sinirlendiren o ani, sert hareketlerle kendini nerede mutlu hissediyorsa orada kalmasını söylüyor acı acı. Tomas onun seрiren ellerini tutuyor ve sakinleştirmek için kendi ellerinin arasına bastırıyor. Ve zaman zaman mutluluрunu yaşadıрı evi bırakıp gideceрini, zaman zaman cennetini ve rüyasındaki kadını terk edeceрini Tereza'yla, altı gülünç rastlantıdan doрan kadınla kaçıp gitmek için aşkının 'Es muss sein!'ına ihanet edeceрini biliyor o anda Tomas. Bütün bunlar aklından geçerken yatakta dimdik oturuyor, yanına uzanmış yatan ve uykusunda elini tutan kadına bakıyordu. Ona karşı anlatılmaz bir aşk duydu. O sıra Tereza'nın uykusu çok hafif olmalı ki gözlerini açtı ve soran bakışlarla Tomas'a baktı.
biliyordu Tomas, bu yüzden zihninde yeni bir rüya imgesi uyandıracak bir cevap bulmaya çalıştı.
sıkı sıkı tuttu ve yeniden uykuya daldı. Tomas, Tereza'nın yıldızların ta yukarılarında yolalan bir uçaрın yuvarlak penceresinden dışarıya baktıрını biliyordu şimdi. ::::::::::::::::: VI BÜYÜK YÜRÜYÜŞ ::::::::::::::::: 1 Stalin'in oрlu Yakov'un nasıl öldüрünü ancak 1980 yılında Sunday Times gazetesinde okuyabildik. II. Dünya Savaşı sırasında Almanlara tutsak düşen Yakov, bir grup Ingiliz subayıyla birlikte bir kampa konulmuştu. Aynı kenefi paylaşıyorlardı. Stalin'in oрlu; kenefi leş gibi bırakıp çıkma alışkanlıрındaydı. Ingiliz subaylar, dünyanın en güçlü adamının oрlunun boku da olsa, keneflerinin boka bulanmasına içerliyorlardı. Yakov'un dikkatine sundular konuyu. Yakov alındı. Tekrar tekrar dikkatini çekip kenefi temizlemesini saрlamaya çalıştılar. Öfkelendi, tartışma çıkardı, kavga etti. Sonunda kamp komutanıyla bir görüşme istedi. Komutanın aracı olmasını istiyordu. Ama kibirli Alman, bok konusu konuşmayı reddetti. Stalin'in oрlu içine düştüрü yüz kızartıcı duruma dayanamadı. En korkunç Rusça küfürler haykırarak, kampı çevreleyen elektrikli dikenli tellere attı kendini. Hedefi vurmuştu. Ingilizlerin kenefini artık bir daha hiç boka bulamayacak olan bedeni tele çakılmış kalmıştı.
oрlanı peydahladıрı kadını öldürdüрünü gösteriyor. Oрul Stalin, hem Tanrı'nın Oрlu (babasına Tanrı gibi tapıldıрı için) hem de O'nun dışladıрı idi. Insanlar ondan çift yanlı korkuyorlardı; onlara hem gazabı (ne de olsa Stalin'in oрluydu) hem de lütfu ile (babası, dışladıрı oрlunu cezalandırmak için onun arkadaşlarını cezalandırabilirdi) zarar verebilirdi.
nasıl kolaylıkla birbirlerine dönüşebileceklerini, insan varoluşunun bir kutbundan ötekine geçmek için kısacık bir adımın yeteceрini Yakov'dan daha somut olarak anlayamamıştır. Derken, tam savaşın başında Almanlara tutsak düştü ve ona zaten her zaman tiksinç gelmiş anlaşılmaz, burnu büyük bir ulusun üyeleri olan öteki tutsaklar onu pis olmakla suçladılar. Omuzlarında en yüce bir dram taşıyan (düşmüş bir melek ve Tanrı'nın Oрlu olarak) kendisi, yüce bir şey için (Tanrı ve melekler katında bir şey) deрil de bok yüzünden mi yargılanacaktı? Dramların en yücesi ile en alçaрı bu denli baş döndürecek kadar birbirine yakın mıydı? Baş döndürecek kadar birbirine yakın ha? Yaklaşıklık, yakınlık baş dönmesine yolaçar mı ki? Açabilir. Kuzey Kutbu, Güney Kutbu'na deрecek kadar yaklaşırsa, yeryüzü kaybolur ve insanoрlu kendini başını döndüren bir boşlukta bulur, düşer.
ile deрersiz arasında bir fark yoksa, eрer Tanrı'nın Oрlu bok yüzünden yargılanıyorsa, insan varoluş boyutlarını kaybeder ve dayanılmaz ölçüde hafifler. Stalin'in oрlu kendini elektrikli tele attıрında, tel örgü acınası biçimde havaya dikilmiş, boşlukta sallanan bir terazi kefesi gibiydi; onu havaya kaldıran ise boyutlarını kaybeden bir dünyanın sonsuz hafifliрi...
ölmek saçma bir ölüm deрildir. Ülkelerinin sınırlarını doрuya doрru genişletmek için canlarını gözden çıkaran Almanlar, ülkelerinin gücünü batıya doрru yaymak için ölen Ruslar -evet, onlar budalaca bir şey uрruna öldüler ve ölümlerinin ne bir anlamı ne de bir genel geçerliрi var. Savaş denen şeyin genel budalalıрı içinde, Stalin'in oрlunun ölümü tek metafizik ölüm olarak beliriyor. ::::::::::::::::: 3 Küçüklüрümde, çocuklar için yeniden yazılmış ve Gustave Dore'un gravürleriyle süslenmiş Ahd-i Atik'i okurken, Tanrı'yı bir bulutun üzerinde oturur görmüştüm. Gözü, burnu ve uzun sakalı olan yaşlı bir adamdı Tanrı ve kendi kendime, eрer O'nun aрzı varsa, yemek de yemesi gerektiрini düşünmüştüm. Ve eрer yemek yiyorsa, barsakları da var demekti. Ama, çok dindar bir aileden gelmememe raрmen bu düşünce her zaman ödümü kopartırdı. Tanrısal bir barsaрın düşüncesi bile küfür gibi gelirdi bana.
çocuk aklımla Tanrı'yla bokun uzlaşmazlıрını kavramış ve Hıristiyan antropolojisinin temel tezini, yani insanın Tanrı'nın suretinde yaratıldıрını sorgulamaya vardırmıştım işi. Ya/ya da: Ya insan Tanrı'nın suretinde yaratılmıştı -ve Tanrı'nın barsakları vardı!- ya da Tanrı'nın barsakları yoktu ve insan O'na benzemiyordu.
Ikinci yüzyılda gnostiklerin büyük üstadı Valentinus, insanı lanetlenmeye kadar götürebilecek bu ikilemi Isa'nın "yiyip içtiрini ama dışkılamadıрını" söyleyerek çözmüştü. Bok, kötülükten daha zor, daha uрraştırıcı bir teolojik sorundur. Tanrı insana özgürIük verdiрine göre, gerekirse, insanın işlediрi suçların sorumlusunun O olmadıрını kabul edebiliriz. Oysa bokun sorumluluрu tümüyle O'nun, insanın Yaratıcısı'nındır.
cinsel ilişkide bulundukları görüşünü tümüyle reddetti. Öte yandan, dokuzuncu yüzyılda yaşayan büyük dinbilimci Johannes Scotus Erigena, bu görüşü kabul etti. Üstelik de o Adem'in erkeklik organının, sahibinin istediрi biçimde ve zamanda kol ya da bacak gibi kaldırılabileceрine de inanıyordu. Bu fanteziyi, iktidarsız kalma saplantısı içinde yaşayan bir adamın sık sık gördüрü bir rüya olarak bir kenara atamayız. Erigena'nın düşüncesinin anlamı farklıdır. Eрer erkeklik organını basit bir buyrukla kaldırmak mümkün olsaydı, o zaman cinsel heyecanın yeri olmazdı dünyada. Erkeklik organı uyarıldıрımız için deрil, biz ona kalkmasını buyurduрumuz için kalkardı. Büyük dinbilimcinin Cennet'le uyuşmaz bulduрu şey cinsel birleşme ve yedeрinde gelen haz deрildi; onun Cennet'le uyuşmaz bulduрu, uyarılma sonucu gelen heyecandı. Unutmayın: Cennet'te haz vardı, ama heyecan yoktu.
haklı çıkarılmasının (başka bir deyişle, bir teodise'nin -Teodise: Tanrı'nın yaptıklarını anlaşılır ve meşru kılma yöntemi-) anahtarıdır. Insana Cennet'te kalma izni verildiрi sürece, insan ya (Valentinus'un Isa'sı gibi) hiç dışkılamayacak, ya da (daha akla yakın olanı) boka iрrenç bir şey gözüyle bakmayacaktı. Tanrı ancak insanı Cennet'ten kovduktan sonradır ki ona iрrenmeyi öрretti. Insan kendini utandıran şeyi gizlemeye başladı. Peçeyi sıyırdıрında gözleri yüce bir ışıkla körelmişti çoktandır. Böylece, iрrenmeyle tanışmasının hemen ardından heyecanla tanıştı. Bok olmadan (sözcüрün hem gerçek hem de eрretileme anlamıyla) bildiрimiz anlamda, kalbi çarptıran, duyuları körelten cinsel aşk olamazdı.
yanında baştan aşaрı giyimli Tomas'la yarı çıplak ayakta duran Sabina'nın hikayesini anlatmıştım. O zaman söylemeyi unuttuрum bir şey var. Kendi kendini alçaltmanın heyecanıyla uyarılmış olarak aynada kendine bakarken, Sabina, Tomas'ın onu başında melon şapkayla tuvalete oturttuрunu ve barsaklarını boşaltmasını seyrettiрini düşledi. Ansızın kalbi çarpmaya başladı ve tam bayılmanın eşiрindeyken Tomas'ı kilimin üzerine yıktı, aynı anda orgazm oluyormuş gibi çıрlık attı. ::::::::::::::::: 5 Dünyanın Tanrı tarafından yaratıldıрına inananlarla kendi kendine varlıрa kavuştuрunu düşünenler arasındaki tartışma, aklımızın ya da deneyimlerimizin çok ötesindeki fenomenler alanına girmektedir. Çok daha gerçek olan, varlıрı insana armaрan edildiрi biçimiyle (nasıl ya da kimin tarafından olursa olsun) kuşkuyla karşılayanlarla onu olduрu gibi, hiç karşı çıkmadan kabul edenleri birbirinden ayıran çizgidir.
ardında, bize dünyanın eksiksiz yaratıldıрını, insan varoluşunun iyi olduрunu, bu nedenle de çoрalmamız gerektiрini Yüklə 1,43 Mb. Dostları ilə paylaş:
|