VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ
327
ANKARA İLİ, GÖLBAŞI İLÇESİ GELENEKSEL ÇÖMLEK ÜRETİMİ
(TRADITIONAL POTTERY PRODUCTION DISTRICT GÖLBAŞI PROVINCE
ANKARA)
Ebru ATEŞOK
Aysen SOYSALDI
ABSTRACT
Pottery as part of earth works is one of our handicrafts coming from ancient
ages until today. The Anatolian people continued the production in this branch of
art with manual and lathe methods even if in decreasing amount until today. The
basis of pottery is to produce wares for the satisfaction of daily needs of the
community. While pottery is in some regions a mean of living, in some regions on
the other side it is closed to disappear. The pottery art in many regions of Anatolia
has beside its specific forms, lathe turning variations, enamelling and heat
treatment techniques, its different traditions depending to the region. Nowadays
kitchen tools are no more produced in potteries; they are produced in factories and
entities with special technologies. The pottery atelier “Konyalı Çömlek Atölyesi” in
the village Velihimmetli of the district Gölbaşı in the province Ankara is one of the
important production centres which struggle to continue its existence although
facing many difficulties in production and marketing. In this study, detailed
coverage is given to raw materials, equipment, assistive devices and production
stages used for pottery in the mentioned centre.
Key words: Traditional handicrafts, ceramics, pottery, Gölbaşı
GİRİŞ
Toprak, su ve ateşin bir araya gelmesi ile insanlık tarihi açısından,
yaratıcılığın ve yeteneğin de kullanımı ile seramik sanatının doğuşu
gerçekleştirilmiştir (Acartürk, 2012; 1). Seramik sanatının ilk örnekleri olan
çömlekçilik çok eski çağlardan günümüze kadar gelen ilkel bir üretim şeklidir.
İnsanoğlu yerleşik düzene geçtiğinden bu yana pişmiş topraktan kaplar ve kullanım
eşyaları yapmaya başlamıştır. İlk tezgâh buluntusuna milattan önce 3500 yıllarında
Mezopotamya da rastlanmaktadır. Özellikle Hacılar da milattan önce 5000' ler de
doruğa çıkan çömlekçilik Anadolu' da, Ön Asya' da ve Ege' de etkisini göstermiştir.
Çömlekçilik sanatının 7000 yıl önceden bu güne kadar Anadolu’ da varlığını
sürdürdüğü arkeolojik kazılardan anlaşılmaktadır. Öyle ki dağ başlarından biraz
uzaklaşıp uygarlığa doğru inildiğinde; çömlekçi tezgâhının tüm gelişim evreleriyle
karşılaşmak olasıdır. Araç olarak kullanılan alt sivrice tabağın yerini yavaş yavaş
ilkel bir el tornasının aldığı görülmektedir (Güner, 2001; 1-3). Anadolu insanı ilkel
biçimlendirme yöntemleriyle testi ve çömlek üretimini azalarak da olsa günümüze
dek sürdürebilmiştir. Çömlekçilik bazı yörelerimizde halkın geçim kaynağı iken bazı
Öğr. Gör., Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale MYO, Geleneksel El Sanatları Programı,
Kırıkkale.
Prof., Gazi Üniversitesi, Sanat Tasarım Fakültesi, Geleneksel Türk Sanatları Bölümü,
Ankara.
VII. ULUSLARARASI TÜRK SANATI, TARİHİ ve FOLKLORU KONGRESİ/SANAT ETKİNLİKLERİ
328
yörelerimizde yok olmak üzeredir. Anadolu’ nun birçok yöresinde yapılan
çömlekçilik araştırmalarından her yörenin kendine has formları, torna çekme
biçimleri, pişirme ve sırlama tekniklerinin yanında ayrı gelenek ve göreneklerinin
olduğu da görülmüştür (Oral, 2006: 111). Günümüzde mutfak araçları artık
çömlekçilerde değil, her biri özel teknolojilere sahip fabrika ve işletmelerde
üretilmektedir. Gelişen teknoloji ile beraber plastik, cam, çelik, emaye gibi
malzemeler çömlekçilik sanatını da olumsuz yönde etkilemiştir (Acartürk, 2012:9).
1. ÇÖMLEK YAPIMINDA KULLANILAN HAMMADDE VE ÖZELLİKLERİ
Atölyede kullanılan kilin toprağı önceleri Mogan gölünden elde edilmiş,
çevre düzenlemeleri ve koruma kanunları sebebiyle günümüzde ek farklı toprak
çeşitleri de kullanılmaya başlanmıştır. Konyalı çömlek atölyesinde Tokat/Turhal’
dan getirilen “ terra rossa” adı verilen kızıl toprağın yanında Nevşehir/Avanos’
dan getirilen toprakla Gölbaşı toprağı karıştırılarak ya da ürün çeşidine göre farklı
tek tip toprak kullanılarak da üretim yapılmaktadır.
2. KULLANILAN ARAÇLAR VE ÖZELLİKLERİ
2. 1. Kum Eleme ve Karma Makinesi (Değirmen)
Atölyeye getirilen kumlar elenip (Fotoğraf 2. 1. ) karma makinesinin içine
atılmakta daha sonra da istenilen oranda su katılarak çamur yapımının ilk aşaması
tamamlanmaktadır. Bu makine sayesinde toprak su ile iyice karıştırıldığından
homojen bir çamur elde edilmekte böylece çamur kalitesi de artmaktadır.
Fotoğraf: 2. 1. Gölbaşı’nda kullanılan kum eleme ve kum karma makinesi
(değirmen)
2. 2. Büyük Su Tankı
Velihimmetli Köyünde ki atölyede sürekli su sıkıntısı çekildiği için atölyenin
dışında çömlek çamuru hazırlamak amacıyla büyük bir su tankı bulunmaktadır.
2. 3. Vakumlu Kil Makinesi/ Vakumlu pres
Ayakla atölyede tepilen çamur vakumlu kil makinesinden geçirilerek
içerisinde kalan havadan arındırılmaktadır. Böylece fırınlama esnasında olacak
patlama ve kırık riski de önlenmiş olacağından ürünün sağlamlığı arttırılmaktadır.
Fotoğraf: 2. 2. Gölbaşı’nda kullanılan vakumlu kil makinesi/ vakumlu pres