çox sıx əlaqədə olmaqla, ekoloji tarazlığın yaranmasında bilavasitə iştirak edən
mürəkkəb dinamik sistemdir və mikroelementlərin bu sularda miqrasiyası onların
yer qabığında yayılmasında mühüm rol oynayır.
Təbii sulara manqan manqanlı mineralların (pirolüzit, psilomelan, manqanit və
s.) əsasən də, dəmir-manqan filizlərinin yuyulması nəticəsində daxil olur. Manqan
ionlarının konsentrasiyasının təbii sularda aşağı düşməsinə Mn
2+
kationlarının MnO
2
və digər yüksək valentli oksidlər şəklində çökməsi ilə əlaqədardır. Çay sularında
manqanın miqdarı 1.10
-6
– 1,6.10
-4
q/l arasında tərəddüd edir, dəniz sularında isə
onun orta miqdarı 2.10
-6
q/l-dir. Yeraltı sularda manqanın miqdarı bir qədər artıq
olub, n.10
-4
q/l təşkil edir. Manqan ionlarının sanitar-məişət su anbarları üçün təyin
edilmiş yol verilən həddi 1.10
-4
q/l-ə bərabərdir.
Təbii sulara sink dağ süxurlarının və bir sıra mineralların (sfalerit, sinkit, qoslarit,
smitsonit, kalamin və s.) aşınması və parçalanması nəticəsində daxil ola bilər.
Həmçinin, sənaye müəssisələrinin tullantı suları vasitəsilə sink təbii sulara daxil
olur. Təbii sularda sink əsasən ion formada, eləcə də, mineral və üzvi kompleks bir-
ləşmələr şəklində olsa da, bəzən ona hidrooksidlər, karbonatlar və s. birləşmələrin
tərkibində həll olmayan formada rast gəlinir. Çay sularında sinkin miqdarı 3.10
-6
–
1,2.10
-4
, dəniz sularında isə 1,5.10
-6
-1.10
-5
q/l arasında dəyişir.
Kobaltın təbii sulara daxil olma mənbəyi mis-kolsedan və digər filizlərin yuyul-
ması, torpaqda canlı orqanizmlərin, bitki qalıqlarının parçalanması və sair hesab
olu nur. Təbii sularda kobalt birləşmələri həll olmuş və asılı formada olur. Həll olmuş
kobalt mineralları kompleks birləşmələr şəklindədir. Çirklənməmiş və zəif çirklən-
miş çay sularında kobaltın miqdarı geniş intervalda, 10
-4
-10
-6
q/l arasında dəyişirsə,
dəniz suyunda onun orta miqdarı 5.10
-7
q/l təşkil edir.
Təbii sularda vandiumun miqdarı onun torpaqda və bitkilərdəki miqdarı ilə
müqayisədə xeyli aşağıdır (2.10
-7
– 4,5.10
-6
q/l), dəniz suyunda isə orta hesabla 2.10-
6 q/l-ə bərabərdir. Suda vanadium davamlı anion birləşmələr [(V
4
O
12
)4; (V
10
O
20
)6]
əmələ gətirir ki, bu da onun miqrasiyasını zəiflədir. Vanadiumun təbii sularda
miqrasiyasında onun həll olan kompleks birləşmələrinin böyük rolu vardır.
Endogen (qalenit) və ekzogen (anqlezit) mineralların həll olması nəticəsində
qurğuşun təbii sulara daxil olur. Çay sularında qurğuşunun miqdarı 10
-6
–10
-7
q/l
arasında dəyişir. Sənaye müəssisələrinin tullantı sularında onun miqdarı n.10
-3
q/l-
ə qədər artır. Kobalt kimi qurğuşun da təbii sularda həll olmuş və asılı hissəciklər
şəklində, mineral və üzvi-mineral birləşmələrin tərkibində olur.
Teratogen toksik element olan kadmiumun təbii sulara daxil olma mənbəyi əsasən
süxurlardır. Kadmiumun sularda hidrooksidlər və karbonatlar şəklində çökməsi
hesabına onun konsentrasiyası aşağı düşür. Çirklənməmiş və zəif çirklənmiş çay su-
larında kadmiumun miqdarı n.10
-9
q/l təşkil edirsə, çirklənmiş və sənaye müəs-
sisələrinin tullantı sularında isə n.10
-5
q/l-ə qədər artır. Bəzi sənaye şəhərlərində
yağış suyunun tərkibində kadmiumun miqdarı 5.10
-5
q/l-a çatır. Kadmiumun ən az
1/2016
SUDAN İSTİFADƏNİN EKOLOJİ PROBLEMLƏRİ
Abdullayev Ş.N., Nəsirov E.H. Lənkərançay
hövzəsinin
təbii sularında mikroelementlərin konsentrasiyası...
SU PROBLEMLƏRİ: ELM VƏ TEXNOLOGİYALAR
98