Az?Rbaycan

 

 

128 

Ahın torpağa.  

Uфun torpağa,  

Tфu, tфu, tфu…  

Tфu, tфu, tфu… 

 

 

  Göz ağrısı ovsunu  

 

  

 

Sayna üstə 

 

 

 

Uфu, uфu,  

 

 

Ayna üstə 

 

 

 

Uфu, Uфu.  

 

 

Saman düşüb samanın, 

 

 

Yaman düşüb yamanın.  

 

 

Tarı durub yoxlasın.  

 

 

Tutum əldə noxvasın,  

 

 

Yeldən gəlib qadası.  

 

 

Gildən gəlib əbası.  

 

 

Mövlan dedi toxtasın.  

 

 

Qapağını bağlasın,  

 

 

Qarasını saxlasın,  

 

 

 

 

Nərzə çapır atını.  

 

 

Ağrı–uğru qatanı, satanı.  

 

 

Sayna üstə üфu, üфu 

 

 

Ayna üstə Uфu, Uфu…  

---

 

 

129 

IX. ALQIŞLAR 

 

* Allah hər qapıdan su axıtsın. 

* Əlinə qoyduğun xına halalın olsun. 

* Ayağın altda nimçə halal olsun. 

* Səə görüm başıı üsdündə həmişə ağam olsun. 

* Nə ki arzun var, o arza çatasan. 

* Həmişə şirin olasız. 

* Ata–ananın balası olasız. 

* Həmişə içinizdə mehribannıx olsun. 

* Uruzuzu Allah başınızdan töhsün. 

* Yeridihcə Allah başınızdan uruzu töhsün. 

* Pis gözdən, pis nəzərdən uzax olasız. 

* Allah üstüzə xeyir ələsin. 

* Yeddi kimsənə köməyiz olsun. 

---

 

 

130 

X. QARĞIŞLAR 

 

Çatmasın arzusuna  

 

Mənim kimi xar olsun.  

 

Etdiyi o zülümlər  

 

Qoy tarı–mar olsun. 

* 

 

* 

 

* 

 

 

Ananın ürəyi yaz günü kimi löyünbəlöyün olsun. 

* 

 

* 

 

* 

Səni it donunda öləsən. 

* 

 

* 

 

* 

Göydağda yatan yeddi kimsənə sənə qənim olsun. 

* 

 

* 

 

* 

Axırın itsin. 

* 

 

* 

 

* 

 

Get, Allah bilsin, sən bil. 

Köküz kəsilsin. 

Səni it damında öləsən elə. 

 

* 

 

* 

 

* 

Yannara piltə qoyulsun. 

* 

 

* 

 

* 

Yeddi il bir tərəfi üstə, yeddi il bir tərəfi üstə qalasan. 

* 

 

* 

 

* 

Ağza yeyilmə düşsün. 

* 

 

* 

 

* 

Səni görüm zarıncı qalasan. 

* 

 

* 

 

* 

Vırğın ciyarıı çıxatsın. 

* 

 

* 

 

* 

Səsin sal altınnan gəlsin. 

* 

 

* 

 

* 

---

 

 

131 

Eviin dirəyi uçsun. 

* 

 

* 

 

* 

Kölgən kəsilsin. 

* 

 

* 

 

* 

Gəlin düyməsin aşmıyasan. 

* 

 

* 

 

* 

Dədə deyəndə burnun tütsün (göynəsin). 

* 

 

* 

 

* 

Səni pısım–pısım gedəsən. 

* 

 

* 

 

* 

Can saxlıyanın canı qara yerdə çürüsün. 

* 

 

* 

 

* 

Kökün üstündə od qalansın. 

Yurdunda soğan – sarımsax əkilsin 

Səni görüm qara yaylıx qalasan. 

Bir başmağınan yetmiş qapı açasan. 

 

*   

* 

 

* 

Üza dəvə tüpürsün. 

---

 

 

132 

XI.NAĞILLAR 

 

Qırx qönçə xanım 

 

 Dedim getmə qal, 

Sən ol abdal. 

   Mən olum diləфkar. 

           Dilimdən nə deyim yarə 

       Eşq odunu bəyan eylə, 

           Ya məni öldür, qan eylə, 

           Ya seyrağıbı gözdən sal. 

 

 

Bəli, biri varımış, biri yoxumuş, allahdan başqa heç kəs 

yoxumuş.  Bir  padşah  varımış.  Bu  padşahın  dövləti-malı,  cəh-

cəlalı  başdan  aşmışdı,  amma  övlad  üzünə  həsrət  qalmışdı.  Bu 

padşah  çox  arvad  alır,  heç  birindən  övladı  olmurdu. 

Münəccimlər bunun taleyinə baxıb deyirlər ki, gərək bir naxırçı 

qızı  alasan,  ondan  övladın  olsun.  Padşah  münəccimlərin 

sözündən çıxmayıb, фağır bir naxırçı qızı alır. 

Padşahdan  bu  arvadın  boynuna  uşaq  düşür.  Bəli,  doqquz  ay, 

doqquz  gün,  doqquz  gecə,  doqquz  saat,  doqquz  saniyə 

keçdikdən sonra arvad naxoşlayır. 

 

Padşahın  baş  hərəmi  öz  vəzirinin  bacısı  idi.  Bu, 

arvadları başına toplayıb dedi: 

-  Necə  olsun  ki,  biz  arvadlardan  uşaq  olmasın,  ancaq  naxırçı 

qızından uşaq olsun? Naxırçı qızı doğandan sonra tay biz heç, 

gözdən düşəcəyik.  

 

Baş  hərəm  bir  küpəgirən  qarı  çağırıb,  əhvalatı  ona 

söylədi.  Qarı  bunu  əvvəl  boynuna  götürmədi.  Bir  qədər 

qızıldan-zaddan  boyun  olandan  sonra  öz  üstünə  götürdü  ki, 

mən mamaynan işi düzəldərəm. Baş hərəm dedi: 

- Necə düzəldərsən? 

 

Qarı dedi: 

---