387
Axtar ú üçün bu kimi yoxlamalar [hԥr gün] günortayadԥk
keçirilirdi, xürrԥmilԥr isԥ bu vaxt Babԥklԥ oturub nԥbid
1
içir, tütԥk
[zurna]
2
çal r vԥ tԥbil vururdular. Afúin günorta namaz ndan sonra
aúa÷ ya enib Rud ԥr-Ruddak xԥndԥyinԥ gedԥrdi. Birinci olaraq, Ԥbu
Sԥid aúa÷ ya enirdi, onun ard nca Ԥhmԥd ibn Xԥlil vԥ ax r nc Cԥfԥr
ibn Dinar enirdi. Sonra Afúin yenidԥn geri qay d rd vԥ onun bu
gԥlib-getmԥsi Babԥki qԥzԥblԥndirirdi, belԥ ki, onlar qay tma÷a
baúlayanda xürrԥmilԥr öz tԥbillԥrini vurur vԥ istehza üçün úeypur
çal rd lar. Buxaraxudata gԥlincԥ, o, yerlԥúdiyi da÷ yolunu tԥrk
etmԥzdi vԥ yaln z adamlar n ham s onun yan ndan keçԥndԥn sonra
onlar n ard nca qay d rd . Bir dԥfԥ, xürrԥmilԥr bu yeknԥsԥqlikdԥn vԥ
onlar güdԥnlԥri axtarmalar ndan yoruldular, odur ki, Afúin öz adԥti
üzrԥ qay danda bir-birinin ard nca eskadronlar qay darkԥn, dԥrԥni
Ԥbu Sԥid keçdi, sonra Ԥhmԥd ibn ԥl-Xԥlil, habelԥ Cԥfԥr ԥl-Xԥyyat n
bԥzi adamlar keçdilԥr. Xürrԥmilԥr öz xԥndԥklԥrinin qap lar n açd lar
vԥ on atl ç x b {1206} Cԥfԥr ԥl-Xԥyyat n hԥmin yerdԥ qalan
adamlar na hücum etdilԥr. Qoúun içԥrisindԥn fԥryad qopdu, Cԥfԥr öz
tԥúԥbbüsü ilԥ qay td vԥ bir eskadronu ilԥ hԥmin atl lara hücum etdi,
onlar geriyԥ, ԥl-Bԥzzin darvazalar na qovdu. Lakin düúԥrgԥdԥ hay-
küy davam edirdi. Afúin qay td , lakin Cԥfԥr vԥ onun adamlar o biri
tԥrԥfdԥ vuruúmaqda idilԥr, onun çoxlu adamlar bay ra ç xd lar ki,
ona qoúulsunlar. Sonra Babԥk çoxlu atl ilԥ irԥli ç xd . Heç bir tԥrԥfdԥ
- nԥ Afúinin, nԥ dԥ Babԥkin adamlar aras nda piyada qoúun yox idi.
Vuruúma baúland , hԥr iki tԥrԥfdԥ tԥlԥfat var idi. Sonra Afúin geri
qay td , onun qarú s nda dԥri süfrԥ döúԥndi, üzԥrindԥ kürsü qoyuldu,
o da adԥti üzrԥ oturdu. Lakin o, Cԥfԥrԥ bԥrk qԥzԥblԥnmiúdi vԥ belԥ
dedi: "O, qoúunumuzun qayda-qanununu vԥ mԥnim planlar m
pozmuúdur".
1
Çox vaxt adam tez mԥst etmԥk üçün içilԥn palma úԥrab . EI, III, sԥh.
803-804.
2
R.Dozy. Supplements aux dictionnaires Arabes, I, p. 650, 831 -
"surnaya".
388
Hay-küy daha da artma÷a baúlad . Ԥbu Dulaf n
1
eskadronunda Bԥsrԥdԥn vԥ digԥr yerlԥrdԥn gԥlmiú bir neçԥ fԥdai var
idi; onlar Cԥfԥrin vuruúdu÷unu görԥndԥ, Afúinin ԥmri olmadan
aúa÷ ya enmiúdilԥr vԥ dԥrԥnin o biri tԥrԥfinԥ keçib o qԥdԥr
getmiúdilԥr ki, ax rda ԥl-Bԥzzin ԥtraf na çatm úd lar. Onlar orada ona
[Cԥfԥrԥ] qoúulub, onun ard nca getmiúdilԥr vԥ ham l qla yuxar ya
qalxaraq, az qala ԥl-Bԥzzԥ soxulacaq idilԥr. Bundan sonra Cԥfԥr
Afúinԥ mԥlumat göndԥrib belԥ xahiú etmiúdi: "Mԥnԥ beú yüz nԥfԥr
oxatan göndԥr, çünki mԥn ümid edirԥm ki, Allah n kömԥyi ilԥ ԥl-
Bԥzzԥ girԥm. Mԥn sԥnin yan nda, özün gördüyün bu eskadrondan
baúqa, çoxlu digԥr [düúmԥn] görmürԥm". O, Adinin eskadronunu
nԥzԥrdԥ tuturdu.
Afúin belԥ cavab verdi: "Sԥn mԥnim plan m pozmusan. Çal ú,
onlardan yavaú-yavaú ayr l {1207}, öz adamlar n mühafizԥ et vԥ
qay t”.
Fԥdailԥr ԥI-Bԥzzԥ yax nlaúanda, onlar n aras nda hay-küy
baúland , buna görԥ Babԥkin pusquya göndԥrdiyi adamlar
vuruúman n q z úm ú oldu÷unu güman edԥrԥk, cԥld üzԥ ç xd lar;
onlar n bir hissԥsi Buxaraxudat ԥsgԥrlԥrinin arxas nda gizlԥnmiúdilԥr,
pusquda olan digԥrlԥri isԥ Afúinin üstündԥ oturdu÷u tԥpԥnin
yan ndan s çrad lar. Xürrԥmilԥr hԥr tԥrԥfdԥn ax úd lar, onlar n
yuxar s nda duran adamlar isԥ xürrԥmilԥrdԥn heç birinin qaba÷ n
kԥsmԥdilԥr; burada Afúin belԥ dedi: "ùükür olsun Allaha ki, bu
yerlԥrin [pusqular n] üstünü bizim üçün açd !".
Sonra Cԥfԥr öz adamlar vԥ fԥdailԥrlԥ qay td vԥ Afúinin
yan na gedib, belԥ dedi: "Mԥnim a÷am! Ԥmir ԥl-Möminin mԥni
müharibԥyԥ göndԥrmiúdir, bunu da sԥn gördün. O mԥni
göndԥrmԥmiúdir ki, burada oturub gözlԥyim. Sԥn mԥnim üçün çox
mԥsul olan bir anda mԥnԥ mane oldun - ԥl-Bԥzzԥ girmԥk vԥ onun
1
Ԥl-Qasim ibn øsa ԥl-øcli. - Ԥbu Dulaf ad ilԥ mԥúhurdur. Tԥԥssübkeú
ԥlԥvidir. Onun pax ll ÷ n edԥn Afúin onu bir vaxt hԥbs etmiúdi, lakin o, ölümdԥn
xilas edildi vԥ 839/840-c ilԥdԥk yaúad . Bax: EI, II, sԥh. 796-797.
389
[Babԥkin] oldu÷u yerԥ soxulmaq üçün yaln z beú yüz piyada qoúuna
ehtiyac m var idi, çünki mԥn qarú mda kim oldu÷unu bilirdim".
Afúin ona belԥ cavab verdi: "Sԥn tԥkcԥ öz qarú nda durana
baxma, bir gör sԥnin arxanda kim vard r, [onlar] Buxaraxudata vԥ
onun adamlar na qarú necԥ hücuma keçmiúlԥr".
Sonra ԥl-Fԥzl ibn Kavus Cԥfԥr ԥl-Xԥyyata belԥ dedi: "Ԥgԥr iú
sԥndԥn as l olsayd , üzԥrindԥ dayand ÷ n bu yerԥ qalxa bilmԥzdin,
sԥn isԥ deyirsԥn: "Burada mԥn belԥ edԥrԥm, orada - elԥ".
Cԥfԥr dedi; "Bu, müharibԥdir! Biz buran n hԥr yerindԥ
dayan b gözlԥyirik ki, kim gԥlԥ bilԥr".
Ԥl-Fԥzl cavab verib dedi: "Ԥgԥr bura ԥmirin úuras
olmasayd , mԥn dԥrhal sԥnin [dԥrsini] verԥrdim". Lakin Afúin onlar n
hԥr ikisini intizama ça÷ rd , onlar da [mübahisԥni] kԥsdilԥr.
Sonra Afúin Ԥbu Dulafa ԥmr etdi ki, fԥdailԥri divarlardan geri
ça÷ rs n, buna görԥ Ԥbu Dulaf onlara q úq rd : "Qay d n!" {1208}
Lakin onlardan biri ԥlindԥ daúla yax nlaú b dedi: "Do÷rudanm sԥn
indi bizi geri ça÷ r rsan? Mԥn bu daú divardan ç xartm úam!" O isԥ
ona belԥ cavab verdi: "Dԥrhal qay t, çünki qay dandan sonra baúa
düúԥrsԥn kim sԥnin yolunu tutmuúdur". Bununla o, arxadan
Buxaraxudat n üzԥrinԥ hücum edԥn ԥsgԥrlԥri nԥzԥrdԥ tuturdu.
Sonra Afúin Cԥfԥrin yan nda Ԥbu Sԥidԥ belԥ dedi: "Allah,
hԥm sԥnin öz xatirinԥ, hԥm dԥ Ԥmir ԥl-Möminin xatirinԥ sԥnԥ ԥcr
versin! Hԥqiqԥtdԥ, mԥn heç zaman bilmirdim ki, qoúun iúindԥ vԥ onu
idarԥ etmԥkdԥ sԥn bu qԥdԥr mԥlumatl san. Öz baú n q rxa bilԥn hԥr
bir yaúl adam deyԥ bilmԥz ki, ԥlveriúli olmayan yerdԥ
vuruúmaqdansa, ԥlveriúli yerdԥ dayanmaq yaxú d r. Ԥgԥr sԥnin
c ÷ r n n yuxar s nda olanlar qalx b da÷ n alt nda pusquda qalanlara
iúarԥ versԥydilԥr, onda sԥn bilԥn, köynԥklԥrinin alt nda cԥsur ürԥkdԥn
baúqa bir úeyi olmayan fԥdailԥrin vԥziyyԥti necԥ olard , kim yenidԥn
onlar toplaya bilԥrdi? ùükür Allaha ki, onlar xilas etdi! øndi burada
o vaxtadԥk gözlԥ vԥ tԥrpԥnmԥ ki, [onlardan] bir nԥfԥr dԥ burada
qalmas n!"
Afúin qay td vԥ onun qoydu÷u qaydaya görԥ, qay tma÷a
haz rlaúanda, o, aúa÷ ya - eskadronlara, öz atl vԥ piyada qoúununa
tԥlimat göndԥrirdi, onlar gedirdilԥr, ancaq ax r nc eskadron o qԥdԥr
Dostları ilə paylaş: |