158
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
sunabiliyorlardý. Bunun bir baþka nedeni de serflerin bu gibi yerler-
de yük boþaltýcýlýðý, kayýkçýlýk, mavnacýlýk vb. gibi geçim kapýlarý
bulabilmeleriydi.
Köylülerin Kiþisel Baðýmlýlýktan Kurtulmalarý
Böylece, köylüler (genel kural olarak serfler) yavaþ yavaþ
feodal boyunduruktan kuruluyorlardý, çünkü, raslantý olarak, kral ve
yerel senyör, el emeðine karþý ayný ölçüde ilgi duyuyorlardý.
Bir miktar para biriktirebilen köylüler, kendi kiþisel baðýmlýlý-
klarýndan doðan angaryalarýn karþýlýðýný ödüyorlardý. Bazan, rant ver-
meyi düpedüz reddediyorlar ve köye geri dönmüyorlardý. Senyörlere
gelince, onlar, serfleri zorla geri getiremiyorlardý. Böylece de bu
köylüler özgür oluyorlardý.
Ýtalyanýn ve Güney Fransanýn Kentleri
Ýtalyanýn ve Güney Fransanýn Bizansla ve Doðu ülkeleri ile
ticaret baðlarý, (Ýtalyada) Venedik, Cenova, Piza, Napoli (Fransada)
Marsilya, Arles, Narbonne ve Montpeller
[sayfa 183]
gibi kentlerin hýzla
ilerlemesine yardýmcý oldu. Bu iki ülkede, ticaret ve zanaat ocaklarý
olarak kentler, daha 8. yüzyýlda doðuyorlar; Tuna ve Ren nehirleri
vadilerinde ve Ýngilterede ise, kentler, 10. ve 11. yüzyýllarda ortaya
çýkacaklardýr.
Rus Kentleri
Yukarda belirttiðimiz gibi, Kiev, daha 10. ve 11. yüzyýllarda,
büyük bir kentti. O çaðda bile, Novgorod, önemli bir ticaret ve zan-
aat merkeziydi. Ensonu, Çernigov, Smolensk ve Polotsk da ortaçað
Rus ekonomisinde büyük bir rol oynuyordu.
9. ve 11. yüzyýllarda, Moskova, ticaret merkezlerinin yol
kavþaðý oldu. Kent, 12. yüzyýlýn ortalarýndan baþlayarak, daha hýzlý
ilerledi. 13. yüzyýlýn baþýnda, bir prenslik olan Moskovinin baþkenti
oldu.
Rus kentlerinin çoðu, þu plana göre kuruldu: Kentin ortasýn-
da bir hendekle ve kalýn surlarla çevrili bir ordugâh, kremlin, bulu-
nuyor, prens ya da voyvoda, askerî birliði (drujina) ve nedimleriyle
159
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
burada yaþýyordu. Ordugâh çevresinde, tacir ve zanaatçýlarýn otur-
duðu kasabalar kuruluyordu.
Rus kentleri, Volga, Kokaz, Bizans, Orta Asya, Iran, Arap dev-
letleri ve Akdeniz ülkeleriyle ticaret yapýyorlardý. Rusya da, Slavlar,
Ýskandinavya, Bohemya, Moravya, Polonya, Macaristan, Almanya
vb. aracýlýðýyla Baltýk Denizi bölgelerinde yayýlýyordu.
Ticarî Üretim
Tacirler
Feodaller, gittikçe daha kalabalýk olmak üzere, zanaat ürün-
lerini satýnalmak ve tarým ürünlerini satmak için pazarlara
koþuyorlardý. Köylüler de, sonunda feodaller gibi, bazý ürünleri pa-
zardan satýnalmaya baþladýlar.
Feodaller tarafýndan gittikçe daha çok ezilen köylüler,
[sayfa
184]
kýrý terkediyorlar, ve böylece, giderek zanaatçýlýðýn ve ticaretin
merkezi haline gelen kasabalarý büyütüyorlardý. Bu kasabalarda
yaþayanlarýn buðdaya ve baþka tahýllara gereksinmesi vardý ve bu
da, kent ile kýr arasýndaki deðiþimlerin geliþmesinin nedeni idi. Kýr-
dan göç ile baþlayan toplumsal iþbölümü, yeni bir hýz kazandý.
Toplumsal üretimin bir tek alaný, bir yanda tarýmsal üretim,
bir yanda da sýnaî üretim olarak çiftleþti. Ýmal edilen ürünler, meta
haline geldi. Yeni bir toplumsal tabaka, kendilerini yalnýzca ticarete
veren tacirler tabakasý ortaya çýktý. Tacirler, zanaatçýlardan, üret-
tikleri eþyayý satýnalýyor, pazarda yeniden satýyorlardý. Eskiden, zan-
aatçý, imal ettiðini kendisi satarken, þimdi bu iþi, onun yerine, tacir
yapýyordu.
Loncanýn Doðuþu
Toplumsal iþbölümü, yalnýzca (sonradan kentleri oluþturacak
olan) zanaat kasabalarýnýn (bourgades) kuruluþu ve bir iç pazarýn
yaratýlmasý sonucunu doðurmakla kalmadý, toplumsal ve siyasal
iliþkilerde de deðiþikliklerin nedeni oldu.
Kýrsal bölgelerden kaçan köylüler, kendi topluluk iliþkilerine
ait töre ve âdetleri her yana yayýyorlardý. Yeni belediyelerden
(communelerden), geleceðin kentlerinin ilk çekirdekleri ortaya çýký
veriyordu. Belediyeler, etkinliklerine giren en önemli iþleri: zanaatçý-
160
Ýlkel, Köleci
ve Feodal Toplum
lýðý, ticareti, hâlâ nüfusun bir bölümünün çalýþtýðý tarýmý, komþu
feodallere karþý savunmayý vb. düzenliyorlardý. Belediyeler, kentler-
de yerleþmiþ olan eski-köylü serflere etkin bir yardým saðlýyorlardý.
Onlara, senyörün baskýsýný sarsmak ve özgür bir insanýn kiþisel ve
maddî haklarýný elde etmek için yardým ediyorlardý. Belediyelerin
yönetimi altýnda, yavaþ yavaþ meslek loncalarýnýn temelleri atýlýyor-
du. Bunlar, henüz az geliþmiþ olan bir meta üretimi toplumunun
iktisadî niteliðine uygun düþüyordu.
[sayfa 185]
Ticaretin Geliþmesi ve Feodal Düzende Paranýn Rolü
Geliþmekte olan ticaret, paranýn, özellikle ticaret sermayesi-
nin önemini artýrýyordu. Bu, henüz kapitalist iliþkilerin doðmasý de-
mek deðildi, bunun için emek-gücünün de meta haline gelmesi
gerekecekti. Yavaþ yavaþ, feodal düzende, para, kölelik çaðýnda
yerine getirdiði ve kapitalizmde de yürürlükte olan bütün görevleri-
ne yeniden baþlýyordu.
Ortaçaðýn baþlarýnda, dýþ ticaret, iç ticarete üstün geliyordu.
Onun için, ilkin evrensel paranýn (bu terimin saymaca anlamýyla)
iþlevi ortaya çýktý. Ticaretin geliþmesi sayesinde tacirler, paraya, ar-
týk, satýnalmýþ olduðu metaý daha yüksek fiyatla satarak ek bir para
elde etmenin aracý olarak bakýyorlardý. P-M-P (para-meta-para) for-
mülü ile Pnün, Pden daha büyük olduðu bir sözleþme temsil edil-
mektedir. Çeþitli yerlerdeki fiyatlarý bilen tacirlerin pazar üzerindeki
tekeli, bu iþlemleri hazýrlýyordu. Burada, para, para-sermaye rolünü
yerine getiriyordu.
O sýrada, para, dýþardan, baþka bölgelerden gelme bir unsur-
du, ama daha o zamandan feodaller tarafýndan servet biriktirilme-
sine yardýmcý oluyordu. Para, servet biriktirme aracý iþlevini görmeye
baþladý.
Özellikle yükümlülüklerin ve para cezalarýnýn artmasý yüzün-
den emekçilerin aþýrý ölçüde sömürülmesi, alým-satým iliþkilerinin
az geliþmiþ koþullarý altýnda, parayý bir ödeme aracý yapmakta yar-
dýmcý oluyordu.
Geniþleyen toplumsal iþbölümü, meta-para iliþkilerinin
geliþmesi sonucunu doðurdu. Paranýn kendisinin daha önemli olan
iþlevleri, bu evrimi kolaylaþtýrýyordu. Para, giderek daha çok dolaþým
aracý rolünü oynuyordu. Para basmak yaygýnlaþtý.
Dostları ilə paylaş: |