Avtomatlaşdırmanın yayılması
462
hazırlanması üçün Air Force Material Command (AMC) Parsonsa
sifariş verən zaman, həm də bu konstruksiya üçün normativ kitabçanın
tərtib olunmasını tələb edir. Bu məsələnin həlli informasiya həcminin
böyük olması ucundan çox əməktutumlu idi. O dövrün hesablama
maşını ilə bu işi görmək üçün bir il vaxt lazım idi. Pərlərin yüklənməsini
ENİAC maşınında hesablmaq üçün Pensilvaniya Universitetinə sifariş
verilir. Sonra Parsons IBM firması ilə danışıqlar apararaq, möhkəmlik
və profil hesabatlarının aparılması üçün IBM 602A maşınının tətbiqi
üçün qərar qəbul edir. Bu maşın cədvəlləşdirmə, seçmə və perfokartların
deşilməsi üçün qurğu ilə təchiz olunur. Bu qurğunun tətbiqi ilə lazım
olan hesabatlar aparılır.
Bu məsələ həll olunduqdan sonra Parsons emal dəqiqliyinin
artırılması üzrə işləməyə başlayır. Qarşıda duran əsas problem pərlər
üçün şablonların hazırlanması idi. Müxtəlif ölçülərdə hazırlanmış
şablonlarla pərin en kəsiyinin dəqiqliyi verilmiş addımlarla yoxlanılırdı
(şəkil 3.13).
IBM hesablama maşınları ilə əldə edilən müsbət nəticə, Parsonsu
pərin səthinin rəqəmli şəkildə təsvir olunması ideyasına gətirir. O, belə
qənaətə gəlir ki, şablonun səthini təsvir edən xətləri çoxlu sayda
nöqtələr toplusu şəklində təsvir etmək olar. Parsons ideyasını həyata
keçirməyə nail olur. Nəticədə, bu informasiyalar perfokartlara
köçürülmüş deşiklər şəklində verilə bilirdi. Dəzgahda çalışan fəhlənin
işi, bu informasiya əsasında dəzgahı mövqeləşdirməkdən ibarət idi.
Sonra səthlərdə alınan çıxıntılar (emal olunmamış səthlər) əl ilə
hamarlanırdı.
Yeni idarə üsulu Parsonsa emal prosesinin optimallaşdırılıması üçün
imkanlar açır. Prosesin gedişində əsas xətalar yenə də fəhlələr tərəfindən
yaradılırdı. Əsas problem rəqəmlərin cədvəldən oxunması və dəzgahın
lazımi mövqeyə gətirilməsi idi. Bu iş əl ilə görülürdü. Parsons rəqəmli
informasiyaları daha perfokartlara deşik şəklində köçürmək yox, bir
başa dəzgaha ötürmək istəyirdi. Bu ideyanın gerçəkləşməsi Parsonsun
firmasına verilən yeni sifariş ilə daha da gücləndirilir. Yeni
Avtomatlaşdırmanın yayılması
463
konstruksiyaya malik təyyarə hissələrinin hazırlanması mövcud texnika
ilə səmərəli yerinə yetirilə bilmədiyindən, Parsons məsələnin yeni həlli
üzrə düşünməyə başlayır. O, 1949-cu ildə Hava Qüvvələri Nazirliyindən
(Air Force) yüksək sərtliyə malik, rəqəmli proqramla idarəolunan frez
dəzgahının hazırlanması üçün sifariş alır. Sifarişin həcmi 200000 dollar
məbləğində olub, 21 ay müddətində yerinə yetirilməli idi.
Şəkil 3.13. Rotor pərlərinin yoxlanması üçün şablon
Yüksək mühəndis kontingentinə malik olmasına baxmayaraq, Parsonsun
firması bu məsələnin öhdəsindən tək gələ bilmir. Böyük problem
elektronika və idarəetmə sahəsində az təcrübənin olmasında idi. Buna
görə də, Parsons MIT ilə əlaqəyə girib, alimlərlə birlikdə yeni dəzgahın
hazırlanmasındakı problemləri həll etmək istəyir. Nəticədə, MIT ilə
Parsons Corporation arasında 1949-cu ildə müqavilə bağlanır. Bu
müqaviləyə
əsasən, MIT-in nəzdində servomexanizmlər üzrə
ixtisaslaşmış ötürmə və idarəetmə texnikası laboratoriyası və rəqəmli
kompyüter tədqiqatı ilə məşğul olan şöbələr yeni avtomatik idarəetmə
sistemini yaratmalı idilər. Bu institutda müharibənin sonundan
Avtomatlaşdırmanın yayılması
464
başlayaraq binar verilənlər əsasında servo idarəetmənin əsasları tədqiq
olunurdu.
Problemin tədqiqi ərəfəsində məlum olur ki, idarəetmə sisteminə
verilən informasiyanı mənimsəmək üçün IBM kart oxuyucusunun gücü
çatmır. Bu problemi aradan qaldırmaq üçün onlar informasiyanı lentlər
şəklində vermək və onun oxunması üçün qurğunu işləyirlər. Bundan
əlavə, hesablama texnikasının yaddaşı yeni texnoloji tələbat nəticəsində
yaranan informasiya çoxluğunu emal etmək üçün kifayət etmir. Alimlər
bu problemləri həll etmək üçün yeni kompleks sistemi yaratmaq
qərarına gəlirlər. Parsonun sadə şəkildə işləyən idarə sisteminin
hazırlanmasını tələb etməsinə baxmayaraq, MIT-in təklifi ABŞ-ın Hava
Qüvvələri Nazirliyi tərəfindən bəyənilir və layihənin vaxtı uzadılmaqla
yeni maliyyə vəsaiti ayrılır. Böyük və mürəkkəb ştampların mexaniki
emal yolu ilə hazırlanmasında yaranan problemləri aradan qaldırmaq
üçün 5 koordinatlı frez dəzgahının yaradılması təklifi getdikcə
sənayeçilər tərəfindən daha güclü şəkildə dəstəklənməyə başlanır.
1951-ci ildə MIT-də artıq 3 koordinatlı frez dəzgahın prototipi
hazırlanıb sınaq üçün istifadəyə verilir. Bu dəzgahda informasiyanı
idarəetmə sisteminə daxil etmək üçün üzərində yazı yaddaşı olan
perfolentdən istifadə olunmuşdur. MIT, sənayenin marağını rəqəmli
proqramla idarəetmə sisteminə yönəltmək üçün apardığı gərgin
texnoloji transfer işlərindən sonra, 1952-ci ildə çoxlu sayda
sənayeçilərin iştirakı ilə baş tutan üç günlük seminarda bu dəzgahı
nümayiş etdirməyə nail olur. Burada, üç koordinatlı dəzgahın idarəetmə
sisteminin işləmə qabiliyyəti təsdiq edilir.
Qısa bir müddətdən sonra MIT, Glenn Martin Company, Bendiks
Corporation və
Kearney&Trecker firmaları arasındakı birgə işin
nəticəsində komersiya məqsədilə ilk rəqəmli idarəetmə sistemi
hazırlanıb
bazara
çıxarılır.
Ancaq
bu
sistemlərin
yayılması,
müəssisələrin onun iş qabiliyyətinə inanmaması nəticəsində ləng
gedirdi. Bu məsələni araşdırmaq üçün MIT 1954-cü ildə NC
texnikasının sənaye şəraitində etibarlığını yoxlamaq üçün bir layihəni