ƏLİ FƏHMİ DÜNYASI
93
mürəkkəb işin öhdəsindən bacarıqla gəlir. Böyük alim Nə-
simi haqqında bir neçə elmi məqalənin müəllifidir.
1.Nəsiminin islam dininə münasibəti.
2.Nəsimi şerlərində din ehkamlarının tənqidi.
3.Nəsimi yaradıcılığı haqqında.
4.Nəsiminin lirikası.
5.Nəsiminin klassik poeziyaya münasibəti.
Yaradıcılığının ilk dövrlərində Hüseyn təxəllüsü ilə
şerlər yazan Nəsimi, sonralar Hürufiliyin ideoloqu olan
Nəiminin təsiri altına düşmüş, onu yaradıcılığı ilə tanış ol-
muş, Hürufiliyi qəbul etmişdir, az sonra bu hərəkatın
ideoloqlarından birinə çevrilmişdir. Nəsimi haqqında Əli
Fəhminin bu məqalələri ilə tanış olduqca onun Nəsimi ya-
radıcılığına, hürufiliyə necə dərindən bələd olmasına hey-
ran olmaya bilmirsən.
Çünki, Əli Fəhmi Hürufiliyin Nəsimiyə qədərki zid-
diyyətlərini oxuculara aydınlaşdırır. Nəsimi bu hərəkata
qoşulduğu ilk gündən bu ziddiyyətləri görür və bunları
həll etməyi öz qarşısına məqsəd qoyur. Hürufiliyinin
ideyalarının uzun zaman xalqa düzgün çatdırılmaması, bu
dini siyasi cərayanı olduğu kimi dərk etmək baxımından
müəyyən çətinliklər yaradırdı. Nəsimi dövrünün çətinliy-
indən bəhs edən Əli Fəhmi yazır: ”Hürufiliyin yarandığı
və geniş yayıldığı dövr cəhalətin ən çox yayıldığı, dünyanı
və ya heç olmazsa öz ətrafında baş verən hadisələrdən
yaxşı baş çıxara bilən adamların barmaqla sayıla biləcək
bir dövrdə hürufilik kimi mürəkkəb bir nəzəriyyəni dərin-
dən dərk etmək bir o qədər də asan deyildi. Ona görə də
Yeqzar Cəfərli
94
mürtəce din xadimlərinin fitvası ilə xalq onları məlun, ka-
fir, dinsiz, azğın adlandırırdı”.
Hürufiliyi dərk etmək üçün ilk növbədə onun yaran-
dığı dövrə nəzər salmaq lazımdır. Hələ XIII əsrdə monqol-
ların dağıdıcı yürüşlərindən sonra bir-birinin ardınca ya-
ranan əxilik, səfəvilik daha sonra isə hürufilik sinfi və xa-
rici müdaxiləyə qarşı mübarizədə yaranmışdı. Hürifik
haqqında istər orta məktəbdə və istərsə də Ali məktəbdə
öyrəndiklərimə əsaslanaraq belə bir qənaətdəyəm ki, bu
nəzəriyyədə nə Allaha, nə də dinin kökünə balta çalma-
qdan söhbət belə gedə bilməz. İnsanın yaranmışların ən
gözəli, ən şərəflisi, yer üzünün əşrəfi olmasını əsas götü-
rən Hürufilər sübut etməyə çalışırdılar ki, Allah yaratdığı
hər bir insanın cisminə bir zərrəcik yerləşdirir. Belə olma-
sa insan, insan olaraq mövcud ola bilməz. Madam ki, hər
bir insanın cismində Allah bir zərrəcik yerləşdirir, deməli,
hər bir insan özü özlüyündə bir Allahdır. Hürufilərin
“Aləm zərrələrdən ibarətdir” fikri də buradandır. Amma
burada söhbət heç də Allahı danmaqdan getmir. Əksinə,
onu daha dərindən dərk etməkdən gedir. Hürufilər dini
deyil ayrı-ayrı dini ayinləri, tüfeyli din xadimlərini, insan-
lığa zidd şəriət ehkamlarını tənqid etmişlər.
Məqalədə Əli Fəhmi Nəsimini digər hürufi şairlərdən
bacarıqla ayırır. O, yazır: “Nəsimi Hürufiliyin dar çərçivə-
sinə qapılmamış, öz şerlərində bir sıra müsbət keyfiyyətlər
yaratmışdı. O daha irəli gedərək qeyd edir di ki, Allahın
özünün insanlara ehtiyacı vardır”.
Həq təala adəm oğlu özüdür,
Otuz iki haqq kəlam sözüdür,
ƏLİ FƏHMİ DÜNYASI
95
Cümlə Aləm bil ki, Allah özüdür,
Adəm ol candır ki, günəş üzüdür.
Məqalədə Əli Fəhminin diqqət kəsdiyi əsas məsələ-
lərdən biri Nəsimi yaradıcılığında zülmkarlara qarşı barış-
maz mıbarizə təşkil edir. Nəsimi “Arif insan üçün bütxana
ilə kəbə arasında heç bir fərq yoxdur” deyirdi.
“Hürufilik mürtəce cərayandır” - deyənlər çoxdur.
Amma, O mürtəce olduğu qədər də humanist bir nəzə-
riyyədir. Məsələn, onlar yaxşı və pis insan ifadəsəni rədd
edirdilər. Bu fəlsəfəyə qarşı özlərinin “kamil insan”, “cahil
insan” nəzəriyyəsini qoyurlar. Zənnimcə burada Hürufilər
haqlıdırlar. Çünki, həyatı dərindən dərk edən, başa düşən,
heç bir insan kiməsə pislik etmək haqqında deyil, özün-
dən sonra xeyirxah əməllər saxlamaq qayğısına qalır. İn-
san hansı bəd əməli törədirsə, nadanlıq ucbatından edir.
Bu kiçik məqalədə Əli Fəhminin Hürufilik və Nəsiminin
din ehkamlarına tənqidi münasibətinin belə geniş verilmə-
si heyrət doğurur. Maraqlı cəhətlərin biri də odur ki, Əli
Fəhmi Nəsiminin müxtəlif mövzularla əlaqəli şerlərini biri
birindən ayırmş və oxuculara şarin hansı mövzuda şeri la-
zımdırsa dərhal əldə etmək imkanı yaratmışdır. Məsələn,
Nəsiminin tərkidünyalığı rədd edən şerlərindən bir beyti
iqtibas kimi oxuculara təqdim edir:
Dedi Zahid mənə kim sevmə xubi,
Xətadır, Zahidin fikri xətadır.
Bu əsrarı nə bilsin ol əzazil,
Kim onun taəti fərqi ziyadır.
Nəsimi ədəbiyyatımızda həm də öz əqidəsindən dön-
məyən bir şair kimi də qalmaqdadır. Diri- diri soyulması-
Yeqzar Cəfərli
96
na belə razı olan şair, öz ehkamından əqidəsindən
dönməmişdir.Göründüyü kimi Nəsimi yaradıcılığı ol-
duqca mürəkkəbdir. Amma, Əli Fəhmi bu çətin işin öhdə-
sindən asanlıqla gəlir. Qeyd etdiyim kimi biz gələcəkdə
Əli Fəhminin digər əsərləri kimi Nəsimi haqqında yazdıq-
larını da nəşr etdirmək fikrindəyik.
Nəsiminin lirikası
Əli Fəhminin Nəsimi yaradıcılığı ilə bağlı daha bir
məqaləsi ”Nəsiminin lirikası” başlıqlı məqaləsidir. Qeyd
etmək lazımdır ki, bu məqalə ədəbiyyatşünas alimlər tərə-
findən olduqca yüksək qiymətləndirilir. Məqalədə izah
edilən məsələlər hələ indiyə qədər Nəsimişünaslıqda layi-
qincə işıqlandırılmamış mürəkkəb elmi məsələlərdəndir.
Bu məqalələr Nəsimi yaradıcılığında dövrləşdirmə proble-
mi kimi ciddi bir məsələdən başqa böyük şairin yaradıcı-
lığında lirik növlər ictimai fəlsəfi lirika, məhəbbət lirikası,
din ehkamlarının və ruhanilərin tənqidinə dair lirik əsər-
lər inandırıcı və konkret misallarla izah edilir. Burada
xüsusilə də sufizm məsələsinə həsr olunmuş mülahizələr
hələ bu günə qədər ədəbiyyatşünaslığımızda mübahisəli
və qaranlıq olan bir problemi müəllif elmi surətdə aydın-
laşdırır. Əli Fəhmi bizim ədəbiyyatıünaslar arasında şərq
dillərini və ədəbiyyatını, xüsusilədə klassik şərq poeziya-
sını yaxşı bilən nadir alimlərimizdəndir. Professor Əkrəm
Cəfər bu məqaləyə yüksək qiymət verir və onun yarımçıq
qalmasından təəssüfləndiyini bildirirdi.
Dostları ilə paylaş: |