35
0
amma həbsxanaya düĢəndə əynində bircə donu olduğundan əllərini bağlamağa heç nə tapmayıb,
ona görə də boğulanda istər-istəməz əlləri ilə pəncərənin altından yapıĢıb. Elə həmin an nəzarətçi
səs eĢidib yuxarı qaçmıĢ və Nensini çıl-çılpaq pəncərədən asılan görmüĢdü. Nəzarətçinin
söylədiyinə görə, hələ o vaxt Nensinin çılpaq qarnı balaca Ģar kimi azca irəli çıxıbmıĢ.
Dilsi xəstələnib öz daxmasından bayıra çıxa bilmədiyi vaxtlar bizim yemək-içməyimizi
Nensi hazırlayırdı. Bir gün gördük ki, onun önlüyünün altı bərk dombalıb, onda hələ atam Ġsusa
bizə gəlməyi qadağan eləməmiĢdi. O da bizdəydi və pilətənin yanında oturmuĢdu, qara
sifətindəki bıçaq yeri sifətinə yapıĢmıĢ kirə oxĢayırdı. Birdən o dedi ki, Nensi donun altında
qarpız gizlədib.
Sənə nə? Sənin ki tağından deyil,
Nensi dedi.
Tağ nədi?
Keddi soruĢdu.
Mənim tağımdan olsaydı, onu dibindən kəsərdim,
Ġsus dedi.
Heç utanmırsan,
Nensi dedi.
Körpə uĢaqların yanında da belə söz danıĢarlar?
Ġstəyirsən ki, mister Ceyson gəlib səni burda, uĢaqların yanında bu cür yava-yava danıĢan
görsün?
O nə deyir ki?
Keddi soruĢdu.
Tağ nədir?
Ağ adamın mətbəxində görünmək mənə qadağandı,
Ġsus dedi,
amma o mənim
mətbəximdə istədiyini eləyə bilər. Hətta evimə də girə bilər, mən bunu ona qadağan da edə
bilmərəm, ona görə ki, o gələndə bu ev mənimki olmur. Mən onu qova bilmərəmsə, o da məni
qova bilməz. Qova bilməz.
Dilsi hələ də xəstə yatırdı. Atam Ġsusa bizə gəlməyi qadağan eləmiĢdi. Dilsi hələ də
xəstəydi. Onun xəstəliyi yaman uzandı. AxĢam yeməyindən sonra bir yerə yığıĢmıĢdıq.
Noldu, görəsən, Nensi mətbəxdə iĢini qurtarmayıb?
anam dedi.
Məncə, o, gərək
çoxdan qurtarmıĢ olaydı.
Ġndi Kventin mətbəxə düĢüb öyrənər,
atam dedi.
Kventin, düĢ gör, Nensi orda
neyləyir. Qurtarıbsa, deynən getsin.
Mətbəxə düĢdüm. Nensi iĢini qurtarmıĢdı. Qablar yuyulub yerinə yığılmıĢ, pilətə
söndürülmüĢdü. Nensi sönmüĢ pilətənin önündə stul qoyub oturmuĢdu. O mənə baxdı.
Anam deyir ki, nə oldu, qurtarmadı?
dedim.
Hə,
Nensi dedi,
qurtarmıĢam.
Hələ də mənə baxırdı.
Sənə nə olub? Nə olub, Nensi?
Axı mən neyləyim ki, zənciyəm,
Nensi öz-özünə danıĢırdı.
Bunda mənim nə
günahım?
35
1
O, həsir Ģlyapa baĢında, soyuq pilətənin önündə oturub gözlərini məndən çəkmirdi. Geri
qayıtdım, çünki pilətə sönmüĢ, mətbəx soyumuĢdu, axı mən buranı həmiĢə isti, qaynaĢan və
rahat bir yer kimi təsəvvür eləyirdim. Ġndi isə mətbəx adama yad gəlirdi: ocaq sönmüĢ, qab-
qacaq yığıĢdırılmıĢdı, indən belə kiminsə yemək istəyəcəyinə isə güman yox idi.
Qurtarıb?
anam soruĢdu.
Hə,
dedim.
Bəs onda niyə çıxıb getmir?
ĠĢini qurtarıb, oturub orda.
Gedim görüm,
atam dedi.
Bəlkə, o, Ġsusu gözləyir, gəlib onu aparacaq,
Keddi dedi.
Ġsus baĢqa Ģəhərə köçüb,
dedim. Bunu bizə Nensinin özü demiĢdi; bir gün yuxudan
ayılanda görüb ki, Ġsus yanında yoxdu.
Məni atıb getdi,
Nensi dedi.
Məncə, indi Memfisdədir, yəqin, polisin qorxusundan
qaçıb.
Sənin üçün daha yaxĢı,
atam dedi. – Ümid edirəm, bir də o buralara qayıtmaz.
Ayy
, Nensi qaranlıqdan qorxur,
Ceyson dedi.
Sən də qorxursan,
Keddi dedi.
Qorxmuram.
Ağciyər.
Mən qorxaq deyiləm.
Kendeysi, bəsdi,
anam Keddiyə acıqlandı. Atam mətbəxdən qayıtdı.
Gedim onu evinə ötürüm,
o dedi.
Qorxur, deyir ki, Ġsus gəlib.
Öz gözləri ilə görüb?
anam soruĢdu.
Yox, zəncilər xəbər göndəriblər ki, o Ģəhərə qayıdıb. Narahat olma, bu saat qayıdaram.
Sən indi məni burda tək qoyub, Nensini ötürəcəksən?
anam hirsləndi.
Yəni o bu
qədər əziz olub?
Dedim ki, bu saat qayıdaram,
atam təkrar etdi.
O yava zənci bu həndəvərdə dolaĢdığı bir vaxtda bu körpə uĢaqları burda yiyəsiz qoyub
hara gedirsən?
Mən də gedirəm,
Keddi dedi,
ata, qoy mən də gedim.
Onun uĢaqlarla nə iĢi,
atam dedi,
onsuz da, Allah onu uĢaq sarıdan bədbəxt yaradıb.
Mən də gedirəm,
Ceyson dedi.
35
2
Ceyson!
anam qıĢqırdı. Atama deyirdi, bunu onun səsinin ahəngindən bilmək olurdu.
Anam elə danıĢırdı ki, elə bil, atam hər gün ancaq onun xətrinə dəyməyə bəhanə axtarır və hər
dəfə də hökmən buna bir səbəb tapır. Mən dinməzcə dayanmıĢdım, çünki atam da, mən də yaxĢı
bilirdik ki, əgər səsimi çıxartsam, anamın yadına düĢəcəm və o, məni buraxmayacaq. Buna görə
də atam mənə sarı baxmırdı. UĢaqların ən böyüyü idim, mənim doqquz, Keddinin yeddi,
Ceysonun isə beĢ yaĢı vardı.
Bəsdi, sən Allah,
atam dedi,
bu saat qayıdırıq.
Nensi Ģlyapasını baĢına qoymuĢdu. Dalana çatdıq. «Bu neçə ildə Ġsusun mənə heç bir
pisliyi dəyməyib,
Nensi dedi.
Ġki dolları olsa, birini mənə verərdi.
Hər yan qaranlıq idi.
Bircə bu dalan qurtarsaydı, sonra özüm tək də gedərəm».
Dalan hələ də qaranlıq idi.
«Müqəddəs ruhlar» günü Ceyson bax burda qorxudan az qaldı özünü batıra,
Keddi
dedi.
Yalan deyirsən,
Ceyson dedi.
Reyçel xala necə, ona demisən? Bəlkə, o, Ġsusu birtəhər yola gətirdi?
atam Nensiyə
dedi. Reyçel xala qoca qarıydı. Nensinin qonĢuluğunda, onun evinin arxa tərəfində uçuq-sökük
bir daxmada tək-tənha yaĢayırdı. Saçları ağappaq ağarmıĢdı. Heç yerdə iĢləmir, bütün günü
qapıda oturub qəlyan çəkirdi. Deyirdilər ki, o, Ġsusun anasıdı. O özü də bəzən bunu təsdiq edir,
bəzən isə deyirdi ki, Ġsusun ona heç bir qohumluğu çatmır.
Yox, yalan demirəm,
Keddi dedi.
Sən Fronnidən də, lap elə T.P.-dən də, lap elə ən
qorxaq zəncidən də qorxaqsan.
Yox, o heç kimin sözünə baxmaz,
Nensi atama dedi.
Deyir ki, onun qəlbindəki
Ģeytanı, guya mən oyatmıĢam və onu susdurmağın ancaq bircə yolu var.
Di yaxĢı, burnunu sallama,
atam dedi.
O, bir daha buralara qayıtmaz, qorxma. Bir
də ağlarnan az otur-dur.
Ağlarnan neynəsin?
Keddi soruĢdu.
Otur-dur nə olan Ģeydi?
O heç yana gedib eləməyib,
Nensi dedi.
Hiss eləyirəm ki, burdadır, hardasa, bax,
bu dalanın bir küncündə gizlənib bizi pusur. Hər sözümüzə qulaq asır. Düzdü, mən onu öz
gözlərimlə görməmiĢəm və güman ki, indən belə mənə onu ancaq bircə dəfə görmək qismət
olacaq, özü də əlində bıçaq.
O bu
bıçağı iplə boynundan asıb həmiĢə kürəyində, köynəyinin
altında gəzdirir. Görəndə də buna təəccüblənməyəcəyəm.
Mən qorxaq deyiləm,
Ceyson dedi.
Dostları ilə paylaş: |