Xix əsr azərbaycan şERİ antologiyasi
Yüklə 3,81 Mb. Pdf görüntüsü
|
____________________Milli Kitabxana______________________
Can vermək, üzün görmək əgər olsa müyəssər, Çox nəfli sövdadu bu sövda gərək olsun.
Zahid, ürəgin səxreyi-səmma gərək olsun.
DüĢmən nə görər Ģəbpərə tək mehri-cəmalun,
Didaruva bir dideyi-bina gərək olsun.
Yaz mədhini, Raci, nə qədər olsa müyəssər, Övsafi-Əli aləmə ifĢa gərək olsun.
NÖVHƏLƏR
Bax fələk ġamdə bir zümreyi-kafər yerinə,
Künci-viranədə həm Ali-Peyəmbər yerinə.
Qəsri-alidə Yezidün qızı yatsun rahət,
Künci-viranədə çəksün o Səkinə möhnət,
O sala məcəri-zərduz-baĢə ba Ģövkət,
Bu sala zülfini rüxsarinə məcər yerinə.
ġəhri-Yəsribdən olan vəqtə müsafir Zeynəb, Yeddi qardaĢinə eylərdi təfaxür Zeynəb, Ġndi qan ağlamasun, neyləsün axir Zeynəb, Bircə Bimari qalub yeddi bəradər yerinə.
Nə rəvadur üsəra Ģivənü əfğanə gələ, ġamun övr ətləri tən ilə təmaĢayə gələ, ―Tuf‖ belə gərdiĢə, lənət belə dünyaya gələ Ali-Süfyani qoyar zadəyi-Heydər yerinə.
Üsəra dövrin alırdı o məhin çün kövk əb. Zeynəb ol firqəni gördükcə deyirdi: - Yarəb, Olmasun kimsə cəhanda məni-müztər yerinə.
218 ____________________Milli Kitabxana______________________
Möhnəti-qürbət əsər etdi o dəm Leylayə,
Verdi viranədə əl qüssəvü qəra Leylayə,
Dedi: - Ey çərx, elədün yaxĢi sitəm Leylayə,
Pasiban ġümr olub indi mənə Əkbər yerinə.
Həmnəfəs olmadi bir dəm dəmi-dəmsazə ərus,
Gəldi viranədə bülbül kimi avazə ərus. Dedi: - Aya görülüb indiyətən tazə ərus,
Dedi: - Az qaldi-Səkinə ki, - bu canim çıxsun,
Nə qədər boynumi zənciri-düĢaxə sıxsun? Təngə gəldüm bu Yəzidün evini həq yıxsun,
Gördü Gülsum üsəra oxĢadi hər nakami, Ney kimi dərdə gəlübdür dili-biarami, Dedi: - QardaĢ, görüsən bir bu güruhi-ġami, Ġtrəti- Heydərə zülm eylədi kafər yerinə.
Bir gecə gəldi genə dərdi-Səkinə cuĢə, Ağladi, qoydi yüzin torpağa, getdi huĢə, Gördi röyad ə alubdur babasi ağuĢə, Çəkər əl sili vuran ġümri-bədəxtər yerinə.
ġümrdən imdi varımdur sənə yüz Ģikvə mənim. Vurub, əzbəs göyərüb, baĢda-ayağə bədənim, Taziyanə yeridür, baxsan əgər hər yerinə.
Qalmeyub tabü təvana, baba, mən bidildə,
Gətdilər ġamə məni naqeyi-biməhmildə,
Yeridüb ġümr piyadə bizi hər mənzildə,
Yetirüb zülmini bu Ģumi-bədəxtər yerinə.
Verdi arami-təsəlli mənə hər dəm Zeynəb,
Razi olmaz yetiĢə könlümə bir qəm Zeynəb,
219
____________________Milli Kitabxana______________________
Çox çəküb zəhmətimi, ey baba, əmməm Zeynəb, Hörmət eylüb mənə viranədə madər yerinə.
bir tu Ģə gər ək çün səfəri-üqbayə, Nəqdi-əĢk ilə bu gün cəm elə bir sərmayə, Göz yaĢı xərc olu məhĢər güni gövhər yerinə.
* * *
Aləm niyə bəs olmadi viran, Əli Əkbər,
Ol gün ki, səni saldılar atdan, Əli Əkbər?
Bu Ģiələr, ey kaĢ, cəhənnəmdə yaneydi, Zülfün nə ki, bircə teli qanə boyaneydi, Çərxün görum ol gündə bu dövri dolaneydi Dövri-bərüvi aldılar üdvan, Əli Əkbər.
Vermüb su, kəsüb təĢnə sənün baĢuvi qatil, Olsun o sərün su üçün aĢiqlərə nisgil,
Verdün sən o zəhmətlə susuz can, Əli Əkbər.
Leyla gecələr sübhə kimi yatmadi rahət,
Sən kimi cəvan bəslədi, ey kani-məlahət,
Axir nə rəvadur qala didaruna həsrət, DüĢmən eliyə qanuva qəltan, Əli Əkbər.
Kor eylədi Yəqub gözin firqəti-Yusif, Əmma ona bir vəqtə yetüb həzrəti Yusif, Kim, olmuĢ idi Misrdə sultan, Əli Əkbər.
Tapdi səni bir vəqtə o Yəqubi-Mədinə, YıxmıĢdıla rəna qədüvi ruyi-zəminə, Ġstərdi kəsə baĢuvi ol ləĢkəri-kinə, DutmuĢdi sənün gözlərüvi qan, Əli Əkbər.
220
Yüklə 3,81 Mb. Dostları ilə paylaş:
|