Azərbaycan Respublikası Prezidentinin ĠĢlər Ġdarəsi
PREZĠDENT KĠTABXANASI
───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
125
SOYQIRIM
insanlıq əleyhinə cinayətlərin ən təhlükəlisidir
Şahin Rüstəmov,
Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin
Aparat rəhbərinin əvəzi 3-cü dərəcə dövlət müşaviri
1944-cü ilə qədər «soyqırım» anlayıĢı ictimaiyyətə bəlli olmamıĢdır. Bu xüsusi termin hər hansı insan
qrupuna qarĢı onların məhv edilməsi məqsədilə törədilən cinayət əməllərini ifadə edir. Ġlk dəfə 1944-cü ildə
yəhudi mənĢəli polĢalı hüquqĢünas Rafael Lemkin Avropa yəhudilərinin faĢistlər tərəfindən kütləvi məhv
edilməsi siyasətini ifadə edən yeni termin iĢlətdi. O, yunan dilində genos - «nəsil, kök, soy» sözü ilə latın
dilindən caedo - «öldürürəm» sözlərinin birləĢməsindən «genosid» (soyqırımı) terminini təklif etdi. Bu termini
təklif edən Lemkin belə əsaslandırırdı ki, soyqırımı - müəyyən insan qruplarının mövcudluğunun vacib
əsaslarını məhv etməyə yönəlmiĢ müxtəlif cinayətkar hərəkətlərin koordinasiya olunmuĢ, planlı Ģəkildə həyata
keçirilməsidir. Bir ildən sonra Nürnberq beynəlxalq hərbi tribunalı faĢist liderlərini «bəĢəriyyət əleyhinə
cinayətlərdə» ittiham etdi. Tribunalın ittiham aktında «soyqırım» anlayıĢı hüquqi termin kimi deyil, təsviri ifadə
kimi iĢlədilmiĢdi.
9 dekabr 1948-ci ildə BirləĢmiĢ Millətlər TəĢkilatı tərəfindən «Soyqırım cinayətinin qarĢısının alınması
və cəzalandırılması haqqında» Konvensiya qəbul edildi. (Bu Konvensiya 12 yanvar 1951-ci ildə qüvvəyə
minmiĢdir). Bununla ilk dəfə olaraq beynəlxalq hüquqda insan qruplarının milli, etnik, irqi, dini fərqlərinə görə
kütləvi məhv edilməsinə yönələn cinayətlər soyqırım adlandırılmaqla, Konvensiyaya qoĢulan dövlətlərin
üzərinə bu cinayətin qarĢısının alınması və bu cinayəti törədənlərin cəzalandırılması vəzifəsi qoyuldu.
Bu Konvensiyaya görə (Maddə 2) soyqırım hər hansı milli, etnik, irqi və ya dini qrupun qismən və ya
bütövlükdə məhv edilməsi məqsədilə törədilən aĢağıdakı hərəkətlərdən biridir:
a)
bu cür qrup üzvlərinin öldürülməsi;
b)
bu cür qrup üzvlərinə ağır bədən xəsarətlərinin və yaxud əqli qabiliyyətinə ciddi zərər
yetirilməsi;
c)
qəsdən hər hansı bir qrupun tam və ya qismən fiziki məhvini nəzərdə tutan həyat Ģəraiti
yaradılması;
d)
bu cür qrup daxilində doğumun qarĢısını almağa yönəlmiĢ tədbirlərin həyata keçirilməsi;
e)
bir insan qrupuna mənsub olan uĢaqların zorla baĢqa qrupa verilməsi.
Konvensiyanın 3-cü maddəsinə görə aĢağıdakı əməllər cəzalandırılandır:
a)
soyqırım;
b)
soyqırım törətməyə yönəlmiĢ gizli sövdələĢmə;
c)
soyqırım törətməyə birbaĢa və açıq təhrik;
d)
soyqırım törətməyə yönəlmiĢ qəsd;
e)
soyqırımda iĢtirak.
Hazırkı dövrə qədər müxtəlif ölkələrdə bəĢəriyyət əleyhinə törədilmiĢ bir neçə cinayət beynəlxalq aləm
tərəfindən soyqırım kimi qəbul edilib. FaĢistlərin Avropada törətdiyi məlum əməllər Nürnberq Tribunalının
hökmü ilə soyqırım kimi qiymətləndirilməsə də bəĢəriyyət əleyhinə cinayət hesab edilmiĢdir (həmin dövrdə
«soyqırım» hüquqi termin kimi iĢlədilmirdi). KeçmiĢ Yuqoslaviyanın ərazisində olan Bosniya münaqiĢəsi
zamanı (1992-1995) kiçik Srebrenisa Ģəhərciyində serb qoĢunları tərəfindən 7800 bosniyalı kiĢilərin və oğlan
uĢaqlarının öldürülməsi bəĢəriyyət əleyhinə ağır hərbi cinayət olmaqla soyqırım kimi qiymətləndirildi. 1993-cü
ildə BMT Təhlükəsizlik ġurasının 827 saylı qətnaməsi ilə Haaqada keçmiĢ Yuqoslaviya üzrə Beynəlxalq
Tribunal yaradıldı. Tribunalın yurisdiksiyası keçmiĢ Yuqoslaviyanın ərazisi ilə məhdudlaĢırdı. 1994-cü ilin
oktyabr ayında BMT-nin Təhlükəsizlik ġurası Ruandada Tutsi xalqının 800 min əhalisinin öldürülməsi ilə
(1994-cü ilin aprel-iyul ayları ərzində) əlaqədar Beynəlxalq Tribunalın yaradılmasına qərar verdi. Hərbi
Tribunal Tanzaniyanın AruĢa Ģəhərində yerləĢirdi. 2 sentyabr 1998-ci ildə tarixdə ilk dəfə olaraq soyqırım
cinayəti törətməkdə ittiham edilərək Taba kommunasının meri postunda fəaliyyət göstərmiĢ Jan-Pol
Akayesunun barəsində hökm çıxarıldı. Bu tribunallar və Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsinin fəaliyyəti ilə öz
yurisdiksiyaları çərçivəsində cinayətləri araĢdırmasına və məhkəmə presedenti yaratmalarına baxmayaraq,
soyqırım cinayətinin müəyyən edilməsi və bu cinayəti törətmiĢ Ģəxsləri məhkum etmək praktiki cəhətdən hələ
də çətinliklərlə qarĢılaĢır. Bundan da mürəkkəb məsələ isə soyqırım cinayətinin qarĢısının alınmasıdır.
Beynəlxalq aləmin səylərinə baxmayaraq, bu gün də soyqırım cinayətini törədən Ģəxslərin cəzalandırılması və
soyqırımın qarĢısının alınması çətin və mürəkkəb bir prosesdir.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin ĠĢlər Ġdarəsi
PREZĠDENT KĠTABXANASI
───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
126
Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi tərəfindən qəbul olunmuĢ BMT-nin «Soyqırım cinayətinin
qarĢısının alınması və onun cəzalandırılması haqqında» Azərbaycan Respublikasının Qanunu 31 may 1996-cı
ildə Ümummilli Liderimiz Heydər Əliyev tərəfindən imzalanmıĢdır. Qanun 25 iyun 1996-cı ildə «Azərbaycan»
qəzetində dərc edilməklə qüvvəyə minmiĢdir.
Konvensiyanın müddəalarının icra edilməsi üzrə Azərbaycan Respublikasının öz üzərinə götürdüyü
öhdəliklərin həyata keçirilməsi istiqamətində görülən tədbir kimi Azərbaycan Respublikasının Cinayət
Məcəlləsinə «Soyqırım» (Maddə 103), «Soyqırımın törədilməsinə təhrik etmə» (Maddə 104) maddələri daxil
edilmiĢdir.
Bu gün böyük təəssüf hissi və ürək ağrısı ilə qeyd edirik ki, dünyanın soyqırıma məruz qalan az sayda
xalqları sırasında Azərbaycan xalqı da var. XIX əsrdən baĢlayaraq, Ģovinist imperiyaların himayəçiliyi ilə
ermənilər tərəfindən azərbaycanlılara və Azərbaycana qarĢı törədilən hərəkətlər məhz soyqırım kimi
qiymətləndirilməlidir. Azərbaycanın və azərbaycanlıların üzləĢdiyi bu faciələr ilk dəfə Heydər Əliyev tərəfindən
imzalanmıĢ 26 mart 1998-ci il tarixli «Azərbaycanlıların soyqırımı haqqında» Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin Fərmanı ilə siyasi qiymətini aldı. Fərmanda qeyd olunur: «...Azərbaycanın XIX-XX əsrlərdə baĢ
verən bütün faciələri torpaqlarının zəbti ilə müĢayiət olunaraq, ermənilərin azərbaycanlılara qarĢı düĢünülmüĢ,
planlı surətdə həyata keçirdiyi soyqırımı siyasətinin ayrı-ayrı mərhələlərini təĢkil etmiĢdir. Bu hadisələrin yalnız
birinə - 1918-ci il mart qırğınına siyasi qiymət vermək cəhdi göstərilmiĢdir. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
varisi kimi Azərbaycan Respublikası bu gün onun axıra qədər həyata keçirə bilmədiyi qərarların məntiqi davamı
olaraq soyqırım hadisələrinə siyasi qiymət vermək borcunu tarixin hökmü kimi qəbul edir...»
Beləliklə, ilk dəfə Heydər Əliyevin Fərmanı ilə 31 mart Azərbaycanlıların Soyqırımı Günü elan
edilmiĢdir.
Azərbaycanlıların ermənilər tərəfindən soyqırıma məruz qalmasını təsdiqləyən faktlardan biri də 26
fevral 1992-ci ildə ermənilərin törətdiyi Xocalı faciəsidir. Həmin gün cəmi bir necə saat ərzində 613 nəfər dinc
azərbaycanlı, o cümlədən 63 uĢaq, 106 qadın, 70 qoca yalnız azərbaycanlı olduğuna görə qəddarcasına,
dözülməz iĢgəncə verilməklə öldürülmüĢ, 487 nəfərə ağır xəsarət yetirilmiĢ, 1275 sakin - köməksiz qocalar,
uĢaqlar, qadınlar girov götürülərək ağlasığmaz zülmə, təhqirlərə və həqarətə məruz qoyulmuĢlar. Erməni
hərbçiləri öldürdükləri insanların baĢlarının dərisini soymuĢ, müxtəlif əzalarını kəsmiĢ, körpə uĢaqların gözlərini
çıxarmıĢ, hamilə qadınların qarınlarını yarmıĢ, adamları diri-diri torpağa basdırmıĢ və ya yandırmıĢlar.
Bu faciənin də Azərbaycanlıların soyqırımının tərkib hissəsi olmaqla acı nəticələri, illər keçməsinə
baxmayaraq, hələ də öz təsirini göstərir. Bütövlükdə isə, 1988-ci ildən ermənilərin Dağlıq Qarabağda baĢladığı
növbəti avantürist hərəkətin nəticəsi olaraq bu gün bir milyondan artıq soydaĢımız erməni qəsbkarları tərəfindən
öz doğma yurd-yuvalarından didərgin salınmıĢ, ərazimizin 20 faizinin erməni silahlı qüvvələri tərəfindən iĢğalı
zamanı minlərlə vətəndaĢımız Ģəhid olmuĢ, xəsarət almıĢdır.
Xalqımız ermənilərin azərbaycanlılara qarĢı əsrlər boyu davam etdirdiyi soyqırımı unutmur. Bu mənada
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Cənab Ġlham Əliyevin azərbaycanlıların soyqırımının dünyada
tanıdılmasına yönəlmiĢ tədbirlər həyata keçirməsi hər bir azərbaycanlı üçün nümunə olmalıdır. Hesab edirik ki,
soyqırıma qiymət verilməsi siyasi aksiya olmaqla yanaĢı, həm də hüquqi məsələdir. Bu mövzu hüquqĢünaslar
tərəfindən araĢdırılmalı, hər bir hüquqĢünas ermənilərin azərbaycanlılara qarĢı törətdiyi soyqırımın beynəlxalq
hüquqi qiymət almasına istiqamətlənmiĢ tədbirlərdə əlindən gələni əsirgəməməlidir.
Bu mənada hazırkı nəĢri də belə tədbirlərdən biri kimi əhəmiyyətli Ģəkildə qiymətləndirmək olar.
Azərbaycanlılara qarĢı soyqırımın acı nəticələrinin dünya ictimaiyyətinə çatdırılması istiqamətində siyasi və
sosial tədbirlərə həm də hüquqi dəstək verilməsi baxımından bu kitabın nəĢri və yayılması əhəmiyyətli
addımdır. Bu nəĢrdə soyqırıma dair beynəlxalq sənədlər, ölkədaxili normativ aktlar və digər sənədlər
toplanmıĢdır. Ümid edirik ki, bu cür təĢəbbüslər hüquqĢünaslarımız tərəfindən dəstəklənəcək və davam
etdiriləcəkdir. Çünki bu, hər bir azərbaycanlını düĢündürən və düĢündürməli olan ümummilli məsələdir.
Həmçinin, nəzərə almaq lazımdır ki, soyqırım - hansı milli, etnik, irqi, dini insan qrupuna yönəlməsindən asılı
olmayaraq, insanlıq əleyhinə olan cinayətdir. Cinayətə qarĢı mübarizə aparmaq isə hər bir bəĢər övladının
borcudur.
“Soyqırım cinayəti (Beynəlxalq aktlar, müraciətlər və şərhlər toplusu)”.- Bakı: 2010.- S. 3-7.
Dostları ilə paylaş: |