D
ərəbəglik dövründə Qarabaəda yetiəən əairlərin qısa tərcümeyi-
halları ilə əeirlərindən nümunələr ehtiva edən bir təzkirədir.
“ Riyazül-aəiqin” iki “ Rövzə” ilə bir “ Baəçə”ya bölünmüədür. Bi-
rinci rövz
ə müəllifin yaəadıəı tarixdən əvvəl ölən əairlərə,
ikinci
rövz
ə müasirlərə, “ Baəçə”də müəllifin “ əhval və nətayeci-xə-
yali”nə həsr edilmiədir. Halbuki təb edilən birinci cild bu fehristi
havi degildir. Bu cild əbül-fəth Tutidən Bakıya qədər yetiəən
əairləri alıyor.
5.F.Köç
ərli Mirzə Fətəli Axundovun doəum günündən yüz
yıl keçməsi münasibəti ilə yazdıəı küçük risaləsi Mirzə Fətəlinin
t
ərcümeyi-halına aiddir; ayrıca “ Sərgüzəəti-Mərdi Xəsis”i təhlil
ed
ər (Tiflis, Kultura mətbəəsi, 1911). Bu risalənin mündəricatı
Köç
ərlinin “ Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi materialları” adındakı
əsərində daha müfəssəl olaraq bulunur.
6. Yen
ə F.Köçərlinin “ Balalara hədiyyə” adı altında tərtib
etdigi risal
ə (əəəə, 1912) xalq ədəbiyyatımızın cocuqlara məxsus
bir qism materiallarını havidir. Bu cəhətdən çox qiymətli olan
əsər əski əairlərdən bəzilərinin qırıq-sökük bir nəzm texnikasıyla
yazılmıə olduəu hekayələrin əlavə edilməsi
ilə qiymətcə xələldar
olmuədur.
7. N
əvvab Mir Möhsün bin hacı Mir əhməd Aəası Aəamir-
zad
ə Qərabaəinin “ Təzkireyi-Nəvvab”ı Vaqifdən etibarən hicri
1309-cu il tarixin
ə qədər Qarabaəda yetiəən əairlərə aid bir təz-
kir
ədir. Təzkirə iki qismdir: birincisi 1309-cu ildən əvvəl ölənlərə,
ikincisi o tarixd
ə yaəamaqda olan əairlərə aiddir: hər əair haqqında
bir neç
ə sətirlik bəsit və ibtidai bir əəkildə yazılmıə tərcümeyi-hal
il
ə bir qaç əeir dərc edər. 1913-cü ildə Bakıda təb olunan bu təzkirə
ç ox m
ənasız olaraq farsca basılmıədır: əairlərin tərcümeyi-halları
da
əcəmcə yazılmıə, əcəmcə əeiri olan əairlərin əcəmcə əeirlərindən
d
ə nümunə alınmıədır: hətta bir əairin əeirləri tərtib edilərkən
əvvəlcə əcəm dilində yazılanlar, sonra türkcə olanlar qonulmuədur.
8. “ Azərbaycan ədəbiyyatı” sərlövhəsinə Salman Mümtazın
Aəa Məsih əirvani, Molla Pənah Vaqif, Niəat əirvani, Məhəmməd
Hüseyn xan Müətaq, Qövsi, Kərbəlayi Allahi Arif, Nitqiyi-əirvani,
Qasım bək Zakir, Mirzə əəfi Vazeh, Seyid əmaməddin
Nəsimi
55
haq
qındakı risalələrinə əlavə etdiyi müqəddəmələr müəllifin öz
ifad
əsinə görə yigirmi beə sənədən bəri yapdıəı tədqiqat və tətəb-
böatin
ə (Aəa Məsih əirvani, müqəddəmə, səhifə 4) rəəmən çox
qarıəıq və ibtidaidir. əaəırıcı bir dərəcədə olan bu qarıəıqlıq öz
b
əhslərində vəsiqələrlə qarəılaədırılacaqdır. Risalələr “ Kommu-
nist” qəzetəsi tərəfindən (əəəə, 1925-1926) təb edilmiədir.
9. ədəbi fəaliyyətinin dörd yüz illigi münasibətilə
Füzuli
haqqında “ Azərbaycan ədəbiyyat cəmiyyəti”nin basdırdıəı (əəəə,
1925) risal
ə, müxtəlif əeir və məqalələrdən tərtib edilmiədir.
“ Ziynəti-nuəirəvan”ın təhlili müstəsna olmaq üzrə, risalə, Füzuli
haqqında yazılmıə əairanə “ mədhnamə”lər külliyatıdır. Bunlarda
əksəriyyətlə məxəzlər göstərilməməsinə rəəmən – Fatıq Rəəadın
“ Tarixi-ədəbiyyati-Osmaniyyə”si ilə əəhabəddin Simanın Os-
man
lı ədəbiyyatına aid əsərləri və əbdülziya Tofiqin “ Osmanlı
ədəbiyyatı nümunələri” adlı əsərindəki Füzuliyə aid məlumatdan
kopiy
ə edilmiədir. Bu cəhətlər öz bəhsində göstəriləcəkdir.
10. 1925-ci ild
ə “ Azərnəər”in həmiyyətilə basılan Firudin
b
ək Köçərlinin “ Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi materialları” adı
altında iki cilddə – dörd hissə olan əsəri müəyyən dövrlərin
ədəbiyyat tarixi ədd ediləməz. əsrlərdən
bəri yaəayan təzkirəçilik
üsulunun müt
əmadisidir. Zatən müəllif müqəddəmədə izah etdigi
kibi
əsərini əəkil cəhətindən Lütfəli bəg Azərin “ Atəəkədə” adlı
t
əzkirəsinə bənzətmək istədigini qeyd ediyor və əsərin mahiy-
y
ətini də “ Tainki bizim Azərbaycan əüəri və üdəbamızın əəar və
asarı və özlərinin nam və niəanları unudulub əbnayi-vətənin xa-
tirind
ən bilmərrə çıqmasun” cümləsi ilə izah ediyor. Görülüyor
ki, müh
ərrir ədəbiyyat tarixinin, mədəniyyət tarixinin mühüm bir
c
əbhəsi olduəundan belə xəbərsizdir.
Yen
ə əski təzkirələrdə olduəu kibi, ədəbiyyat məfhumu haq-
qında ehtiva etdigi baəlanəıcı – köhnə ədəbiyyat tələqqisi nəticəsi
olaraq bir ç ox... hökml
ərlə dolu
olan bu əsər, material cəhətindən
– bir çoxu ədəbiyyat tarixini əlaqədar etməyəcək əəxslərin əsər-
l
əri olmasına rəəmən çox zəngindir.
11.
A.Zeynallı yoldaəın atalar sözünə aid əsəri (Bakı, 1926)
külli miqdarda, l
əhcəmizin doəurduəu məsəllər ilə eyni bir mü-
56
q
əddəmədən mütəəəkkildir. Xalq ədəbiyyatımızın mühüm bir
c
əbhəsini aydınladan bu əsər, bu vaxta qədər ədəbiyyatımıza aid
yapılan iələmələrin (əməliyyə) ən qiymətlisidir.
12.
”Kommunist” qəzetəsinin nəəriyyatından olan “ əkinçi”
risal
əsi Həsən bəg Məlikov Zərdabinin tərcümeyi-halına aiddir.
Ayrıca Həsən bəgin bir məqaləsini havidir (əəəə,1926).
X X X
Kitab halında basılan bu nəəriyyatdan baəqa bir çox qəzetə
v
ə məcmuələrimizdə, ədəbiyyatımızın müxtəlif səhifələri və
müxt
əlif əəxsləri haqqında Sabirin külliyyatına yapılan əlavələr
kibi
ədəbi təhislər ilə tərcümeyi-hallarda ümumi tədqiqat əsna-
sında gözdən keçirilməsi icab edən materiallardandır. Fəqət bütün
bu t
ədqiqlər – Rusiya, Avropa və Türkiyədəki nəəriyyat da daxil
olmaq üzr
ə ədəbiyyat tariximizin bütün təkamül səhifələrini təhlil
etm
əkdən uzaqdır. Bizim göstərdigimiz mənbələrin
bir çoxu,
Az
ərbaycan ədəbiyyatını belə yad etmədən baəlı-baəına bir hərə-
k
ət nəticəsidir.
Daha ç ox
ədəbiyyatımız müdəqqiqlərini bilxassə bizim mə-
d
əniyyətimiz tarixinə yabancı olan Qərb mühitinə qolaylıq təəkil
ed
əcək bu biblioqrafik izahatdə təmas edilən əsərlərin çıxartmıə
olduqları nəticələr, kitabımızın müxtəlif bəhslərində mətnlər və
bu xüsusd
ə yapılan digər tədqiqləri müqayisə edərək əzəmi də-
r
əcədə əani (obyektiv) mühəsilələrə baəlanmıədır.
57