57
Umudluya az qalırdı
Ərəbov Nuşirəvan Yəhya oğlu 1965-ci ildə yanvar
ayının 10-da anadan olub. Müharibə başlanandan Umudlu
kəndinin müdafiəsində i.tirak edib. Uzun sürən blokada
şəraitində postların təşkil edilməsində fəallıq göstərib.
Umudlunun işğalından sonra könüllü olaraq Tərtər
batalyonuna daxil olub. Ən ağır döyüşlərin iştirakçısı olub.
Marquşevan,
Çayli,
Seysulan,
Levonarx,
Qırmızıkənd, Ağdərə, Maqavuz, Malagiz, Sərsəng, Umudlu və s. məntəqələrin
azad olunmasında əsl döyüşçü məharəti göstərib.
Dəfələrlə düşmən mövqelərinin darmadağın edilməsində, Sərsəng
gölünün müdafiəsində iştirak edib. 1993-cü il yanvar ayının 27-də erməni
quldurlarına qarşı növbəti döyüş əməliyyatında həlak olub.
Məzarı Bərdə rayonu Hacallı kəndindədir. Üç körpə uşağı yadigar qalıb.
Çərəkdar kəndi
Ağdərə bölgəsinin şimal-qərbində Kəlbəcərlə sərhəddə yerləşirdi. Əsrin
əvvəllərində də, sonunda da ermənilərə qarşı qəhrəmancasına mübarizə aparıb.
Çərəkdarı Kəlbəcərin qapısı da adlandırmaq olardı.
Kənd 124 evdən və təxminən 700 nəfər əhalidən ibarət idi.
Çərəkdar kəndi 10 nəfər şəhid vermiş, onlarla adam müxtəlif
dərəcələrdə yaralar almışdır.
Dağlıq Qarabağın işğaı edilən sonuncu kəndlərindən idi. 29 mart 1993-
cü ildə Çərəkdar kəndi düşmən tapdağına çevrildi.
Buralarda savaş var,
Oralarda çiçək varmı?
Varsa sor ondan
Niyə qoxusu gəlmir,
Sizə gəldiyi qədər?
(F.Tuncur “Əsgər məktubu”)
Dağlar oğlunun son döyüĢü
Erməni
daşnaqları
müharibənin
ilk
toxumunu
Qarabağ
torpağındasənədlə Yunus müəllim hiss edirdi ki, bu toxumun göyərməsi nahaq
qanlara, göz yaşlarına səbəb olacaqdır. Odur ki, əlinə silah alıb özü kimi mərd
oğulları başına topladı, elə ilk gündən kəndin müdafiəsini təşkil etdi.
Ynus Muxtar oğlu Məmmədov 1962-ci il mayına 1-də anadan olmuşdur.
Orta məktəbi bitirdikdən sonra dövrün tələbinə uyğun olaraq müəllimlik etməyə
58
başlamışdı. Ali təhsilini APİ-də almışdır. Uzun müddət Çərəkdar kənd orta
məktəbinin müəllim kollektivinə rəhbərlik etmişdir.
Erməni quldurları ilk gündən cəhd göstərmişlər ki, Çərəkdar kəndini ələ
keçirsinlər. Bu kənd Ağdərə Kəlbəcər arasında bir alınmaz qala idi. Dünyagörmüş
Etibarsız dünyanın etibar oğlu
Əliyev Etibar Allahverdi oğlu 1975-ci il aprelin
6-da doğulmuşdu. 1992-ci ildə orta məktəbi bitirib
Azərbaycan İqtisad İnstitutuna daxilolmuş, 1993-cü ildə
birinci kursu qurtarıb könüllü olaraq hərbi xidmətə
yollanmışdı. Mingəçevir şəhərində hava hücumundan
müdafiə batalyonunda qulluq etsə də, daim ürəyi intiqam
hissilə döyünür, yaşıdlarının intiqamını almağa can atırdı.
Eyni zamanda onu bu addımı atmağa vadar edən bir ulu
istək var idi . Hər yay tətilində havasını udduğu, sərin bulaqlarının suyunu içdiyi
ata-baba yurdunun Ağdərə rayonunun Çərəkdar kəndinin düşmən tapdağı altında
olması ona çox ağır gəlirdi. Həmin dilbər guşənin, ümumiyyətlə, Azərbaycanın
neçə-neçə el-obasının düşmən tapdağı altında inləməsi, öz yurdunda qaçqına
dönmüş minlərlə adamın, körpələrin, qocaların üzləşdikləri məşəqqətlər onun gənc
ürəyini göynədirdi...
1994-cü ilin aprel-may aylarında Tərtər ağır sınaq günlərini yaşayırdı.
Döyüşlər ara vermirdi. Mayın 10-da Qapanlı kəndinə soxulmuş azğın düşmənlə
ölüm-dirim savaşına başlayan Tərtər batalyonu növbəti gün kəndi düşməndən
təmizləməli oldu. Döyüş bir qədər səngidikdən sonra qəlpə yarası alan Etibarı
arxaya göndərirlər. O burada yaxın dostu Pərvizi silahdaşları arasında görməyəndə
yenidən mövqeyə qayıdır, orada tank mərmisindən yıxıan iri gövdəli söyüdün
altında qalan Pərvizi tapır. Pərvizi oradan çıxarmağa, xilas etməyə nə qədər cəhd
göstərsə də bacarmır. Yorulub əldən düşən Etibar bir qədər dincini almaq həm də
avtomatın darağını doldurmaq üçün yaxınlığdakı suyu quruyan arxın qırağında
oturur. Elə bu vaxt..
Etibar xeyli müalicə olundu. Çətin və ağır cərrahiyyə əməliyyatına
dözdü. Valideynləri, qohumları, dostları onun ağır yaralara necə mətanətlə
dözdüyünü gördülər. Ümidlərini üzmədilər. Amma... Amma Etibar kimi bir oğula
etibarsız çıxdı dünya. Onu dünyalar qədər sevən, bir gün belə yoxluğuna
inanmayan elinin-obasının, qohum-əqrəbasının əlindən aldı.
İgid döyüşçü Etibar Əliyevin adı əbədiləşdirilib. Bakı şəhəri 62 saylı
orta məktəb Etibarın adını daşıyır. Məktəbdə yenilməz döyüşçümüzün büstü
qoyulub.
Bakıda Şəhidlər xiyabanında dəfn edilib.
59
DAĞLAR OĞLUNUN SON DÖYÜġÜ
Erməni daşnakları müharibənin ilk toxumunu Qarabağ torpağına səpəndə
Yunus müəllim hiss edirdi ki, bu toxumun göyərməsi nahaq qanları, göz yaşlarına
səbəb olacaqdır. Odur ki, əlinə silah alıb özü kimi mərd oğulları başına topladı, elə
ilk gündən kəndin müdafiəsini təşkil etdi.
Yunus Muxtar oğlu Məmmədov 1926-cı il mayın 1-də anadan olmuşdur.
Orta məktəbi bitirdikdən sonra dövrün tələbinə uyğun olaraq müəlliklik etməyə
başlamışdı. Ali təhsilini APİ-də almışdır. Uzun müddət Çərəkdar kənd orta
məktəbinin müəllim kollektivinə rəhbərlik etmişdir.
Erməni quldurları ilk gündən cəhd göstərmişdilər. Ki, Çərəkdar kəndini
ələ keçirsinlər. Bu kənd Ağdərə Kəlbəcər arasında bir alınmaz qala idi.
QARDAġ
Əmim oğlu S. Qabilova ithaf olunur:
Getdin ki, balanı xilas edəsən,
Gözündə dağ-dərə düz oldu, qardaş!
Düşmənə göstərdin öz nifrətini
Deyilən hamısı düz oldu, qardaş!
Sən odun içinə atıldın o an
Erməni əlində qalmasın balan.
Elə ki eşitdim şəhid olmusan
Ürəyim qovruldu, köz oldu, qardaş!
Bala həsrətilə bulud tək doldun,
Düşmən gülləsindən saraldın, soldun.
Sən döyüş vaxtında heyf...tək oldun.
Allahsız düşmənsə yüz oldu, qardaş!
BU KARVAN, QƏM KARVANI...
Xıdırov Aslan Məcoy oğlu Bağlıpəyədə doğulub boya-başa çatmışdı.
Hadisələrin ilk çağında qətlə yetirilən eloğullarımızdan idi. Ağdərə ərazisində Otaq
Qaya adlanan yerdən Tərtər, Kəlbəcər yolu ilə irəliləyən karvan müxtəlif
istiqamətlərdən atəşə tutulur. Aslan Xıdırov düşmən gülləsi ilə qətlə yetirilir.
Maraqlı faktdır ki, eyni karvanda, eyni düşmən gülləsi ilə həlak olanlardan birinə
Azərbaycan Milli Qəhrəmanı adı verilib, o birilərinin isə heç adı çəkilmir.
Xıdırov Aslan Məcoy oğlu Bağlıpəyənin ilk şəhidi kimi kənd
qəbiristanlığında dəfn edilib.
Dostları ilə paylaş: |