Yazıçı jurnalist Xəqani Rzaquliyev və Rəhman Quluzadənin bu kitabı
Yüklə 0,63 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Ölümə hazır olmaq da bir silahdır”
17
Elə ona görə də döyüşlərdə öndə gedir, ölümün gözünə dfik baxırdı. 1992-ci il 13 fevral. Həmin gün Sırxavənd cəngavərlərindən biri - İntizam Köçəri oğlu Bəşirovun ömrünə son qoyuldu. Qızğın atışmada snayper gülləsi İntizamı haqladı. Fevral ayında bir həftənin içində Sırxavənd kəndi dördüncü ər igidini itirdi. Məzarı Ağdam Şəhidlər Xiyabanındadır.
Bəhmən Fərman oğlu Məmmədov 1939-cu ildə anadan olub. Sırxavəndin yaman günüydü. Bu kəndin dadına çatmaq istəyən oğullardan biri də Bəhmən Məmmədov idi. Nə silahın azlığı, nə düşmənin fəndgirliyi, arxalı olması bu itidi yolundan döndərə bilmədi. Özü kimi yenilməz oğullarla birlikdə Sırxavəndə dayaq oldular. Nə qədər uğurlu əməliyyatlar keçirdilər, neçə yağınmın burnunu ovdular, dost itgisindən yanıb yaxıldılar. Bəhmən orta məktəbi qurtardıqdan sonra hərbi xidmətə çağrılır. Sonra Ağdam rayonunda Mexanizasiya texnikumuna daxil olur. Uşaqlıqdan öz çevikliyi və qüvvəsi ilə hamını heyran edən Bəhmən, ali və orta məktəb tələbələri arasında keçirilən güləş yarışında iştirak edərək Xankəndində üç erməni tələbəsinin kürəyini yerə vurmuş və birinci yeri tutmuşdu. Az keçmir ki, Bəhmən Məmmədov Quba şəhərində keçirilən respublika miqyaslı yarışa dəvət olunur. Həmin yarışda da birinci yeri tutan Bəhmənin sevincinin həddi-hüdudu yox idi. Bəhmən texnikumu əla qiymətlərlə başa vurduqdan öz doğma kəndi Sırxavəndə qayıdır. Öz təhsilini indiki Gəncə Kənd Təsərrüfatı Akademiyasında davam etdirir. Babası Qasım kişinin erməni-müsüəlman davası haqqında etdiyi söhbətləri Bəhmən tez-tez xatırlayırdı: “Erməni daşnakları yenidən azərbaycanlıların soyqırımına başlayıblar. Yenə də azərbaycanlıları diri-diri odlanacaq, başları kəsiləcək, böyük işgəncələrlə öldürüləcək və qanlarına qəltan ediləcəklər. Babası Qasım kişi də erməni yaraqlılarına qarşı amansız olmuş, onlarca erməninin qanına qəltan etmişdi. Qasım kişinin səsi gələndə düşmən özünə yer tapmırmış”. Bəhmən Məmmədov bütün varlığı ilə kəndin müdafiəsini qurmağa başladı. Kəndin əli silah tutan gənclərini başına yığdı. Müharibədən başı çıxan ağsaqqallardan məsləhətlər aldı. Kəndin ətrafında müdaifə postu yaratdı. Günü- gündən hər bir silah növü ilə təhciz olunan erməni yaraqlıları bütün Qarabağ torpağında hücumlarını genişləndirirdilər. Üç tərəfdən erməni kəndlərinin əhatəsində olan Sırxavəndlilərin vəziyyəti ağırlaşırdı. Bəhmən kənd gənclərinin qorxmazlığına, cəsarətinə, yenilməzliyinə yaxşı bələd idi. Erməni quldurları hər bir hücumunda hərbi texnika və müasir silah növlərindən istifadə edirdilər. Buna
18
baxmayaraq, Bəhmən erməni quldurlarının hər təcavüzünə qəhrəmanlıqla sinə gərir, döyüşçülərdə böyük döyüş əhval-ruhiyyəsi yaradırdı. Hər döyüşdə bir gözü düşmənin, bir gözü isə cavanların üstündə olardı. 1991-ci ilin payızında quldur yuvası Ballıqayadan erməni yaraqlıları saatlarla Sırxavənd kəndini topa tutur, gülləbaran edirdilər. Ulubab yerində törətdikləri qanlı faciədən sonra quldurlar daha üç nəfər sırxavəndli igidini qətlə yetirdilər. Qonşu azərbaycanlı kəndləri günü-gündən oda qalanır, erməni vəhşiliklərinin hücumuna məruz qalırdılar. Günü-gündən təklənən bu kəndlərin səsinə səs verən, dərdinə şərik olan yox idi. Düşmən Sırxavənd kəndini məhv etməyə çalışırdı. Bu məqsədlə də bütün qüvvəsini quldur yuvası Ballıqayaya toplayırdı. Çünki, yaxşı bilirdi ki, nə qədər Sırxavənd yaşayır, quldurlar öz məqsədlərinə çata bilməyəcəklər. Həqiqətən də Sırxavənd kəndi Aran Qarabağın açarı, ona açılan pəncərə idi. Əsgərlərimiz kənddə özünümüdafiə batalyonu yaratmaq qərarına gəldilər. Rsəmi olaraq 1991-ci ilin dekabr ayında Sırxavəndin əli silah tutan sakinlərindən özünümüdafiə batalyonu yaradıldı. Kənd ağsaqqlarının məsləhəti ilə Bəhmən Məmmədov batalyonun komandiri seçildi. Bütün el-oba Bəhməni sadə, təmiz, qorxubilməz, qüvvətli, həddən artıq çevik, cəsarətli bir adam kimi tanıyırdı. Söz düşəndə deyərdilər ki, rəhmətlik babası Qasım kişiyə oxşayır. Əslin əvvəlində Qasım kişi həmkəndliləri ilə ermənilərə yaxşı dərs vermişdi. Bəhmənin üzərinə daha böyük məsuliyyət düşmüşdü. Gecəsi-gündüzü yox idi. Bir komandir kimi hər an postları dolaşır, əsgərlərin vəziyyəti ilə tanış olur, onlara məsləhətlər verirdi. Polis podpolkovniki Güloğlan Məmmədov: -Sırxavəndə gəldiyim gündən kənd camaatının qonaqpərvərliyi, qayğıkeşliyi, vətənpərvərliyi məni heyran etmişdi. Özümü doğmalarımın arasında hiss edirdim. O kənddə böyük döyüş yolu keçdim. Sırxavəndin əyilməz oğlanları Bəhmən Məmmədovun, Səməd Fərzəliyevin, Natiq Əliyevin, Seymur Quliyevin və Nuru Ağayevin döyüşlərdə göstərdikləri şücaətlər bu gün də gözümün qabağındadır. Bu gün inanmıram ki, belə qəhrəman oğullar aramızda yoxdur. Bəhmən Məmmədovla tanışlığım Güney postunda oldu. Şiddətli döyüşlər gedirdi. Erməni yaraqlıları cəhd göstərirdilər ki, Güney postunu ələ keçirsinlər. Amma Bəhmənin planlı döyüşü düşməni çaş-baş salmışdı. Bəhmən hərdən öz başaltılarını da işə salırdı, o dəqiqə də bir erməni qulduru o dünyalıq olurdu. Qoymazdı ki, hara gəldi güllə atasan və düşmən hədəfini dəqiq öyrənəndən sonra əmr verərdi. Həmin döyüşdə Sırxavənd oğlanlarının igidliyini, Bəhmənin qorxmazlığını gördüm. Döyüş səngiyən kimi ona yaxınlaşıb əhsən komandir dedim. Elə o gün də Bəhmən Məmmədovla yaxından tanış oldum. Həmişə polis şöbəsinə gələrdi, bir yerdə məsləhətləşib, döyüş planları hazırlayardıq. Bəhməndə əsl hərbçi nizma intizamı vardı. Hər zaman komandir olduğu özünü müdafiə batalyonun əsgərləri arasında o, tez-tez bu cümləni işlədərdi: “ölümə hazır olmaq da bir silahdır. Bir dəfə də onu
Yüklə 0,63 Mb. Dostları ilə paylaş:
|