183
icaz
ə verdi. Həmin borular 10-12 metr uzunluğunda kəsilərək
biz
ə verildi. Soxozun direktoru Qüdrəddin Kərəmov Dəvəçi
rayon İstehsalat birliyinin rəisi vəzifəsinə irəli çəkildiyi üçün
rayon r
əhbərləri tərəfindən kənd soveti ərazisində qazın
ç
əkilişinə rəhbərlik mənə tapşırıldı.
1983-1985-ci ill
ərdə sovetliyin Gəndov, Aygünlü, Molla-
ka
mallı, Pirəmsən, Ərəblər və Leyti kəndlərinə qaz çəkilişini
uğurla başa çatdırdıq.
Bundan
əlavə Pirəmsən kəndində 150 yerlik kino-klub, 3
ota
qlı kitabxana, Aygünlü kəndində 150 yerlik kino-klub,
Mollakamallı kəndində 3 otaqlı kitabxana, Ərəblər kəndində 3
otaqlı kitabxana tikilməsinə nail olduq. Gəndov kəndində
1941-1945-ci ill
ərin Böyük Vətən müharibəsində həlak olmuş
şəhidlərimizin şərəfinə xatirə abidəsi ucaldıldı. Gəndov kənd
orta m
əktəbinə gedən 1 km. uzunluqdakı yola asvalt örtük
ç
əkildi.
184
RƏQƏMLƏR ADLI BİR ALƏMDƏN ŞEİR, SƏNƏT
DÜNYASINA SƏYAHƏT
Uşaqlıq illərimdə jurnalist-şair və ya hüquqşünas olmaq
arzusu il
ə yaşayırdım. V-VIII siniflərdə oxuyan zaman mən
d
ərsdənkənar vaxtlarda ədəbiyyata və tarixə aid çoxlu əlavə
kitablar mütali
ə edirdim. Altımışıncı və ondan əvvəlki illərdə
n
əşr olunmuş bütün Azərbaycan dastanlarını, Aşıq Ələskər də
daxil olmaqla bütün Az
ərbaycan aşıqlarının seçilmiş əsərlərini,
Az
ərbaycan nağıllarını, lətifələr və atalar sözlərindən başlamış
bütün seçm
ə şifahi və yazılı ədəbiyyat nümunələrini gecə-gün-
düz sev
ə-sevə oxuyaraq maraq və bilik dairəmi genişləndirir-
dim. Bu dediyim kitabların çoxusu o dövrdə böyük qardaşım
Sabirin kiçik, lakin m
ənim uşaq dünyam üçün zəngin olan ev
kitabxanasında var idi. Orada olmayan kitabları isə məktəbin
v
ə ya rayonun mərkəzi kitabxanasından alıb evə gətirər, qısa
müdd
ətə oxuyub yenidən kitabxanaya qaytarardım.
Lakin
bir sıra çətinliklərlə üzləşdiyimə görə arzu və
x
əyallarım çin olmadı. Mənə orta məktəbi tam oxumaq qismət
deyilmiş.
1963-cü ild
ə səkkizinci sinfi bitirəndə mən artıq ədəbiyyat
v
ə incəsənətlə nəfəs alan bir yeniyetmə idim. Siyəzən şəhə-
rind
ə yaşayan, əslən rayonun Zöhramı kəndindən olan dayım
Əli İlyasov mənim o dövrlərdə şeir yazmağımı çoxdan eşit-
mişdi. Yaxşı mahnı oxumağımı da öz gözləri ilə bir neçə dəfə
şahidi olmuşdu.
Bir gün dayım məni Siyəzənə öz evinə çağırtdırdı. O,
əvvəllər Şamaxıda milis şöbəsinin rəisi işləmişdi. Ərəb əlifbası
il
ə sərbəst yazıb oxuya bilirdi. Heç bir səhvə yol vermədən
yaxşı məlahətli səslə Quran oxumağı vardı. Çox zirək adam
olduğuna görə aşıqlıq sənətinə də yiyələnmişdi. Bu sənəti
işlətməsə də o evdə istirahət vaxtlarında saz çalar və həzin
s
əslə aşıq mahnıları oxuyardı. Hərdən şeir yazmağa da vaxtını
185
s
ərf edirdi.
Dayım öz evində əvvəlcə səsimi yoxladı. Sonra qonşu
otaqdan sazını gətizdirdi. Bir mahnı çaldı və məni oxutdurdu.
Sonda dedi: “ -
Bacoğlu görürəm yaxşı səsin var. Zarafat deyil
o boyda rayonun özf
əaliyyət kollektivinin üzvüsən. Dəfələrlə
rayon m
ərkəzində, kəndlərdə kollektivin tərkibində çıxış
etmis
ən. Həm də boş vaxtlarında xırda-xırda şeir də yazırsan.
G
əl səni göndərək Şamaxıya, orda mənim yaxşı aşıq dostlarım
var. H
əm Şamaxıda Pedaqoji texnikumda oxu, həmdə orda
dostlarım sənə aşıqlıq dərsi də keçsinlər. Əvəlcə get evinizdən
razılıq al, sonra gəl nəticəni mənə de...”
M
ən Dəvəçiyə (indiki Şabrana) qayıdıb gəldim. Dayımın
m
əni nə üçün çağırdığını anama və qardaşım Sabirə dedim.
Anam danışmadı. Qardaşım məni dinlədikdən sonra (o, çox
ciddi v
ə qaraqabağ adam idi.) əvvəlcə dinmədi. Sonra nə isə
fikirl
əşib birdən dilləndi: “Bircə bu evdə artistimiz, aşığımız
çatışmır.” Bu cavab məni kövrəltsə də, daxilimi kədərə salsa
da, içimd
ə ağlasam belə mən qardaşımın sözünü yerə salmayıb
susdum. Bu söhb
ətin üstündən birdəfəlik qələm çəkdim.
Bu v
ə başqa səbəblərdən mənim yeniyetmə dövrlərdə
ür
əyimdə bəslədiyim arzular çin olmadı. Lakin mən oxuyub ali
t
əhsilli iqtisadçı, yüksək səviyyəli təbliğatçı, rayonun sayılıb-
seçil
ən ziyalısı oldum. Qanunlarımızdan hərtərəfli baş çıxaran
v
ə ona ciddi əməl edən, öz işinin hərtərəfli mahir bilicisi olan
bir mühasib kimi yetişdim. Mən sanki mühasib işlədiyim 40
ild
ən çox bir dövrdə rəqəmlər adlı bir aləmi tərk edib yenə də
şeir, sənət dünyasında səyahətdəyəm. Lakin ötən həmin
uşaqlıq xatirələrim neçə onilliklər keçsə də məni tərk etməyib.
Bu gün d
ə onlar mənə rahatlıq vermir:
186
Uşaqlıq xatirələrim
Bulaq suyu kimi süzülüb g
ələr,
Muncuq kimi ip
ə-sapa düzülər,
Yatmış düşüncəmdə tez-tez dirçələr,
O, b
əzən ağlayar, bəzən də gülər.
Ey
əziz uşalıq xatirələrim,
Saf ,t
əmiz uşaqlıq xatirələrim.
Quştək qanadlanıb göydə uçursuz,
Uşaqlıq dünyamı mənə açırsız.
Ömrüm
ə, qəlbimə işıq saçırsız,
H
ərdən nə olur ki, məndən qaçırsız,
Ey
əziz uşalıq xatirələrim,
Saf, t
əmiz uşaqlıq xatirələrim.
B
əzən çıxırsınız uca bir dağa,
Ordan enirsiniz göz
əl yaylağa.
M
əni gözləməyib, gedib qabağa,
Dönürsüz yaddaşda nurlu çırağa.
Ey
əziz uşalıq xatirələrim,
Saf t
əmiz uşaqlıq xatirələrim.
Gözümd
ə bir aslan ,igid ərsiniz,
Keşiyimdə duran bir əsgərsiniz.
H
ələ yazılmamış bir əsərsiniz,
M
ənə sevincsiniz, həm kədərsiniz.
Ey
əziz uşalıq xatirələrim,
Saf,t
əmiz uşaqlıq xatirələrim.
Siz m
ənim sevgitək ürəyimdəsiz,
Tük
ənməz arzumda , diləyimdəsiz.
Dostları ilə paylaş: |