Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
690
– Bəli, – Korovyev sözünə davam elədi, – öz həyatını fədakarcasına Melpomenanın, Poliqimniyanın və Taliyanın xidmətinə verməyi qərara alan bir neçə min mücahidi bir damın altında birləĢdirən bu evin parniklərindən çox qəribə Ģeylər gözləmək olar. Təsəvvür eləyirsən, onlardan hansısa biri baĢlanğıc üçün bir "MüfəttiĢ", aĢağısı bir "Yevgeni Onegin" ortaya qoysa, necə hay-küy qopar! – Çox sadə, – Begemot yenə təsdiq etdi. – Bəli, – Korovyev fikirli halda barmağını qaldırdı, – ancaq! Ancaq deyirəm və bunu təkrar eləyirəm – ancaq! Əgər ĢüĢəbənddə yetiĢdirilən bu zərif bitkilərə hansısa mikroorqanizm hücum eləməsə, kökünü zədələməsə, əgər onlar çürüməsə! Ananaslarda belə Ģeylər olur! Ay-ay-ay, özü də necə olur! – Yeri gəlmiĢkən, – Begemot yumru baĢını dəmir çəpərdəki deĢikdən içəri soxaraq xəbər aldı, – onlar eyvanda neyləyirlər? – Çörək yeyirlər, – Korovyev izah elədi, – mənim əzizim, əlavə olaraq deyim ki, burada kifayət qədər yaxĢı və ucuz restoran var. Mən isə hər bir turist kimi uzaq səfərdən downloaded from KitabYurdu.org
691
əvvəl qəlyanaltı eləyib, bir parç buz kimi pivə içmək istəyirəm. – Mən də, – Begemot dedi və hər iki yaramaz cökə ağaclarının altındakı asfalt cığırla fəlakət hiss etməyən restoranın eyvanına doğru addımladı. Ağ corablı, baĢına da ağ beret qoymuĢ solğun bənizli bir qadın eyvanın küncündəki sarmaĢıqlı giriĢin ağzında Vyana stulunda kefsiz halda oturmuĢdu. Onun qarĢısındakı adi mətbəx stolunun üstündə kontor dəftərinə oxĢar qalın dəftər vardı və restorana girənləri nəyə görəsə bu dəftərə qeyd eləyirdilər. Korovyevlə Begemotu məhz həmin qadın saxladı. – Sizin vəsiqələriniz? – O, Korovyevin pensnesinə, Begemotun primusuna və cızılmıĢ dirsəyinə təəccüblə baxdı. – Sizdən çox-çox üzr istəyirəm, nə vəsiqə? – Korovyev heyrətlə soruĢdu. – Siz yazıçısınız? – öz növbəsində qadın ĢoruĢdu. – Sözsüz, – Korovyev ləyaqətlə cavab verdi. – Sizin vəsiqələriniz? – qadın təkrar elədi. – Mənim gözəlim... – Korovyev nəvaziĢlə sözə baĢladı. downloaded from KitabYurdu.org
692
– Mən gözəl deyiləm, – qadın onun sözünü kəsdi. – Ah, çox heyif, – Korovyev məyus halda sözünə davam elədi, – neyləyək, istəmirsinizsə, olmayın, ancaq çox xoĢ olardı. Doğrudanmı, Dostoyevskinin yazıçılığına inanmaq üçün ondan vəsiqə tələb etmək lazımdır? Siz onun hər hansı romanından istənilən beĢ səhifəni götürün və vəsiqəsiz-zadsız qarĢınızdakının yazıçı olduğuna inanacaqsınız. Güman eləyirəm onun heç vəsiqəsi də olmayıb! Sən necə fikirləĢirsən? – Korovyev Begemotdan xəbər aldı. – Mərc gəlirəm ki, olmayıb, – o, primusu stolun üstündəki dəftərin yanına qoyub, hisli alnının tərini əliylə sildi.
– Siz Dostoyevski deyilsiniz, – Korovyevin çaĢdırdığı qadın dedi. – Nə bilmək olar, – o cavab verdi. – Dostoyevski ölüb, – qadın inamsızlıqla dedi. – Etiraz eləyirəm! – Begemot qızğıncasına ucadan dedi. – Dostoyevski ölməzdir! – VətəndaĢlar, vəsiqələriniz, – qadın dedi. downloaded from KitabYurdu.org 693
– Əfv edərsiniz, axı bu gülüncdür, – Korovyev inadından dönmürdü, – yazıçının yazıçılığını heç də vəsiqəsi yox, yazdığı müəyyən edir! Siz haradan bilirsiniz ki, mənim baĢımda hansı ideyalar qaynayır? Ya bu baĢda? – O, Begemotun baĢını göstərdi, sanki, qadının yaxĢı-yaxĢı baxması üçün Begemot da tez-tələsik kepkasını çıxartdı. – VətəndaĢlar, imkan verin keçsin, – qadın artıq əsəbiliklə dedi. Korovyev və Begemot kənara çəkilib boz kostyumlu, köynəyinin yaxalığı pencəyin üstünə çıxmıĢ, qalstuksuz, ağ yay köynəyində və qoltuğunda qəzet olan hansısa yazıçıya yol verdilər. Yazıçı mehribancasına qadına baĢıyla salam verdi, ayaqüstü dəftərə cızma-qara eləyib, eyvana qalxdı. – Heyif, heyif, – Korovyev dərdli-dərdli dedi, – biz sərgərdan bədbəxtlərin arzuladığı buz kimi soyuq pivə bizə yox, ona qismət olacaq. Vəziyyətimiz çox müĢkül və kədərlidir, bilmirəm neyləyək. Begemot yalnız acı-acı əllərini yellədib, kepkasını piĢik tükünə çox oxĢayan tüklü, yumru baĢına qoydu. Bu zaman qadının baĢı üzərində asta, ancaq hökmlü bir səs eĢidildi: downloaded from KitabYurdu.org
694
– Buraxın, Sofya Pavlovna. Dəftərli qadın heyrətləndi; sarmaĢıqlı giriĢdə frak geyinmiĢ dəniz quldurunun ağ sinəsi və sivri saqqalı peyda oldu. O, bu iki Ģübhəli səfilə mehribanlıqla baxıb, hələ üstəlik, onları əliylə içəri dəvət elədi. Ġdarə etdiyi restoranda Arçibald Arçibaldoviçin hörməti böyük idi və Sofya Pavlovna itaətkarcasına Korovyevdən soruĢdu: – Soyadınız nədir? – Panayev, – o, nəzakətlə cavab verdi. Qadın bu soyadı yazıb, sual dolu baxıĢlarını Begemota dikdi. – Skabiçevski, – nəyə görəsə öz primusunu göstərib ciyildədi. Sofya Paviovna bunu da yazıb, qol çəkmək üçün dəftəri onlara sarı itələdi. Korovyev "Panayev" soyadının qarĢısında "Skabiçevski", Begemot isə Skabiçevskinin qarĢısında "Panayev" yazdı. Arçibald Arçibaldoviç Sofya Pavlovnanı tamam heyrətə salıb füsunkarcasına gülümsəyərək qonaqları eyvanın ən sıx kölgəlik olan, yanında sarmaĢıqların arasından düĢən gün iĢığının oynaĢdığı ən yaxĢı stola tərəf apardı. Sofya downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|