695
Pavlovna isə təəccübdən gözlərini döyə-döyə gözlənməz
qonaqların yazılarına bir xeyli baxdı.
Arçibald Arçibaldoviç ofisiantları Sofya Pavlovnadan
heç də az heyrətə salmadı. ġəxsən özü Korovyevin altına
stul çəkdi, ofisiantların birinə göz vurdu, o birinə nəsə
pıçıldadı və hər iki ofisiant, biri öz primusunu döĢəməyə,
bozarmıĢ çəkməsinin yanına qoyan təzə qonaqların ətrafında
vurnuxdu.
Sarı ləkələri olan köhnə süfrə masanın üstündən dərhal
yoxa çıxdı, bədəvi əbası kimi ağappaq niĢastalı süfrə havada
xıĢıltıyla açıldı, Arçibald Arçibaldoviç isə artıq Korovyevə
tərəf əyilib astadan, ancaq çox mənalı Ģəkildə qulağına
pıçıldayırdı:
– Nəyə qonaq eləyəcəyik? Məxsusi qaxac balığım var...
memarların qurultayından qoparmıĢam...
– Siz... e... bizə, ümumiyyətlə, qəlyanaltı verin... –
Korovyev stulda yayxanaraq dostcasına mızıldadı.
– Anlayıram, – Arçibald Arçibaldoviç gözlərini yumub
mənalı-mənalı dedi.
downloaded from KitabYurdu.org
696
Olduqca Ģübhəli müĢtərilərlə restoranın Ģefinin necə
davrandığını görən ofisiantlar bütün Ģübhələri bir kənara
qoyub can-dildən iĢə giriĢdilər. Cibindən papiros kötüyü
çıxarıb ağzına soxan Begemota biri artıq kibrit gətirmiĢdi, o
biri yaĢıl ĢüĢələri cingildədə-cingildədə qaçıb süfrəyə
qədəhlər, parusin örtüyün altında narzanın yaxĢı içildiyi...
yox, irəlicədən deyək ki, unudulmaz Qriboyedov eyvanında
narzanın bir vaxtlar yaxĢı içildiyi zərif bakallar düzdü.
– Qarabağır quĢunun döĢ ətinə qonaq eləyə bilərəm, –
Arçibald Arçibaldoviç, sanki, oxuya-oxuya dedi. Sınıq
pensneli qonaq briq komandirinin təklifini tamamilə bəyəndi
və gərəksiz ĢüĢənin arxasından ona iltifatla baxdı.
QonĢu stolda arvadıyla oturub qızardılmıĢ donuz ətinin
axırına çıxan belletrist Petrakov-Suxovoy bütün yazıçılara
xas olan müĢahidə qabiliyyəti ilə Arçibald Arçibaldoviçin
qulluq göstərdiyini sezib xeyli təəccübləndi. Onun mötəbər
xanımı isə hətta dəniz quldurunu Korovyevə qısqanıb qaĢığı
tıqqıldatdı... – yəni bu nə deməkdir, bizi niyə gözlədirlər...
dondurmanı da vermək vaxtıdır! Belə Ģey olar?
downloaded from KitabYurdu.org
697
Arçibald Arçibaldoviç Petrakovaya füsunkar bir
təbəssüm bəxĢ edib ofisiantı yanına göndərdi, ancaq özü
əziz qonaqları tərk eləmədi. Ax, Arçibald Arçibaldoviç ağıllı
adamdı! MüĢahidə qabiliyyəti də, olsun ki, yazıçılarınkından
heç də az deyildi. Varyetedəki seansdan, bu günlər baĢ verən
bir çox hadisələrdən xəbərdardı, eĢitmiĢdi, ancaq
baĢqalarının əksinə olaraq "dama-dama paltarlı", "piĢik"
sözlərini qulaqardına vurmamıĢdı. Arçibald Arçibaldoviç
müĢtərilərinin kim olduğunu dərhal anlamıĢdı. Anlayan kimi
də, təbii ki, onlarla mübahisəyə giriĢmədi. Ancaq Sofya
Pavlovnaya söz ola bilməz! Gör ağlına gələnə bax – durub
onların qabağını kəsir! Ġntəhası, bundan artıq ondan daha nə
gözləyəsən.
Əriyən qaymaqlı dondurmanı təkəbbürlə qurdalaya-
qurdalaya Petrakova narazı baxıĢlarla təlxək kimi geyinmiĢ
adamların qarĢısındakı masanın, sanki, möcüzə nəticəsində
dolub-daĢdığına baxırdı. Parıldayana qədər yuyulmuĢ kahı
yarpaqlarının ucu artıq təzə kürü qoyulmuĢ vazalardan
çıxmıĢdı... və bir an keçmədi ki, xüsusi olaraq
downloaded from KitabYurdu.org
698
yaxınlaĢdırılmıĢ ayrıca stolda tərləmiĢ balaca gümüĢ vedrə
peyda oldu...
Yalnız əmin olandan sonra ki hər Ģey vicdanla görülüb,
yalnız ofisiantların əlində ağzıbağlı tava cızıldaya-cızıldaya
gələndə Arçibald Arçibaldoviç iki müəmmalı müĢtərini tərk
etməyi özünə rəva bildi, onda da əvvəlcədən onlara
pıçıldadı:
– BağıĢlayın! Bir dəqiqəliyə! Fileyə Ģəxsən özüm
nəzarət etməliyəm.
O, stoldan aralanıb restoranın içərisindəki qapıda
gözdən itdi. Əgər kimsə Arçibald Arçibaldoviçin sonrakı
hərəkətlərini izləsəydi, bu hərəkətlər, Ģübhəsiz, ona bir az
müəmmalı görünərdi.
ġef filenin biĢməsinə nəzarət etmək üçün mətbəxə yox,
restoranın anbarına getdi. Anbarı öz açarıyla açdı, içəri
girib, buz doldurulmuĢ sandıqçadan manjetini bulamamaq
üçün ehtiyatla iki iri qaxac balıq çıxartdı, onu qəzetə bükdü,
kəndirlə səliqəylə bağlayıb kənara qoydu. Sonra qonĢu otağı
yoxladı ki, görsün ipək astarlı yay paltosu və Ģlyapası
downloaded from KitabYurdu.org
699
yerindədirmi, yalnız bundan sonra qonaqlara söz verdiyi döĢ
ətini aĢpazın səylə hazırladığı mətbəxə yollandı.
Demək
lazımdır
ki,
Arçibald
Arçibaldoviçin
hərəkətlərində qəribə və müəmmalı heç nə yox idi, belə
hərəkətləri yalnız səthi müĢahidəçi qəribə hesab eləyə
bilərdi. Onun hərəkətləri tamamilə əvvəlkilərin məntiqi
davamıydı. Son hadisələrdən məlumatlı olmağı, ən baĢlıcası
– müstəsna hissetmə qabiliyyəti sayəsində Qriboyedov
restoranının Ģefinə agah olmuĢdu ki, iki müĢtərinin naharı
bol və təmtəraqlı olsa da, uzun sürməyəcək. KeçmiĢ dəniz
quldurunu heç vaxt aldatmayan hissiyyatı bu dəfə də onu
darda qoymadı.
Korovyev və Begemot iki dəfə təmizlənmiĢ əla soyuq
Moskva arağının ikinci qədəhini toqquĢduranda, hər Ģeyi
bilməsiylə Moskvada məĢhur olan salnaməçi Boba
Kandalupski tərli və həyəcanlı halda eyvanda göründü,
dərhal da Petrakovların yanında əyləĢdi. Boba ĢiĢman
portfelini stolun üstünə qoyub, dodaqlarını tezcə Petrakovun
qulağına soxdu və nəsə çox həvəsləndirici Ģeylər pıçıldadı.
Maraqdan üzülən xanım Petrakova qulağını Bobanın koppuĢ
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |