735
ĠvanuĢkaya qorxa-qorxa baxdı. Ancaq qorxulu heç nə baĢ
vermədi. O yalnız barmağını mənalı-mənalı qaldırıb dedi:
– Mən elə də bilirdim! Praskovya Fyodorovna, sizi
inandırıram ki, indicə Ģəhərdə bir adam da vəfat etdi. Mən
hətta onun kimliyini də bilirəm, – ĠvanuĢka müəmmalı
tərzdə gülümsədi, – o, qadındır.
XXXI fəsil
VOROBYOV DAĞLARINDA
Tufandan əsər-əlamət qalmamıĢdı, Moskva üzərindən
tağ kimi asılmıĢ göyqurĢağı Moskva çayından su içirdi. Ġki
meĢə arasındakı təpəlikdə üç qaraltı görünürdü. Voland,
Korovyev və Begemot yəhərli qara atların belində oturub,
çayın o tayına səpələnmiĢ, qərbə baxan minlərlə
pəncərəsində buludların arxasından boylanan günəĢin bərq
vurduğu Ģəhərə, Deviçi monastırın bəzəkli qüllələrinə
baxırdılar.
downloaded from KitabYurdu.org
736
Havadan səs gəldi, yellənən qara plaĢından arxada uçan
master və Marqarita ilə birlikdə Azazello onları gözləyən
dəstənin yanında yerə endi.
– Marqarita Nikolayevna və master, sizi narahat eləməli
olduq, – Voland bir az susandan sonra dilləndi, – ancaq
məndən narazı qalmayacaqsınız. DüĢünürəm ki, peĢman
deyilsiniz. Hə, – masterə üz tutdu, – di Ģəhərlə vidalaĢın.
Vaxtdır, – Voland genboğaz qara əlcəkli əliylə çayın o
tayında günəĢin saysız-hesabsız ĢüĢələri, az qala, əritdiyi,
gün ərzində qızmıĢ Ģəhərin üzərində qatı dumanın, tüstünün,
buxarın durduğu yeri göstərdi.
Master yəhərdən sıçrayıb atlılardan aralanaraq yarğana
tərəf qaçdı. Qara plaĢ onun arxasınca sürünürdü. Master
Ģəhərə baxmağa baĢladı. Ġlk anlar ürəyi qüssədən sıxıldı,
ancaq çox tezliklə bu qüssəni xoĢ bir həyəcan, gəzərgi qaraçı
narahatlığı əvəz etdi.
– Bir də heç vaxt görməyəcəyəm! Bunu dərk eləmək
lazımdır, – master pıçıldayıb, çat-çat olmuĢ quru dodaqlarını
yaladı. Ürəyində nələr baĢ verdiyini duymağa çalıĢdı. Ona
downloaded from KitabYurdu.org
737
elə gəldi ki, həyəcanın yerini inciklik tutdu. Ancaq bu
inciklik uzun sürməyib məğrur laqeydliklə, bu da öz
növbəsində daimi dinclik hissiylə əvəz olundu.
Atlı dəstə masteri dinməzcə gözləyirdi. Onlar yarğanın
kənarındakı uzun qara fiqurun əl-qol oynatdığına, bütün
Ģəhəri, Ģəhər kənarını görmək istəyirmiĢ kimi gah baĢını
qaldırdığına, gah da, sanki, ayağı altındakı tapdanmıĢ quru
ota tamaĢa eləmək üçün gözünü aĢağı dikdiyinə baxırdılar.
Sükutu darıxan Begemot pozdu.
– Ustad, icazə verin, – o dilləndi, – çapıb getməzdən
əvvəl bir fit çalım.
– Sən xanımı qorxuda bilərsən, – Voland cavab verdi, –
bundan baĢqa, unutma ki, sənin bugünkü Ģuluqluqların artıq
sona çatıb.
– Yox, yox, messir, – amazonka kimi yəhərdə oturub
əlini belinə vurmuĢ, paltarının ətəyi yerlə sürünən Marqarita
dedi, – icazə verin fit çalsın. Hətta biləndə ki uzaq yolun
sonunda səni xoĢbəxtlik gözləyir, yola çıxmazdan öncə
adamı kədər bürüyür. Bu da çox təbiidir, elə deyilmi,
downloaded from KitabYurdu.org
738
messir? Qoy bizi güldürsün, yoxsa qorxuram göz yaĢlarımı
saxlaya bilməyəm, səfər üstə hər Ģey korlana!
Voland Begemota baĢı ilə iĢarə elədi. O, cəld yəhərdən
yerə tullanıb barmaqlarını ağzına soxdu, ovurdlarını
ĢiĢirdərək fit çaldı. Marqaritanın qulaqları cingildədi. At
Ģahə qalxdı, ağacların quru budaqları yerə töküldü, qarğalar,
sərçələr dəstə-dəstə pırıldayıb uçdu, toz göyə qalxıb burula-
burula çaya tərəf əsdi, körpünün yanından keçən çay
tramvayındakı sərniĢinlərin bir neçəsinin kepkası suya
düĢdü.
Master fit səsindən diksindi, ancaq qanrılıb geri
baxmadı, Ģəhəri hədələyirmiĢ kimi göyə qaldırdığı əllərini
daha həyəcanla oynatdı. Begemot məğrurcasına ətrafına
boylandı.
– Mübahisə eləmirəm, çalmağına çaldı, – Korovyev
təkəbbürlə dedi, – ancaq düzünü desək, alababat çaldı!
– Axı mən regent deyiləm, – Begemot özünü dartıb,
Marqaritaya göz vurdu.
downloaded from KitabYurdu.org
739
– Qoy bir mən də keçən günləri yadıma salım, – deyib
Korovyev
əllərini bir-birinə sürtərək barmaqlarına
hovxurdu.
– Amma bax ha, – atın üstündən Volandın hökmlü səsi
eĢidildi, – heç kimi Ģikəst-zad eləmək olmasın!
– Messir, inanın, – Korovyev əlini ürəyinin üstünə
qoydu, – yalnız zarafat xatirinə... – Bu yerdə rezin kimi
birdən yuxarı dartındı, sağ əlinin barmaqlarıyla əcaib bir
fiqur düzəltdi, vint kimi burulub, sonra birdən fırlanaraq fit
çaldı.
Marqarita fit səsini eĢitmədi, dəlisov atı ilə birlikdə on
sajın kənara atılanda onu gördü. Yaxınlıqdakı palıd ağacı
kökündən qopdu, çaya qədər torpaq çat-çat oldu. CoĢub
yatağından çıxan çay sahili körpüsü, restoranıqarıĢıq basıb,
çay tramvayını sağ-salamat sərniĢinləriylə birlikdə nisbətən
alçaq olan qarĢı sahilin yaĢıllığına atdı. Faqotun fitindən
ölmüĢ dolaĢa Marqaritanın fınxıran atının ayaqları altına
düĢdü.
Fit səsi masteri qorxutdu. BaĢını tutub, onu gözləyən
yol yoldaĢlarının yanına qaçdı.
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |