Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
720
Azazello öz çəp gözünü bərəldib masterə baxaraq təzim edib salamlaĢdı, Marqarita isə coĢqunluqla dedi: – Ah, necə Ģadam! Omrümdə heç belə Ģad olmamıĢam! Ancaq çılpaq olduğuma görə məni bağıĢla, Azazello! Azazello ondan narahat olmamasını xahiĢ etdi, nəinki lüt, hətta dərisi büsbütün soyulmuĢ qadınlar gördüyünü deyərək, tünd parçaya bükülmüĢ nəyisə sobanın böyründə küncə qoyub, məmnuniyyətlə süfrəyə oturdu. Marqaritanın süzdüyü konyakı Azazello həvəslə içdi. Master ondan gözünü çəkmədən stolun altında hərdən gizlicə sol biləyini çimdikləyirdi. Ancaq bu çimdiklər kömək eləmirdi. Azazello havada ərimədi, doğrusu, əslinə qalsa, buna heç ehtiyac da yox idi. Gözündəki ağ ləkəni saymasaq, balacaboy kürən adam heç də qorxunc deyildi, ancaq ağ ləkə sehr-cadusuz da olur, bir də geyimi qeyriadidir – əbadır, plaĢdır-nədir, – intəhası, ciddi düĢünəndə görürsən, belə Ģeylərə rast gəlinir. Konyakı da məharətlə içirdi, bütün xeyirxah adamlar kimi birdəfəyə baĢına çəkirdi, üstündən də heç nə yemirdi. Elə bu konyakdan masterin baĢı uğuldadı və o, düĢünməyə baĢladı: downloaded from KitabYurdu.org
721
"Yox, Marqarita düz deyir! Əlbəttə, mənim qarĢımda Ģeytanın elçisi oturub. Axı mən özüm də elə srağagün gecə Ġvana sübut eləyirdim ki, Patriarx gölündə məhz Ģeytana rast gəlib, indi nəyə görəsə bu fıkirdən qorxub hipnozçulardan, qarabasmalardan çərənləyirəm. Hipnozçu nə gəzir burada!" Master altdan-altdan Azazelloya göz qoymağa baĢladı və əmin oldu ki, onun gözlərində nəsə qeyri-təbiilik, hələ söyləmədiyi nəsə bir fikir var. "O, sadəcə, görüĢməyə gəlməyib, hansısa tapĢırıqla gəlib", – master fikirləĢdi. MüĢahidə qabiliyyəti ona etibarsız çıxmamıĢdı. Qonaq ona heç bir təsir etməyən üçüncü qədəh konyakı da içib dedi: – Doğrusu, zirzəmiyə söz ola bilməz! Qalır bircə məsələ: bu zirzəmidə gününüzü necə keçirəcəksiniz? – Elə mən də bunu deyirəm, – master güldü. – Məni niyə qorxudursunuz, Azazello? – Marqarita soruĢdu. – Birtəhər! – Siz nə danıĢırsınız! – Azazello əsəbiləĢdi. – Sizi qorxutmaq mənim heç ağlıma da gəlmir. Elə mən də deyirəm – birtəhər. Bəli! Az qalmıĢdı unudam... Messir downloaded from KitabYurdu.org
722
sizə salam söylədi, həm də tapĢırdı çatdıram ki, sizi kiçik bir gəzintiyə dəvət eləyir, əlbəttə, əgər istəyirsinizsə. Fikriniz nədir? Marqarita masanın altından masteri ayağıyla itələdi. – Böyük məmnuniyyətlə, – master Azazelloya göz qoya-qoya cavab verdi, o isə sözünə davam elədi: – Ümid edirik ki, Marqarita Nikolayevna da bundan imtina eləməz. – Mənə qalsa, etiraz etmərəm, – Marqarita yenə masterin ayağına vurdu. – Əla! – Azazello ucadan dedi. – Bax, buna varam! Bir anda hər Ģey hazırdır! Daha Aleksandrov bağındakı kimi yox. – Ah, yadıma salmayın, Azazello! Mən onda axmağıydım. Buna
baxmayaraq, məni
elə də
günahlandırmağa dəyməz – cin-Ģəyatinlə hər gün rastlaĢmırsan ki! – Əlbəttə, – Azazello təsdiqlədi,– əgər hər gün olsaydı, xoĢ olardı! downloaded from KitabYurdu.org
723
– Mənim də hər Ģeyi sürətlə eləməkdən xoĢum gəlir, – Marqarita coĢqunluqla dedi, – sürəti və çılpaqlığı xoĢlayıram... EIə bil, mauzerdən güllə atırsan! Ax, o, necə atəĢ açır! – Marqarita üzünü masterə tutdu. – Balıncın altındakı yeddiliyin istənilən xalını vurur! – Marqarita keflənməyə baĢlamıĢdı, ona görə gözləri alıĢıb-yanırdı. – Yenə də unutdum, – Azazello əlini alnına çırpdı, – lap baĢımı itirmiĢəm! Axı messir sizə hədiyyə yollayıb, – bu yerdə üzünü masterə çevirdi, – bir ĢüĢə çaxır. Nəzərə alın ki, bu, Ġudeya prokuratorunun içdiyi çaxırdandır. Falemo çaxırıdır. Təbii ki, belə nadir Ģey Marqaritanın da, masterin də böyük marağına səbəb oldu. Azazello tünd rəngli kəfənin arasından tamam kiflənmiĢ bardaq çıxardı. Çaxırı iylədilər, stəkanlara süzüb pəncərədən düĢən, tufandan qabaq itməkdə olan iĢığa tutub baxdılar. Hər Ģeyin qan rənginə boyandığını gördülər. – Volandın sağlığına! – Marqarita stəkanını qaldırıb qıĢqırdı. downloaded from KitabYurdu.org
724
Hər üçü stəkanı dodağına toxundurub iri qurtum aldı. Tufanqabağı iĢıq dərhal masterin gözündə sönməyə baĢladı, nəfəsi təngidi, hiss elədi ki, sonu çatır. Meyit kimi ağarmıĢ Marqaritanın köməksiz halda əlini ona sarı uzadaraq baĢının stola düĢdüyünü, sonra sürüĢüb döĢəməyə yıxıldığını da gördü.
– Zəhərlədin... qatil... – master qıĢqırmağa macal tapdı. Masanın üstündəki bıçağı götürüb Azazellonu vurmaq istədi, əli süfrədən halsız halda sürüĢdü, ətrafında hər Ģey qara rəngə büründü, sonra isə tamam itdi. O, arxası üstə yıxıldı və yıxılarkən gicgahı yazı stolunun küncünə dəyib çapıldı. Zəhərlənənlər süst düĢəndə Azazello fəaliyyətə baĢladı. Ġlkəvvəl pəncərəyə tullanıb, bir göz qırpımında Marqarita Nikolayevnanın yaĢadığı malikanədə oldu. Dəqiq və səliqəli Azazello hər Ģeyin lazım olduğu kimi yerinə yetirilib- yetirilmədiyini yoxlamaq istəyirdi. Hər Ģey qaydasında idi. Azazello gördü ki, ərinin qayıtmasını gözləyən qadın qaĢqabaqlı halda öz yataq otağından çıxdı və birdən ağappaq ağararaq ürəyini tutub qıĢqırdı: downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|