341
göyün lənətlədiyi susuz yarğandan bərk-bərk yapıĢan sısqa
əncir ağacının yaĢamağa çalıĢdığı quzey üzündə dayanmıĢdı.
Edamın iĢtirakçısı yox, yeganə tamaĢaçısı lap əvvəldən,
yəni dörd saatdı məhz heç bir kölgəsi olmayan bu ağacın
altındakı daĢın üstündə oturmuĢdu. Bəli, edamı görmək üçün
o, pis mövqe seçmiĢdi. Ancaq hər halda, oradan da dar
ağacları, mühasirə xəttindən içəridə dayanan kenturionun
sinəsindəki iki gümüĢ Ģir baĢının parıltısı görünürdü, bu da,
yəqin, gözə çarpmaq və heç kimin onu narahat etməsini
istəməyən adam üçün tamamilə kifayət idi.
Ancaq dörd saat bundan əvvəl, edamın baĢlanğıcında
bu adam özünü heç də belə aparmamıĢdı və çox tez nəzərə
çarpa bilərdi, ona görə indi bir kənarda daldalanmağa
üstünlük vermiĢdi.
Ġzdiham cərgəni keçib yüksəkliyə təzəcə qalxmıĢdı ki,
o, özünü yetirdi. Nəfəsi təngiyirdi, adamları itələyə-itələyə
təpəyə doğru qaçırdı və mühasirə zəncirinin onun, eləcə də
hamının qarĢısında qapandığını görəndə əsəbi qıĢqırıqları
eĢitməzliyə vurub, əsgərlərin arasından məhkumların artıq
arabadan endirildiyi edam yerinə keçməyə sadəlövhcəsinə
downloaded from KitabYurdu.org
342
cəhd göstərdi. Buna görə nizənin küt tərəfiylə sinəsindən
möhkəm zərbə aldı və ağrıdan yox, ümidsizlikdən qıĢqırıb
geri sıçradı. Onu vuran legioneri can ağrısını hiss etməyən
adam kimi dumanlı və tamamilə laqeyd baxıĢlarla süzdü.
Sinəsini tutub, Ģimal tərəfdən keçməyə cərgədə bir aralı
yer tapmaq üçün öskürə-öskürə, nəfəsi kəsilə-kəsilə qaçıb
təpəni dolandı. Ancaq gec idi. Dairə qapanmıĢdı. Və
dərddən sir-sifəti əyilmiĢ adam artıq arabadan düĢürülən dar
ağaclarının göründüyü yerə adlamaq cəhdlərindən əl çəkəsi
oldu. Bu cəhdlərdən heç nə alınmayacaqdı. Üstəlik də, onu
tuta bilərdilər, bu gün həbs olunmağı isə heç cür ona sərf
eləmirdi.
Beləcə, o, yarğana tərəf getdi, ora sakitlik idi, heç kim
də ona mane olmurdu.
GünəĢdən və yuxusuzluqdan gözləri qızarmıĢ bu
qarasaqqal adam indi daĢın üstündə oturub darıxırdı. O,
sərgərdan dolaĢmaqdan köhnəlmiĢ, mavi rəngi bozarmıĢ
tallifinin
22
yaxasını açıb gah köks ötürür, nizənin zədələdiyi,
22
Tallif – kişilərin ibadət zamanı paltarın üstündən geyindiyi bürüncək
downloaded from KitabYurdu.org
343
çirkli tərin islatdığı sinəsinə baxır, gah dözülməz ağrı ilə
gözlərini göyə qaldırıb, leĢ havasına yüksəklikdə artıq
çoxdandı dövrə vuran üç quzğunu süzür, gah ümidsiz
baxıĢlarını sarı torpağa, yarıçürümüĢ it kəlləsinə və onun
ətrafında qaçıĢan kərtənkələlərə zilləyirdi.
Bu adamın əzabı elə çox idi ki, hərdən öz-özünə
danıĢırdı.
– Of, mən axmağam! – oturduğu yerdə dərdli-dərdli
yırğalanıb, qaramtıl sinəsini cırdı, – axmaq, arvad, qorxaq!
LeĢəm mən, adam deyiləm!
O susub baĢını aĢağı dikdi, sonra taxta mehtərədəki ilıq
sudan içib yenə dirçəldi, əlini gah tallifin altından sinəsində
gizlətdiyi bıçağa, gah da qarĢısındakı daĢın üstünə qoyduğu
mürəkkəbqabıyla nazik çubuğun yanındakı perqamentə
uzatdı.
Bu perqamentdə artıq bəzi qeydlər edilmiĢdi:
"Dəqiqələr ötür, mən Levi Matvey Keçəl Dağdayam,
ancaq ölüm hələ yoxdur!"
Sonra:
"Gün əyilir, ölüm isə yoxdur".
downloaded from KitabYurdu.org
344
Ġndi Levi Matvey nazik çubuqla ümidsizcəsinə belə
yazırdı:
"Allah! Nə üçün ona qəzəbin tutub? Ona ölüm göndər".
Bunları yazıb, içini çəkə-çəkə yenə sinəsini cırdı.
Levinin ümidsizliyi ĠeĢuaya və ona üz verən dəhĢətli
uğursuzluqla, bundan baĢqa, Levinin fikrincə, onun
buraxdığı ağır səhvlə bağlı idi. Srağagün gündüz ĠeĢua və
Levi, YerĢalaim ətrafındakı Vifaniyada bir bostançının
qonağı olmuĢdular və ĠeĢuanın moizələri onun son dərəcə
xoĢuna gəlmiĢdi. Hər iki qonaq gündüz bostanda iĢləyib ev
sahibinə kömək etdi, axĢamın sərinində isə YerĢalaimə
getmək fikrində idilər. Ancaq ĠeĢua nəyə görəsə tələsdi, dedi
ki, onun Ģəhərdə təcili iĢi var və günortaya yaxın çıxıb getdi.
Levi Matveyin ilk səhvi bax elə bunda idi. Niyə, niyə onu
tək getməyə qoydu!
AxĢam Matvey YerĢalaimə gedə bilmədi. DəhĢətli bir
xəstəlik onu qəfil yaxaladı. Titrədirdi, bədəni od tutub
yanırdı, diĢi diĢinə dəyirdi, hər dəqiqə su istəyirdi. Heç hara
gedə bilmədi. Bostanın çardağında çulun üstünə yıxılıb,
cümə günü səhər açılana, xəstəlik qəfil necə yaxalamıĢdısa,
downloaded from KitabYurdu.org
345
eləcə də qəfil ondan əl çəkənə qədər orada sərələnib qaldı.
Taqəti olmasa da, ayaqları əssə də, nəsə bir bədbəxtlik üz
verəcəyi ürəyinə damdığından, ev sahibiylə xudahafizləĢib
YerĢalaimə yollandı. Orada bildi ki, ürəyi onu aldatmayıb.
Bədbəxtlik baĢ vermiĢdi. Prokurator hökmü elan edəndə
Levi izdihamın arasında idi.
Məhkumlar dağa aparılanda Levi Matvey camaatın
arasında əsgər cərgəsinin böyrü ilə qaçaraq, heç olmasa,
burada olduğunu, onu son dəqiqəsində atmadığını, onun tez
ölməyi üçün dua etdiyini ətrafdakılara sezdirmədən nə yolla
isə ĠeĢuaya çatdırmağa çalıĢırdı. Ancaq uzaqlara, onu
apardıqları yerə baxdığından ĠeĢua, əlbəttə, Levini
görmürdü.
Kütlə yarım verst getmiĢdi ki, əsgər cərgəsinin lap
böyründə izdihamın təntitdiyi Matveyin ağlına birdən sadə
və dahiyanə bir fikir gəldi, tezqızıĢan olduğundan o saat da
özünə lənət yağdırdı ki, niyə bu fikir ağlına əvvəl gəlməyib.
Əsgərlərin cərgəsi sıx deyildi. Aralarında məsafə var idi.
Cəld tərpənsə, hesabını düzgün götürsə, iki legionerin
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |