Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
331
– Hə, soruĢmaq istəyirəm, xalan özününküləri harada gizlətdiyini deməyib? – konferansye ona nəzakətlə papiros və yanan kibrit çöpü uzatdı. O, papiros çəkə-çəkə,nədənsə, qüssə ilə gülümsədi. – Ġnanıram, inanıram, – Artist köks ötürdü, – bu simic qarı nəinki qohumuna, heç Ģeytana da bunu deməz. Amma neyləməli, onda insani hisslər oyatmağa cəhd göstərək. Bəlkə, onun sələmçi ürəyində hələ bütün tellər çürüməyib. YaxĢı yol, Kanavkin! Və xoĢbəxt Kanavkin getdi. Artist özgə kimin valyuta təhvil vermək istədiyini soruĢdu, ancaq cavabı sükut oldu. – Qəribə adamlardır, vallah– artist çiyinlərini çəkdi və pərdə onu gizlətdi. Lampalar söndü, bir müddət qaranlıq oldu, əsəbi tenor səslə kimsə uzaqda oxuyurdu. "Orada bir yığın qızıl var, hamısı da mənimdir!" Sonra uzaqdan iki dəfə alqıĢ səsləri eĢidildi. – Qadın teatrında bir xanım təhvil verir, – Nikanor Ġvanoviçin kürən saqqallı qonĢusu qəfil dilləndi və köks ötürərək əlavə etdi, – eh, əgər qazlarımın dərdi olmasaydı! downloaded from KitabYurdu.org
332
Əzizim, mənim Lianozovda döyüĢkən qazlarım var. Qorxuram mənsiz qırılarlar. Qazlar zərif olur, onlara qulluq lazımdır... Eh, əgər qazlarımın dərdi olmasaydı! PuĢkinlə isə məni heyrətləndirmək olmaz, – o, yenə köks ötürdü. Bu vaxt zal iĢıqlandı və qapıların hamısından içəri ağ qalpaqlı, əli çömçəli aĢpazlar doluĢdu. AĢpazlar zala Ģorba dolu çən və doğranmıĢ qara çörək yığılmıĢ tabaq gətirdilər. TamaĢaçılar arasında canlanma əmələ gəldi. ġən aĢpazlar teatr həvəskarlarının arasında Ģütüyərək, kasalara Ģorba töküb, çörək paylayırdılar. – Yeyin, uĢaqlar, – aĢpazlar qıĢqırırdılar, – valyutaları da təhvil verin! BoĢ yerə burada niyə oturursunuz? Bu yalı hortdatmaq elə vacibdir? Get evə, necə lazımdır gillət, ye, olsun əla! – Məsələn, sən niyə burada qalmısan, dədə? – gonbul qırmızıpeysər aĢpaz bilavasitə Nikanor Ġvanoviçə müraciət edərək, içində vur-tut bircə kələm yarpağı üzən Ģorba kasasını ona uzatdı. – Yoxdur! Yoxdur! Mənim yoxumdur! – Nikanor Ġvanoviç dəhĢətli səslə qıĢqırdı, – baĢa düĢürsən, yoxdur! downloaded from KitabYurdu.org
333
– Yoxdur? – aĢpaz hirslə bağırdı, – yoxdur? – o, mehriban qadın səsiylə soruĢdu, – yoxdur, yoxdur, – o, feldĢer Praskovya Fyodorovnaya çevrilib təskinlik verdi. Praskovya Fyodorovna yuxudan ayılmaq bilməyən Nikanor Ġvanoviçin çiyinlərindən tutub, mehribancasına silkələdi. AĢpazlar yoxa çıxdılar, teatr pərdələriylə bir yerdə uçulub dağıldı. Nikanor Ġvanoviç göz yaĢlarının arasından müalicəxanadakı otağını, iki ağ xalatlını, ancaq öz məsləhətləriylə adamı təngə gətirən sırtıq aĢpazları yox, həkimi və əlində kasa yox, içində Ģpris olan tənziflə örtülü boĢqab tutmuĢ yenə həmin Praskovya Fyodorovnanı süzdü. – Axı bu nə deməkdir, – iynə vurulana qədər Nikanor Ġvanoviç acı-acı dedi, – mənim yoxumdur, yoxumdur! Qoy valyutanı PuĢkin təhvil versin. Yoxdur! – Yoxdur, yoxdur, – mərhəmətli Praskovya Fyodorovna onu sakitləĢdirdi, – yoxa çarə də yoxdur. Ġynədən sonra Nikanor Ġvanoviç rahatlandı və heç bir yuxu görmədən yatdı. Ancaq onun qıĢqırıqlarının yaratdığı həyəcan 120-ci otağa da sirayət elədi, xəstə oyanıb öz baĢını axtarmağa downloaded from KitabYurdu.org
334
baĢladı, 118-ci otaqda isə naməlum master narahat oldu, barmaqlarını qəmli-qəmli Ģaqqıldadıb, aya baxa-baxa ömrünün sonuncu dərdli payız gecəsini, zirzəmidə qapının altından düĢən iĢıq zolağını və pəriĢan saçları xatırladı. Həyəcan 118-ci otaqdan eyvanla uçub Ġvana çatdı və o, yuxudan oyanıb ağladı. Ancaq həkim narahat olmuĢ bu dərdli-ələmli adamları tez sakitləĢdirdi və onlar yuxuya getdilər. Ġvan hamıdan gec, çayın üzərində dan söküləndə yuxuladı. Bütün bədənini suvaran dərmanlardan sonra rahatlıq dalğa kimi onu ağuĢuna aldı. Bədəni yüngülləĢdi, mürgü baĢını dumanlandırdı. O, yuxuya getdi və son eĢitdiyi sübh çağı meĢədəki quĢların civiltisi oldu. Ancaq quĢlar da tezliklə susdu və Ġvan yuxuda gördü ki, günəĢ artıq Keçəl Dağın arxasına enir və bu dağ ikiqat mühasirəyə alınıb...
XVI fəsil EDAM downloaded from KitabYurdu.org 335
GünəĢ artıq Keçəl Dağın arxasına enirdi və bu dağ ikiqat mühasirəyə alınmıĢdı. Günortaya yaxın prokuratorun yolunu kəsən həmin süvari ala löhrəm yeriĢlə Ģəhərin Hevrov qapısından çıxdı. Artıq onun üçün yol hazırlanmıĢdı. Kappadokiya koqortasının piyadaları adamları, qatır və dəvələri kənara sıxıĢdırmıĢdılar və ala, göyə toz qaldıraraq löhrəm yeriĢlə yolayrıcına – Vifleyemə və Ģimal-qərbə – Yaffaya aparan yola çıxdı. Ala Ģimal-qərbə doğru çapdı. Həmin kappadokiyalılar yol
kənarına səpələnmiĢdilər və YerĢalaimə bayrama tələsən bütün karvanları əvvəlcədən yolun qırağına çəkmiĢdilər. Kappadokiyalıların arxasında yalnız otun üstündəcə qurduqları müvəqqəti çadırlarından çıxan zəvvarlar dayanmıĢdılar. Təxminən, bir kilometr gedəndən sonra ala Ġldırımsürətli legionun ikinci koqortasını ötüb, daha bir kilometr yol qət edərək Keçəl Dağın ətəyinə çatdı. Burada atdan tökülüĢdülər. Komandir alanı taqımlara böldü və onlar Yaffadan qalxan bircə yolu açıq saxlayıb, təpənin ətəyini mühasirəyə aldılar. downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|