Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
311
XV fəsil NĠKANOR ĠVANOVĠÇĠN YUXUSU
Klinikanın 119 nömrəli otağına yerləĢdirilən qırmızı sifətli gonbul adamın Nikanor Ġvanoviç Bosoy olduğunu təxmin etmək elə də çətin deyildi. Ancaq o, professor Stravinskinin qəbuluna düĢməzdən əvvəl baĢqa yerdə olmuĢdu. Həmin baĢqa yerdən Nikanor Ġvanoviçin xatirində az Ģey qalmıĢdı. Yadına vur-tut yazı masası, dolab və divan gəlirdi. Həyəcandan və qanı sifətinə vurduğundan gözləri qaralan Nikanor Ġvanoviçlə orada söhbət apardılar, ancaq bu söhbət nəsə qəribə, dolaĢıq alındı, daha doğrusu, heç alınmadı. Nikanor Ġvanoviçə verilən ilk sual belə oldu: – Siz, Nikanor Ġvanoviç Bosoy, Sadovıdakı 302-bis nömrəli binanın evlər komitəsinin sədrisiniz? Nikanor Ġvanoviç hündürdən qəhqəhə çəkib cavab verdi:
downloaded from KitabYurdu.org 312
– Nikanor olmağına, əlbəttə, Nikanoram! Ancaq məndən nə sədr! – Necə yəni? – gözlərini qıyıb Nikanor Ġvanoviçdən soruĢdular. – Elə o cür, – o cavab verdi, – əgər mən sədr olsaydım, gərək həmin an baĢa düĢəydim ki, o, cin-Ģəyatindir! Özgə nə olasıydı? Gözlüyünün ĢüĢəsi çatlayıb... baĢdan-ayağa da cındırın içində... Onun harası tərcüməçiydi! – Kim haqqında danıĢırsınız? – Nikanor Ġvanoviçdən soruĢdular. – Korovyev haqqında! – Nikanor Ġvanoviç qıĢqırdı, – bizim əllinci mənzilə soxulub. Yazın: Korovyev. Onu təcili tutmaq lazımdır! Yazın: altıncı qapı, oradadır. – Valyuta sizdə haradandır? – Nikanor Ġvanoviçdən səmimiyyətlə soruĢdular. – Allah haqdır, Allah böyükdür, – Nikanor Ġvanoviç dedi, – hər Ģeyi görür, mənim də yolum orayadır. Heç vaxt əlimdə tutmamıĢam, valyutanın nə olduğunu da bilməmiĢəm! Pis iĢlərimə görə Allah məni cəzalandıracaq, – Nikanor Ġvanoviç köynəyinin yaxasını gah açıb, gah downloaded from KitabYurdu.org
313
bağlayıb, gah da xaç çevirib hissiyyatla sözünə davam etdi, – almıĢam! AlmıĢam, ancaq öz sovet pulumuzla! Pulla qeydiyyata götürmüĢəm, danmıram, olub. Bizim katib Prolejnyov da az aĢın duzu deyil! Açığını desək, bütün oğrular evlər idarəsindədir. Ancaq mən valyuta almamıĢam! Özünü
axmaq yerinə
qoymayıb, dollarların ventilyasiyada necə peyda olduğunu danıĢmasını ondan tələb edəndə Nikanor Ġvanoviç diz çöküb, parket taxtasım udacaqmıĢ kimi ağzını açaraq yırğalandı. – Ġstəyirsiniz, – o böyürdü, – torpaq yeyərəm, almamıĢam. Korovyev isə Ģeytandır. Səbrin də bir həddi var və masa arxasındakılar artıq səslərini qaldırıb, Nikanor Ġvanoviçi qandırdılar ki, adam dilində danıĢmağın vaxtıdır. Bu zaman yerdən sıçrayıb qalxan Nikanor Ġvanoviçin bağırtısı otağı doldurdu: – Odur! Odur, dolabın arxasındadır! Ġstehza ilə gülümsəyir! Gözlüyü də... Tutun onu! Otağa müqəddəs su çiləyin! downloaded from KitabYurdu.org 314
Nikanor Ġvanoviçin rəngi ağardı, əsə-əsə havada xaç çəkdi, qapıya qaçıb geri qayıtdı, hansısa duanı oxudu, sonra ağzına gələni çərənləməyə baĢladı. Tamamilə aydın oldu ki, Nikanor Ġvanoviçlə söhbət etməyə dəyməz. Onu çıxarıb ayrı otağa saldılar, orada nisbətən sakitləĢdi, yalnız hıçqıra-hıçqıra dua oxuyurdu. Əlbəttə ki, Sadovıya getdilər və 50 №-li mənzilə baĢ çəkdilər. Ancaq Korovyev adlı adamı tapmadılar, bu adda adamı binada heç kim tanımırdı və görməmiĢdi. Mərhum Berliozun və Yaltaya getmiĢ Lixodeyevin yaĢadığı mənzil tamamilə boĢ idi, kabinetdəki Ģkafların üstünə vurulmuĢ surğuclu möhürlərə əl dəyməmiĢdi. Sadovıdan eləcə də qayıtdılar, amma karıxmıĢ və məyuslaĢmıĢ evlər idarəsinin katibi Prolejnyovu da özləriylə apardılar. Nikanor Ġvanoviçi axĢam Stravinskinin klinikasına gətirdilər. Orada çox narahatlıq yaratdığına görə, ona Stravinskinin resepti əsasında iynə vurdular və yalnız gecəyarıdan keçmiĢ Nikanor Ġvanoviç hərdən iztirabla inildəyərək 119 №-li otaqda yuxuya getdi. downloaded from KitabYurdu.org 315
Ancaq vaxt ötdükcə qurcuxmağı, inildəməyi kəsdi, rahat, aramla nəfəs almağa baĢladı və onu otaqda tək qoydular. Nikanor Ġvanoviç gün ərzində keçirdiyi həyəcanların təsiriylə yuxu gördü. Əlində qızıl Ģeypur olan adamlar onu çox təntənəylə iri, laklanmıĢ qapılara tərəf aparırdılar. Həmin qapıların ağzında Nikanor Ġvanoviçi müĢayiət edənlər onun Ģərəfinə tuĢ çaldılar, sonra göydən gələn gur, yoğun kiĢi səsi sevincək dedi: – XoĢ gəlmisiniz, Nikanor Ġvanoviç! Valyutanı təhvil verin. Xeyli
təəccüblənmiĢ Nikanor Ġvanoviç baĢının üstündəki qara səsgücləndiricini gördü. Sonra birdən özünü qızıl suyuna çəkilmiĢ tavanından büllur çilçıraqlar, divarlanndan kenketlər 20 asılmıĢ teatr zalında gördü. Hər Ģey kiçik, ancaq çox zəngin teatrlarda olduğu kimi idi. Məxmər pərdələri örtülü, tünd-qırmızı
20 Kenket – odluğu yağla doldurulmuş çəndən aşağıda olan lampa downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|