Yazın isti bir qürub çağı Patriarx gölünün qırağında iki adam göründü. Əynində parusindən boz yay köynəyi olan
Yüklə 3,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
306
– Niyə zəngi basırdın? – Əlim dəydi, – maliyyə direktoru əlini çəkib, boğuq səslə cavab verdi və tərəddüdlə soruĢdu: – Sifətinə nə olub? – MaĢın yırğalandı, qapının dəstəyinə dəydim, – Varenuxa baxıĢlarını yayındırdı. "Yalan deyir!" – maliyyə direktoru ürəyində dedi. Birdən gözləri böyüyüb, az qaldı hədəqəsindən çıxsın və baxıĢlarını kreslonun söykənəcəyinə zillədi. Kreslonun arxasında, döĢəmədə iki kəsiĢən kölgə var idi, biri qatı və qara, o biri zəif və boz. Kreslonun söykənəcəyinin arxa tərəfinin və nazik ayaqlarının kölgəsi döĢəmədə aydın görünürdü, ancaq söykənəcəyin üst tərəfində Varenuxanın baĢının kölgəsi görünmürdü, eləcə də kreslonun altına inzibatçının ayaqlarının kölgəsi
düĢməmiĢdi. "Onun kölgəsi yoxdur!" – Rimski ürəyində ümidsizcəsinə qıĢqırdı. Onu əsməcə tutdu. Rimskinin heyrətli baxıĢlarını izləyərək, Varenuxa ehmalca kreslonun arxasına boylandı və baĢa düĢdü ki, iĢin üstü açılıb. downloaded from KitabYurdu.org
307
O, kreslodan qalxdı (maliyyə direktoru da belə etdi) və portfelini əlində sıxıb, stoldan bir addım geri çəkildi. – Məlun... BaĢa düĢdü! HəmiĢə fərasətli olub, – Varenuxa hirsindən maliyyə direktorunun düz üzünə istehza ilə gülümsəyib, birdən kreslodan qapıya tərəf atıldı və ingilis kilidinin düyməsini tez aĢağı basdı. Maliyyə direktoru bağa baxan pəncərəyə tərəf çəkilərək ümidsizliklə geri boylandı və ay iĢığının düĢdüyü pəncərədə çılpaq bir qızın ĢüĢəyə yapıĢmıĢ sifətini, nəfəslikdən içəri uzatdığı, alt sürgüsünü açmağa çalıĢan çılpaq əlini gördü. Yuxarı siyirtmə artıq açıq idi. Rimskiyə elə gəldi ki, stolüstü lampa sönür və yazı masası aĢır. Onu, sanki, buz kimi soyuq dalğa vurdu, ancaq xoĢbəxtlikdən, özünü ələ alıb yıxılmadı. Gücü pıçıldamağa çatdı: – Kömək edin... Varenuxa qapını kəsdirib oyan-buyana tullanır, havada bir xeyli asılı qalıb yırğalanırdı. O, qıc olmuĢ barmaqları ilə Rimski tərəfə iĢarə eləyir, donquldanır, muĢqurur, pəncərədəki qıza göz vururdu. downloaded from KitabYurdu.org
308
Qız tələsdi, kürən baĢını nəfəsliyə soxub, əlini bacardığı qədər uzatdı, pəncərənin alt sürgüsünü cırmaqladı, çərçivəni silkələdi. Əli uzanıb, meyit rəngi aldı. Nəhayət, ölünün göyümtül barmaqları sürgüdən yapıĢıb çəkdi və pəncərə açılmağa baĢladı. Rimski astadan qıĢqırıb divara söykəndi, portfelini qalxan kimi irəli tutdu. BaĢa düĢdü ki, ölümü çatıb. Pəncərə taybatay açıldı, ancaq gecənin sərinliyi, cökə ağaclarının ətri yerinə otağa zirzəmi qoxusu doldu. Meyit pəncərənin qabağına çıxdı. Rimski onun sinəsindəki çürüntü ləkələrini aydınca gördü. Elə bu vaxt bağdan, proqramlarda iĢtirak edən quĢların saxlandığı tirin arxasındakı alçaq binadan xoruz banı eĢidildi. Təlim görmüĢ xoruz Moskvanın Ģərqində dan yerinin ağardığını hündürdən xəbər verirdi. Qızın sifəti qəzəbdən əyildi, xırıldayaraq nəsə söydü, Varenuxa isə qapının ağzında zingildəyib, havadan döĢəməyə yıxıldı. Xoruz yenə banladı, qız diĢlərini Ģaqqıldatdı, kürən saçları vız durdu. Üçüncü xoruz banında qız dönüb bayıra downloaded from KitabYurdu.org
309
atıldı. Onun arxasınca Varenuxa tullanıb, uçan kupidon kimi üfüqi vəziyyət aldı və yazı stolunun üstündən keçərək, yavaĢca sürüĢüb pəncərədən yoxa çıxdı. Bir az əvvəl hələ Rimski olan, saçları qar kimi ağarmıĢ qoca yüyürüb, kilidin düyməsini yuxarı qaldırdı və qaranlıq dəhlizlə qaçmağa baĢladı. Pilləkənlə dönən yerdə qorxudan inildəyə-inildəyə elektrik açarını tapdı və pilləkən iĢıqlandı. Əsən, titrəyən qoca pilləkəndə yıxıldı, çünki ona elə gəldi ki, Varenuxa yuxarıdan üstünə düĢdü. Rimski aĢağı cumub vestibüldə, kassanın yanındakı stulda yatan növbətçini gördü. Barmaqlarının ucunda onun yanından ötüb əsas qapıdan çıxdı. Küçədə bir az özünə gəldi. O qədər toxtadı ki, baĢını tutub Ģlyapasının kabinetdə qaldığını xatırlaya bildi. Aydındır ki, onun arxasınca qayıtmadı, enli küçəni tövĢüyə-tövĢüyə qaçaraq keçib, kinoteatrın tinində uzaqdan görünən qırmızımtıl iĢığa tərəf getdi. Bir dəqiqə sonra artıq özünü oraya yetirmiĢdi. MaĢın boĢ idi. – Leninqrad sürət qatarına, çaypulu da verəcəyəm, – qoca ürəyini tutub, zorla nəfəs ala-ala dedi. downloaded from KitabYurdu.org
310
– Qaraja gedirəm, – sürücü nifrətlə cavab verib üzünü döndərdi. Rimski portfelini açıb əlli rubl çıxartdı və qabaq pəncərədən sürücüyə uzatdı. Bir az sonra maĢın Ģaqqıltı sala-sala yel kimi Sadovaya dairəsiylə uçurdu. MaĢın sərniĢini atıb-tuturdu, Rimski sürücünün qarĢısındakı sınıq güzgüdə gah onun Ģən, gah özünün heyrət dolu gözlərini görürdü. Vağzal binasının qarĢısında Rimski maĢından atılıb, ilk rastına çıxan nömrəli ağ önlük taxmıĢ adama qıĢqırdı: – Birinci dərəcəliyə, bir dənə, otuz rubl verəcəyəm, –
onluqları bürmələyib portfeldən çıxartdı, – birə olmasa, ikiyə, o da olmasa, ümumi vaqona al. Nömrəli adam iĢıqsaçan saata baxıb, Rimskinin əlindən onluqları qapdı. BeĢ dəqiqə sonra sürət qatarı vağzalın ĢüĢə günbəzinin altından tərpənib, qaranlıqda gözdən itdi. Rimski də onunla birlikdə yoxa çıxdı.
Yüklə 3,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|