YüZÜNCÜ yil üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ



Yüklə 0,63 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə12/34
tarix06.05.2018
ölçüsü0,63 Mb.
#42910
növüYazi
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   34

 
30
dili devimsizleştirmenin bir biçimi olmanın ötesinde, sessiz ama düşünceyi disiplin altına 
alan, suretini çıkararak onu düzene sokan yeni bir dildir. Yazı yalnızca sözü saptamaya 
yönelik bir işlem, kalıcı bir anlatım aracı değildir; aynı zamanda düşünceler dünyasına 
doğrudan kapı açar; eklemli dili yeniden üretir; ayrıca düşünceyi kavramayı, 
düşüncenin uzayı ve zamanı aşmasını sağlar” (C. Higounet)
23

Ortaya çıkışıyla insanoğlunun yaşamında büyük bir devrim yaratan yazıyı, ilk kez; 
Mezopotamya’da M.Ö. 4. bin yıl sonlarına doğru, (M.Ö. 3200 yıllarında) aslında Asya 
kökenli etnik bir zümre olan Sümerliler icat etmişlerdir. Eski Uruk kentinde (şimdiki adı 
Warka) yapılan kazılarda, IV. Tabakada ortaya çıkarılan kil tabletlerden anlaşıldığına 
göre, önce resim yazısı olarak başlayan bu yazı evrimleşerek, üzerine yazıldığı kil 
tabletlerin, özellikle yuvarlak hatlı resimler çizmeye elverişli olmaması sebebiyle düz 
çizgilerden oluşan işaretlere sahip bir yazı biçimini almıştır. Kile batırılan ucu kesik, 
stylus  adını verdiğimiz yazı kaleminin, batırıldığı yerde üçgen biçimli bir iz, çekildiği 
zaman da düz bir iz bıraktığına bakılarak, kama ya da çiviye benzeyen işaretlerden  
oluşan yazıya Latince “cuneus” kama ve “forma” biçim, kelimelerinden bileşik 
“cuneiform” çivi biçimli yazı, çivi yazısı adı verildi. 
 Bu 
yazı; daha sonra ayrıntılı olarak belirteceğimiz kelime işaretleri ve fonetik 
hece işaretlerinden kurulu bir sisteme dayanmaktadır. Bizim de kullanmış olduğumuz 
Arap alfabesi ve halen kullandığımız Latin alfabesi gibi, eski Ön Asya’da birbirinden 
çok farklı dil ailelerine mensup dillere uygulanmış ve M.S. 74 yılına kadar geçerliliğini 
korumuştur
24
 (bkz. Harita  2).   
 
4.2.2. URARTU ÇİVİ YAZISI GELENEĞİ’NİN OLUŞUMU 
                                                           
23
Georges Ifrah, Çakıl Taşlarından Babil Kulesine, Rakamların Evraensel Tarihi II, Tübitak Yayınları, 
2004, 1  
24
 Ali M. - Belkıs Dinçol, Boğazköy’den Karatepeye,Eskiçağ’da Doğu Akdeniz Havzası ve Anadolu’da  
Diller ve Yazılar, YKY, İstanbul, 2001,23,24  
 


 
31
Hititler’in yıkılışı ile Anadolu’nun , çiviyazısı kültür alanı dışına çıkışından çok 
sonra, M.Ö. 9. yüzyılda Van gölü ve çevresinde kurulan Urartu Devleti, bölgedeki en 
büyük düşmanı Yeni Assur İmparatorluğu’nun yazısı olan yeni Assur çivi yazısını kabul 
ederek, hem eski hece sistemi yazılara, hem de bu yazının binlerce yıldır oluşturduğu 
kültüre geri dönmüştür. Bu kuşkusuz, bir eskiye özlem veya geri gidiş değildir. Urartu 
Krallığı’nın kökeni bir “kabile devleti” idi ve tüm idari ve askeri organizasyonu, 
dönemin en gelişmiş siyasal gücü ve askeri varlığı olan Assur İmparatorluğu’nu örnek 
alarak kurmuştu. Kendi egemenlik anlayışları farklı parametrelere dayanan kabilelerin 
Assur baskısına karşı bir araya gelmeleri sonucu ortaya çıkan Urartu Devleti’nin 
izleyeceği modelin Assur olması kaçınılmazdı. Bu nedenle Urartu’nun yazısı da 
Assur’da yüzyıllardan beri kullanılan çivi yazısının yeni Assur versiyonu olmuştur.    
 Urartu 
Krallığı yazısını en güçlü ekonomik rakibi ve düşmanı olan Assur’dan 
almakla eski Ön Asya’nın geleneksel kültür dünyasına girmişti. Fakat başka bir yerde 
icat olunmuş ve geliştirilmiş bir yazı sistemini almak ve yerel dile uygulamak genellikle 
3 aşamalıdır. 
1. Önce yazı sistemi ona bağlı dil ile birlikte kullanılır. 
2.    İkinci aşamada yazı yerel dile uygulanır, fakat metinler hem yerel hem de yabancı 
dilde olmak üzere kaleme alınır. 
3.     Son gelişme ise yabancı dilin tümüyle terk edilip, yazı sisteminin yerel dile tam 
olarak uygulanması, hatta dilin fonetik (sese ait) gereklerini daha iyi karşılayacak özel 
yazı işaretleri yaratılabilmesidir
25
.  
Yukarıdaki geçiş ve değişim süreci Urartu yazıtlarında da kendini 
göstermektedir. Urartu’ya ait en erken text Assur dilinde ve Urartu yöneticisi olan I. 
Sarduri tarafından Yeni Assur çivi yazısı kullanılarak Van Kalesi’nin batı eteğinde 
yüksekçe bir platform oluşturan büyük bloklar üzerine 6 ayrı kopya şeklinde yazılmış 
                                                           
25
 Ali M. - Belkıs Dinçol, Toplumsal Tarih Dergisi, Urartu Dili ve Yazısı, İstanbul, 2003, 45, 46 


 
32
olarak görülmektedir
26
 (res. 1). Van Kalesi üzerinde, altar görünümünde olan ve kurban 
hayvanları listesini içeren yazıt da yalnızca Assurca olduğundan yine bu krala 
tarihlendirilmektedir.  
Daha sonraki Urartu Kralları’nın çift dilli yazıtlar yazdırmalarını ise, yazı 
kabulünün bir aşaması olarak değil, Assurca konuşan insanların fazla olduğu sınır 
bölgelerinde, her ne kadar okur yazar sayısı çok düşük ise de, hem Urartu hem de Assur 
toplumuna “hitap” etmek isteği olarak görmek gerekir. Bunun örnekleri, Zagros 
Dağları’ndaki Urartuca-Assurca olmak üzere çift dilli Kelişin (res. 3) ve Topzava 
stelleridir. Sınır bölgesi olmadığı halde, Urartuca-Assurca çift dilli bir yazıt da Van 
dolayındaki Kevenli Köyü’nde (res. 4) bulunmuştur. Yazıtın varlığının nedenini;  
savaşta Urartu orduları tarafından sürülerek, bir tür ucuz işgücü sağlamak amacıyla 
yerleştirilen Assurlu sivil esirler için yazdırılması olarak açıklayabiliriz
27
.  
Urartu çivi yazıının söz konusu geçiş dönemine ilişkin belge veya belgelerin 
eksikliği ya da henüz ele geçememiş olması, bizlere, yine aynı şekilde çivi yazısı gelişim 
sürecini yaşamış, Anadolu’nun diğer bir uygarlığı olan Hititlere ait yazılı belgeleri 
inceleme ihtiyacı doğurmaktadır. Bu uygarlığa ait ilk yazılı belgelerden Hattuşili’nin 
siyasi vasiyetnamesi olarak nitelenen belge, hem yazının alındığı uygarlığın dili olan 
Akadca, hem de Hititce yazılmıştır
28
.  
Urartu dili, Sarduri’nin yerine Urartu tahtına geçen oğlu  İşpuini tarafından ilk 
kez çivi yazısında uygulanmaya başlanmış ve sonraki krallar döneminde de devam 
ederek bu dilde bir çok yazıt yazılmıştır
29
.  
Urartu’da sınırlar içerisinde okur yazarlığın oluşması için bir idari merkezin 
oluşturulduğu düşünülmektedir
30
. Ya da her yerleşmede çivi yazısı okuyabilen en az 
                                                           
26
 Zimansky 
1998,  100 
27
Ali M. Dinçol,  Urartu Yazısı ve Dili, ARAT, s. 112, 113, İstanbul,  2005, 112  
28
Ali. M. Dinçol, Anadolu’da Diller ve Yazılar, s. 11-42 Klasik Filoloji Seminerleri I, TEBE Yayınları,  
İstanbul, 2004, 17 
29
 Zimansky 
1998,  100 
30
 Zimansky 
“a.g.e.”,  100 


Yüklə 0,63 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   34




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə