24
Batı Kafkas Dil Ailesi (AA. Abhazo Adıge): Adıge, Kabardi, Ubıh, Abaza,
Abhaz ve Anadolu’nun Hatti Dillerini kapsamaktadır
7
. Bunlardan Ubıh Dili de son
konuşanının geçen yirmi yıl içinde, yaşamını yitirmesi sonucu “ölü dil” haline
gelmiştir
8
.
Hurri-Urartu (HU) Dilleri ile ilişkili, Kuzey Kafkas dil kollarına baktığımızda;
bunların Batı (Abhazo Adıge (A.A) ) ve HU’nun da içinde bulunduğu Doğu Kafkas Dil
Aileleri’nden oluştuğunu görmekteyiz
∗
. Bunlar :
1-Doğu veya Dargi Lezgi Dilleri: 1-a) Lezgice (L) ... , b) Dargice (Drg), c)Kinalugice
2-Laki Dili (Lk), 3- Merkez Doğu Kaffkas Dili (MDK) veya Awaro-Andi-Cezice ... ,
4-Batı veya Nakh Dili (N) ... ,
5-Hurri-Urartu Dili: Görüldüğü gibi HU. Dili, Doğu Kakas Dilleri içerisindeki ayrı bir
daldan oluşmaktadır. H.U. Dili Merkez Doğu Kafkasya (MDK) ve Doğu Doğu Kafkasya
(DDK) Dilleri ile yüzden fazla lexikal benzerlik göstermektedir. Bu oran HU. Dili ile N.
Dili arasında daha fazladır. Vokabular ve fonoloji bakımından da N.Dili’nin HU Dili ile
daha yakın ilişki içerisinde olduğu görülmektedir. HU. ve Laki (Lk) Dilleri arasındaki
lexikal benzerlik DDK. Dilleri ile, özellikle bu dillerden L. Dili ile de vardır. HU. ile
gramatikal benzerlik en çok MDK. dilleri arasında bulunmaktadır.
Diakonoff; Doğu Kafkas Dilleri ve Hurri-Urartu dillerinin karşılaştırmasını
yaparak
9
, bu dillerden Doğu Kafkas Dilleri’nin fonolojik sisteminin : konsonant (ünsüz)
seslerinin ya basit (bileşik olmayan) ya da dudaksıl sesler olduğunu belirtmektedir.
Ünlülerin ise ya uzun ya da kısa formlarda olduğunu belirtmektedir
10
. Urartuca’nın
7
I.M. Diakonof - S.A.Starostin, Hurro-Urartian as an Eastearn Caucasian Language, R. Kitzinger,
München, 1986, 1-5
8
Ali M. - Belkıs Dinçol, Toplumsal Tarih Dergisi, Urartu Dili ve Yazısı, İstanbul, 2003
∗
Kafkasya’da bulunan Kartvelian, İbero-Kafkas ve Güney Kafkas Dil Aileleri’nin
HU ile ilşkilerinin bulunmadığı; varolan kelime benzerliklerin ise, Kafkasya
kültürlerinin etkileşimleri sonucunda tesadüfen oluştuğu belirtilmektedir > Diakonoff 1986, 1,2.
9
Diakonoff
1986, 6, 12
10
Diakonoff, “a.g.e”, 6, 7
25
Hurrice’den daha fazla olarak aşağı yukarı 30 foneminin (ses) olduğunu fakat bu sayının
D.K. Dilleri’nde 80 fonem olduğunu belirtmektedir. HU ve ve Kafkasca’nın bir kural
olarak Doğu Kafkas fonemleriyle eşitlik göstermesi gerektiğini belirterek bu diller
arasındaki ses eşitlikleriyle konuyu açıklamaya çalışmaktadır. Doğu Kafkas Dilleri’nden
Drg, Lk ve N dilleri, HU dilleri gibi r- ile başlayan kök sözcük barındırmamaktadırlar.
“qawr” orijinli sözcüğün Hurrice’de; “hawri/a”, Urartuca’da; “qewra” anlamıyla Doğu
Kafkas Dilleri’ndeki tarla anlamındaki sözcükle büyük benzerliği etimolojik olarakta bu
akrabalığı doğrulamaktadır
11
.
Morfolojik olarak da HU ve DK dilleri arasında bir çok eşitlik bulunduğu
belirtilmektedir: Bunlar sözcük oluşturma, isimler, çekimler, zamirler ve sayılar
bakımından karşılaştırmalı olarak bir çok benzerlik teşkil etmektedirler
12
.
HU ve DK dilleri verbal bakımdan karışık bir yapıya sahip olduklarından bu
yönde bir karşılaştırma yapılmasının, tatmin edici bir açıklama yapmak için zor olduğu
belirtilmektedir
13
.
Bunların dışında belirtmeliyiz ki: HU. Dili’nde olup da günümüz Çağdaş Kafkas
Dilleri’nde, diakronik (farklı kronolojik gelişim) veya genetik sebeplerden dolayı
bulunmayan ve incelenmesi gereken, bir çok farklı özellikte göze çarpmaktadır
14
.
4.1.3. URARTU DİLİ’NİN KÖKENİ HAKKINDAKİ DEĞERLENDİRMELER
İncelenmek üzere ele alınan dil hiç bir zaman kök ve akrabalarından kopmuş bir
parça olarak düşünülmemelidir. İnsanların konuşmaya başladıkları zaman ortaya çıkan
ilk anlaşma türünün başka dillerin de ortak kökeni olduğu ve sonradan çeşitli etkenlerle
11
Diakonoff
“a.g.e” 58 ; B. A. Salvini, M. Salvini, A New Trilingual Vocabulary from Ras Shamra
and the Relationship between Hurrian and Urartian, Nuzi and the Hurrians, Paris/Roma,1999, 271
12
Diakonoff
1986, 67-80
13
Diakonoff
“a.g.e” 84-96
14
Diakonoff
“a.g.e” 1-5
26
dillerin farklılaşarak çoğaldıkları, fakat yine de akrabalıklarına işaret eden yönlerinin
bulunduğu unutulmamalıdır
15
.
Daha önce Urartuca’nın Hurrice ve daha öncesinde ise Proto Doğu Kafkas Dil
Ailesi ile olan yakın ilişkilerine ait değerlendirmeleri vermiştik. Yapılan incelemeler
sonucuna bakılınca Hurri-Urartu Dilleri’nin Proto Doğu Kafkas Dili’nin bir kolu
olduğunu söyleyebiliriz. E. A. Bokorev bu lexikal istatiksel ilişki zamanını M. Ö. 3. bin
yıl olarak bildirmektedir. Fakat bu şekildeki uzak çağlar hakkında glotto kronolojik
(kelimelerin kullanım kronolojisi) zamanlama sadece yaklaşık bir tarihleme olarak
değerlendirilebilir. Hurri-Urartu Dilleri’ndeki -özellikle- fonetik değişikliklerden dolayı
bu dillerin gerçek ayrılma tarihi M. Ö. 4. bin yıl olarak düşünülmelidir. Şunu da
belirtmek gerekir ki ; fonetik değişmeler, tipolojik bakımdan farklı olan dillerin,
kontağa geçtikleri zamanlarda çok daha çabuk olabilmektedir. Örneğin : Uzun zaman
Kafkas kökenli olmayan, Azeri Dili ile Kafkas kökenli Lezgice ; ve yine Kafkas kökenli
olmayan, Ermenice ile bu ilişkiyi yaşayan Udi Dilleri ile dağlı akrabaları aralarında
fonetik sistem açısından büyük farklılıklar oluşmuştur. Benzer durum Asya’nın değişik
bölgeleriyle ilişkiler içerisinde bulunan Hurri ve Urartu Dilleri için de söylenebilir.
Öncelikle Urartu ve Hurri Dilleri arasındaki bir çok yakın ilişki ortaya
çıkarılmıştır. Fakat bunun yanında; bu dillerin arasında yukarıda değindiğimiz bazı
farklılıklar da mevcuttur. Bu farklılıkların zamanla mı yoksa aynı kökenden çıkıp ayrı
ayrı gelişim yolları izlemelerinden dolayı mı oluştuğuna dair araştırmacılar bir takım
varsayımlar ileri sürmüşlerdir:
Ungnad, 1923’de Urartu Dili’nin genetik ilişkilendirme bakımından Hurricenin
kardeşi veya torunu olup olmadığı hakkında kararsızlığını belirtmekteydi fakat daha
sonra aralarında C.G. von Brandestein, A. Goetze ve J. Friedrich’inde bulunduğu birçok
bilim adamı Urartuca’nın Hurri Dili’nin bir torunu olabileceğini ifade etmekteydiler.
İki dil arasında dil ve ırk bakımından doğrudan bir soy bağlantısı kurma
iddialarına karşılık Sovyet Bilim Adamları farklı bir öneriyi savunarak, bu ilişkinin
15
Ali M. Dinçol, Eski Anadolu Dillerine Giriş, Edebiyat Fakültesi Basımevi-İstanbul, 1970, 9
Dostları ilə paylaş: |