Eng muxim ekologik omil, xayot omillaridan biri - bu yorug‗lik xisoblanadi.
Ultrabinafsha nurlar orasida er yuzasiga etib keladigan faqat uzun to‗lqin uzunlikdagilar
(to‗lqin uzunligi 290-3 80nm) xisoblanadi. Qisqa to‗lkin uzunlikdagi nurlar esa tiriklikni
xalok qiluvchi
xisoblanib, 20-25 km balandlikda O
3
molekulasidan tashkil topgan ozon ekrani
tomonidan to‗liq yutiladi. To‗lqin uzunligi uzun bo‗lgan ultrabinafsha nurlar yuqori kimyoviy
faollikga ega. Uning katta miqdori organizmlar uchun zarar bo‗lib, kamroq miqdordagisi esa
kupchilik turlar uchun zarur xdsoblanadi.
Demak, yoruglik manbai quyosh radiatsiyasi xisoblanadi. Butun tushayotgan quyosh
radiatsiyasining 42 foizi atmosfera orqali qaytariladi, 15 foizi atmosferani isitishga ketadi,
faqatgina 43 foizi er yuziga kelib tushadi. O‗simliklar tomonidan yil bo‗yi qabul qilinadigan
yorug‗lik - faqatgina yorug‗lik tezligiga bog‗lik, bo‗lib qolmasdan, u kunning uzunligiga xam
bog‗liq buladi (jadval-2).
Kunning uzunligi ekvatordan qutblarga tomon oshib boradi. O‗simliklar qoplami
uchun butun yil bo‗yi qabul qilinadigan radiatsiya yig‗indisi emas, balki yil davomida
o‗simliklar o‗sish mavsumidagi yorug‗lik miqdori axamiyatga egadir.
O‗simliklar faqat o‗ziga bevosita tug‗ri tushadigan yorug‗likdan emas, balki tarqoq
xolda tushadigan yorug‗likdan xam foydalanadi.
Tug‗ri tushadigan quyosh nurlari ko‗pincha o‗simliklar uchun xavfli bo‗ladi.
CHunki nurning ta‘siri natijasida o‗simliklar sitoplazmasi va xlorofillari nobud bo‗ladi.
Tarqoq xolda tushadigan yorug‗lik o‗simliklar tomonidan to‗la o‗zlashtiriladi. U foydaliroq
bo‗lib, uning 50-60% fotosintez jarayoni uchun muxim bo‗lgan zangori-qizil nurlardan
iboratdir. Tug‗ri tushadigan yorug‗likda bu xildagi nurlar mikdori 30-35% dan oshmaydi.
YOrug‗lik sezuvchi o‗simliklardan barglar asosan kunning eng xavfli soatlarida radiatsiyani
kam qabul qilishga moslashgan. Barglar gorizontal tekislikka nisbatan katta burchak bilan
joylashadi, barglarning bunday joylanishini daraxtlardan evkalipt, mimozada xamda juda kup
o‗tchil o‗simliklarda ko‗rishimiz mumkin. Masalan, yovvoyi lagun o‗simligida xamma
barglari shimoldan janubga tomon qaratilgan. Buning natijasida tush paytlaridagi kuchli
quyosh nurlari oz mikdorda qabul qilinadi. Bunday o‗simliklarga kompas o‗simliklar deyiladi.
Quyosh yorug‗ligi - turli xil to‗lqin uzunligidagi, turli xil rangli nurlardan tashkil topadi.
Masalan, qizil, sariq, xavorang, ko‗k, zangori binafsha rang. O‗simliklar uchun yorug‗lik
spektrining zangori-kizil, ko‗k-binafsha nurlari muximdir. Sariq-yashil nurlar, xammasidan
xam kam yutiladi. Infraqizil nurlar deyarli yutilmaydi. YUqori xarorat sharoitida infrakizil
nurlar o‗simlikka salbiy ta‘sir qiladi. Sababi, bu nurlar barg pigmentlari tomonidan
yutilmasdan, balki to‗qimalardagi suv tomonidan yutiladi, bu esa o‗simliklarning qizib
ketishini vujudga keltiradi.
2-mavzu:
Populyatsia xaqida ta‘limot.
Reja:
1.Populatsiyaning asosiy xususiyatlari
2.Populyatsiyalarning klassifikatsiyasi
3. Populyatsiyaning miqdori va zichligiga ta'sir qiluvchi tabiiy omillar
Tayanch iboralar: populatsiya, populatsiyaning tuzilishi, modifikatsiya
omillar, elementar populatsiya , ekologik populatsiya, geografik populatsiya
2.1.Populatsiyaning asosiy xususiyatlari
POPULYATSIYA (lotincha populations; so‘zidan olingan bo‘lib - guruh, aholi, xalq degan
ma‘nolarnibildiradi. Bu atama 18 asrning oxiridan boshlab, to 20asrning 40-50 yillariga
qadarbiologiya fanida xar qanday individlar yigindisi sifatida qo‗llanib kelindi.
Ekologik nuqtai nazardan esa populyasiya deb-- uzoq muddat davomida muayyan bir
hududda yashaydigan yoki o‘sadigan bir turga mansub individlar yig‘indisidir.
Bir populyasiyaga mansub individlar shu turning boshqa populyasiya individlariga
nisbatan bir-biri bilan erkin va oson chatishadi.
Populatsiyaning biologik xususiyatlaridan biri – bir populatsiyaga oid individlar boshqa
populatsiya individlariga qaraganda erkin chatisha oladilar. Zarafshon archasi deganda
o‗rmonda uchraydigan zarfshon archasi turiga mansub barcha individlar yig‗indisi etiborga
olinadi yoki o‗tloqlarda qoqio‗ti populyasiyasi,
Demak populatsiyaning asosiy xususiyati
uning genetik birligidir. O‗zbekistonning shuvoq
barra o‗tli yaylovlaridagi shuvoqlar populyasiyasi, qumli cho‗llardagi oq saksovullar,
izenlar, qandimlar populyasiyalari, qo‗llardagi baliqlar populyasiyalazenlar, qandimlar
populyasiyalari,
qo‗llardagi
baliqlar
populyasiyalari,
dalalardagi
chigirtkalar
populyasiyalari, kishi organizmidagi tif yoki sil kasalliklarini tugdiruvchi bakteriyalar
populyasiyasi yoki shag‗arda odamlar populyasiyasi ana shu tushunchaga misol bo‗la
oladi. Xonaki xayvonlarning aloxida guruxlari (zotlar, podalar) va o‗simliklarning
madaniy
guruxlari (navlari, linyalari, klonlari va boshqalar) xam populyasiya atamasi bilan
ifodalanadi.
Gistologiya va meditsina va mikrobiologiyada ko‗p xujayrali organizmlar to‗qimasidagi
bir xil tuzilishga ega bo‗lgan xujayralar populyasiyasi deb aytiladi. Etnograflar
populyasiya deganda o‗z ichida qiz olish berish qiladiganodamlar jamoasini tushunadilar.
Shuningdek populatsiya individlariga genetik getrogenlik ham xos bo‘lib, bu xususiyat
ularning har xil sharoitiga moslanishlarini belgilaydi va evolutsiya uchun juda muhim
bo‘lgan irsiy o‘zgaruvchanlik imkoniyatini yuzaga keltiradi. Populyatsiyadagi genetik
o`zgarishlar turlarning kelib chiqishi, yangi o`simlik navlari, hayvon zotlarini yaratish va
boshqalar asosini tashkil qiladi.
«Populyatsiya» terminini 1903 yilda daniyalik genetik V. Iogansen bir turga mansub,
genetik bir xil xususiyatga ega bo‘lmagan individlar yig‘indisini tushuntirishda keltirgan
edi. Demak populatsiya deganda bir turga oid bir-birlari bilan doimo bog‘langan
organizmlar yig‘indisi e‘tiborga olinadi.
Xar bir populyasiyadagi organizmlar miqdori bir meyorda bo‗lib, tashqi muxit sharoiti
keskin o‗zgarmaguncha u shu miqdorda saqlanib qolishi mumkin. Tashqi muxining
o‗zgarishi populyasiyadagi organizmlar sonining o‗zgarishiga bevosita yoki bilvosita ta‘sir
etib turadi.
Populyatsiya a'zolarining hayotiy belgilari Populyatsiya - bu bir turning yoki bir necha tur
vakillarining guruhidir. Ular ma'lum joyda uchraydi va ko‘p hayotiy belgilarga ega bo‘ladi