68
aparırdı. İş o yerə çatmışdı ki, türk korsarlarının gəmiləri Aralıq
dənizinin qərb sahillərində görünməyə başladı. Onların hücumu
ispan ticarətinə heç də az ziyan gətirmirdi. Bütün bunlara
baxmayaraq, İspaniya Niderlandda, Fransanın bəzi əyalətlərin-
də, Filippin arxipelaqında uzun müddətli müharibə aparırdı.
Necə olsa da, İspaniyanın gücü tükənir, sərvəti isə talanırdı.
Elə bu səbəblərdən Araukaniyada müvəffəqiyyət əldə
edilmirdi. İspanlar bütün qüvvələrini səfərbər edib, araukanları
birdəfəlik məğlubiyyətə uğrada bilmirdilər. Amerika qitəsində
ispanların əsarəti altına düşmüş başqa hindu tayfalarının aqibəti
göz qabağında idi. Əsarət altına düşənlər köləyə çevrilmiş və
birdəfəlik azadlıqdan və dövlət müstəqilliyindən məhrum
olmuşdular. Araukanlar isə başqa tayfalar kimi yadelli
işğalçılardan asılı olmaq və onların qarşısında qul olmaq istəmir,
ölümün üzünə dik baxaraq, həmin amalın müdafiəsi üçün silaha
sarılıb, on illər boyu uzanan amansız və dəhşətli müharibəyə
qalxıblar.
Müharibənin ilk illərində araukanlar dərik etmişdilər ki,
vətənpərvərlik, torpağa bağlılıq, vətən sevgisi, şəxsi azadlığı hər
şeydən üstün tuqmaq, ölkələrinin müstəqilliyini müqəddəs
simvol kimi qorumaq və bütün prinsipləri göz bəbəyi kimi
qorumaqdan ötrü, ölümdən zərrə qədər də çəkinməmək lazım-
dır. Bundan alavə araukanlar qonşu tayfalarla sıx əlaqə yaratmış
və onların etibarını qazanmışdılar. Onlar əsasən birləşərək,
69
vahid qüvvə altında ispan konkistadorlarına qarşı döyüşürdülər.
Bu prinsip hindulara böyük üstünlük verirdi. Araukanların bu
müharibədə qələbə qazanmalarına, ispanlar özləri də şərait
yaradırdılar. Birincisi, konkistadorlar araukanları ciddi rəqib
saymadan döyüş əməliyyatlarına başlamış və hinduların
inadkarlığı ilə üzləşmişdilər. İkincisi, araukanlar son illər,
Araukaniyaya yaxın bir yerdə yaşayan konkistadorlar üçün
mübariz hindu tayfası kimi sayılırsa, yenə də İspaniyadan gələn
konkistadorlar üçün ciddi rəqib sayılmırdılar. İspaniyadan
gələnlər üçün araukanlar, Amerika qitəsində istila altına düşmüş
hindular kimi eyni səviyyədə tutulurdu. İspan əsgəri özünün
mərdliyi, cəsarəti və qəhrəmanlığı ilə həmişə başqa döyüşçülər-
dən fərqlənmiş və düşmən qarşısında heç vaxt baş əyməməyi
üstün tuturdular. Hindularla döyüş meydanında üzləşəndə
ispanlar onlarla fərdi üsulda döyüşməyi üstün tuturdu.
Araukanlar da ispanların bu səhvlərindən istifadə edərək,
mütəşəkkil surətdə rəqiblərini məhv edirdilər.
Kapitan Xuan Odovaldonun başçılıq etdiyi ekspedisiya heyət
etibarı ilə araukanlara qarşı təşkil edilmiş ən güclü ekspedisiya-
lardan biri sayılırdı. Bu ekspedisiya hökmən İspaniyanın zəfər
bayrağını arakuan torpağına sancmalı və İspaniya qarşısında
ağır cinayətlər törətmiş araukanların hamısını ağır üsullarla
cəzalandırmalı idi. Lakin bilindiyi kimi təsadüf nəticəsində
Mərkəzi Çiliyə ekspedisiyanın yalnız bir hissəsi çatır. Əsas
70
hissəni gözləmədən oradakı qüvvə araukanları ciddi və təcrübəli
rəqib saymadan müharibəyə başlayırlar. Odovaldo və Morelos
qardaşlarının yekəxanalıqları özbaşınalıqları olmasa idi, planda
nəzərdə tutulduğu kimi həmin ekspedisiya araukanları bir-
dəfəlik məğlubiyyətə uğratmalı idi. Lakin onların bu bağışlanıl-
maz səhvləri ucbatından, Qərbi Avropada meydan oxuyan ispan
əsgərinin şərəfi və ləyaqəti alçaldılmış və tapdalanmışdır.
Müharibənin birinci mərhaləsində Migel Kartahena araukanlara
qarşı nə qədər şücaətlə, mərdliklə, qorxmazlıqla, mətanətlə və
vüqarla döyüşsə də, yenə də bəzi lovğa və özündən razı zabitlə-
rin səriştəsizliyinə görə, ispan əsgərinin şərəf və ləyaqətini
qoruyub müdafiə edə bilməmişdir. Bundan əlavə Migel
araukanlara qarşı misilsiz qəhrəmanlıqlar nümayiş etdirərək,
mərdliklə döyüşə-döyüşə, eyni zamanda bəzi silahdaşları
tərəfindən ona qarşı törədilən xəyanətkarlıq, haqsızlıq və
ədalətsizliklərlə üzləşmişdi. Həmin neqativ hallar da ekspedisi-
yanı məğlubiyyətə uğradır. Araukanlar nəinki həmin ekspedisi-
yanı məğlubiyyətə uğradır, hətta konkistadorların bir çoxlarını
əsir alırlar. Bu aksiya döyüşkən ispan əsgəri üçün biabırçılıqdan
başqa bir şey sayılmırdı. Bu müharibədən salamat çıxan əsgərlər
söz vermişdilər ki, öz silahdaşlarını əsirlikdən azad etməmiş
İspaniyaya qayıtmayacaqlar. Ümumiyyətlə, onların hamısı
araukanları sərt üsullarla cəzalandırmaq üçün müharibənin
ikinci mərhələsini gözləyirdilər.
Dostları ilə paylaş: |