56
görüşdən sonra hər iki rəfiqə uzun-uzadı, geniş məzmunlu
məktublar üzərində işləməyə başladılar. Məlum məsələ idi ki,
həm Marqarita, həm də onun anası Mərkəzi Çili sahillərində
olan əzizlərinə öz adlarından kağız göndərməliydilər. Lakin
vaxtın bolluğunu nəzərə alaraq onlar hələlik məktub yazmağa
tələsmədilər. Bunu bir həftədən sonra da etmək olardı.
Öz evində qəm-qüssə girdabına düşən Solidad da pərişan
olmuşdu. Vaxtının çoxunu o, öz çarpayısında uzanmış halda
keçirirdi. Darıxdığından heç bilmirdi hansı işlə məşğul olsun.
Lakin Seviliya ilə görüşdən sonra müəyyən dərəcə özünə təsəlli
verirdi. Necə olsa da, rəfiqəsi qardaşı Sebastyana məktub
göndərəcək və həmin məktubda Seviliya qardaşının tezliklə
vətənə qayıtmasını təkid edəcək. Seviliyadan çox Solidad özü
bu məqsədə nail olmaq istəyirdi. Çünki Sebastyanın tezliklə
qayıtmasında Seviliyadan çox o, maraqlı idi. Necə olsa da
Solidad özündən asılı olmayaraq, qardaşı Kamaçonun şərəfinə
verilən balda Sebastyanın ağır davranışına, təmkinli hərəkətinə,
səmimi danışığına, füsunkar təbəssümünə, istedadlı gitara
çalmasına və ən nəhayət yaraşıqlı xarici görünüşünə
vurulmuşdu. Başqa aristokrat qızlara nisbətən o, bu məhəbbətini
öz qəlbində valideynlərindən və yaxın rəfiqələrindən gizlədə
bilmişdir. Yalnız bir neçə aydan sonra, Seviliyanın evinə gedib-
gələndən onun bu sirri istər-istəməz, üzə çıxmışdır. Solidad
utandığından həmin sirri özü açmışdır. Sadəcə olaraq, söhbət
57
əsnasında, Sebastyan haqqında bəzi məlumatları toplayan
zaman Seviliya özü rəfiqəsinin ürəyindəki sirri oxuya bilmişdir.
Məhz ondan sonra Solidad rəfiqəsinə Sebastyana necə qeyri-
ixtiyari aşiq olduğunu izah etmişdi. Lakin həm Solidad, həm də
Seviliya çox yaxşı bilirdilər ki, bu məsələdə müəyyən bir
çətinliklər var. İlk növbədə bu haqda Sebastyastyanın öz fikrini
bilmək lazımdır. Düzdür, Sebastyan bilsə ki, Solidad kimi
ağıllı-kamallı, qəşəng, füsünkar gözəlliyə malik olan bir qız onu
sevir, sözsüz halda öz ürəyini ona tapşıracaq. Ancaq dəqiq
bilinmirdi, hazırda Sebastyanın istədiyi var, ya yox? Necə olsa
da, o, Barselonada qapalı həyat tərzi keçirmişdi. Sebastyan nə
bacısı, nə də ki, uşaqlıq dostları ilə tez-tez ünsiyyətdə olurdu.
Açığı o, öz sirrini nadir halda yaxınları ilə bölüşdürürdü.
Tutalım ki, onun istədiyi yoxdur və Sebastyan ürəyini
Solidada bəxş etdi. Onsuz polkovnik Alonso öz qızını müflis
halda yaşayan cəngavərə verməyəcəkdi. Çünki Alonso
Barselonanın ən tanınmış adlarından biridir və sözsüz ki, o,
qızını şəhərin tanınmış zadəganlarının birinə verməyi lazım
biləcək. Sebastyanın ağlı başındadırsa, Alonso ilə münaqişəyə
girməmək üçün Solidaddan kənar gəzməli idi.
Mayın 13-də Alonso axşamçağı saat 8-də evinə gəldi və
həyat yoldaşı ilə qızını masa arxasında şam yeməyini qəbul
etdikləri yerdə gördü. O, masanın başında əyləşən kimi qulluq-
çunun verdiyi yeməyi yeməyə başladı. Marqarita həmişəki kimi
58
ərindən işlərinin necə getdiyini xəbər aldı. Alonso da öz
növbəsində sadə şəkildə dedi:
- Bu gün paltarlarımdan bir neçəsini hazır elə. Sabahları dan
yeri sökülən kimi biz Badelonanı tərk edəcəyik.
Polkovnikin belə bir tərzdə söylədiyi xəbər ailə üzvlərini şok
vəziyyətinə saldı. Marqaritanın gözləri bərələ halda qalaraq
təşvişlə dedi:
- Sən elə danışırsan ki, guya sabahları Barselonaya və yaxud
da Tarraqonaya gedirsən. Mənim ürəyimi qırmaq istəyirsən?
- Sən artıq belə xəbərlərə öyrəşmisən. - deyə Alonso
soyuqqanlıqla dilləndi. - Yaxşı, sir-sifətini əymə. Yoxsa,
səfərim uğurlu keçməz. Səfərim uğurlu keçsə, kral mənə qraf
titulu verəcək. Onsuz da bu haqda sənə xəbər vermişəm.
Marqarita həmin an özünü ələ aldı. Ancaq Solidad hələ də
yerindəcə donub qalmışdı. Axı, necə olsa da Seviliya bu
xəbərdən hali deyildi. Onun fikrincə, ekspedisiya təxminən bir
həftədən sonra Barselonanı tərk etməlidir. Əgər Seviliyanın
xəbəri olmasa, onda Sebastyana yazılmış məktub elə Barselona-
da qalacaq. Bəs, kimin vasitəsi ilə Seviliyaya xəbər göndərsin.
Hava qaraldığına görə şəhərin küçələri ciddi mühafizə olunurdu.
Çox adamlar bu vaxtı mühafizəçilər tərəfindən ciddi yoxlanı-
lırdı. Çıxış yolu Alonsonun özünə bu məsələnin açıqlanma-
sından ibarət idi. Nəhayət Solidad bütün iradəsini toplayıb dedi:
59
- Ata, sən mənim Seviliya adlı rəfiqəm haqqında eşitmisən.
O, qardaşına məktub yazıb, həmin məktub Mərkəzi Çili
sahillərinə göndərilməlidir. Lakin Seviliya bilmir ki, sənin
başçılıq etdiyin ekspedisiya sabahları yola düşür. Bu haqda ona
xəbər verilməlidir.
- Sebastyanın bacısını nəzərdə tutursan? - deyə Alonso
maraqlandı.
Solidad təsdiqedici cavab verəndən sonra Marqarita əlavə
etməli oldu. O, dedi:
- Bundan əlavə "Destino" gəmisinin kapitanı Manuel
Markosun ailəsi Barselonaya gəlib və onlar da Mərkəzi Çili
sahillərinə məktub göndərmək arzusundadırlar. Hamı elə bilir
ki, sənin başçılıq etdiyin ekspedisiya təxminən bir həftədən
sonra yola düşür. Onları da xəbərdar etmək lazımdır.
- Onda mən həyətdəki əsgərlərdən birini onların evinə
göndərərəm. Qoy onlar bu xəbərdən hali olsunlar.
Məhz bundan sonra Solidad özünü ələ ala bildi. Hökmən
Sebastyan Barselonadan məktub almalı idi. O, bacısının ürək
yanğısı ilə yazdığı məktubu oxuyandan sonra, bəlkə kövrəlib
Barselonaya qayıtmağını tezləşdirəcəkdi.
Alonsonun göndərdiyi əsgər birtəhər gedib Seviliyanın evini
tapdı. Lakin döydüyü qapıya içəridən hay verən olmadı. Onda o,
ev yiyəsini qapının ağzında gözləməyi qərara aldı.
Dostları ilə paylaş: |