1 Ramiz Dəniz
Yüklə 3,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
60 Vaxtını əbəs yerə öldürmək istəməyən Alonso sabahkı işin ağır olduğunu dərk edərək yatmağa yollandı. Sübh tezdən onu ötürməyə yollanacaq ailə üzvləri də öz yataq otaqlarına yollanırlar. Əsgərin ona verilən tapşırığın yetiriləcəyini zənn edən Solidad yuxuya getdi. Saat 10-a qədər Seviliyanın yolunu gözləyən əsgər kor- peşiman halda Alonsonun evinə qayıdır. Polkovnik yatdığına görə əsgər onu yuxudan oyatdırmağa cürət etmədi. Sübh tezdən hamı ayılanda o, təlimata əsasən polkovnikə bildirdi ki, verilən tapşırıq ev sahibəsinin ucbatından yerinə yetirilməyib. Təsadüf nəticəsində bu xəbəri Solidad eşitdi və vəcdə gələrək, bütün hirsini əsgərin üstünə tökdü: - Evin sahibəsi yoxdursa, gəlib bu haqda bizə xəbər verəydin. - Sinyorita, üzr istəyirəm sizdən, mən bura gələndə hamınız yatmışdınız. - deyə əsgər iltifatla dilləndi. - Adicə, bir dənə işi də görə bilmirsən. - deyə Solidad hirsli- hirsli əsgərdən uzaqlaşdı. Solidad çox yaxşı bilirdi ki, Seviliya evində yoxdursa, demək leytenant Ernandonun evində Floridanın yanındadır. O, vaxt itirmədən tez həmin evə yollanmalı idi. Atası ilə anası limana yola düşən kimi Solidad ehtiyatda üstüörtülü arabaya minib bir başa istədiyi ünvana yollandı. Artıq dan yeri yavaş- yavaş sökülürdü. Qızda olan məlumata görə ekspedisiya saat 7-
61 nin yarısında limandan uzaqlaşmağa başlayacaq. O, vaxta kimi Solidadın ixtiyarında təxminən 40 dəqiqə vaxt vardı. Solidadın mindiyi araba gəlib Ernando Ramiresin evinə çatanda evdəkilərdən heç kim ayılmamışdı. Hamı dərin yuxuya idi. Təşviş içərisində olan Solidad tələm-tələsik qapını bərkdən döyməyə başladı. Bu cür taqqıltıya evdəkilər oyanmaya bilməzdi. Belə tezdən qapının bərkdən döyülməsi hamının marağına səbəb oldu. Marqarita qapını açanda həyəcanla nə baş verdiyini soruşdu. - Seviliya sizdə deyil ki? - deyə Solidad səbirsizliklə dilləndi. - Bizdədir! - deyə Marqarita təəccüb hissi ilə cavab verdi. - Ekspedisiya yarım saatdan sonra limanı tərk edəcək. Mərkəzi Çili sahillərinə göndəriləcək məktublar hazırdırsa, vaxt itirmədən limana çatdırılmalıdır. Bu xəbər nəinki Seviliyanın, hətta Marqaritanın nigaran- çılığına səbəb oldu. Çünki Marqarita da qərib torpaqda olan həyat yoldaşına məktub göndərməli idi. Solidadı içəri dəvət etsələr də o, arabada qalmağı məsləhət bildi. Məktublar yazılmağına-yazılmışdı, lakin zərflərə qoyulma- mışdı. Marqarita bu funksiyanı öz üzərinə götürərək, Sevili- yanın geyinməsinə imkan yaratdı. Florida da limana getmək istədi, lakin anası ona bu imkanı vermədi. Santana istəmirdi ki, qızını tanışlardan kimsə, limanda görsün. Sübh tezdən
62 Floridanın limanda görünməsi və bilavasitə ekspedisiyanı yola salması, bəzi tanışlarda qəribə sualların yaranmasına səbəb olacaqdır. Nəhayət Seviliya arabaya mindi. Onda kapitan Markosa, leytenant Ernandoya, cəngavər Sebastyana və Migelə yazılmış məktublar vardı. Gəmilərin yola düşməsinə çox az vaxt qalırdı. Arabaçı bütün bacarığından istifadə edərək, arabanı dar küçələrlə sürətlə idarə edirdi. Ernandonun evindən limana gedən yol əvvəlcə yuxarı qalxır, ondan sonra yalnız aşağı enməəy başladı. Lakin buradakı küçələr əsasən, döngələrdən ibarət idi. Yol gah sağa, gah da sola burulurdu. Nəhayət limana çatmağa 200 metr qalırdı ki, birdən yolun çıxacağının əsgərlər tərəfindən bağlandığını gördülər. Perpendikulyar küçədən asta-asta böyük dəstə keçirdi. Solidad arabaçını, qarşıda nə baş verdiyini öyrənmək üçün əsgərlərin yanına göndərdi. Cavabla gələn arabaçı cavan sahibəsinə bildirdi ki, Flandriyadan gətirilən 60 nəfər laməzhəbi əsgərlərin nəzarəti altında şəhərin məhkəmə binasına aparırlar. Həmin laməzhəbləri Fransanın Marsel limanında Barselonaya gətirib- lər. İnkvizisiyanın sərt qanunlarına əsasən, onların əksəriyyəti ölüm cəzasına məhkum olunacaqlar. Lakin Solidadı hazırda bu məsələ azacıq da olsun maraqlandırmırdı. O, arabaçıdan soruşdu ki, bəs nə vaxta qədər yol bağlı olacaq?
63 - On dəqiqəyə kimi yol azad olacaq. - deyə arabaçı itaətlə dilləndi. Deməli həmin dəstənin yürüşü on dəqiqədən də çox ola bilərdi. Vaxtdan səmərəli istifadə etmək üçün başqa küçəyə getmək lazım idi. Lakin arabanın dayandığı yol həddindən dar olduğundan, minik vasitəsini bu yolda döndərmək mümkün deyildi. Deməli, istər-istəməz onlar yolun boşalmasını gözləməli idilər. Təxminən on beş dəqiqə keçəndən sonra yol boşaldı. Araba əvvəlki sürətlə yolunu davam etdirdi. Seviliyadan narahat olan Solidad arabanın atılıb-tutulmasını, ləngər vurmasını və bədəninin müəyyən zərbələr almasını hiss etmirdi. Onu yalnız, limana çatmaq maraqlandırırdı. Artıq limanı aydın gözlə görmək olurdu. Axırıncı küçəyə daxil olanda onlar növbəti maneə ilə üzləşdilər. Yolun tən ortasında başqa bir arabanın dal çarxı sınmışdı, arabaçı həmin çarxın təmiri ilə məşğul idi. Möhkəm əsəbiləşən Solidadad öz hirsini arabaçının üstünə tökərək, onu təhqir etməkdən belə çəkinmədi. Elə bu vaxt limandan top atəşinin səsi eşidildi. Bundan sonra sanki Solidadın qol-qanadı sınaraq, yanına düşdü. Bu o demək ki, Mərkəzi Amerika sahillərinə yola düşən ekspedisiya limanı tərk etməyə başlayır və bu münasibətlə donanmanın flaqman gəmisindən dənizə top atəşi açılmışdı. Bununla da məktublar Barselonanın hüduadarında qaldı.
Yüklə 3,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|