5
Məlum olur ki, doğrudan da, atalar
sözünün qoynunda xalq şeiri özünün ilkin
formalarını yaratmışdır:
Yaz yağışı bar gətirər,
Qışın çəni qar gətirər.
Bu şeir nümunəsi deyil, bəs nədir?
Nə yoğurdu, nə yapdı,
Hazırca kökə tapdı.
Mənzum atalar sözü fəslində bunlar
geniş təhlil olunmuşdur. Bax, bu aşağıdakı
on bir hecalı qoşma bəndi sazın köməyi ilə
yaradılmışdır:
Evimizin dalı xırda təpələr,
Orda yağış yağsa, burda səpələr.
Mücrümdə qalıbdır almaz küpələr,
Heç birin taxmadım, yar sən gedəli.
Heca vəzninin təşəkkülündə, təkmilləş-
məsində və inkişafında təkcə mənzum
tapmacalar
və
aşıq qoşmaları iştirak
etməmişdir, külli halında mərasim nəğmələri,
uşaq düzgüləri, nağıl pişrovları mühüm rol
oynamışdır. Hətta, bu sahədə yanıltmacların
da öz yeri vardır. Bir xalq düzgüsündə
deyilir:
İcili-micili,
Şoşan qıcılı.
6
Başqa bir mərasimdə:
Gün çıx, gün çıx,
Kəhər atı min çıx.
Yanıltmaclarda qafiyə sistemi əvvəlki
nümunələrə nisbətən sərbəst haldadır. Bunlar
uşağın tələffüzünün, nitqinin, sinir sisteminin,
beyin fəaliyyətinin inkişafına güclü təkan
verir. Hətta, bunun bəzi nümunələrinin
mükamilə şəklində qurulması bu kiçik janrda
dərin, psixoloji məqamları təsvir eləməyə
imkan yaradır.
Çəpərə baxdım: -Mən də, mən də.
Bağçaya düşdüm:-Mən də, mən də.
İtlər hürüşdü:-Mən də, mən də.
Nağıl pişrovlarında daha poetik
nümunələrə rast gəlirik:
Az getdi, üz getdi,
İynə yarım yol getdi.
Və yaxud:
Təpələrdən yel kimi,
Dərələrdən sel kimi.
Ayrı-ayrı şeir nümunələri arasında
əlaqə, qarışıq inkişaf prosesi onun yeni
formalarını yaradıb, meydana çıxarıb. Hətta,
atalar sözlərində əmredici notlara da rast
gəlirik.
Açaram sandığı,
Tökərəm pambığı.
7
Başqa bir atalar sözündə acizanə fikirlərə rast
gəlirik:
Allahdan buyruq,
Ağzıma quyruq.
Hətta, mənzum atalar sözünün son
məqamlarında
tapmacaya bənzər yeni
nümunələrə rast gəlirik. Bu aydınca göstərir
ki, mənzum atalar sözü, mənzum tapmacalar,
düzgülər, xalq mərasimləri ayrı-ayrılıqda
deyil, bir külli halında mürəkkəb inkişaf
prosesi
nəticəsində
heca
vəznini
formalaşdırıb meydana çıxarmışlar. Əgər
atalar sözlərində:
Bağda ərik var idi,
Salam məlik var idi.
Bağda ərik qurtardı,
Salam məlik qurtardı.
Mənzum tapmacalarda da yaradıcılıq prosesi
bu şəkildə davam edir:
Bazardan qazan aldım,
İçinə quyruq saldım.
Qazan əridi,
Quyruq qaldı.
(açması:qazan- ayaqqabı, quyruq isə insanın
ayağıdır)
Sadə insan müşahidələri nəticəsində
qurulan
bu
tapmacalar
insan
beynini
işlətməyə, düşünməyə vadar edir, eyni
8
zamanda, mənzum tapmaca yeni poetik
nümunə kimi bizim düşündüyümüzdən də
gözəl şeir formasında biçimlənir. Biz bundan
sonra da bayatıların, bayatı bağlamaların
yaranmasının şahidi oluruq.
“İraq-Kərkük folklor antologiyası”
kitabının
müqəddiməsində
oxuyuruq:
“Kərkükdə cinaslı bayatılara xoryat, cinassız
bayatılara isə mani deyilir”. Biz diqqət
etdikdə türkdilli xalqların xalq şeirində, xalq
poeziyasında eyni prosesin davam etdiyini
görürük. Bu yaranma və inkişaf prosesinin
mənzərəsini ayrı-ayrı fəsillərdə verəcəyimizi
nəzərə alaraq, bunlara müxtəlif şəkildə
münasibət bildiririk. Mənzum tapmacalardan
xalq mahnılarına gedən yol, aşıq şeirinin
təşəkkülü, hər şeydən əvvəl telli saz alətləri
ilə (qopuz, təmbur və saz), çalğı alətləri ilə
əlaqədardır.
Tədqiqat nəticəsində Azərbaycan xalq
şeirinin yaranmasına və inkişaf prosesinə dair
maraqlı faktlar meydana çıxmışdır. Bütün
bunlar tədqiqat yolu ilə aşkarlanmışdır.
Şifahi və yazılı poeziyamızda yəqin ki,
on bir hecalı ana şeirimiz olan qoşma
formalaşıb
meydana
çıxana
qədər
Azərbaycan
xalq
şeiri
azhecalılıqdan
çoxhecalılığa doğru uzun bir yol gələrək,
Dostları ilə paylaş: |