384
ifadələrə, yad kəlmələrə, özlərini savadlı göstərmək üçün kənd
təsərrüfatı ilə bağlı terminlərə çox yer verməklə də tanınırlar.
Ümumiyyətlə, ailənin, onun ayrı-ayrı üzvlərinin təhsilin-
dən, mədəni səviyyəsindən asılı olan danışıq üslubu hamı üçün
anlaşıqlı və başa düşülən nitqdir.
Danışıq üslubunda məqsəd ünsiyyət yaratmaq, informa-
siya mübadiləsi aparmaqdır. Danışıq üslubunda fikri ifadə
etmək sərbəstdir, danışıq sadə, təbii və fərdidir, deyilənlərə
münasibət subyektivdir. Hər kəs fikrini öz bildiyi kimi şərh və
ya ifadə edir. Nitq, əsasən, dialoq şəklindədir. Nitqin hansı
məcrada aparılması onun qurulmasına təsirsiz ötüşmür, fərd-
lərin daxili təbiətindən, savadından, dünyagörüşündən, sosial
mövqeyindən asılı olaraq cümlə tipləri və sintaktik konstruk-
siyalar sadə formalarda qurulur. Müsahiblər elliptik və yarım-
çıq cümlələrdən, söz cümlələr, sintaktik təkrarlar, sual və nida
cümlələrindən, inversiyaya məruz qalmış cümlələrdən istifadə
edirlər. Standart ifadələr müəyyən hissi halları ifadə etmək
üçün işlədilir (üzr istəyirəm; Təşəkkür edirəm! Nə dedin?
Dedi… Çox yaxşı! Boş şeydir! Belə de! Ay sağ ol! və s.)
Şərait və situasiyadan asılı olaraq ictimai yerlərdə rəqəmlə-
rə, elmi faktlara, sübut və dəlillərə az müraciət olunur. Məlu-
mat və söhbətlərdə fikirlər bir qədər səthi, üzdən, rabitəsiz
cümlələrlə, subyektiv rəylərə əsasən verilir. “Getdim, gördüm
qız evin ortasında allah-allahdadır. Hay indi nəfəsi getsin gəl-
məsin, bu saat nəfəsi getsin gəlməsin. İstəyirsən Qurana da əl
basım. Gəlmədim! Uşağı tutmadım? Qırmızı yorğana bükmə-
dim? Göbəyini də bağlamadım?” (C.Cabbarlı. “Almaz” pyesin-
dən)
Əgər söhbət ciddi planda, dərsdə və ya mühazirə otağında,
savadlı adamlar arasında gedirsə, fikirlər daha dəqiq, məntiqi,
obyektiv, səbəb - nəticə əlaqələri əsasında qurulur.
Deməli, adi danışıq üslubunda söhbətin, informasiyanın
xarakterindən, harada və kimlər üçün, nə məqsədlə danışıldığı
nəzərə alınır, münasibət bildirilir. Situasiya yadda saxlanmaqla
385
ona müvafiq nitq qurulur. Nitqdə ədəbi dilin üslubi normaları,
müxtəlif çalarları diqqətdə saxlanılır.
AĞDAŞ RAYONU ŞİVƏLƏRİNDƏN BİR PARÇA
Patcah əlin hara atdısa, boşa çıxdı. Oğlan unun əlin, qolun
sarıdı, arvatdı-uşaxlı saldı qazamata. Patcah burda qalmaqda
olsun, sə hindi danışım oğlannan. Oğlan təzə patcah oldu, xalxı
çox ədalətnən dolandırdı. Ölkədə hamı and işdi unun başına.
Qoyşu döylətlər də ettiyat eləməyə başdadı. Vəzir yalvarıf-
yapışıf oya vəzir olmağ issədi. Təzə patcah unun şirin dillərinə
məhəl qoymadı. "Qurd oğlu qurd olar" -deyif unu da saldı
qazamata (33, səh.378).
EPİSTOLYAR ÜSLUB
"Epistola" sözü latınca "məktub", "yazıb göndərmə",
"iki tərəf arasında yazışma" mənasında işlənir. Epistolyar
üslubda korrespondent (yazan) və adresat (yazını, məktubu
alan) olur. Bu üsluba nəsihətnamə, öyüdnamə, dəvətnamə və
məktublar daxildir. Ərəb mənşəli məktub (yazılmış kağız)
yazışmanın ən qədim növü hesab olunur. O, monoloji daxili və
yazılı nitq formasında öz əksini tapır. Münasibətdən asılı
olaraq yazışanlar müəyyən söz və ifadələrlə -əziz, əzizim,
hörmətli, qardaşım, atam, anam, bacım, dostum, həmkarım
və s. kimi nəvazişli müraciət etiketləri ilə bir-birinə müraciət
edirlər. Məktubların rəsmi-işgüzar, ədəbi, açıq və intim-məişət
növləri məlumdur. Rəsmi-işgüzar məktublar, adətən, ölkə
başçıları arasında əlaqələr qurmağa hesablanır. Açıq məktublar
ictimai-siyasi mahiyyətli olur və mətbuatda-qəzet və jurnal-
larda çap edilir, korrespondentin adresata müsbət və ya mənfi
münasibəti açıqlanır, onun faydalı və ya ziyanlı fəaliyyəti ilə
bağlı ziyalı mövqeyi bütün təfərrüatı ilə ortaya qoyulur. Ədəbi
386
məktublar sosial mahiyyətdə olur, yazanın dünyagörüşünü,
həyata münasibətini əks etdirir. Ədəbi məktublara misal olaraq
XİX əsrin böyük satirik şairi Qasım bəy Zakirin Azərbaycan
dramaturgiyasının banisi, dostu Mirzə Fətəli Axundzadəyə,
Seyid Əzim Şirvaninin "Əkinçi" qəzetinin naşiri və redaktoru
Həsən bəy Zərdabiyə, Cəlil Məmmədquluzadənin Məhəmməd
Tağı Sidqiyə, Ömər Faiq Nemanzadəyə, Cənubi Azərbaycan
şairi Məmmədhüseyn Şəhriyarın Süleyman Rüstəmə, Məmməd
Rahimə, Bəxtiyar Vahabzadəyə və bu şairlərin Şəhriyara və.s.
məktublarını göstərmək olar. İntim-məişət məktubları isə ən
yaxın, əziz adamların, sevgililərin bir-birinə yazışmasıdır. Bu
tipli məktublar ən xoş söz və ifadələrlə - atama, anama,
bacıma, qardaşıma, dostuma, sevdiyimə, əzizimə, gözəlimə və
s. sözləri ilə başlanır və elə bu ruhda da tamamlanır.
Nümunə:
Şannı məktub
Əziz anam, salam!
Mənim işlərim lap yaxşıdı. Yavaş-yavaş əskərliyə öyrəşi-
rəm. Kamandirlərimin gösdərişlərini cannan-başnan yerinə ye-
tirirəm. Əskər yoldaşlarımın qeydinə qalıram, onlar da məni
dost tuturlar.
Allaha şükür ki, müstəqil döylətimiz günnən-günə güjdə-
şir. Onun güjdəşməsinnən ötəri gücdü də ordu, əskər lazımdı.
Biz var güjümüznən xidmət ediriy kin, Vətənimizi müdafə
eləyək, Allah qoysa, hər şey yaxşı olajax.
Ana, mənnən niyaran qalmayın. Özümü lap yaxçı his
edirəm.
Hammızı öpürəm.
Hörmətnən: Sənin əskər oğlun Mehti.
18 may 2017-ci il
Dostları ilə paylaş: |