1 liber generationis Jesu Christi, filii Davidis, filii Abrahami

EVANG. SEC. [B,ss-ss.

~5 Va vobis, qui impleti estist nam csurietis.

Va vobis, qui ridetis nunc' nam 1ugebitiI et

Sebitis.

26 Va vobis, quum bene vobis dixcrint omncs

hominesl nam itidem faciebant pscudopropheﾮ patres eorum.

>7 Sed vobis dico oui auditis, Diiigite inimicos >8 vestros; benefacite iis qui vos oderunt; benedicite iis qui msecrantur vos; et orate pro in>9 festantibus vos. Ei qui tibi ceciderit maxilhLm,

probe et alteram; et ab eo qui tollit tibi pal- 30 Burin, etiam tunicam ne prohibeto. Cuivis autcm

petenti abs te dato; et ab eo qui tollit roc tuas 3t ne repetito. Et prout vultis ut faciant vobis 32 bomines, vos etiam i'acite eis similiter. Quod si

diligitis eos qui vos diligunt, qua vobis crit gratias nam et peccatores diligunt eos a quibus 33 diliguntur. Et si benefeceritis iis qui vobis bene

faciunt, qum vobis crit gratias nam et pecca3g tores idem faciunt. Et si mutuum dederitis iis

a quibus speratis vos recepturos, qua gratia crit vobis' nam et peccatores peccatoribus dant mu- 35 tuum, ut recipiant paria. Imo diligite inimicos

vestros, et sos benefacite, et mutuum date, nihil inde sperantes; et crit merces vestra multa, ac 61ii eritis illius Altissimi: nam ipse benignus 36 est erga ingratos et malos. Estote ergo misericordes, prout et Pater vester misericors est.

37 Ne judicate, et non judicabimini: ne condemnate, et non condemnabimini: absolvite, et 38 absolvemini: date, et dabitur vobis: mensuram,

inseam, bonam, pressam, agitatam, et superBuentem dabunt in sinum vestrum. Eadem cairn mensura, qua metimini, contra metietur vobis.

3y Dicebat autem eis parabolam, Num potest

cacus caco via dux essex' nonnc ambo in

g,so — V,s.] LUCAN. 145

40

4I 43 44 45 46 47 48 49 7 2

foveam cadent' Non est discipulus supra

maZistrum suum: sed quisquis ~it perfectos rlsrcipalrrs, crit ut magister. Quid autem aspicis festucam qua est in oculo fratris tui, trabem autem qua est in oculo tuo non considerasP aut quomodo potes dicere fratri tuo, Frater, sine ejiciam festucam qum in oculo tuo est; quum ipse trabem qua est in oculo tuo non respicias~ Hypocrita, ejice primum trabem illam ex ocul' tuo; et tune dispicies ut ejicias festucam qu< est ia oculo fratris tui.

Non est arbor bona qum ferat fructum putrem, neque arbor putris qual ferat fructum bonum. Unaquaque enim arbor ex fructu suo cognoscitur. Neque enim e spinis colligunt ficus; neque e rubo vindemiant uvam. Bonus homo ex bono thesauro cordis sui profert bonom; et malus homo ex malo thcsauro cordis sui profert malum: ex abundantia enim cordis loquitur os ejus.

Quid autem vocatis me, Domine, Domine; et uon facitis qua dicot Quisquis venit ad me, et audit sermoaes meos, et eos prastat, pramonstrabo vobis cui similis sit: similis est cuipiam adificanti domum, qui fodit, et excavavit, statuitque fundamentum super petram: ubi autern venit inundatio, illi~um est Aumen domui illi, sed nequivit earn q «stere; fundata enim erat super petram Q.ui autem meor rrrrrrorrer audivit, nec prmstitit, similis est cuipiam qui adificavit domum suam super solum absque fund~- mento: cui illisum est flumen; itaque s(atiio cecidit; fuitque r«ina domus illius magna.

QUUM a«tcm 6nivisset omnia verba sua, audiente populo, ingressus est Capernaumum.

Centurionis vero eujusRam servos male aa'ccats

10

146

EVANG. SEC. [7, s — 1L

3 gQoribundus erat > qui erat ipsi pretiosus.

vezo, quum audisset de Jesu, misit ad eum

seniores Judmorum, rogans earn ut veniret, et 4 servaret servum suum- asti autem quum venissent ad Jesum, precati sant eum studiose, di- 5 centes, Certe dignus est cui hoc prabeas: diligit

enim gentem nostram, et synagogam adificavit 6 nobis. Jesus ergo ibat curn eis.

Ft quum jam non longe abesset ab h domo,

misit ad eum centurio ille amicos, dicens ei,

Domine, ne vezator; nec enim sum dignus ut 7 tectum meum subeas: ideo ne meipsum quidem

sum dignum arbitratus qui venirem ad te: sed 8 dic verbo, et sanabitur puer mcus. Etcnim ego

homo sum sub alterum auctoritatc constitutus,

habens sub me milites; et dico huic, Vade, et

vadit: et alteri, Veni, ac venit: et servo meo,

Fac hoc, ac facit.

9 Auditis autem his, Jesus admiratus est curn:

et conversus dixit turb' qua ipsum sequcbatur,

Dico vobis, ne in Israele quidem tantam idem

inveni.

to Et domum reversi qui missi fuerant, sanum

invenerunt servum qui agrotaverat. rr ET factum est die sequenti, ut iret in civitatem qum vocatur Nain; ibant autem curn eo

discipuli ejus non pauci, turbaque multa. l2 Ut autem appropinquavit portm civitatis, turn,

ecce, defunctus eiferebatur, oui unigenitus error

matri sum, et ipsi qeiCkm vidual: turbaque civitatis non parva erat curn ea.

Dominus vero ipsam intuitus, intima misericordia commotus est super ea, et dixit, Ne fleto. r4 Quumque accessisset, tetigit loculum: (qui vero

portabant, substiterunt:) et dixit, Adolescens, t5 tibi dico, Surge. Tune resedit oui fuerat mor-

Tyls — ss ) LUCAN. 147

tuua, et cmpit loqui: et illa' dedit eum matri

SORe

t6 Ccpit aateIn omncs timor; et gloriScabant

Deum, diccntes, Certe propheta magnus suscitatus eat inter nos, ct, Certe Deus respexit po tp pulum auum. Pcrvenitquc iste de eo scrmo ln

totem Judasm, et in totem regionem circumjacentem.

t8 ET renunciarunt Josnnl dhcipull ipsius de

his omnibus: qui, advocatos duos qaosdam e ty dlscipulis sais, mhlt sd Jesum, dicens, Tuse is

cs qui venturua erat, an alium cxspectabbnusi so Quern lgltur venhsent ad eum vltl ilH, dixerunt, Joannes Bspthta mislt nos ad te, dlcens, TEuee is es qui ventarus eras, an alium exspectabimusi

at Eadem autem hora multos sanavit a morbis,

et Qagellis, et spiritibus ma)is; et cacis multis sx vhum gratilicstus cst. Et rcspondcns Jesus dixit

eis, Profccti renunciate Joanni qua vidistl ~ et audjstis; cacos visum rccipere, claudos ambu1are, leprosos purifican, surdos audire, mortuoa 23 suscitari, pauperibus evangelisari. Beatua est

autcm quicunque non fuerit oFensus in me.

Et quern abiissent nuncii Joannh, cmpit de

Joanne dicere ad turbam, Quid exlstls in dcsertum spectaturit arundlnem a vento agttatam? i5 Sed quid existis vtsurit hominem mollibus vesti

bus amictumt ecce, qul vestitu magnlgco utuntur, et in luau vcrsantur, sant in palsllis reglis. z6 Sed quid existis visurii prophetamt certe dico i7 vobis, etiam amp)ius quam prophctam. Hic est

de quo scriptum est, Ecce, mitto nuncium meum ante faciem tuam, qui apparabit s8 viam tuam coram te PlaL3,t). Nam dico

vobis, Inter genitos ex mulieribus, na11as est

10~

148 EVLM6. SEC. [7, at-ts.

major prophets Joanne Baptista: sed qui minimus est ln regno Del, major est eo.

39 .. Et ru audito, totua populus et publicani justi. Scarnnt Deum, baptixatl baptismo Joannis.

3o Pharisal vero et legis interpretes consiHum Dei i. j abmgaruat adversus semetipsos, noa baptixati

ab eoe

3t Dixit praterea Doadnul, Cui ergo aasiInilabo

hominel gentil istiusi et cui rci aimiles tuntt 33 Similes suat puerulis Iedeatibus in foro; et qui

acclamant aMi aMs, et dicuat, Cecinimus vobis tibiis, et aon saltastis; hunentati sumus vobis, 33 et non itevistts. Venit calm Joannes Baptista,

aeque edens paaem, acque bibens vinum; et 3g dicitis, Damonium habet. Venit Filius hominis

edens ac bibens; et dicitis, Ecce homo edaz et vini potor, amicus publicanorum ac peccatoruml 35 Sed justificata est sapientia a filiis suis omnibus.

36 ROGAVIT autem eum quidam ex Pharisais

ut secum ederet: itaque ingressus domum Pharisai, accubuit.

37 Rt ecce, mulier, qua fuerat in urbe peccatrix,

quum cognovisset eum accumberc in domo Phari- 38 ski, allato alabastro unguenti, et staas apud pedes

ejus retro, fleas cmpit lacrymis rigarc pedes ejus, et capillis capitis sui extergebat, et deosculabatur pedes ejus, et Qlo unguento ungebat.

39 Hoc autem viso, Pharismus qui vocaverat

eum, dixit apud se, Iste, si esset propheta, nossct utiquc quanam et qualis sit ea mulier qua tanglt Ipsum; quod vidclicct sit peccatrix.

go Tune respondens Jesus dixit ei, Simon, habeo

quiddarn quod tibi dicam. At ille ait, Magister, qt dic. Duo debitores, iaguir /crux, creat cuidam

creditori: uaus debebat denarios quingentos,

T,4a -8,s.] LUCAM.

149

43 $4 45 46 47 g8 $9

jo

S

3

3 4 5 6

essent solveado, gratificatus est debctum utrisque. Horum igitur, dic, uter eum plus diligetP

Respondens vero Simon dkrit, Ii, prasumo, cui plus gratificatus est.

At ille dixit ei, Recte judicasti. 4~ Et conversus ad mulierem dixit Simoni, Vides hanc mulierem. ingressus sum domum tuarn, aquam pedibus meis non dedisti; hi.c autem )acrymis rigavit pedes meos, et capiOis capitis sui extersit. Osculum mihi non dedisti: hmc autem, ex quo ingress'i est, non intermisit deosculari pedes meos. Oleo caput meum non unxisti: hmc autcm unguento unxit pedes meos. Cujus rei gratia, dico tibi, remissa esse multa illa peccata ipsius; nam dilexit multum: cui autem paululum remittitur, paululum diligit. Dixit autem ei, Remissa sunt tibi peccata.

Et co.'perunt quid simul accumbebant dicere :nter se, Quis est iste qui etiam peccata remittit.

Dixit autem ad mulierem illarn, Fides tua te servavit: vade curn pace.

ET factum est deinceps, ut ipse iter faceret oppidatim et vicatim, prxdicans et evangelizans regnum Dei, et duodecim illi crant cuu> eo: et quondam mulieres quas sanaverat a spiritibus malis et morbis; nenepc, Maria, qua vocabatur Magdalene, ex qua septem dmmonia exierant, et Joanna uzor Chuza procuratoris Herodis, et Susaana, et alia multm qum subministrabant ei ex iis qua ip~is suppetebant.

QUUM autem multa turba conveniret, et civitatum incolm adventarent ad eum, dixit per parabolam: Quidam sator exiit ad serendum semen suum: et inter serendum aliud cecidit secundum viam; et conculcatum est, et volucres cali excederunt illud: et aliud cecidit in petram;

150 EVANG. SEC. [8, 1 — la

7 8 9

IO l3 lg Iy

r6

17

I8

et enatum exaruit quia non habebat humﾩr~:

aliud cecidit inter spinas; et simul enata spin~ suRocarunt illud: et aliud cecidit in terran

et quum enatum esset, edidit fructum centupium . He.'c dicena, damabat, Qui habet sures ad audiendum, audiat.

Interrogabant autem earn discipuli ejus, dicentes, Qua esset ista parabola?

Ipse vero dixit 4.ir, Vobis datum est nosse mysteria regni Dei: reliquis autem per parabolas Ioguur, ut conspicientes non videant, et audientes non intelligant.

Est autem h~c parabola: Semen illud est scrmo Dci; qui autem secundum viarn s~e rxcips'unt, ii sunt qui audiunt; deinde venit diabnlus, et tollit sermonem ex corde ipsorum, ne credendo serventur. Qui vero in petram, ii sunt qui, postquam audierunt, curn gaudio excipiunt sermoncm: sed isti radiccm non habent, qui ad tempus credunt, et tempore tentationis abscedunt. Quod autcm in spinas cecidit, ii sunt qui audierunt; sed abeunt.es a solicitudinibus et divitiis ac voluptatibus vit~ suffocantur, nec fructum perfcrunt. O»od autcm in bonam terram ceckCkt, ii sunt qui in corde honesto ac bono auditum scrmonem retincnt, et fructum adferunt curn patientia.

Nemo porro, qui lucernam accenderit, operit earn vase, aut subter lectum ponit; sed candelabro imponit, ut qui ingrediuntur videant lumen. Non est enim quccquam occultum quod non sit futurum conspicuum; nec absconditum quod non sit futurum ut innotescat, et veniat in apertum. Videte ergo quomodo audiatis: quisquis enim habet, dabitur ei; et quicunque non habet, etiam quod videtur haberc, tollctur ab eo.

8,1$ — ss )

LUCAN.

i5i

I9 20 2I

2

23

25

26 27 28

29

V~>UN~ autem ad eum mater et fratres ejus, et non pote,'rant eum convenire propter turbam. Et @ac rcnunciatum est ei, dicentibus geoneu>Mater tua et fratres tui adstant fons, cupientes te vide,'re.

Ipse vero respondens dixit eis, Mater mea, et fratres mei, ii sunt qui sermonem Dei audiunt, et eum prmstant.

FACTUM est autem quodam die, ut ipse ingre der etur in navigium, ac discipuli ejus: diceret eis, Transeamus in ulteriorem ripam lacus. Prove,cti sunt igitur. Navigantibus autem eis sopitus est: et descendit turbo vcnti in lacum: et complebantur, ac periclitabantur. Accedentes autem expergefecerunt eum, dicentes, Preceptor, pr3.'ceptor, perimus.

Ipse vero experrectus objurgavit ventum ac Auctuationem aqua: et cessaverunt, factaque est tranquillitas. Dixit autem eis, Ubi est ides vestra.

Metuentes autem mirati sunt, dicentes alii ad alios, Quisnam iste est,ut ventis quoque et aqum imperet, et auscultent ei?

ET navigarunt ia regionem Gadarenorum, qum c;st in opposita ripa Galilma. Ipsi autem e~esso in terram, occurrit ex urbe vir quidam q»i habebat dl.monia a temporibus non paucis, et vestimento non induebatur, neque in all~ domo manebat, sed in monumentis. Ii ergo, quum vidisset Jesum, et exclamasset, accidit ei ad Pedes, et voce magna dixit, Quid mihi tecum, Jesu, Fili Dei altissimi. deprecor te ne me torqueas. Mandabat enim illi spiritui impuro,

ut exiret ab eo homine; nam a multo tempore corripuerat curn: itaque viactus I'lie catenis et pedicis custodiebatur; sed diruptis vinculis agitabatur a dwmone in deserta.

F59 EVANG. SEC. [8, so — cs.

30 Interrogavit autem eum Jesus, dicens, Quod

tibi nomen est)

Ipse vero dixit, Legio: nam dlemonia muIta 3 l ingressa fuerant in eum. Et rogabant eum nc

imperaret ipsis ut abirent in abyssum.

32 Erat autem ibi grex porcorum non paucorum

pascentium in monte: et rogabant earn duseonia, ut sibi permitteret in illos ingredi. Et permisit 33 eis. Egressa vero damonia ex eo homine, ingressa sunt in porcos: et grex iDe ruit e pracipitio in lacum, et suffocatus est.

Quum autem pastores vidissent quod acciderat,

fugerunt; et profecti renunciarunt !@ATE in urbem 35 et per agros. Exierunt igitur, ut viderent quod

factum erat: veneruutque ad Jesum, et invenerunt hominem ilium, a quo demonia exierant, vestitum, ac sana mentis, ad pedes Jesu: et 36 metuerunt. Renunciaverunt autem ipsis etiam ii

qui viderant, quomodo liberatus fuisset qui fu- 37 erat dmmoniacus. Et rogavit eum tota multitudo

circumjacentis regionis Gadarenorum, ut discederet ab ipsis, quia magno metu tenebantur; ipse vero ingressus. navigium reversus est.

38 Deprecatus est autem eum vir ille a quo dmmonia exierant, ut esset curn eo: sed dimisit eum 39 Jesus, dicens, Revertere domum tuam, et narra

quanta tibi prmstiterit Deus. Abiit igitur, prmdicans per totam urbem quantaipsiprs.stitisset Jesus. po FACTUM est autem, ut quum revertisset

Jesus, esceperit earn turba; nam omnes ezspectabant eum.

yt Et ecce, venit quidam cui nomen Jairus ~ qui

erat prafectus synagogm; et accidens ad pedes Jesu, rogabat eum ut ingrederetur domum suam: pm quoniam erat ei unigenita filia quasi annorum

duodecim, eaque moriebatur.

8, ss-se.]

LUCAM.

43 44 45 46 47 48 49

50 5l

$2

53 54 55

56

{Inter eundum ver o turba coarctabat curn. Mulier autem qum erat in Buzione sanguinis ab armis duodedm, et in medicos impenderat totum victum, nec ab ullo potuerat curari, quum accessisset a tergo, tetigit fimbriam pallii ipsius: et illico substitit Auxio sanguinis ejus.

Tune ait Jesus, Quis est qui me tetigit? Negantibus autem omnibus, dixit Petrus, et qui curn eo erant, Magister, turba te constrisgit et elidit, et dicis, Quis crt qui me tetigit?

Jesus autem ait, Tetigit me quispiam; nam ego cognovi virtutem a me prodiisse.

Videns autem mulier illa se non latuisse, tremens venit, et accidens ei ad pedes, declaravit ei in conspectu totius populi quam ob causanL tetigisset eum, et quomodo sanata fuerat illico. Ipse vero dixit ei, Confide, filia; fides tua te servavit: abi curn pace.)

Adhuc eo loquente, venit quidam a prafecto synagogm, dicens ei, Mortua est filia tua; ne vexa magistrum.

Jesus autem hue audito, respondit ei, Ne metue; crede solummodo, et servabitur.

Ingressus vero domum, non permisit ingredi quemquam, nisi Petrum, et Jacobum, et Joan nem, et patrem ac matrem puella. Flebant autem omnes, et plangebant earn. Ipse vero dixit, Ne flete: non est mortua, sed dormit.

Et deridebant eum, quod scirent esse mortuam. Ipse vero ejectis foras omnibus, et prehensa manu ejus, clamavit, dicens, Puella, surge. Kt reversus est spiritus ejus, ac surrexit illico: et cps~ imper avit ut ei daretur quod ederet. Kt perculsi fue runt par entes ejus; ipse ver o mandavit eis, ut nulli dicerent quod factum fuerat-

EVANG. SEC.

l54 [8, t — 1$,

9 CONVOCATIS autem 9'cslr duodecim discipulis suis, dedit eis potestatem et jus in omnia 2 damonia, et morbos sanandi. Misitque eos ut

paedicarent regnum Dei, et sanarent mgrotos.

Et dixit eis, Nihil attollite ad iter; neque

virgas, neque peram, neque panem, nequc pecu- 4 niam; neque binas tunicas habete. Et in quamcunque domum intraveritis, illic manete, et illinc 5 exite. Et quicunque non receperint vos, exeuntes ex urbe illa, etiam pulverem a pedibus vestris

ezcutite, ~t hue st testimonium adversus eos.

6 Exeuates igitur obibant singulos vicos, evaagelizantes, et sanantes ~orbos ubique.

Audivit autem Herodes tetrarcha omnia qua

6ebaat ab eo: et hmsitabat, propterea quod

dicebatur a quibusdam Joannem suscitatum esse 8 ex mortuis; a quibusdam vero, Eliam apparuisse;

ab aliis autem, Prophetam quempiam ex anti- 9 quis resurrexisse. Tune ait Herodes, Joannem

ego decollavi: quis est autem iste, de quo ego

talia audio) Et studebat eum videre. to REvEasr autem apostoli nanaverunt ei qumcunque fecerant: et apse, assumptis illis, secessit

privatim in locum desertum urbis qua vocatur t t Bethsaida. Quod quum cognovisset turba, secuta

est eum: ipse autem excepit eos, et 1oquebatur

eis de regno Dei; et eos quibus sanatione opus

erat, sanabat.

Dies autem cceperat inclinare: et accedentes

duodecim illi dixerunt ei, Dimitte turbam, ut

abeuntes in circumjacentes vicos et agros, slime

divertant et inveniant cibaria; nam hic in loco

deserto sumus.

I3 Zpse vero dixit eis, Date ipsis vos quod edant.

Ipsi vero dixerunt, Non sunt nobis plus quam

quinque panes et duo pisces: nisi nos profecti

l$ IS

r6

lj

r8

19

lQ

-3 z6

LUCAN.

emamus toti huic populo c.

quasi viri quinquies mille.

Ait autem discipulis suis, Facite ut discumbant per singulos quosque discubitus quinquageni. /ps'' igitur ita feccrunt; et discubuerunt !'lli omnes. Epee vero acceptis quinque Olis panibus et duobus piscibus, suspiciens in colum, bene- dixit eis; et fregit, deaitque discipulis ut apponerent turb'. Kderunt igitur omnes illi, et saturati sant: et subla turn est quod super fuit ipsis fragmentorum, cophini duodecim.

ET factum est, ut quum ipse seorsim oraret, adfuerint ei discipuli; quos interro~avit, Ricens, Quemnam esse me dicit turban

Ipsi autem respondentcs dixerunt, Joannem Baptist~m: alii autem, Fliam: alii vero, prophetam qiiempiam ex antiquis resurrexisse.

Dixit autem eis, Vos vcro quern me esse dicitis? )

Ipse vero interminatus eis, mandavit ut nulh lioc dicerent: dicens, Oportct Filium )iominis multa pati, et reprobari a senioribus et principibus sacerdotum et scribis, et interimi, ct tertia die suscitari.

Diccbat autem omnibus, Si quis vult me sequi, :ibdicet seipsum, et attollat crucem suam quotidie, et sequatur me. Quisquis enim voiuerit animam suam servare, perdet earn: quisquis vero perdiderit animam suam mea causa, is servabit. earn. Quid enim prodest cuipiam, si lucretur universum mundum, seipsum autem perdat, sive sui ipsius exitio mulcteturP Quern enim puduerit mei ac meorum sermonum, ejas pudcbit Filium hominis, quando vencrit curn gloria su@ et Patris, sanctorumque ange1orum.

156 EvANG. SEC. P, ss — $0.

27 28

'l9

30

3l

3o

33 34 35 36 37 38 39

Dico autem vobis vere, sant quidam ex iis qui hic adstant, qui nequaquam gustabunt mortem, usquedum viderint regnum Dei ~

Factum est autem, quum post hmc verba, quasi dies octo interc~ssc'@scat, ut assamptis Petro, et Joanne, et Jacobo, ascenderet in moutem ad orandum. Facta est autem inter orandum species facici ipsius alia, et vestitus ejus albus ac refulgens. Ft ecce, duo viri colloque-

bantur curn eo, qui erant Moses et E)ias: qui visi curn gloria, dicebant ipsius exitum, quo futurum erat ut defungcretur Hierosolymis.

Petrus vero, ct qui curn ipso erant, gravati erant somno: quum autem evigiiassent, viderunt gloriam ejus, et duos illos viros stantes curn eo. Kt factum est, quum illi discederent ab eo, ut diceret Petrus ad Jesum, Magister, bonum cst nos hic esse: atque addio faciamus tria tabernacula, uaum tibi, et unum Mosi, et unum Elim: nesciens quid diceret.

Hmc autem ipso dicente, exstitit nubes qua inumbravit illos: metuerunt vero dum illi ingrederentur in nubem. Et vox exstitit e nubc, dicens, Hic est Filius ille mcus, dilectus ille: ipsum audite.

Kt quum vox illa exstitisset, inventus est Jesus solus. Ipsi autem siluerunt, et nulli renunciarunt per id tempus quicquam eorum qum viderant.

FACTUM est autem sequcnte die, ut quum ipsi descendissent e monte, occurreret ei turba multa. Et ecce, quidam c turba vociferatus est, dicens, hfagister, deprecor te, respice ad Filium meum; nam unigenitus est mihi: et ecce, spiritus apprehendit eum; et cpse repente clamitat, et apt'rt'tscs 0ispumantem, ct riz ab-

9. ao-ss.) LUCAN. 150

40 4l 42

43

$4 $5

46

47

48 49

50 5l 52

scedit ab eo, conterens eum. Et deprccatui sum discipulos tuos ut ipsum ejicerent; sed non potuerunt.

Respondens autem Jesus ait, 0 gens incredula et perversa, quousque tandem ero apud vos, et sufFeram vosP Adduc ilium tuum huc.

Quum autem adhuc accederet, allisit eum dmmonium, et discerpsit: objurgavit autem Jesus spiritum impurum, et sanavit puerum; et reddidit eum patri suo.

Percellebantur igitur omnes super magni6ca Dei virtute. Omnibus vero mirantibus super omnibus qua faciebat, dixit discipulis sais, Reponite vos in aures vestras sermones istos: futurum est enim, ut Filius hominis tradatur in manus hominum. Ipsi vero ignorabant dictum

istud, eratque ipsis occultum, adeo ut illud non perciperent: et metuebant curn interrogare de hoc dicto.

INc)DIT autem disceptatio inter eos, quis esset

eorum maximus. Jesus vero visa disceptatione cordis ipsor»ms acceptum puerulum statuit apud se; et dixit eis, Quicunq»e exceperit puerulun> hunc nomine meo, me excipit; et quicunque me exceperit, excipit curn qui me misit: nam qui minimus est inter vos omnes, is crit magnus.

Respondens autem Joannes ait, Magister, vidimus quendam sub nomine tuo ejicientem. dmmonia, et prohibuimus eums quia t'e non sequitur

nobiscum. Et dixit ei Jesus, Ne prohibete ilium: qui enim non est adversum nos, pro nobis est.

FACTUM es: autem, interim dum expleretur tempus quo sursum reciperetur, turn ipse faciem suam direxit ad eundum Hierosolymam: misitque nuncios ante faciem suam: qui profecti, ingressi sunt in vicum Samaritan o rum, ut pararent ei

158