13
etsələr də, az olduqlarına görə onlardan "kömək edə bilmərik" cavabını alırdılar.
Saat on iki radələrində Ģəhərin halı təhlükəli bir vəziyyət almıĢdı. Müsəlmanların
könüllü cavanları çox cəsarətlə ermənilərə və onların nizami soldatlarına qarĢı
dururdular. Müsəlman baĢçılarına gəldikdə erməniləri yeri düĢdükcə hifz və
himayət edirdilər. Bu əsnada hökumət tərəfindən hər tərəfə on nəfər olmaqla dəstə
ilə soldat göndərilirdi ki, bu da bir boĢ xəyal imiĢ. Zira, on minlərcə müharibə
edəni bir-birindən ayırmaq üçün on deyil, minlərcə soldat və ciddi surətdə çalıĢan
komandanlar lazım idi. Sakitliyi bərpa etməyə əmr alan dəstələrdən Salyan
polkunun podpolkovniki Kuzminskinin komandası altında on iki
nəfər soldat saat
on birdə Ģeypur balaban ilə çıxsa da, camaat bir az dağılır, fəqət onlar keçib
gedəndən sonra yenə qarət və qətlə davam edirdilər. Bir sahənin pristavı Ģəxsən
polkovnikin yanına gedərək "əmr veriniz, soldatlar bir neçə atəĢ açıb camaatı hədə
ilə dağıtsın" dedikdə, "sizə borc deyil, biz öz qulluğumuzu yaxĢı bilirik" cavabını
almıĢdı. Söz yoxdur ki, pristavlar kimi, atəĢin Ģiddətlə getdiyi məhəllədə vəzifədə
olan Ģəxslər də elə cavab aldıqda xidməti boĢlayıb güllə düĢməyən bir yerə
gedəcəkdir. Necə ki, belə də olurdu. Deyilənlərdən məlum olur ki, iki qanlı camaat
bir-birinin öhdəsinə buraxılmıĢdı. Amma burasını da deməliyik ki, müsəlmanlar
insafı əldən buraxmayaraq hər tərəfdə erməniləri hifz edir, evlərində saxlayıb
yemək-içməklərini verirdilər. Krasnovodsk və Suraxanski küçələrində, kilsənin
küncündə və BolĢaya Morskaya küçəsində müharibə tam Ģiddətlə davam edirdi. Bu
küçədə müsəlmanlar bir çox erməniləri hifz etdilər, o cümlədən yüz doxsan beĢ
nömrəli evdə Akim Ġsayeviçin ailəsi və özü hifz olunub, qətl-qarətdən kənar
qalmıĢdılar, mühafizəçi müsəlman isə AğakiĢi Əliyev və Əliyevin qardaĢı
Hüseynqulu Kərbəlayı Abdulla oğlu idi. Bu barədə ermənilərin özləri məktub
vasitəsilə razılıq etmiĢlər ki, imzaları aĢağıda göstərilir: Mikayıl Artyomyans,
Babacanov, Sarkis Minayeviç Ovanesov. Müharibənin ən Ģiddətli getdiyi yerlərdən
biri Malakan bağının ətrafı idi. Orada da bir çox erməni hifz edilmiĢdi. AğadadaĢ
Vəliyevin evində ArĢak Durniyans adlı bir erməni iki nəfər gimnaziyada oxuyan
çocuqları ilə hifz olunub yemək-içmək verilmiĢdir. Həmin erməni ailəsi öz
qonĢusu Hüseynqulu Mahmudov və MəĢədi Hənifə Cəfərov tərəfindən mühafizə
edilmiĢdi. Qeyd olunmalı hal burasıdır ki, həmən məhəllədə olan ərsiz, sahibsiz
müsəlman övrətləri dəstələrin qarĢısına çıxıb qonĢu ermənilərin əmlak və canlarını
hifzə çalıĢırmıĢlar. ArĢak Durniyans bu barədə razılıq məktubu da yazmıĢdır.
Məktubun tarixi 19 fevral 1905-ci ildir.
Bu qanlı günlərdə altı fevraldan baĢlayıb Stepan Avetisov, Arzumanovlar və
baĢqaları hifz olundular. Bir müsəlmanın evində ki, əvvəlinci müharibədə əmisi
oğlu Ağarza Babayev ermənilərin əlində öldürülmüĢ, vaqiədə, islamiyyətin Ģan-
Ģöhrət, insaf və mürüvvətini aləmə bildirmiĢdir. Baxınız, əmisi oğlu erməni əlində
vəhĢicəsinə öldürülür, özü isə bir çox ermənini mühafizə edib, Davud Oxanesovun
bütün ailəsini və tamam o evdə olan kirayəniĢinləri yeməklə doyurub, qətl-
qarətdən xatircəm edir. YaĢasın insaflı qardaĢlarım! YaĢasın ki, islamın Ģan və