2-Cİ NƏŞR Əlavə VƏ DÜZƏLİŞLƏR

 

54 

onlar  bu  ölkəyə  (Səudiyyə  Ərəbitanına)  daxil  olaraq  Nəşidləri  kasset 

formasında  buraxmağa  başladılar.  Onlar  yayıldıqları  zaman  alimlər 

Nəşidləri qadağan olunması barədə fətvalar verdilər”

204

.  

Kim  istəsə  yazılı  və  ya  səsli  formada  bu  kitab  və  kassetlərə  qayıda 

bilər:  İbrahim  b.  Abdullah  əl-Mutlaq  “Əqvalul  Uləma  Fil  Anaşid  Vət 

Təmsil”,  “əl-Anaşid  əl-İsləmiyyə  Bəynə  əl-İbəhə  Vət  Təhrim”,  Usamə 

AbdulMunim “əl-Qovlu Mufid Fi hukmu Anaşid”, AbdulAziz ər-Reys b. 

Reys  “Hukmu  Mə  Yusəmmə  Bil  Anaşid  əl-İsləmiyyə”,  “əl-Ədillə  əş-

Şəriyyə Fi Hukmu Anaşid əl-İsləmiyyə”.  

Musiqi  Aləti  Olmadan  Şer  Söyləmək 

–

  Artıq  biz  çalğı  alətlərilə 

birlikdə 

mahnı  söyləməyin  haram  olduğunu,  bayram  və  toy 

mərasimlərində  çalınan  dəfdən  (yalnız  qadınlara  icazəlidir)  başqa  bütün 

çalğı  alətlərinin  haram  olduğunu,  günümüzdə  olan  “İslam  Nəşidlərinin” 

səsi  incələdərək,  melodik  şəkildə,  başı  əsdirərək,  qrup  və  xor  şəkilində 

söylənilməsinin  qadağan  olunduğunu  öyrəndik.  Bəs,  çalğı  aləti  olmadan 

şer söyləməyin hökmü nədir?  

əl-Albani 

–

  rahmətullahi  aleyhi  -

 

deyir  ki:  «Bunun  haram  olduğunu 

kəsin  olaraq  söyləmək  doğru  deyildir.  Çünkü  belə  bir  qəti  ifadənin 

söylənilməsinə dəlil yoxdur. Keçmişdə  və indiki zamanda bəzi sufilər və 

bir  qrup  hava  (bidət)  əhlinin  etdiyi  kimi  kəsin  olaraq  mubah  olduğunu 

söyləmək də doğru deyildir. Çünki mahnı şer ilə olur. Şer də kəsin olaraq 

haram edilməmişdir”. Peyğəmbər 

–

 sallallahu aleyhi və səlləm 

–

 buyurdu: 

«Şübhəsiz ki, şerin bir qismi hikmətdir»

205

. Peyğəmbər 

–

 sallallahu aleyhi 

və  səlləm 

–

  dən  şer  haqqında  soruşduqda  o,  buyurdu:  «Şer  bir  sözdür. 

Gözəl  olanı  gözəl,  çirkin  olanı  da  çirkindir»

206

.  Peyğəmbər 

–

  sallallahu 

aleyhi və səlləm 

–

 şer dinlədiyinə  dair hədislər çoxdur. Sələmə b. Əkva - 

radıyallahu  anhu 

–

  rəvayət  edir  ki,  Peyğəmbər 

–

  sallallahu  aleyhi  və 

səlləm 

–

  ilə  birlikdə  Hudeybiyyəyə  gəldik…  Allaha  and  olsun  ki,  biz  bu 

zu-Qarad  səfərindən  qayıtdıqdan  sonra  Mədinədə  üç  gün  dincəldikdən 

sonra  Peyğəmbər 

–

  sallallahu  aleyhi  və  səlləm 

–

  ilə  birlikdə  Xeybər 

istiqamətində  yola  çıxdıq.  Əmim  Amir  -  radıyallahu  anhu 

–

  qısa  vəznlə 

şerlər deyirdi:  

TƏLLAHİ! LƏVLALLAHU MƏHTƏDƏYNƏ 

VƏ LƏ TƏSADDƏQNƏ VƏ LƏ SALLƏYNƏ 

VƏNƏHNU AN FƏDLİKƏ MƏSTƏĞNƏYNƏ 

FƏSƏBBİTİL ƏQDƏMƏ İN LƏQƏYNƏ 

                                                        

204

 “Fətava Uləma Fi Mə Ysammə Bil Anaşid əl-İsləmiyyə”.  

205

 Silsilatul Ahadisi Sahiha 2851, 2057.  

206

 Silsilatul Ahadisi Sahiha 447.  

---

 

55 

VƏ ƏNZİLƏN SƏKİNƏTƏN ALEYNƏ 

Allaha and olsun ki, Allah istəməsəydi hidayətə yönəlməzdik biz, 

Nə sədəqə verərdik, nə də namaz qılardıq biz, 

Olmasaydı lütfün sənin, keçinə bilməzdik biz, 

Sabit et qədəhlərmizi, düşmənlə qarşılaşdıqda biz, 

Sakitlik (mənəvi bir qüvvət) nazil et Sən bizə! 

Peyğəmbər: «Bu kimdir?» deyə buyurdu. Amir: «Mənəm Amir!» dedi. 

Peyğəmbər: «Allah sənə məğfirət etsin!» deyə dua etdi. Belə bir şey vardı 

ki, Peyğəmbər 

–

 sallallahu aleyhi və səlləm 

–

 kimin üçün Allahdan xüsu-

sən məğfirət diləyirdisə o, şəxs mütləq şəhid olurdu. Bu vaxt dəvə üstündə 

əyləşmiş  Ömər  b.  əl-Xəttab  -  radıyallahu  anhu 

–

  dedi:  «Ey  Allahın 

Rəsulu!  İzn  ver  Amir  oxusun  və  bizi  feyziyab  etsin!».  Biz  Xeybərə 

çatdıqda düşmənlərin başçısı Mərhəb qılınc oynadaraq irəli çıxdı və:  

QAD ALİMƏT XEYBƏRU ƏNNİ MƏRHƏB 

ŞƏKİSSİLƏHİ BƏTALUN MUCƏRRABU 

İZƏL HURUBU ƏQBƏLƏT TƏLƏHHƏBU 

Artıq Xeybər tanıdı, bildi ki, Mərhəbəm mən! 

Müharibə başlayıb, döyüş alovlanarkən, 

Mahir silah ustası, təcrübəli ərəm mən! 

Əmim Amir - radıyallahu anhu 

–

 onunla təkbətək döyüşmək üçün irəli 

çıxdı və:  

QAD ALİMƏT XEYBƏRU ƏNNİ AMİRU 

ŞƏKİSSİLƏHİ BƏTALUN MUĞAMİRU 

Artıq Xeybər tanıdı, bildi ki, Amirəm mən, 

Mahir silah ustası, çevik qəhrəmanam mən! 

Təkbətək  döyüş  başladı  və  hər  ikisi  bir-birinə  qılınc  ilə  zərbələr 

endirməyə  başladılar.  Mərhəbin  qılıncı  Amirin  qalxanına  dəydi.  Amir  də 

onu  alt  nahiyədən  vurduqda  qılıncı  özünə  qayıdaraq  qolunun  damarını 

kəsdi. Amirin ölümü də bu yaradan oldu… Sonra Peyğəmbər 

–

 sallallahu 

aleyhi və səlləm 

–

 məni Əli - radıyallahu anhu 

–

 nu çağırmağa göndərdi. 

Əli  -  radıyallahu  anhu 

–

  gözlərinin  ağrısından  əziyyət  çəkirdi. 

Peyğəmbər:  «Bu  bayrağı  (sabah)  elə  bir  kimsəyə  verəcəyəm  ki,  o  Allahı 

və Rəsulunu sevir, Allah və Rəsulu da onu sevir!» deyə buyurdu. Mən Əli 

-  radıyallahu  anhu 

–

  nun  yanına  gəldim.  Gözləri  ağrıdığı  üçün  onun 

əlindən  tutub  Peyğəmbər 

–

  sallallahu  aleyhi  və  səlləm 

–

  in  yanına 

gətirdim.  Peyğəmbər 

–

  sallallahu  aleyhi  və  səlləm 

–

  Əli  -  radıyallahu 

anhu 

–

  nun  gözlərinə  tüpürərək  dua  etdi  və  onun  gözləri  dərhal  sağaldı. 

Bayrağı ona verdi. Yəhudi Mərhəb irəli çıxaraq: 

QAD ALİMƏT XEYBƏRU ƏNNİ MƏRHƏB 

---