166
takrorlanishi kerak. O‘yinchilar soni ko‘p bo‘lib qolgan
jamoa o‘yinda g‘olib hisoblanadi.
«SEMIR, PUFAGIM» O‘YINI
Hamma o‘yinchilar yonma-yon bo‘lib, qo‘l ushlashib
doira hosil qilib turadilar. Bolalar: «Semir, pufagim,
kattaroq
semir, yorilmasdan shunday tur», deb doiraning kengaytira
boshlaydilar. Doira yetarlicha kengaygandan keyin o‘qituv-
chi: «Pufak yorildi», deydi. Bolalar qarsak urib, o‘tirib
oladi-
lar. O‘qituvchi o‘yinchilardan birini – «yamoqchi»ni «pufak-
ni yamash» uchun yuboradi. U doira bo‘lib yugurib har
bir o‘yinchiga qo‘l tekkizadi. «Yamoqchi»ning qo‘li tekkan
bola o‘rnidan turadi. «Yamoqchi» hamma o‘yinchilarga qo‘l
tekkizib bo‘lganidan keyin bolalar yana qo‘l ushlashib
turadilar. O‘qituvchi: «pufak yel chiqaryapti», deydi.
Bolalar
«p-s-s-s-s-s», degan tovush chiqarib old tomonga qarab
yuradilar va shu bilan doirani (pufak) toraytiradilar. Bunda
avvalo so‘zlarni o‘rganib, so‘ng esa baravar aytish va baravar
qarsak chalish zarurligi tushuntiriladi.
Dostları ilə paylaş: