mənbəyində obrazların əxlaqi seçmə məsələsi durur. Və o
zaman üçün "insan hər şey üçün cavabdehdir" şüarı səs
lənirdi. Fatalizm konsepsiyasından fərdi şəkildə eksisten-
sializmdə hər bir işçinin, mühəndisin, fəhlənin və s. şəxsi
məsuliyyətini özündə ehtava edirdi. Mir Cəlalın obrazları
nın istehsalat fəaliyyətinə səhifələr ayırması tənqidin "ba
şa düşülməsi" nəzərinin tam əksidir və məsələ yeni bir in
san məskəndən və onun gələcək sivilizasiyaya qoşulma
sından gedir. Eksistensial yanaşmanın müsbət roluna ay
dınlıq gətirmək üçün məşhur yazıçı Sartrdan iqtibas gəti
rəcəyəm; hansı ki, hər bir adam öz məsuliyyətini başa dü
şür, öz üzərinə götürdüyü işi: "Qəflətən meydana gələn və
məni cəlb edən heç bir ictimai hadisə xaricdən gəlmir:
əgər mən müharibəyə səfərbərliyə alınmışamsa, bu mə
nim müharibəmdir, mən burada günahkaram və mən buna
layiqəm. Mən ona birinci növbədə ona görə layiqəm ki, çə
kinə bilərdim: ya fərari ola bilərdim, ya da intihar edə bi
lərdim. Bir halda ki, mən bunu etmədim, deməli, onu seç
dim, onun iştirakçısı oldum".
Romanın istehsalatla bağlı yazıçı təfərrüatını ekzisten-
siallıqla əlaqələndirmək və valyuntarist ideyaya da istiqa
mətləndirərdim. Lakin romandakı obrazların insan görümü
şəxsi məsuliyyət daşıyır və qeyri hipertrofiyaya meyillənir.
Daha doğrusu, Yunis Əhmədov, Fazilov, Hacıyev, Step-
noy və digərləri işə ürəkdən bağlılıqda, fanatik səviyyəsi
nə çatmaqda kiməsə pislik haqqında düşünmək, sosial
münasibətlərdə kimisə günahlandırmaq əxlaqı yoxdur. Ro
manda o nəticəyə gəlmirik: hər şey üçün cavabdehlik da
şıyan fəhlə, rəhbər şəxs praktikada kənar heç nəyə konk
ret cavab verməsin. Müəllif qəhrəmanların şəxsiyyətini
______________________ 2 8 4 --------------------------------------
mütləqləşdirmir ki, məsuliyyətdən uzaqlaşsın. Məsələn,
Stepnoy müharibə iştirakçısıdır, tankçı olmuşdur, zədələrə
məpuz qalmışdır. İndi Azərbaycandadır və Təzə şəhərin ti
kintisində çalışır. Baş mühəndis Yunis Əhmədovla fikir
mübadiləsi aparır və ondan səmərəli təkliflər eşidir. Lakin
hər ikisi məsuliyyəti başa düşərək şəxsi iddialarını ortaya
qoymurlar. Əlbəttə, Yunis bu konfliktə şərait yaratmır, mü
sahibi lə rəğbətini yaşayır: "Yunis qarşısındakı gödək ada
mın işinə böyük göstərdiyini düşünürdü. Stepnoyun əlləri
ni ilk dəfə ovcuna alanda Yunis duymuşdu ki, barmaqları
nın neçəsi yoxdur. Döşündəki Sarı-qırmızı cızıqlar, üzün
dəki çapıq, biləyində yara yeri onun kim bilir, neçə dəfə
ölümü basıb, ayaqlayıb öldüyünü söyləyirdi. Stepnoy yara
lanıb arxaya göndərilən kimi inşaatçılar onu Biləcəri vağ
zalında qarşılayıb gətirmişdilər..."
Ümumiyyətlə, böyük perespektivli işin sakit, münaqi-
şəsiz getməsində məqsəd dayanır. Mir Cəlal: "məqsəd va
sitələrə haqq qazandırır" prinsipini sosiallaşdırırsa, bədii
metodu ona qurban vermir. Biz bu tezisi ("məqsəd vasitə
lərə haqq qazandırır") sual şəklində təsəvvür etməli olsaq
və yezuitizmə yönəltməsək - cavabı "haqq qazandırmaq"-
dır; şübhəsiz, yazıçının məqsədi qəhrəmanlarının davra
nış tərzinə - ümumən əxlaqi xarakterinə məqsədin özünün
bir vasitə olduğunu kəsdirmiş olardıq.
"Təzə şəhərdə obrazlar arasında müəyyən anlaşıl
mazlıqlar da baş verir və əsasən, şəxsi fikirlərdən doğur,
lakin ümumi məqsəd naminə kompromisə də gedilir. Bu
anlayış: əxlaqi seçmənin daha mürəkkəb və incə aktı ol
maqla, məqsədə çatmaq yolunda onun əxlaqi xarakterinin
məhv edilməsi təhlükəsi böyükdür. Əlbəttə, kompromisli
______________________ 2 8 5 -------------------------------------
əxlaqi seçmədə sosial konfliktin elementlərinə əsərdə tə
sadüf olunursa bu, qlobal səciyyəyə çatdırılmır.
Yunis Əhmədov Stepnoyla işgüzar söhbəti zamanı or
taya körpü salmaq məsələsi çıxır. Əvvəlcə Stepnoy razı
laşmır:
"Əhmədov dərənin yanına gəlib dayandı.
- Hər dəfə yüz əlli addım oyana, o qədər də bu yana
gedincə buradan bir körpücük tikə bilərikmi?
- Mən körpü tikənəm?
- Sənə burada beş-altı rels, beş-altı lay da qum ələyən
dəmir tor lazımdır. Lap xarab olmuşu da yarar. Tunel açan
da sənin yolun gödələcək, relsin artıq qalacaq, götür uc-
uca cala, vur buraya, olsun körpü! Düz deyirəm, ya yox?
Stepnoy dinmədi. Dayanıb dərəyə baxdı:
- Qardaş, - dedi, - sən buranın tamam quruluşunu də
yişəcəksən, deyəsən.
- Düzünü de, mümkündür, ya yox?
Stepnoy körpü yerinə baxdı:
- Razıyam, - dedi, - yoldaş Əhmədov, tunel açanda
körpücük də salınacaq".
Münaqişədən uzaq - mübahisə Fazilovla kolxoz sədri
İbrət Atayeva arasında da baş verir. Təzə şəhərin tikintisi
nə fəhlə qüvvəsi toplamaq üçün Saray kəndi istiqamətinə
gedir. Kolxozçuların işini, kənd havasını görür, duyur.
Qumluqda bitən ağ, qara şanı ona xoş təsir bağışlayır. Və
İbrət Atayeva ilə tanış olur, gəlişinin məqsədini deyəndə
bu, İbrət xanımın xoşuna gəlmir; mübahisəyə səbəb olur:
"İndi olmasa da, beş gün sonra məhsul yığımı qurta
randan sonra bizə yenə qırx-əlli adam verəsiniz, çox yax
şı olardı.
_______________________
2 8 6
----------------------------------------
İbrət söz verə bilmirdi.
- Məhsul yığılır, dirrik başlanır, əkin başlanır, yem tə
darükü...
- İbrət xanım, bu tikinti dövlət işidir!
Mühəndisin bu sözü İbrətin xoşuna gəlmədi...Bir də ki,
"dövlət işi" deməsi, Fazilovun kənd işinə etinasızlığı kimi
çıxdı, kolxoz sədrinə toxundu.
İbrət məhsulu yığanlara işarə edib dedi:
- Bu da dövlət işidir! Bunu bizə dövlət tapşırıb. Dövlət
sizə Təzə şəhərdə boru zavodu tikməyi tapşırıb. Mənə də
neftçiləri bağ məhsulundan təmin etməyi tapşırıb. Bu da
mənim dövlət tapşırığımdır. Mən hansı briqadanı pozub
sənə verim?..".
287
Dostları ilə paylaş: |