A n a r əsərlər I hekayələr, povestlər



Yüklə 2,48 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə77/168
tarix28.06.2018
ölçüsü2,48 Mb.
#52388
1   ...   73   74   75   76   77   78   79   80   ...   168

 273 

–Uşaqlar, – dedi, – yəqin acmısınız. Bəlkə bir toqqanın 

altını bərkidək. 

Kiçik oğlan: 

–Bizim pulumuz yoxdur – dedi. 

–Canınız sağ olsun, mən qonaq edərəm.  

Oğlanlar razı olmadılar. Böyüyü: 

–Bacımgilə çataq, orda bir şey yeyərik – dedi. Kiçiyi isə 

Mazana təklif elədi ki, Qazıməmmədlidən bir qədər aralı 

benzin kolonundan maşının bakını doldursun. 15 dəqiqədən 

sonra onlar benzin kolonuna çatdılar. Və Mazan bakı 

doldurmaq üçün maşından çıxdı. Cibindən talonları 

çıxardarkən pulları da çıxartdı. Bu, şinlərin məbləği idi. 

Oğlanlar maşında oturub nə barədəsə  xısın–xısın 

danışırdılar. 

Mazan sükan arxasına keçdi və onlar yola çıxdılar. 

Kürdəmirə 30 kilometr olardı. Vaxt gecə yarısına  yaxınlaşırdı. 

Onların yolu gecə qaranlığına qərq olmuş balaca təpələrin 

yanından, adamsız bir çöllü–biyabandan keçirdi. Mazan qol 

saatına baxdı. On ikiyə on dəqiqə qalmışdı.  İki kilometr də 

keçdilər. Böyük oğlan kiçiyinə: 

–Siqaret ver, – dedi. 

"Bu saat alışqanı basacaq" – deyə Mazan düşündü və bu 

Mazanın aydın  şüurla düşündüyü son fikir idi. Kiçik oğlan 

siqareti arxaya uzatdı  və elə  həmin andaca Mazan boynunun 

sağ tərəfində bərk ağrı duydu. Elə bil boynuna mismar batdı. 

Bir an sonra ondan da bərk ağrını bir qədər aşağıdan hiss 

etdi. Mazan ayağını qazdan çəkdi, sükanı buraxdı. Kiçik oğlan 

ruldan yapışdı və Mazan yeni bir nöqtədən ağrıdı. O artıq dərk 

edirdi ki, zərbələri vuran arxadakı  oğlan idi. Sivrilib çıxmaq, 

kənara atılmaq istədi, ancaq indi kiçik oğlan bərk–bərk onun 

əllərini tutmuşdu. 

Mazan hələ: 

–Uşaqlar, nə edirsiniz – deyə bildi. Onun beynində vəziyyət 

yavaş–yavaş durulurdu və eyni zamanda dözülməz ağrı 



 274 

şüurunu dumanlandırırdı. –Axı  mənim balalarım var, 11 

uşağım var. 

Kiçik   oğlan   nalayiq   sözlərlə   onun uşaqlarını söydü.  

Mazan: 

–Götürün hər şeyi, maşını,   pulu,   öldürməyin – deyə bildi, 



ancaq bıçaq   zərbələri   bir–birini   təqib edirdi. Mazan sol 

əlini boynunun üstünə qoydu. Və fin bıçağı iki yerdən onun 

əlini deşdi. 

"Bıçaq ADR-da düzəldilib. Bıçağın tiyəsi poladdandır. 

Uzunluğu 11 sm, eni 2,07 sm, qalınlığı 0,2 mm–dir. Tiyənin 

əks tərəfində uzunluğu 7,05 sm üçbucaqlı  şəklində mişarvarı 

sahə var. Bıçağın dəstəyi, cüyür ayağından düzəldilib. Üstü sarı 

tüklə örtülüb. Dəstəyin ucunda qara rəngli iti dırnaq var. 

Həmin bıçaq deşici, kəsici, soyuq silahdır. Fəal hücum və 

müdafiə üçündür". (Məhkəmə ekspertizasının çıxardığı 

nəticədən). 

Böyük oğlan həmin bu bıçaqla Mazana 11 zərbə vurdu. 

Mazan yıxıldı. Kiçik oğlan dirsəyi ilə Mazanın qarnını basıb 

üstündən aşdı. Bu da dəhşətli ağrı oldu, çünki Mazanın 

qarnında müharibə yaralarının izləri dururdu. 

Böyük oğlan: 

–Cibindən pulları çıxart – dedi. 

Kiçik oğlan Mazanın cibinə kirdi. Benzin talonları ilə 

birlikdə orada olan 480 manat pulu çıxartdı. Və saymadan 

geriyə uzatdı. Sonra öz şəxsi təşəbbüsü ilə Mazanın saatını da 

dartıb qolundan çıxartdı. 

Əgər Mazan siqnal quruluşunu işə sala bilsəydi maşın 

akkumulyatoru yatana qədər siqnal verəcəkdi. Ancaq Mazan 

bunu edə bilmədi. Kiçik oğlan motoru işə saldı. Və Mazanın 

öyrətdiyi tərzdə  əl sükanlarından istifadə edərək maşını irəli 

sürdü. Böyük oğlan bıçağın 12-ci zərbəsini Mazanın gicgahına 

vurdu. Bıçaq gicgahdan girib, ağız boşluğundan keçdi. Dilini 

parçaladı. Dişlərinin arasından keçdi. Və onun ucu Mazanın 

boğazından, hulqumunun yanından çıxdı. 



 275 

Böyük oğlan dartıb bıçağı  çıxartmaq istədi, bacarmadı. 

Bıçaq çox bərk pərçim olunmuşdu; onun mişarvarı tiyəsi 

Mazanın dişlərinə möhkəmcə ilişmişdi. 

Şoseyə baxa-baxa kiçik oğlan: 

–Bəlkə ölməyib – dedi. 

Böyük oğlan qürurla: 

–Elə vurmamışam ki, sağ qalsın – deyə cavab verdi. 

–Deyəsən gözlərini açdı. Gözlərini çıxart – bunu kiçiyi dedi. 

–Bıçağı    dartıb   çıxara  bilmirəm, – böyüyü  belə çavab 

verdi. 

–Yaxşı indi bunu neyləyək? 



–Şirvan kanalına atarıq. 

–Uzaqdır? 

–60 kilometr olar. 

–Yox, uzaqdır.  İtə qurda rast gələrik. Gəl elə burda ataq. 

Mazanın bədəni maşının sağ qapısına söykənmişdi. Böyük 

oğlan onun saçlarından yapışıb qaldırdı. O biri əli ilə qapını 

açanda Mazan Əliyev iti sürətlə gedən maşından şoseyə düşdü. 

"Moskviç" sürətlə uzaqlaşdı. 

 

*** 

Politexnik institutunun birinci kurs tələbəsi Həmzəyev 

Sadığı  dərsdən dekanın yanına çağırdılar. Dekanın yanında 

tanımadığı bir adam da oturmuşdu. Bu adam: 

–Həmzəyev Sadıq sizsiniz? – deyə soruşdu. 

–Bəli. 


–Bu sizin çertyojdur? 

Bu kurs işi idi: "Epyurada nöqtənin izlərinin qurulması". 

Həmyəzev onu bu yaxınlarda çəkmişdi. Çertyojun güncündə 

onun adı və famili, institutlarının adı yazılmışdı. 

–Dostlarınızdan, tanışlarınızdan heç birinin başına bir iş 

gəlməyib ki? 

Sadıq: 

–Yox, – dedi və sapsarı saraldı. 




 276 

–Dostlarınız, tanışlarınız kimlərdir? 

Birinci olaraq Sadıq   kiçik qardaşının və otaq qonşularının 

– Aydının və Əvəzin adını çəkdi. 

–Onlara bir şey olub? – deyə nigaran soruşdu. 

Tanımadığı adam: 

–Narahat olmayın, – dedi və  səliqə ilə Aydın Cəlilovun, 

Əvəz İbrahimxəlilovun adlarını yazdı. 

–Sizin bu çertyojunuz onların hansında ola bilərdi? 

–Martın 25-26-da axşam və gecə siz hardaydınız? 

Suallar bir-birinin dalınca gəlirdi. 

Sadıq həyəcanlı və dolaşıq cavablar verirdi. Artıq anlamışdı 

ki, qarşısındakı müstəntiqdir. Martın 25-də axşam o dərsdə idi. 

Dərslər saat onda qurtardı  və o yoldaşları ilə birlikdə 

institutdan çıxdı, trolleybusa mindi, öz dayanacağına çatdı, 

oradan piyada Poluxin küçəsindəki 20 nömrəli evə getdi. Bu 

evdə Sadıq iki yoldaşı ilə birlikdə – Aydın Cəlilov və  Əvəz 

İbrahimxəlilovla birlikdə kirayənişin idilər. Hər üçü Şəki 

rayonundandır. Bir institutda oxuyurlar. Sadığın çertyoju 

Aydında da ola bilərdi,  Əvəzdə  də. Çünki bu çertyoj artıq 

Sadığa lazım deyildi və Sadıq onu atmışdı – ya zibil qutusuna 

ya da bəlkə divanın altına. Sadıq kağızlarını, dəftərlərini, 

kitablarını divanın altına yığırdı. Ancaq onun – birinci kurs 

tələbəsinin çertyoju dördüncü kursda oxuyan tələbələrin nəyinə 

gərəkdi? 

–Bəs o axşam sizin otaq qonşularınız harda idi? 

–Əvəz axşamlar işləyir. Aydın evdə idi. Bütün axşamı evdə 

idi. 


Bəs Sadıq hardan bilirdi ki, Aydın bütün axşam evdə idi. 

–Mən evə qayıdanda Aydın mənə dedi ki, Əhməd gəlmişdi. 

Əhməd kimdir və niyə gəlmişdi? 

–Əhməd tanışımızdır, o da şəkilidir. Bir neçə gün bizdə 

yaşayıb. "Fərhad" kafesində tanış olmuşuq. Adətən  şəkili 

uşaqlar orada yığışırlar. Dedi ki, yatmağa yerimiz yoxdur və 

biz razı olduq ki, bizdə gecələsin. Təxminən on gün bizdə 



Yüklə 2,48 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   73   74   75   76   77   78   79   80   ...   168




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə